Ο βίος των δώδεκα αποστόλων

1
Κατά την τριακοστή ημέρα του μηνός Ιουνίου εορτάζεται η σύναξη των αγίων και ενδόξων και πανυμνήτων αποστόλων, και γίνεται αναφορά πού εκήρυξε καθένας, καθώς και πού και με ποιο τέλος της ζωής του τέλειος βρέθηκε κοντά στο Θεό.

Πέτρος.
Πέτρος ο Απόστολος, και πρώτος των Μαθητών, πρότερον το ευαγγέλιον κηρύξας εν Αντιοχεία, έπειτα εν Πόντω και Γαλατία και Καππαδοκία, Ασία τε και Βιθυνία, κατήλθε μέχρι Ρώμης αυτής. Και δια το παρευδοκιμήσαι αυτόν εν τοις θαύμασι τον Σίμωνα μάγον, υπό Νέρωνος σταυρωθείς κατά κεφαλής, τελειούται.

Για την όλη δράση του διώχτηκε σκληρά από τους ομοφύλους του. Κατόπιν πήγε στη Αντιόχεια και ίδρυσε εκεί την τοπική Εκκλησία, μια από τις σημαντικότερες πρωτοχριστιανικές κοινότητες. Ύστερα περιόδευσε την Γαλατία, την Καππαδοκία, την Βιθυνία, τον Πόντο, την Ελλάδα. Υπάρχουν πληροφορίες ότι έμεινε για πολύ στην Κόρινθο, κηρύττοντας και νουθετώντας.
Στη Ρώμη, όπου ίδρυσε την Αποστολική Έδρα, ο Πέτρος μαρτύρησε στις 13 Οκτωβρίου, 64 μ.Χ. στο Ιπποδρόμιο του Νέρωνα.Έρευνες που έχουν γίνει στις κατακόμβες της Ρώμης πιστεύεται ότι έχουν ανακαλύψει τον τάφο του Αποστόλου, ο οποίος βρίσκεται στις κρύπτες κάτω από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, αν και υπάρχουν και αντίθετες απόψεις. Επίσης πιστεύεται οτι έχουν ανακαλυφθεί και οι αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένος στη φυλακή του Μαμερτίνου στη βασιλική Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι.


Ο Απόστολος Πέτρος έγραψε δύο Καθολικές Επιστολές. Αυτές, η μεν πρώτη απευθύνονταν στους Χριστιανούς του Πόντου, της Γαλατίας, της Καππαδοκίας, της Ασίας και της Βιθυνίας, η δε δεύτερη σε όλους τους Χριστιανούς. Μέσα από αυτές προσπαθεί να στηρίξει τους πιστούς στις θλίψεις που υφίστανται εξ' αιτίας της πίστης των στον Ιησού Χριστό.
Η σεπτή του μνήμη εορτάζεται στις 29 Ιουνίου, μαζί με τον κορυφαίο απόστολο Παύλο.



Ανδρέας.

Ανδρέας ο Απόστολος, ο πρωτόκλητος και αδελφός Πέτρου, εις πάσαν την παράλιον Βιθυνίας τε και Πόντου και Αρμενίας τον Χριστόν κηρύξας, και υποστρέψας δια του Πόντου και Βυζαντίδος, κατήλθε μέχρι της Ελλάδος” και εν Πάτραις της Αχαίας υπό Αιγεάτου σταυρωθείς, τελειούται.

Μετά την Πεντηκοστή έλαχε σε αυτόν να αποσταλεί για ευαγγελισμό στην Έφεσο, όπου μαζί με τον Απόστολο Ιωάννη κήρυξαν μαζί και εδραίωσαν την Εκκλησία της μεγάλης αυτής πόλεως. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τον ιστορικό Ευσέβιο μετέβηκε και κήρυξε στη Σκυθία. Κατά τον άγιο Γρηγόριο το Ναζιανζηνό πέρασε στο Βυζάντιο, όπου ίδρυσε και εκεί Εκκλησία, για αυτό θεωρείται ως ο ιδρυτής της αποστολικής Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.
Από εκεί ήρθε στην Ελλάδα και κήρυξε κατα αρχάς στην Ήπειρο. Σύμφωνα με τον άγιο Ιερώνυμο έφθασε στην Αχαϊα, όπου ίδρυσε Εκκλησία. Εκεί στην Πάτρα συνελήφθη από τους διώκτες ειδωλολάτρες και υπέστη μαρτυρικό θάνατο, σταυρώθηκε κατακεφαλής επί σταυρού που είχε το σχήμα του γράμματος Χ, για αυτό και ο τύπος αυτός του σταυρού καλείται «Σταυρός του Αγίου Ανδρέου».

Το λείψανό του φυλασσόταν από τους Χριστιανούς με ευλάβεια ως τα χρόνια των σταυροφοριών, οπότε το άρπαξαν οι Λατίνοι και το μετακόμισαν στην Ιταλία. Τα τελευταία χρόνια δωρίθηκε η τίμια κάρα του στην Αποστολική Εκκλησία των Πατρών και φυλάσσεται στον μεγαλοπρεπή ναό του στην πρωτεύουσα της Πελοποννήσου. Η μνήμη του εορτάζεται στις 30 Νοεμβρίου.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: οι 12 Αποστολοι

2
Ιάκωβος.

Ιάκωβος ο Απόστολος, ο του Ζεβεδαίου, εν πάση τη Ιουδαία τον Χριστόν κηρύξας, υπό Ηρώδου του Αγρίππα, δια το ευπαρρησίαστον αυτού, μαχαίρα αναιρείται.

Τον Ιάκωβο χαρακτήριζε ζωηρός ενθουσιασμός και βαθιά πίστη. Μετά την Πεντηκοστή του ανέλαβε να κηρύξει το Ευαγγέλιο στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης. Μεγάλο πλήθος ανθρώπων μεταστρέφονταν στη νέα πίστη και άλλαζε τρόπο ζωής χάρις στο έργο του Ιακώβου. Αυτό θορύβησε ιδιαίτερα τους άρχοντες των Ιουδαίων, οι οποίοι τον συνέλαβαν και τον αποκεφάλισαν, με διαταγή του Ηρώδη Αγρίππα, το 44 μ.Χ. (Πράξ.12,2). Ο Ιάκωβος είναι ο πρώτος μάρτυρας μεταξύ των Αποστόλων. Η μνήμη του εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 30 Απριλίου.




Ιωάννης.

Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, και αδελφός Ιακώβου, ο επί το στήθος του Χριστού αναπεσών, εν Ασία και εν Πάτμω υπό Δομετιανού εξορισθείς, και πολλά πλήθη προσαγαγών τω Χριστώ, υποστρέψας εν Εφέσω, εν ειρήνη ανεπαύσατο, πλήρης ημερών υπάρχων.


Μετά την Πεντηκοστή έμεινε κατα αρχήν στην Ιερουσαλήμ ως σημαίνον στέλεχος της Εκκλησίας (Γαλ.2,9). Μαζί με τον Πέτρο ποιούσαν, δια του Κυρίου εξαίσια θαύματα (Πράξ.3, 7). Στάθηκαν με παρρησία απέναντι στους αρχιερείς και ομολόγησαν τον Χριστό (Πράξ.4,13-22). Απεστάλη μαζί με τον Πέτρο στην Σαμάρεια να κηρύξουν το λόγο του Θεού (Πράξ.8,14).

Αργότερα μετέβη στην Μ. Ασία, όπου έγινε επίσκοπος της Εφέσου. Το 95 μ. Χ. εξορίσθηκε στην Πάτμο, όπου έγραψε το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Πέθανε σε βαθύτατο γήρας περί το 100 μ. Χ. στην Έφεσο. Κατά την παράδοση δεν βρέθηκε το σεπτό του λείψανο, πιστεύοντας ότι μετέστη από τον Κύριο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 8 Μα'ι'ου.

Ο Ιωάννης έγραψε το ομώνυμο Ευαγγέλιο, καθώς τις τρεις Καθολικές Επιστολές και την Αποκάλυψη. Στα ιερά αυτά συγγράμματα είναι έκδηλη η προτροπή του για αγάπη των ανθρώπων, όπως τη δίδαξε ο Χριστός, για αυτό και ονομάστηκε απόστολος και ευαγγελιστής της αγάπης.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: οι 12 Αποστολοι

3
Φίλιππος.

Φίλιππος ο από Βησθαϊδά της Γαλιλαίας, συμπολίτης Ανδρέου και Πέτρου, και αυτός εν τη Ασία και Ιεραπόλει, συν Μαριάμνη τη αδελφή αυτού και Βαρθολομαίω, τον Χριστόν κηρύξας, σταυρωθείς, τελειούται.

Ο Φίλιππος είναι από τους πρώτους μαθητές που ακολούθησαν τον Κύριο. Τον διέκρινε η ειλικρίνεια και ο ενθουσιασμός για το έργο του θείου Διδασκάλου του. Ως ελληνιστής μεσολάβησε να πραγματοποιηθεί η συνάντηση των Ελλήνων με τον Κύριο (Ιωάν.12,20).

Σύμφωνα με αρχαία παράδοση ο Φίλιππος στάλθηκε να κηρύξει στην Φρυγία της Μ. Ασίας,στην Ιεράπολη της Φρυγίας μια μέρα που δίδασκε, μερικοί φανατικοί ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν κι αφού τον βασάνισαν σκληρά, τον οδήγησαν στους άρχοντες. Οι δήμιοι, που περίμεναν, άρπαξαν τον Φίλιπ πο, του έδεσαν τους αστραγάλους και τον κρέμασαν σ' ένα δένδρο με το κεφάλι προς τα κάτω. Ύστερα πήραν και τον Βαρθολομαίο κι αφού τον βασάνισαν κι αυτόν, τον κρέμασαν. Τον απόστολο Φίλιππο τον σταύρωσαν. Η αδελφή του Μαριάμνη με πόνο ψυχής παρακολουθεί το μαρτύριο του αδελφού της και του άλλου αποστόλου και προσεύχεται να τους δώσει ο Θεός δύναμη και υπομονή. Ένας σεισμός που έγινε την ώρα εκείνη έδειξε την αγάπη του Θεού στους εργάτες του Ευαγγελίου. Οι αλλεπάλληλες δονήσεις που έγιναν σε ολόκληρη τη χώρα κατατρόμαξαν τα πλήθη που έτρεξαν με δάκρυα να ζητήσουν συγχώρηση από τους αποστόλους. Ο Κύριος στις παρακλήσεις των εργατών του σταμάτησε το σεισμό και με μια θαυμαστή οπτασία τους έδωκε μια ακόμη απόδειξη της θείας του δυνάμεως. Μια σκάλα παρουσιάστηκε εκεί να ενώνει τη γη με τον Ουρανό. Τα πλήθη έτρεξαν και κατέβασαν το Βαρθολομαίο από εκεί που ήταν κρεμασμένος. Όταν θέλησαν να κατεβάσουν και τον Φίλιππο από τον Σταυρό, αυτός δεν δέχθηκε, αλλά συνέχισε να διδάσκει τα πλήθη που ήσαν γύρω και να τα προτρέπει να μετανοήσουν και να βαπτισθούν. Διδάσκοντας αφήκε την αγία του ψυχή να πετάξει στον Ουρανό, στη χώρα της αιωνιότητας. Ο απόστολος Βαρθολομαίος και η Μαριάμνη πήραν το τίμιο λείψανο και το έθαψαν μαζί με εκείνους που πίστεψαν και βαφτίστηκαν, με σεβασμό κι ευλάβεια ραίνοντας το με τα δάκρυα της αγάπης τους. Το σεπτό σκήνωμα του αποστόλου για πολλά χρόνια στόλισε τον ιερό ναό που είχε κτισθεί στην Ιεράπολη προς τιμή του αγίου. Η δε αγία κάρα του τιμήθηκε από διάφορους αυτοκράτορες, όπως τον Θεοδόσιο, τον Ηράκλειο και άλλους με τις βασιλικές σφραγίδες τους.

Μετά την άλωση της Βασιλίδος των πόλεων από τους Λατίνους κατά το 1204 το σεπτό λείψανο μεταφέρθηκε στην Κύπρο και για πολλά χρόνια φυλασσόταν στο χωριό Άρσος Το χωριό αυτό λέγεται επίσημα και Αρσινόη. της Πάφου, στον ιερό ναό που κτίστηκε εκεί προς τιμή του απόστόλου. Αργότερα ένα μέρος των λειψάνων για ευλογία διανεμήθηκε σε διάφορα μέρη. Η θήκη δε με την ιερή κάρα προ του 1788 για μεγαλύτερη, τάχατες, ασφάλεια μετακομίσθηκε στην Ιερά Μονή του Σταυρού στο Όμοδος. Εκεί φυλάσσεται μέχρι σήμερα.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 14 Νοεμβρίου.



Βαρθολομαίος.

βαρθολομαίος ο Απόστολος, Ινδοίς τοις καλουμένοις Ευδαίμοσι κηρύξας το του Χριστού ευαγγέλιον, σταυρώ προσηλωθείς εν Αλβανοπόλει, εν αυτή τελειούται’ το δε άγιον αυτού Λείψανον, εν λάρνακι εμβληθέν, τη θαλάσση εναπορρίπτεται.

Το όνομά του σημαίνει υιός του Θολομαίου,καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας. Θεωρείται ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Ναθαναήλ.
Δίδαξε το Χριστιανισμό στους Ινδούς και μαζί με τον Ιούδα στην Αρμενία. Οι δυο τους θεωρούνται θεμελιωτές της Αρμενικής Εκκλησίας. Μαρτύρησε στην Ουρβανούπολη με σταυρικό θάνατο, με το κεφάλι προς τα κάτω, κατά διαταγή του βασιλιά Αστυάγη. Το σκήνωμά του κλείστηκε σε λάρνακα, ρίχτηκε στη θάλασσα και βρέθηκε στις νήσους Λιπάρες (Λίπαρι) κοντά στη Σικελία, όπου κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός. Αργότερα τμήματα του σκηνώματος μεταφέρθηκαν σε διάφορα μέρη (Φρανκφούρτη, Καθεδρικός του Κατέρμπουρι, κλπ).

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 11 Ιουνίου και η ανακομιδή των λειψάνων του στις 25 Αυγούστου.



Θωμάς.

Θωμάς, ο και Δίδυμος, Πάρθοις και Μήδοις, Πέρσαις και Ινδοίς, τοις καλουμένοις Ευδαίμοσι, κηρύξας το του Χριστού ευαγγέλιον, και ύπ’ αυτών λόγχαις διατρωθείς τελειούται.

Κατά τη χριστιανική παράδοση, μετά από Θεία Παρέμβαση ταξίδεψε ως την Ινδία, όπου ξεκίνησε το ιεραποστολικό του έργο, προσηλυτίζοντας και βαπτίζοντας Χριστιανούς πολλούς ειδωλολάτρες.

Κατόπιν ταξίδεψε ανατολικότερα, όπου βασίλευε κάποιος με το όνομα Μίσδιος. Εκεί ο Θωμάς συνέχισε την ιεραποστολή, όταν βάπτισε όμως τη γυναίκα και τα παιδιά του Μίσδιου, εκείνος οργίστηκε και έδωσε εντολή να θανατωθεί ο Άγιος. Το σώμα του έθαψαν οι Χριστιανοί της περιοχής και κατά την παράδοση στον τάφο του γίνονταν πολλά θαύματα. Το ιερό λείψανο του Αγίου Θωμά παρέμεινε εκεί έως ότου ο γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1204 το λείψανο μεταφέρθηκε στη Ρώμη, μαζί με τα λείψανα άλλων Αγίων που εκλάπησαν ως λάφυρα κατά την Δ' Σταυροφορία.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Θωμά στις 6 Οκτωβρίου.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: οι 12 Αποστολοι

4
Ματθαίος.

Ματθαίος ο και Λευί, και αδελφός του Ιακώβου του Αλφαίου, ο Τελώνης και Ευαγγελιστής, ο και ποιήσας δοχήν μεγάλην τω Ιησού, εκοιμήθη εν Ιεραπόλει της Συρίας, δια πυρός τελειωθείς.

Μετά την Πεντηκοστή λέει η παράδοση ότι κήρυττε για δώδεκα έτη στην Παλαιστίνη και κατόπιν πορεύτηκε στα έθνη. Κήρυξε με θέρμη στην Αιθιοπία, στην Αραβία, στην Περσία, στη Μηδία και ίσως την Μακεδονία. Η μνήμη του τιμάται στις 16 Νοεμβρίου.

Ο απόστολος Ματθαίος είναι σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας μας ο συγγραφέας του πρώτου Ευαγγελίου. Γράφηκε από αυτόν με σκοπό να κάνει γνωστό στους ομοφύλους του Εβραίους ότι ο αναμενόμενος Μεσσίας της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ.


]
Ιάκωβος Αλφαίου.

Ιάκωβος Αλφαίου, ο και αδελφός Ματθαίου, (αμφότεροι γαρ τον Αλφαίον έσχον πατέρα), υπό των απίστων σταυρώ αναρτηθείς, τελειούται.
Δυστυχώς δε γνωρίζουμε περισσότερα για τη ζωή του. Η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Οκτωβρίου.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Την χάριν του Πνεύματος, γλωσσοπυρσεύτω πνοή, ως θείος απόστολος, υποδεχθείς τη ψυχή, Ιάκωβε ένδοξε, έλαμψας εν τω κόσμω, ως αστήρ εωσφόρος, έλυσας των ειδώλων, την πολύθεον νύκτα. Και νυν απαύστως δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

θαδδαίος.

Ιούδας Ιακώβου, ο παρά μεν τω Λουκά, εν τε τω Ευαγγελίω και ταις Πράξεσιν, Ιούδας ονομαζόμενος, παρά δε Ματθαίω και Μάρκω, θαδδαίος και Λεββαίος καλούμενος, αδελφός κατά σάρκα χρηματίζων του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εν Μεσοποταμία κηρύξας το ευαγγέλιον, ύστερον εκοιμήθη εν Αρατάτ τη πόλει, υπό απίστων αναρτηθείς και τοξευθείς.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 21 Αυγούστου


Σίμων.

Σίμων ο από Κανά της Γαλιλαίας, ο και Ναθαναήλ εν τω κατά Ιωάννην ευαγγελίω ονομαζόμενος, πάσαν την Μαυριτανίαν, και την των Αφρών χώραν διελθών, και κηρύξας τον Χριστόν, σταυρωθείς ύπ’ αυτών τελειούται.

Σύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας κήρυξε στην Περσία, στην Αίγυπτο και στη Μαυριτανία
Η μνήμη του εορτάζεται στις 10 Μαϊου.



Ματθίας.

Ματθίας, ο αντί του προδότου συγκαταριθμηθείς τοις Αποστόλοις, εν τη Αιθιοπία κηρύξας τον Χριστόν, και πολλαίς τιμωρίαις ύπ’ αυτών αικισθείς, το πνεύμα τω θεώ παρατίθεται.

Η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει τίποτε άλλο για τον απόστολο Ματθία. Κατά πάσα πιθανότητα ανήκε στον ευρύτερο κύκλο των 70 αποστόλων. Αρχαιότατη εκκλησιαστική παράδοση αναφέρει πως κήρυξε κατα αρχήν στην Ιουδαία και κατόπιν πήγε στην Αιθιοπία, όπου βρήκε μαρτυρικό σταυρικό θάνατο από τους ειδωλολάτρες της χώρας αυτής. Η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Αυγούστου.




Ταίς τών Αγίων καί πανευφήμων Αποστόλων πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Η δράση και ο θάνατος των δώδεκα αποστόλων

5
Ο Ιησούς Χριστός , ο Υιός του Θεού , επιλέγει ανάμεσα στο πλήθος μαθητών που Τον ακολουθούσαν 12 απόστολους οι οποίοι θα αναλάμβαναν να μεταφέρουν το Ευαγγέλιο της Βασιλείας. Που πήγαν οι απόστολοι ; Ποια ήταν η κατάληξη τους ; Τι απέγιναν ;

Bλέπετε, σας στέλνω εγώ σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους. Nα είστε, λοιπόν, προσεκτικοί σαν τα φίδια και άδολοι σαν τα περιστέρια. Kαι να φυλάγεστε από τους ανθρώπους, γιατί θα σας
παραδώσουν σε δικαστήρια και μέσα στις συναγωγές τους θα σας μαστιγώσουν. - Κατά Ματθαίο 10 : 16 -17

Οι πρώτοι δώδεκα μαθητές / απόστολοι είναι καταγεγραμμένοι στο Κατά Ματθαίον 10:2-4, «Τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Ιησού είναι τα εξής: Πρώτος ο Σίμων, που λέγεται Πέτρος, κι ο αδερφός του ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος, γιος του Ζεβεδαίου, κι ο αδερφός του ο Ιωάννης, ο Φίλιππος κι ο Βαρθολομαίος, ο Θωμάς κι ο Ματθαίος ο τελώνης, ο Ιάκωβος, γιος του Αλφαίου, και ο Λεββαίος, που επονομάστηκε Θαδδαίος, ο Σίμων ο Κανανίτης κι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, αυτός που τον πρόδωσε». Η Αγία Γραφή αναφέρει επίσης τα ονόματα των δώδεκα μαθητών / αποστόλων στο Κατά Μάρκον 3:16-19 και στο Κατά Λουκά 6:13-16. Στη σύγκριση των τριών περικοπών, υπάρχουν μερικές ελάχιστες διαφορές στα ονόματα. Φαίνεται πως ο Θαδδαίος ήταν επίσης γνωστός ως «Ιούδας, γιος του Ιακώβου» (Κατά Λουκά 6:16) και ο Λεββαίος (Κατά Ματθαίον 10:3). Ο Σίμων ο Ζηλωτής ήταν επίσης γνωστός ως Σίμων ο Κανανίτης (Κατά Μάρκον 3:18). Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που πρόδωσε τον Ιησού, αντικαταστάθηκε από τον Ματθία (βλέπε Πράξεις 1:20-26). Μερικοί δάσκαλοι της Βίβλου βλέπουν τον Ματθία ως «άκυρο» μέλος των δώδεκα αποστόλων, και πιστεύουν ότι ο Απόστολος Παύλος ήταν η επιλογή του Θεού για να αντικαταστήσει τον Ιούδα τον Ισκαριώτη σαν δωδέκατος απόστολος.

http://www.gotquestions.org/Greek/Greek ... stles.html

ο Απόστολος Πέτρος
Μετά από μια μακρά περιοδεία που είχε ξεκινήσει από την Ιουδαία κατά την οποία ο Πέτρος ίδρυσε την Εκκλησία της Αντιόχειας και έκανε κηρύγματα, βαπτίζοντας και χειροτονώντας Επισκόπους σε διάφορα μέρη, αφού πρώτα πέρασε από την Σικελία (όπου χειροτόνησε τους πρώτους Επισκόπους των Συρακουσών και της Κατάνης) κατέληξε στη Ρώμη όπου χειροτόνησε τον άγιο Λίνο πρώτο Επίσκοπο της Ρωμαΐκης Πρωτεύουσας. Εκεί, έμαθε ότι σχεδιαζόταν η σύλληψή του, εξαιτίας των Διώξεων κατά των Χριστιανών, και γι' αυτό ετοιμαζόταν να φύγει από την πόλη.

Βγαίνοντας από την Ρώμη, είδε τον Χριστό να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση κρατώντας έναν σταυρό. Ο Πέτρος περίεργος τον ρώτησε "Πού πηγαίνεις Κύριε;/Quo vadis, Domine?" κι Εκείνος του απάντησε "Πηγαίνω στη Ρώμη για να σταυρωθώ ξανά / Romam vado iterum crucifigi"(Πραξ. Απ). Τότε ο Πέτρος κατάλαβε ότι έπρεπε να υπομείνει το μαρτύριο και επιστρέφοντας στη Ρώμη παραδόθηκε.

Μάλιστα, ζήτησε να τον σταυρώσουν ανάποδα, γιατί θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο να υπομείνει μαρτύριο παρόμοιο με αυτό του Χριστού. Μαρτύρησε στις 29 Ιουνίου του έτους 64 ή 67, στο Ιπποδρόμιο του Νέρωνα.

Ενταφιάστηκε στον Βατικάνειο Λόφο, έξω από τον Ιππόδρομο όπου και μαρτύρησε (οι αρχαιολογικές έρευνες υποστηρίζουν ότι η μεταξύ τους απόσταση ήταν περίπου 150 μέτρα), και σε εκείνο το σημείο τοποθετήθηκε αρχικά μια κόκκινη πέτρα. Σε εκείνο το σημείο κτίστηκε ένας μικρός ευκτήριος οίκος, όπου οι πρώτοι Χριστιανοί λειτουργούσαν, ενώ με την επίσημη αναγνώριση του Χριστιανισμού από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, εκεί κτίστηκε μεγαλόπρεπη Βασιλική, η οποία αντικαταστάθηκε αργότερα από εκείνη του Μιχαήλ Αγγέλου. Ο Τάφος του εντοπίζεται κάτω από την κεντρική Αγία Τράπεζα του Καθεδρικού του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF% ... E%BF%CF%82

Ο απόστολος Ανδρέας
Ο Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.

Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και τους είπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οι δύο απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.

Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο (μάλιστα ο Απόστολος, είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Βυζαντίου αφού εκεί εγκατέστησε πρώτο επίσκοπο, τον απόστολο Στάχυ (βλέπε 31 Οκτωβρίου) κι αυτού διάδοχος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης), Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.

Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλες κατακτήσεις στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο Θεό «δόκιμον ἐργάτην» (Β΄ προς Τιμόθεον, 2: 15). Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.

Οι χριστιανοί της Αχαΐας θρήνησαν βαθιά τον θάνατο του. Ο πόνος τους έγινε ακόμη πιο μεγάλος, όταν ο ανθύπατος Αιγεάτης αρνήθηκε να τους παραδώσει το άγιο λείψανο του, για να το θάψουν. Ο Θεός όμως οικονόμησε τα πράγματα. Την ίδια μέρα, που πέθανε ο άγιος, ο Αιγεάτης τρελάθηκε κι αυτοκτόνησε. Οι χριστιανοί τότε με τον επίσκοπο τους τον Στρατοκλή, πρώτο επίσκοπο των Πατρών, παρέλαβαν το σεπτό λείψανο και το 'θαψαν με μεγάλες τιμές.

http://www.saint.gr/2785/saint.aspx

ο Απόστολος Ιάκωβος του Ζεβεδαίου
Ο Απόστολος Ιάκωβος ήταν υιός του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και πρεσβύτερος αδελφός του Ευαγγελιστού Ιωάννου. Καταγόταν κι αυτός από την Βησθαϊδά της Γαλιλαίας. Ασχολούνταν με την αλιεία μαζί με τον Ιωάννη, έχοντας και οι δύο μαζί τους και τον πατέρα τους, καθώς και πολλούς εργάτες. Είχαν δικό τους πλοίο και συνεργάτης τους ήταν και ο Απόστολος Πέτρος. Παρ' όλα αυτά όταν άκουσαν το κήρυγμα του Ιησού «ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ» ( Μαρκ. 1, 20).

Ο Ιάκωβος μαζί με τον Ιωάννη επέδειξαν μεγάλο ζήλο ως Μαθητές του Κυρίου. Γι' αυτό και εκλήθησαν υιοί βροντής και έγιναν μάρτυρες πολλών μεγάλων γεγονότων, που δεν τα εβίωσαν οι άλλοι Απόστολοι. Έγιναν αποκλειστικοί μάρτυρες της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. Είδαν την θαυμαστή ανάσταση της θυγατέρας του αρχισυνάγωγου Ιάρειου και είχαν την ευλογία να προσκληθούν από τον Ιησού κοντά Του κατά τις ώρες της προσευχής και της αγωνίας Του στο κήπο της Γεσθημανή. Η οικειότητα αυτή οδήγησε προφανώς τον Ιάκωβο με τον αδελφό του Ιωάννη να ζητήσουν μέσω της μητέρας τους από τον Κύριο πρωτοκαθεδρία στην εγκόσμια βασιλεία Του, παρανοώντας την αποστολή του Μεσσία. Οι δύο Μαθητές εζητούσαν από τον Χριστό δόξα με ανθρώπινα κριτήρια, έχοντας κατά νου ότι η Βασιλεία Του είναι αισθητή. Ο Χριστός όμως, διορθώνοντας την εσφαλμένη δοξασία τους, υποδεικνύει την πραγματική και αιώνια δόξα, η οποία διέρχεται μέσα από το «ποτήριον», που είναι τα Πάθη και ο Σταυρός. Γι' αυτό τους λέγει: «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. Δύνασθε πιεὶν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι;».

Μετά την Πεντηκοστή ο Απόστολος Ιάκωβος εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης. Μεγάλο πλήθος ανθρώπων μεταστρεφόταν στη νέα πίστη και άλλαζε τρόπο ζωής χάρη στο έργο του Ιακώβου. Αυτό εθορύβησε ιδιαίτερα τους άρχοντες των Ιουδαίων, οι οποίοι, το έτος 44 μ.Χ. τον συνέλαβαν και τον αποκεφάλισαν, ως αμνό, με διαταγή του Ηρώδου του Αγρίππα.
http://www.saint.gr/3989/saint.aspx

Ιωάννης ο Θεολόγος
Αφού επανήλθε πάλι στην Έφεσο ο επιστήθιος του Χριστού μαθητής, εκεί επέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Ήτο πενήντα εξ ετών όταν έφυγε από τα Ιεροσόλυμα για το κήρυγμα. Επέρασε δε εννέα χρόνια κηρύττοντας έως ότου εξωρίσθηκε. Στην εξορία στην Πάτμο πέρασε δεκαπέντε χρόνια. Ύστερα δε από την εξορία έζησε άλλα εικοσιέξ χρόνια. Ώστε όλα τα έτη της ζωής του που πέρασε ήσαν εκατόν πέντε και επτά μήνες.

Ετσι έζησε ο Απόστολος του Κυρίου και αγωνίσθηκε για την ευσέβεια μέχρις αίματος. Έκανε πάρα πολλά θαύματα και επέστρεψε αμέτρητα πλήθη απίστων από διάφορα έθνη στην πίστι του Χριστού. Πέρασε αρκετόν χρόνον της ζωής του στο σπίτι του Δόμνου, που ο ίδιος τον ανέστησε μαζί με τους επτά μαθητές του, και τέλος έφυγε μαζί μ' αυτούς από το σπίτι.

Αφού έφθασε σ' ένα τόπο στους μεν μαθητές του παρήγγειλε να καθίσουν εκεί, αυτός δε αφού προχώρησε μπροστά σε μικρή απόστασι, προσευχήθηκε. Ήταν δε ώρα πρωϊνή.

Έπειτα, αφού επέστρεψε, πρόσταξε τους μαθητές του να σκάψουν τη γη σε σχήμα σταυρού, τόσο μόνον, όσο ήτο το μέτρον του σώματός του. Αφού ξαπλώθηκε λοιπόν μέσα σ' εκείνον τον σκαμμένον τόπον, αποχαιρέτησε τους μαθητές του που έκλαιγαν πικρά και είπε: «Σύρετε το χώμα της γης που είναι μητέρα μου και με αυτό σκεπάστε με». Εκείνοι αφού τον ασπάσθηκαν και τον αποχαιρέτησαν, σκέπασαν το σώμα του μέχρι τα γόνατα. Έπειτα πάλι αφού τον ασπάσθηκαν τον σκέπασαν μέχρι τον λαιμό. Και πάλι αφού για τρίτη φορά τον ασπάσθηκαν έβαλαν πάνω στο ιερό του πρόσωπο ένα μανδήλι. Και έτσι κλαίγοντας πικρά σκέπασαν όλο το σώμα του. Τότε ανέτειλε και ο ήλιος.

Αφού έκλαψαν οι μαθηταί, γιατί έμειναν ορφανοί από τον δάσκαλό τους, εγύρισαν στην πόλι διηγούμενοι τα σχετικά με τον Απόστολον. Οι άλλοι αδελφοί όταν τα άκουσαν αυτά επήγαν στον τάφο και αφού έσκαψαν δεν βρήκαν τίποτε. Τότε λοιπόν επέστρεψαν κλαίγοντας θερμώς για τη στέρησι τέτοιου ποιμένος.

Οι Απόστολοι Φίλιππος & Βαρθολομαίος
Για χρόνια πολλά συνέχισε η ευλογημένη αυτή ομάδα το ανορθωτικό και σωστικό έργο της στις διάφορες πόλεις των επαρχιών που αναφέραμε. Τα αποτελέσματα, στ' αλήθεια, θαυμαστά. Όπου «επλεόνασεν η αμαρτία υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ. ε', 20). Εκεί που πληθύνθηκε η αμαρτία, δόθηκε πολύ πιο άφθονη η χάρη. Εκεί που η αμαρτία είχε σχεδόν αποκτηνώσει τα θύματα της, ένας καινούργιος κόσμος αναγεννάτε. Ο κόσμος της καλοσύνης και της αγάπης. Ο κόσμος ο όμορφος, ο αγγελικά πλασμένος. Ο κόσμος της αρετής. Η άλλοτε χριστιανική Μ. Ασία.

Έφτασε όμως ο καιρός να επικυρώσει ο θείος απόστολος τα όσα δίδασκε και με τη θυσία της ζωής του. Ήρθε ο καιρός να μαρτυρήσει. Εκεί στην Ιεράπολη της Φρυγίας μια μέρα που δίδασκε, μερικοί φανατικοί ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν κι αφού τον βασάνισαν σκληρά, τον οδήγησαν στους άρχοντες. Μια ψευτοδίκη κατέληξε στην απόφαση ο απόστολος να θανατωθεί. Οι δήμιοι, που περίμεναν, άρπαξαν τον Φίλιπ πο, του έδεσαν τους αστραγάλους και τον κρέμασαν σ' ένα δένδρο με το κεφάλι προς τα κάτω. Ύστερα πήραν και τον Βαρθολομαίο κι αφού τον βασάνισαν κι αυτόν, τον κρέμασαν. Τον απόστολο Φίλιππο τον σταύρωσαν. Η αδελφή του Μαριάμνη με πόνο ψυχής παρακολουθεί το μαρτύριο του αδελφού της και του άλλου αποστόλου και προσεύχεται να τους δώσει ο Θεός δύναμη και υπομονή. Ένας σεισμός που έγινε την ώρα εκείνη έδειξε την αγάπη του Θεού στους εργάτες του Ευαγγελίου. Οι αλλεπάλληλες δονήσεις που έγιναν σε ολόκληρη τη χώρα κατατρόμαξαν τα πλήθη που έτρεξαν με δάκρυα να ζητήσουν συγχώρηση από τους αποστόλους. Ο Κύριος στις παρακλήσεις των εργατών του σταμάτησε το σεισμό και με μια θαυμαστή οπτασία τους έδωκε μια ακόμη απόδειξη της θείας του δυνάμεως. Μια σκάλα παρουσιάστηκε εκεί να ενώνει τη γη με τον Ουρανό. Τα πλήθη έτρεξαν και κατέβασαν το Βαρθολομαίο από εκεί που ήταν κρεμασμένος. Όταν θέλησαν να κατεβάσουν και τον Φίλιππο από τον Σταυρό, αυτός δεν δέχθηκε, αλλά συνέχισε να διδάσκει τα πλήθη που ήσαν γύρω και να τα προτρέπει να μετανοήσουν και να βαπτισθούν. Διδάσκοντας αφήκε την αγία του ψυχή να πετάξει στον Ουρανό, στη χώρα της αιωνιότητας. Ο απόστολος Βαρθολομαίος και η Μαριάμνη πήραν το τίμιο λείψανο και το έθαψαν μαζί με εκείνους που πίστεψαν και βαφτίστηκαν, με σεβασμό κι ευλάβεια ραίνοντας το με τα δάκρυα της αγάπης τους. Το σεπτό σκήνωμα του αποστόλου για πολλά χρόνια στόλισε τον ιερό ναό που είχε κτισθεί στην Ιεράπολη προς τιμή του αγίου. Η δε αγία κάρα του τιμήθηκε από διάφορους αυτοκράτορες, όπως τον Θεοδόσιο, τον Ηράκλειο και άλλους με τις βασιλικές σφραγίδες τους.

http://www.pigizois.net/kiprioi_agioi/f ... stolos.htm

Ο Βαρθολομαίος ή Ναθαναήλ ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού.

Καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας. Θεωρείται ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Ναθαναήλ, καθώς στα συνοπτικά ευαγγέλια αναφέρεται πάντοτε ο Φίλιππος μαζί με τον Βαρθολομαίο, χωρίς να αναφέρεται καθόλου ο Ναθαναήλ, ενώ στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο αναφέρεται συνεχώς ο Φίλιππος με το Ναθαναήλ, χωρίς να αναφέρεται πουθενά ο Βαρθολομαίος. Κατά τη Συριακή παράδοση ονομαζόταν Ιησούς και αναγκάστηκε να αλλάξει το όνομά του όταν προσχώρησε στον κύκλο των μαθητών του Χριστού.

Τον προσκάλεσε στον κύκλο των μαθητών του Χριστού ο φίλος του Απόστολος Φίλιππος με τα λόγια «Ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ» (Ιω. α', 46). Και γι' αυτόν είπε ο Χριστός: «Ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι» (Ιω. α', 47).

Δίδαξε το Χριστιανισμό στους Ινδούς και μαζί με τον Ιούδα στην Αρμενία. Οι δυο τους θεωρούνται θεμελιωτές της Αρμενικής Εκκλησίας. Μαρτύρησε στην Ουρβανούπολη με σταυρικό θάνατο, με το κεφάλι προς τα κάτω, κατά διαταγή του βασιλιά Αστυάγη. Το σκήνωμα του κλείστηκε σε λάρνακα, ρίχτηκε στη θάλασσα και βρέθηκε στις νήσους Λιπάρες (Λίπαρι) κοντά στη Σικελία, όπου κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός. Αργότερα τμήματα του σκηνώματος μεταφέρθηκαν σε διάφορα μέρη (Φρανκφούρτη, Καθεδρικός του Κατέρμπουρι, κλπ).

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 11 Ιουνίου και η ανακομιδή των λειψάνων του στις 25 Αυγούστου, ενώ στην Καθολική Εκκλησία η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF% ... E%BF%CF%82

Ο Απόστολος Θωμάς
Ο Άγιος Θωμάς ο Απόστολος ήταν μεταξύ των δώδεκα μαθητών του Κυρίου και ανήκε σε οικογένεια αλιέων. Ο Θωμάς, λοιπόν, μετά την Ανάσταση του Χριστού και την πρώτη εμφάνισή Του στους μαθητές, δυσπιστούσε σ' αυτά που του έλεγαν αυτοί. Αλλά ο Κύριος επανεμφανίστηκε στους μαθητές μέσα στο υπερώον, όταν μεταξύ τους βρισκόταν και ο Θωμάς. Τότε ο Κύριος προέτρεψε το Θωμά να ψηλαφήσει τις πληγές από τα καρφιά που Τον σταύρωσαν, και να μη γίνεται άπιστος, αλλά πιστός. Εκθαμβωμένος ο Θωμάς, προσκύνησε και ανεβόησε: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Η δε απάντηση του Κυρίου ήταν τέτοια, που θα διδάσκει όλους όσους θέλουν να δυσπιστούν στην αλήθεια του Ευαγγελίου. Είπε, λοιπόν, ο Κύριος: «ότι εώρακάς με, πεπίστευκας, μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες». Δηλαδή, λέει ο Κύριος στο Θωμά, πίστεψες επειδή με είδες. Μακαριότεροι και περισσότερο καλότυχοι είναι εκείνοι, που αν και δεν με είδαν, πίστεψαν.

Η παράδοση αναφέρει ότι ο Θωμάς μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος πήγε και κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πέρσες, Μήδους και τους Ινδούς. Στην Ινδία, συνελήφθηκε από τον Βασιλία Mισδαίο, γιατί κατήχησε και βάπτισε τον γιό του Aζάνη, την γυναίκα του Tερτία και της κόρες του Mυγδονία και Nάρκα. Αφού τον φυλάκισε τον παρέδοσε σε πέντε στρατιώτες, οι οποίοι αφού τον ανέβασαν σε κάποιο βουνό τον θανάτωσαν δια λογχισμού. Έτσι, τον αξίωσε ο Θεός όχι μόνο να κηρύξει το Ευαγγέλιό Του, αλλά και να δώσει τη ζωή του γι' Αυτόν.
http://www.saint.gr/1027/saint.aspx

Ο Απόστολος Ματθαίος
Η πορεία του Αποστόλου Ματθαίου ήταν μεγάλη αφού κήρυττε για δώδεκα χρόνια μετά την Πεντηκοστή στην Παλαιστίνη και έπειτα κήρυξε σε άλλα έθνη για την διάδοση του Χριστιανισμού. Ο Απόστολος Ματθαίος είναι ο συγγραφέας του φερόμενου πρώτου Ευαγγελίου που φέρει και το όνομά του.

Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή και τη δράση του Ματθαίου. Αν και μεταγενέστερες παραδόσεις μιλούν για μαρτυρικό θάνατο στην πυρά ή εκτέλεση με ξίφος, η πιθανότερη εκδοχή είναι αυτή του Ηρακλείωνα την οποία παραθέτει ο Κλήμης Αλεξανδρείας και αναφέρει ότι ο Ματθαίος πέθανε από φυσικό θάνατο[2].

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 16 Νοεμβρίου. Θεωρείται άγιος από την Καθολική, την Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές εκκλησίες.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF% ... E%BF%CF%82

Ο Απόστολος Ιάκωβος γιος του Αλφαίου
Έτερο πρόσωπο από τη χορεία των αποστόλων με το όνομα αυτό. Για να διακρίνεται από τον Ιάκωβο του Ζεβεδαίου αποκαλούνταν ο του Αλφαίου ή μικρός. Ήταν υιός του Αλφαίου ή Κλεόπα (Ματθ.10,3. Μαρκ.3,18. Λουκ.6,15. Πραξ.1,13) και της Μαρίας, συγγενούς της Θεομήτορος (Ματθ.27,56. Μαρκ.15,15,40. Λουκ.24,10). Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν αδελφός του Ματθαίου, λόγω συνωνυμίας των πατέρων τους Αλφαίου, μάλλον πρόκειται για άλλο πρόσωπο. Κάποιοι άλλοι τον ταυτίζουν εσφαλμένα με τον Αδελφόθεο Ιάκωβο.


http://www.apostolii-diakonia.gr/gr_mai ... page11.htm
Δυστυχώς δε γνωρίζουμε περισσότερα για τη ζωή του. Η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Οκτωβρίου.


ο Απόστολος Θαδδαίος
Εβραίος από την Έδεσσα ο Απόστολος Θαδδαίος και πολύ μορφωμένος στις θείες Γραφές, είχε ανεβεί στην Ιερουσαλήμ για προσκύνημα την εποχή του Ιωάννου του Βαπτιστού. Όταν άκουσε το κήρυγμα του και είδε την αγγελική του ζωή, τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε, ώστε επεδίωξε και βαπτίστηκε απ' αυτόν. Μετά όμως, όταν άκουσε τη διδασκαλία και είδε τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον ακολούθησε μέχρι το σωτήριο Πάθος. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, επέστρεψε στην πατρίδα του Έδεσσα. Εκεί καθάρισε από τη λέπρα τον τοπάρχη Αύγαρο και κατόπιν τον βάπτισε χριστιανό. Αφού δίδαξε και φώτισε με το λόγο της αληθείας πολλούς και ίδρυσε πολλές εκκλησίες στις πόλεις της Συρίας, έφθασε στη Βηρυτό. Ο Θαδδαίος και εκεί με τη χάρη του Θεού δίδαξε το Ευαγγέλιο και βάπτισε πολλούς. Τελικά, εκεί παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του, αφού στη ζωή του εφάρμοσε πλήρως την εντολή που έδωσε ο Κύριος στους μαθητές Του: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντας αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθαίου κη' 19). Πηγαίνετε, δηλαδή, και κάνετε μαθητές σας όλα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Ο Μ. Γαλανός, για τον Απόστολο αυτό αναφέρει: «Μερικοί υποθέτουν, ότι πρόκειται για έναν από τους 70 αποστόλους, που καταγόταν από την Έδεσσα, ήταν όμως Ιουδαίος. Άλλα βέβαιο μπορεί να θεωρηθεί, ότι ο απόστολος Θαδδαίος είναι ο υπό το όνομα αυτό φερόμενος μεταξύ των 12. Ονομαζόταν δε αλλιώς και Λεββαίος και ήταν αδελφός του Ιακώβου του μικρού. Σ' αυτόν ανήκει και η επιστολή Ιούδα στο Ευαγγέλιο. Διότι καθ' αυτό Ιούδας ονομαζόταν, τα δε άλλα δύο ονόματα ήταν πρόσθετα, όπως συμβαίνει πάντοτε στους Ιουδαίους μέχρι και σήμερα. Ο Θαδδαίος κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μεσοποταμία, όπου και έλαβε μαρτυρικό θάνατο».

http://www.saint.gr/827/saint.aspx

Ο Απόστολος Σίμων

Ο Απόστολος Σίμων ήταν ένας από τους δώδεκα Μαθητές του Κυρίου και ήταν αδελφός του Ιούδα του Λεββαίου.

Ο Άγιος Απόστολος Σίμων ονομάσθηκε ζηλωτής, λόγω της θέρμης και του ζήλου με τον οποίο κήρυττε το λόγο του Ευαγγελίου. Καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας και είναι γνωστός ως Σίμων ο Κανανίτης (ή Ναθαναήλ ή Βαρθολομαίος - υιός του Θολομαίου). Μετά την ανάληψη του Χριστού και τη χάρη της Πεντηκοστής, ο Σίμων επιδόθηκε σε ένα ευρύ ιεραποστολικό έργο. Δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Περσία, όπου αφού γκρέμισε το μύθο της πολυθεΐας, φανέρωσε σε πλήθος κόσμου το φως της Ευαγγελικής αλήθειας. Στη συνέχεια μετέβη στην Αφρική, όπου κήρυξε το ζωογόνο Λόγο του αληθινού Θεού και Σωτήρος, από την Αίγυπτο έως τη Μαυριτανία. Ο τελευταίος τόπος της θαυμαστής ιεραποστολικής του δράσης ήταν η Βρετανία. Εκεί αφού δίδαξε στο λαό τη χριστιανική πίστη, συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες βασανίστηκε και υπέστη σταυρικό θάνατο.

http://www.saint.gr/1539/saint.aspx

Ο Απόστολος Ματθίας

Μετά την προδοσία και τον απαγχονισμό του Ιούδα και μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι έντεκα μαθητές με την Παναγία βρίσκονταν στο υπερώον. Τότε ο Πέτρος πρότεινε να εκλεγεί άλλος αντί του Ιούδα, από τους άνδρες που ακολουθούσαν υπηρετώντας το Χριστό. Η πρόταση έγινε δεκτή και τέθηκαν δύο υποψήφιοι: ο Ιωσήφ ο καλούμενος Βαρσαββάς και ο Ματθίας. Τότε έβαλαν κλήρο, και δίνοντας σε όλους εμάς παράδειγμα εναπόθεσης κάθε εκλογής μας στο Θεό, προσευχήθηκαν όλοι μαζί ως εξής: «Σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξαν ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δυὸ ἕνα, λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς» (Πράξεις των Αποστόλων, α' 23-26). Δηλαδή: Συ Κύριε, που γνωρίζεις τις καρδιές όλων, φανέρωσε καθαρά εκείνον που εξέλεξες, ένα από αυτούς τους δύο, για να επωμισθεί το αξίωμα της αποστολικής διακονίας. Στη συνέχεια ο κλήρος έπεσε στο Ματθία. Και έτσι προστέθηκε στους έντεκα Αποστόλους.

Από τη μετέπειτα ζωή του Ματθία, γνωρίζουμε ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και τελείωσε τη ζωή του μαρτυρικά.

http://www.saint.gr/2290/saint.aspx

Από εξωτερικές πηγές, πλην της Αγίας Γραφής οι πληροφορίες που φτάνουν σε εμάς είναι λιγοστές και συγκεχυμένες. Ιδιαίτερη σύγχυση υπάρχει μεταξύ των διηγήσεων περί αποστόλου Ματθαίου και αποστόλου Ματθία. Σε μερικές από αυτές παρατηρούμε πως ο Κλήμης Αλεξανδρείας ταύτιζε το Ματθία με το Ζακχαίο[8], ενώ οι ψευδοκλημέντειες επιστολές με τον Βαρνάβα[9]. Ο Ματθίας σύμφωνα με την παράδοση κήρυξε το ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο[10]. Άλλες παραδόσεις αναφέρουν ότι τόπος του μαρτυρίου του ήταν η Σεβαστούπολη ή πως λιθοβολήθηκε και αποκεφαλίστηκε στα Ιεροσόλυμα[11]. Αυτές οι πληροφορίες μάλλον θα πρέπει να παραβληθούν προς τις πληροφορίες του Φλάβιου Ιώσηπου για το θάνατο του Ιακώβου του αδελφοθέου[12]. Σύμφωνα επίσης με απόκρυφες πηγές, όπως οι "Πράξεις Ανδρέου και Ματθεία εις την πόλιν των ανθρωποφάγων", ο Ματθίας διασώθηκε με θαυματουργικό τρόπο από τον Απόστολο Ανδρέα από τα χέρια Σκύθη ανθρωποφάγου. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Κοπτική εκκλησία (που αναπτύχθηκε κύρια στην Αίγυπτο και Αιθιοπία) δεν διατηρεί καμμία μνήμη περί μαρτυρίου του απόστολου Ματθία στην Αιθιοπία[13], αλλά το συναξάριό τους ακολουθεί την διήγηση "Πράξεις Ανδρέου και Ματθεία εις την πόλιν των ανθρωποφάγων"[14].

Η μνήμη του εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία, στις 9 Αυγούστου.

http://el.orthodoxwiki.org/%CE%91%CF%80 ... E%B1%CF%82
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Ο βίος των δώδεκα αποστόλων

6
Εγώ φίλοι μου θα σας παραθέσω πιο αναλυτικά τον βίο του αποστόλου Θωμά,που τον βρίσκω ενδιαφέρον.


Βίος Αποστόλου Θωμά
Ο Απόστολος Θωμάς εορτάζει στις 6 Οκτωβρίου




Ακολουθεί τον Χριστό
Ο Θωμάς γεννήθηκε, όταν βρισκότανε στη γη σωματικά ο Κύριος, για τη σωτηρία μας. Ζούσε δε στην Ιουδαία. Γεννήθηκε από φτωχούς γονείς. Το όνομα Θωμάς ερμηνεύεται στην Ελληνική δίδυμος. Οι πτωχοί γονείς του, του μετέδωσαν την ευσέβεια. Είχε μεγάλη ευλάβεια στο Μωσαϊκό Νόμο. Από μικρός διάβαζε με προσοχή τα ιερά βιβλία και φύλαττε το Νόμο του Θεού. Ζούσε ζωή αγία.
Ψαράς ήταν στο επάγγελμα. Με την ψαραδική του προσπαθούσε, δουλεύοντας σκληρά, να βγάζει το ψωμί του. Η κακοπάθεια του επαγγέλματος ήταν γύμνασμα για ν’ αντέξει στις κακοπάθειες του Αποστόλου. Σε μια στιγμή της ζωής του ο Χριστός, επειδή τον βρήκε κατάλληλο, τον κάλεσε κοντά του. Όταν τον κάλεσε, δεν ανέβαλε τον καιρόν. Αλλά αμέσως εγκατέλειψε και σπίτι και γονείς και συγγενείς και επάγγελμα και τα πάντα και με μεγάλη χαρά Τον ακολούθησε. Έτσι προστέθηκε και αυτός στους δώδεκα Αποστόλους. Συνοδοιπορούσε με τον Κύριο και τον υπηρετούσε πιστά.


Η απιστία του

Με την σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, όπως είναι γνωστόν, οι Μαθητές, διά τον φόβο των Ιουδαίων, ήσαν κλεισμένοι μέσα στο Υπερώον. Ενώ, λοιπόν, ήταν κλεισμένες οι πόρτες, εισέρχεται ο Χριστός και με την παρουσία Του βεβαιώνει το θαύμα της Αναστάσεως. Έκαμε το μεγάλο θαύμα της Αναστάσεώς του: νίκησε τον ανίκητο μέχρι τότε θάνατον!
Όλοι οι Μαθητές έλαμπαν από χαρά, διότι ξαναείδαν τον Διδάσκαλο. Έλειπε όμως ένας. Ήταν ο Θωμάς. Όταν επέστρεψε, βρήκε τους άλλους, πού αναπηδούσαν από τη χαρά τους. Τού είπαν:
- Ἐωράκαμεν τόν Κύριον. Εἴδαμε τόν Κύριον.
Εκείνος, όμως, είχε τις αμφιβολίες του και έλεγε:
- Ἐάν μή ἴδω, οὐ μή πιστεύσω. Δεν θα το πιστέψω αυτό, πού μου λέτε, εάν δεν δουν τα μάτια μου και δεν τον ψηλαφήσω ο ίδιος.
Έμεινε μια εβδομάδα ο Θωμάς με την απιστία του.

«Καί μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ πάλιν ἤσαν ἔσω οἱ Μαθηταί αὐτοῦ, καί Θωμάς μετ' αὐτῶν. Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων καί ἔστη ἐν τῷ μέσω αὐτῶν καί εἶπεν Εἰρήνη ὑμίν.
Εἴτα λέγει τῷ Θωμά. Φέρε τόν δάκτυλόν σου ὧδε, καί ἴδε τάς χείρας μου καί τήν πλευρά μου καί μή γίνου ἄπιστος ἀλλά πιστός».
Και απεκρίθει ο Θωμάς και είπε αυτώ:
- Ο Κύριος μου και ο Θεός μου.
Λέγει αυτώ ο Ιησούς:
- «Ὅτι ἐώρακας μέ πεπίστευκας; Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες» (Ιωάν. κ΄. 26 - 29).
Με τον λόγο τούτον μακάρισε και επήνεσε ο Κύριος ημάς τους μεταγενεστέρους, διότι χωρίς ημείς να Τον δούμε σωματικά τον πιστέψαμε. Πάντως, ο Θωμάς με την απιστία, πού έδειξε και την αμφιβολία του στην Ανάσταση του Χριστού, έγινε αφορμή να διαλυθεί και το τελευταίο ίχνος της απιστίας και να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η πίστας και των άλλων Μαθητών, αλλά και ημών.

Κλήρος του οι Ινδίες

Κατά την ήμερα της Πεντηκοστής πού βρισκόταν και ο Θωμάς μαζί με τους άλλους Αποστόλους κατήλθεν, ως γνωστόν, το Πανάγιο Πνεύμα εις τάς κεφαλάς των εν είδει πύρινων γλωσσών.
Μετά όμως την Πεντηκοστήν, σύμφωνα με το πρόσταγμα του Κυρίου: «Πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τό Εὐαγγέλιον πάση τή κτίσει» (Μαρκ. κ'. 1 - 15), κάθε Απόστολος αναχώρησε σε μια περιοχή, πού του ορίσθηκε με κλήρο, για να κηρύξει. Εις τον Απόστολο Θωμά έλαχε ο κλήρος να πάει να κηρύξει στους Πάρθους, στους Πέρσας, στους Μήδους και στους Ινδούς. Οι Ινδίες, είναι χώρα της Ασίας, πολύ μακρινή. Εκεί οι άνθρωποι τότε ήσαν σκληροί, βάρβαροι και λάτρευαν τα είδωλα.

Ο Χριστός τον δυναμώνει

Όταν είδε ο Θωμάς, ότι τον έστειλαν σε ένα τέτοιο άγριο έθνος, άρχισε να στεναχωριέται και να φοβάται, μήπως δεν θα μπόρεση να τα βγάλει πέρα.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, σαν καρδιογνώστης, πού είναι, γνωρίζοντας πολύ καλά τα όσα θα έκαμνε στις Ινδίες ο Απόστολος Θωμάς, παρουσιάζεται μια μέρα στην αγορά, σαν άνθρωπος και λέγει στον Αμβανή:
- Θέλεις να αγοράσεις έναν αιχμάλωτο, πού έχω; Είναι χτίστης στο επάγγελμα, σπουδαιότατος.
- Ναι, απάντησε εκείνος. Ευχαρίστως.



Το χέρι πού με ράπισε θα το φάνε τα θηρία

Μετά από αυτά μπήκανε στο πλοίο και έφτασαν στην Ανδάπολη. Εκεί ο άρχοντας της πόλης πάντρευε την θυγατέρα του και όλος ο κόσμος, ξένοι και κάτοικοι της πόλης ήταν καλεσμένοι. Στον γάμο ο Απόστολος Θωμάς καθόταν συλλογισμένος και προσέχοντας τον εαυτό του. Τότε πήγε ένας οινοχόος και δίνει ένα χαστούκι στον Απόστολο, λέγοντας του:
- Ήρθες στο γάμο να χαρείς και να γλεντήσεις με τους άλλους και όχι να κάθεσαι κατσουφιασμένος.
Ο Απόστολος απάντησε σ’ αυτόν, πού τον ράπισε:
- Εύχομαι να σου συγχωρήσει ο Κύριος το αμάρτημα σου αυτό στην άλλη ζωή. Αυτό όμως το χέρι, πού κινήθηκε εναντίον μου και με ράπισε, θα το μοιρασθούν σ' αυτή τη ζωή τα θηρία, για να συνετισθούνε οι άλλοι.
Ενώ, λοιπόν, πήγε ο υπηρέτης εκείνος, για να φέρει νερό να το ανακατέψει με το κρασί, ένα θηρίο, πού παραμόνευε στη βρύση, χίμηξε κατά πάνω του, και τον ξέσχισε. Βρήκε ο δυστυχής έτσι φρικτό θάνατο. Το χέρι όμως, πού προ ολίγου είχε ραπίσει τον Απόστολο, το άρπαξε ένα σκυλί στο στόμα του και τριγύριζε στα τραπέζια, για να παραδειγματιστούν όλοι.
Αφού πληροφορήθηκε ο άρχοντας αυτά κάλεσε τον Απόστολο και τον παρακάλεσε να κατηχήσει τους νεονύμφους. Τους κατήχησε και αυτοί πίστεψαν στον Χριστό καθώς και ο άρχοντας της πόλης. Ο Απόστολος του Χριστού προχώρησε εν τω μεταξύ βαθύτερα στις Ινδίες. Όταν έμαθαν οι δόκιμοι αυτοί μαθητές του Χριστού, ότι ο Θωμάς βρίσκεται στις Ινδίες, πήγανε σ’ αυτόν και πήρανε το Άγιο Βάπτισμα. Έπειτα άρχισαν να κηρύττουν και αυτοί εις άλλους το Άγιο Ευαγγέλιο.

Αναλαμβάνει να κτίση παλάτι του Βασιλέως

Εν συνεχεία ήλθε ο Απόστολος στον βασιλέα της Ινδίας, Ινδοφέρνην Γουνδιαφόρον ονομαζόμενο. Εις αυτόν τον είχε συστήσει ο έμπορος Αμβανής. Ο βασιλεύς του ζήτησε να κατασκευάσει ένα παλάτι πολύ όμορφο για αυτόν. Ο βασιλιάς θα έλειπε τρία χρόνια σε άλλη χώρα και ήθελε το παλάτι να είναι έτοιμο. Έτσι έδωσε πολύ χρυσάφι στον Απόστολο για τα υλικά και έφυγε.
Όμως ο Απόστολος Θωμάς τα χρήματα αυτά τα μοίραζε στους φτωχούς και σε όσους είχαν ανάγκη. Έχτιζε δε παλάτι ουράνιο στον βασιλιά. Κάποια στιγμή επισκέφτηκαν τον βασιλιά κάποιο πολίτες τις περιοχής του και τους ρώτησε πως είναι το παλάτι του. Αυτοί του είπαν ότι ο Απόστολος τα χρήματα τα μοιράζει και διδάσκει τον λαό για τον Χριστό, και ότι σε αυτόν κτίζει παλάτι ουράνιο. Τότε ο βασιλιάς έφυγε αμέσως για την πόλη του και φυλάκισε τον Απόστολο γιατί πίστεψε ότι τον κορόιδεψε.
Ο αδερφός του βασιλιά επειδή ήταν πολύ στεναχωρημένος για το κακό που έπαθε ο αδερφός του κόντευε να πεθάνει από μελαγχολία. Σε λίγο του κόπηκε η αναπνοή και Άγγελος Κυρίου πήρε την ψυχή του και τον ρώτησε «πια κατοικία θέλει να κατοικίσει», αυτός είδε το παλάτι του αδερφού του και ζήτησε αυτό. Τότε ο Άγγελος του είπε:
- Αυτό είναι του αδερφού σου δεν μπορείς να το πάρεις.

Αμέσως αυτός ζήτησε από το Άγγελο να γυρίσει και να ζητήσει από τον αδερφό του αυτό το παλάτι. Αφού ξαναζωντάνεψε πήγε στον αδερφό του, του ζήτησε το παλάτι και του εξήγησε πως αυτό του το έφτιαξε ο Απόστολος. Τότε αφού ο βασιλιάς κατάλαβε το λάθος του έβγαλε από την φυλακή τον Απόστολο του Κυρίου και έπεσαν στα πόδια του ζητώντας συγχώρεση. Ο Απόστολος αφού τους συγχώρεσε τους δίδαξε και τους βάπτισε. Έπειτα πολλοί ειδωλολάτρες βλέποντας αυτά πίστεψαν και βαπτίστηκαν και αυτοί Χριστιανοί.
Μετά την επιστροφή στη θεογνωσία των περισσοτέρων ανθρώπων της πόλεως εκείνης, ο Θωμάς πήγε σε μια άλλη μεγάλη χώρα των Ινδιών. Εκεί ζούσε πολύ ταπεινά. Εκεί δίδαξε στους ανθρώπους για την πίστη στον Χριστό, έκανε πολλά θαύματα, με τη Χάρη του Χριστού, και οδήγησε τους βαρβάρους εκείνους ανθρώπους στην αληθινή πίστη. Έτσι ίδρυσε ο Απόστολος Θωμάς την Εκκλησία των Ινδιών.

Ξαναφυλακίζουν τον Απόστολο

Ανάμεσα σ' αυτούς, πού καρποφόρησε ο λόγος του Ευαγγελίου μέσα στις ψυχές τους, ήταν και η γυναίκα του βασιλέως Μισδίου, η Μιγδονία. Έκτος από αυτή πίστεψε και μια άλλη γυναίκα, πού διακρινόταν για την ευγένεια του χαρακτήρος της. Ήταν η Τερτιανή, η σύζυγος του άρχοντα Χαρασίου. Αυτές οι δύο άκουσαν τη διδασκαλία του Αποστόλου πίστεψαν στο Χριστό και πήραν την απόφαση να ζήσουν με σωφροσύνη. Απεφάσισαν να ζήσουν ασκητικά, μέσα στα ανάκτορα. Ο βασιλεύς και ο Χαράσιος, σαν είδαν, ότι οι γυναίκες τους είχαν μεγαλύτερη προσήλωση στο Θεό, παρά σε αυτούς, οργίστηκαν και φυλάκισαν τον Απόστολο.



Εξέρχεται θαυματουργικὠς και βαπτίζει

Κατά τα μεσάνυκτα πήγαν οι Χριστιανοί στη φυλακή. Την άνοιξε ο Απόστολος θαυματουργικός. Μπήκαν μέσα και τους δίδασκε να μένουν ακλόνητοι στην Πίστη τους και να μη δειλιάσουν ποτέ μπροστά στα μαρτύρια και το θάνατο, διότι με αυτά θα κληρονομήσουν την αιώνιο ζωή. Όταν, λοιπόν, συμβούλεψε και κατήχησε, όσους δεν είχαν βαπτιστεί, βγήκε ο Απόστολος από την φυλακή και πήγε με τους κατηχουμένους του, σ' ένα σπίτι. Σ’ αυτό είχαν ετοιμασθεί όλα τα απαραίτητα για τη Θεία Λειτουργία και το Άγιο Βάπτισμα. Κατόπιν ο Απόστολος γύρισε στην φυλακή όπου η πόρτα άνοιξε και έκλεισε αυτομάτως.

Λογχίζεται

Την επόμενη μέρα οδήγησαν τον Άγιο έξω από την πόλη. Ζήτησε να προσευχηθεί:
- Κύριε και Θεέ μου, Συ πού είσαι για τους πιστούς η ελπίδα και η απολύτρωσης, ιδού σήμερα τελείωσα το έργον, πού μου ανέθεσες, όταν με πούλησες σαν δούλο.
Τώρα ελευθέρωσε με και οδήγησε τα βήματά μου κοντά Σου, στην Βασιλεία Σου.
Αφού προσευχήθηκε οι στρατιώτες αμέσως τον λόγχισαν, χτυπώντας τον συγχρόνως και με ακόντια. Το άγιο αποστολικό αίμα έτρεξε και πότισε το Ινδικό χώμα.

Θεραπεύει το παιδί του βασιλέως

Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός από τον μαρτυρικό θάνατο του και δαιμονίσθηκε ένας από τους γιούς του Μισδίου. Μη μπορώντας, όμως να βρει την υγεία του, ήρθε ο βασιλιάς στον τάφο του Αποστόλου, διά να λάβει μέρος απ' τα Άγια Λείψανα και να τα βάλει επάνω στο γιό του, για να θεραπευτεί. Όταν όμως άνοιξε τον τάφο, δεν βρήκε μέσα το ιερό Λείψανο. Το είχε πάρει κρυφά κάποιος Χριστιανός και το μετέφερε στη Δύση. Παρουσιάζεται όμως, ο Θωμάς στο βασιλιά και του λέγει:
- Όσο ζούσα, βασιλεύ, δεν επίστεψες. Τώρα πιστεύεις; Αλλά για να ίδεις πόσο φιλάνθρωπος είναι ο Δεσπότης Χριστός, ο Κύριος μου, πάρε λίγο χώμα από τον τάφο μου.
Βάλτο επάνω στο παιδί σου, και θα γίνει αμέσως καλά. Εγώ δεν σου κρατάω κακία.
Τότε ο βασιλεύς έφερε στον τάφο το παιδί του. Πήρε λίγο χώμα από τον τάφο του Αγίου και με πίστη πολλή το έβαλε επάνω ατό δαιμονισμένο παιδί του λέγοντας:
- Πιστεύω εις τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, τον Αληθινό Θεό.
Αμέσως τότε θεραπεύτηκε το παιδί του από το δαιμόνιο! Ο δε βασιλεύς παρακαλούσε την γυναίκα του την Τερτία και την Μιγδονία με δάκρυα και μεγάλη ταπείνωση να προσευχηθούν στο Δεσπότη Χριστό, για να του συγχωρέσει τα αμαρτήματα του, αλλά και για όσα κακά είχε κάμει εις βάρος του τιμίου και ενδόξου Αποστόλου, του Αγίου Θωμά.

Το άγιο Λείψανο του

Το ιερόν Λείψανο του Αγίου Αποστόλου μεταφέρθηκε αρχικά στην Έδεσσα της Συρίας. Από εκεί έγινε η ανακομιδή του εις Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε από τον Κωνστάντιο, τον υιό του Μ. Κωνσταντίνου το 337 μ.Χ. εις τον Ναό των Αγίων Αποστόλων. Το έβαλαν μαζί με τα ιερά Λείψανα του Αποστόλου Ανδρέου, του Αποστόλου Λουκά και άλλων Αγίων.
Μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως κατά το 1204 υπό των Λατίνων, τα ιερά Λείψανα εσυλήθησαν και μετεφέρθησαν από αυτούς στη Ρώμη.
Η άγια Κάρα του Αποστόλου Θωμά είναι θησαυρισμένη σήμερα στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο.

http://xristianos.gr/forum/viewtopic.php?t=2728

Re: Ο βίος των δώδεκα αποστόλων

7
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ



Οι τέσσερις ιεροί ευαγγελιστές, ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης, κατέχουν ξεχωριστή θέση στην Εκκλησία μας, διότι επιλέχτηκαν από το Θεό να καταγράψουν τη Θεία Αποκάλυψη, δηλαδή τα Ιερά Ευαγγέλια, τα οποία περιέχουν τη ζωή και τη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τον τρόπο της σωτηρίας μας. Στην παρούσα σύντομη εργασία μας θα κάνουμε λόγο για τον Μάρκο και το περιεχόμενο του Ευαγγελίου του.
Εικόνα
Γεννήθηκε περί το 20 μ. Χ., πιθανότατα στην Κύπρο και είχε ιουδαϊκή καταγωγή. Η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία και ήταν ανεψιός του αποστόλου Βαρνάβα. Ενωρίς εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό του όνομα ήταν Ιωάννης και Μάρκος ήταν το ρωμαϊκό του επώνυμο, το οποίο πήρε κατά τη συνήθεια της εποχής. Βεβαίως επικράτησε το Μάρκος, με το οποίο μας είναι γνωστός στην Εκκλησία. Ήταν ελληνιστής, δηλαδή είχε ελληνική παιδεία. Η μητέρα του υπήρξε ένθερμος μαθήτρια του Κυρίου. Μαζί με τις άλλες μαθήτριες ακολουθούσαν τον Ιησού στις περιοδείες Του και κατά την ταφή Του έφεραν μύρα για να μυρώσουν το άχραντο Σώμα Του.

Αναφέρεται πως μετά την ανάσταση φιλοξενούσε στο ευρύχωρο και πλούσιο σπίτι της την πρώτη εκκλησία. Εικάζεται ότι το υπερώο του Μυστικού Δείπνου ανήκε στη μητέρα του Μάρκου και πως ο Μάρκος είναι ο νεαρός που εμφανίστηκε τυλιγμένος σε σεντόνι κατά τη σύλληψη του Χριστού στο Όρος των Ελαιών, στον κήπο της Γεθσημανή. Όταν έγινε αντιληπτός από τους στρατιώτες άφησε το σεντόνι και έφυγε γυμνός (Μαρκ.14,51-5). Ο άγιος Επιφάνειος αναφέρει την πληροφορία ότι ανήκε στη χορεία των εβδομήκοντα αποστόλων.


Αμέσως μετά την Πεντηκοστή αφιερώθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Αρχικά ακλούθησε το θείο του Βαρνάβα και τον απόστολο Παύλο στις διάφορες περιοδείες του στην Κύπρο και στη Μ. Ασία. Κατόπιν προσκολλήθηκε στον απόστολο Πέτρο και έγινε ακόλουθός του. Αρχαία παράδοση αναφέρει ότι ίδρυσε την Εκκλησία της Ακηλυΐας της Ιταλίας και εργάσθηκε ως ιεραπόστολος στη Δύση, στη Ρώμη και στα Μεδιόλανα. Αργότερα πήγε στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και στη Βαρβαρία, δηλαδή το σημερινό Μαρόκο και την Τύνιδα, όπου κήρυξε με ιδιαίτερη θέρμη το Ευαγγέλιο. Η παράδοση τον θέλει ως ιδρυτή της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας και πρώτο επίσκοπό της, την οποία ποίμανε από το 43 έως το 68 μ. Χ. Εργάστηκε δραστήρια και μετέστρεψε στην πίστη στο Χριστό πλήθος Ιουδαίων και Εθνικών.


Ο πανεύφημος απόστολος Μάρκος κήρυξε τον Χριστό σε όλη την Αίγυπτο και τη Λιβύη και τη Βαρβαρική και την Πεντάπολη, κατά τους χρόνους του Καίσαρα Τιβερίου. Συνέγραψε δε και το κατ᾽αυτόν άγιο Ευαγγέλιο, καθώς του το εξήγησε ο απόστολος Πέτρος. Όταν βρέθηκε στην Κυρήνη της Πενταπόλεως, έκανε πολλά θαύματα.

Έπειτα πήγε στην κατά τον Φάρο Αλεξάνδρεια και από εκεί στην Πεντάπολη, θαυματουργώντας παντού και κατακοσμώντας τις Εκκλησίες του Χριστού με χειροτονίες επισκόπων και λοιπών κληρικών.

Ύστερα δε αφού ήλθε και πάλι στην Αλεξάνδρεια και βρήκε κάποιους από τους αδελφούς στα παράλια του Βουκόλου, έμεινε μαζί τους, ευαγγελιζόμενος και κηρύττοντας τον λόγο του Θεού.

Τα εκεί ειδωλολατρικά ιερατεία, ιδιαιτέρως του Σέραπι, ασκούσαν τεράστια επιρροή στους κατοίκους της Αλεξάνδρειας. Καλλιεργούσαν απίστευτες πρακτικές σκοταδισμού και δεισιδαιμονίας στις μάζες των ειδωλολατρών. Γι’ αυτό και ξεσήκωναν συχνά τον φανατισμένο όχλο εναντίον του Μάρκου. Ανήμερα του Πάσχα του 68 μ. Χ., την ώρα που ο Μάρκος κήρυττε, όρμισαν και τον συνέλαβαν, τον έδεσαν με σχοινιά και τον έσερναν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας. Εν μέσω απερίγραπτων εξευτελισμών και βασανισμών υπέμεινε το μαρτύριο με πρωτοφανή ηρωισμό και ανεξικακία, έως ότου, εξέπνευσε από τα τραύματα των ανελέητων λιθοβολισμών του ειδωλολατρικού φανατισμένου πλήθους. Προσπάθησαν να κάψουν το λείψανό του, αλλά δεν το κατάφεραν, διότι ξέσπασε απρόβλεπτη καταιγίδα. Το παρέλαβαν οι χριστιανοί της πόλεως και το έθαψαν με τιμές σε γειτονικό χωριό. Ο τάφος του έγινε τόπος προσκυνήματος και πηγή αγιασμού και θαυμάτων.


Κατά την εμφάνισή του ήταν περίπου έτσι: δεν ήταν ούτε τεραστίων διαστάσεων ούτε όμως μικρόσωμος και μαζεμένος. Ήταν ευπρεπής και καλοσχηματισμένος, έχοντας λίγα άσπρα μαλλιά και γένια, γιατί ήταν μεσήλικας. Είχε λίγο μακριά μύτη και δεν φαινόταν η ιουδαϊκή κατατομή του προσώπου του. Τα φρύδια ήταν μαζεμένα, ενώ τα γένια ήταν βαθιά. Η κεφαλή στεκόταν ψηλά και η κράση της χροιάς του προσώπου ήταν άριστη. Επί πλέον απέπνεε μεγάλη συμπάθεια και ήταν καλοσυνάτος προς όλους που τον πλησίαζαν, σαν να αντιφέγγιζαν με τις χάρες του σώματος οι αρετές της ψυχής.

Τελείται δε η σύναξή του στο πάνσεπτο Αποστολείο του, που βρίσκεται κοντά στον Ταύρο᾽.

Τρία είναι τα βασικά σημεία της ακολουθίας του αγίου αποστόλου και ευαγγελιστή Μάρκου, η οποία μάλλον αποτελεί ποίημα του αγίου υμνογράφου Θεοφάνους: η σχέση του με τους αποστόλους Πέτρο και Παύλο, η συγγραφή του ευαγγελίου του, η δράση του στην περιοχή της Αλεξάνδρειας με το επακολουθήσαν αυτήν μαρτύριο. Ήδη απαρχής τονίζει ότι ῾έγινε συνοδοιπόρος του αποστόλου Παύλου και διήλθε μαζί του όλη τη Μακεδονία, όμως στη Ρώμη αναδείχτηκε ο γλυκός ερμηνευτής του κηρύγματος του Πέτρου, ενώ στην Αίγυπτο που κατεξοχήν κήρυξε έδωσε τη ζωή του με μαρτυρικό τρόπο᾽ (῾Συνοδοιπόρος εγένου του σκεύους της εκλογής και συν αυτώ διήλθες όλην Μακεδονίαν· εν Ρώμη δε φοιτήσας, του Πέτρου ηδύς ερμηνεύς αναδέδειξαι· και ανεπαύσω αθλήσας θεοπρεπώς εν Αιγύπτω, Μάρκε πάνσοφε᾽) (στιχηρό εσπερινού).

Η σχέση του βεβαίως με τους αποστόλους Παύλο και Πέτρο δεν είναι ισομερής. Ο υμνογράφος ενώ κάνει μνεία της ακολουθίας του αποστόλου Παύλου από τον άγιο Μάρκο στο παραπάνω τροπάριο, δεν αναφέρει πουθενά αλλού κάτι από τη σχέση τους, και τούτο διότι ως γνωστόν ο απόστολος Παύλος δεν θέλησε να συνεχίσει να έχει ως συνεργάτη του τον νεαρό τότε Ιωάννη Μάρκο, ανεψιό του μάλιστα, λόγω προφανώς της αδυναμίας αυτού να παρακολουθήσει τον πυρετώδη ρυθμό της ιεραποστολικής δράσεως του ίδιου.


Αντιθέτως, επανειλημμένως ο άγιος Θεοφάνης αναφέρεται στην ιδιαίτερη σχέση που ανέπτυξε ο απόστολος Πέτρος με τον Μάρκο, θεωρώντας τον πρωτόθρονο απόστολο ως κατεξοχήν δάσκαλο εκείνου, τόσο που το άγιο ευαγγέλιο του Μάρκου να είναι μία καταγραφή τελικώς της διδασκαλίας του Πέτρου.
Από τα ένδεκα περίπου τροπάρια που περιγράφουν τη σχέση μαθητείας του Μάρκου με τον Πέτρο εντελώς δειγματοληπτικά σημειώνουμε τα παρακάτω:

῾Μαθήτευσες στον σοφό Πέτρο και πλούτισες από την υιική σχέση σου μαζί του, Μάρκε πανσέβαστε, γι᾽αυτό και αναδείχτηκες μυσταγωγός των μυστηρίων του Χριστού᾽(῾Πέτρω τω σοφώ μαθητευθείς και την εκείνου πλουτήσας υιότητα, Μάρκε παναοίδιμε, μυσταγωγός εδείχθης μυστηρίων Χριστού᾽) (ωδή α´). ῾Ακολούθησες τον Πέτρο, σοφέ, και σαν μαθητής του διατύπωσες με σοφό τρόπο το ευαγγέλιο, μαζεύοντας το φως της θεολογίας από αυτόν, απόστολε᾽(῾Τω Πέτρω επόμενος, σοφ´, σοφώς το ευαγγέλιον, ως μαθητής αυτού, διετύπωσας, θεολογίας το φως δρεψάμενος παρ᾽αυτού, απόστολε᾽) (ωδή γ´). ῾Χρημάτισες συ υιός του μεγάλου Πέτρου και καθώς φωτιζόσουν από τις διδαχές αυτού πάντοτε, λάμπρυνες τις ψυχές αυτών που σε πλησίαζαν με θερμό τρόπο, Μάρκε Κυρίου απόστολε᾽ (῾Συ του Πέτρου του μεγάλου υιός εχρημάτισας, και ταις τούτου διδαχαίς φωτιζόμενος πάντοτε, τας ψυχάς ελάμπρυνας των σοι θερμώς προσομιλούντων, Μάρκε, Κυρίου απόστολε᾽) (ωδή ε´).

Ο άγιος υμνογράφος σε πολλούς ύμνους του επίσης εξυμνεί τα σχετικά με το ευαγγέλιο που συνέγραψε ο απόστολος Μάρκος. Και βεβαίως, όπως είδαμε, θεωρεί ότι το ευαγγέλιο του Μάρκου συνιστά καταγραφή της διδασκαλίας του Πέτρου - ῾Ο Πέτρος ο κορυφαίος, ένδοξε, σε μυσταγώγησε σαφώς να συγγράψεις το ιερό ευαγγέλιο᾽(῾Ο Πέτρος σε ο κορυφαίος, ένδοξε, σαφώς εμυσταγώγησεν, Ευαγγέλιον συγγράψαι το σεπτόν᾽) (ωδή ς´) – όμως δεν παύει να σημειώνει ότι κύρια πηγή φωτισμού του ήταν τελικώς η ίδια η χάρη του αγίου Πνεύματος. ῾Από τον Θεό έλαβες τη χάρη του Πνεύματος...και κήρυξες το θείο Ευαγγέλιο᾽ (῾Εξ ύψους λαβών την χάριν την του Πνεύματος...το θείον κηρύξας ευαγγέλιον᾽) (Κοντάκιο). ῾Από τον οίκο του Κυρίου βγήκες σαν πηγή, απόστολε, και ποτίζεις πλούσια τις χέρσες καρδιές με τα ρεύματα του Πνεύματος᾽(῾Εκ του οίκου του Κυρίου πηγή εξελήλυθας και ποτίζεις τας χερσώδεις καρδίας τοις ρεύμασι δαψιλώς του Πνεύματος᾽) (ωδή ε´). Κι είναι ευνόητο ότι ο υμνογράφος αναφερόμενος στο θείο ευαγγέλιο του Μάρκου εννοεί όχι μόνο τη γραπτή του διάσταση αλλά και την προφορική. Ο άγιος Μάρκος δηλαδή και προ και μετά την καταγραφή του ευαγγελίου του υπήρξε μέγας κήρυκας του ευαγγελικού λόγου. Κι αυτό που κήρυσσε, αυτό και κατέγραψε, και χάριν αυτού, δηλαδή χάριν του αγαπημένου του Κυρίου, έδωσε και τη ζωή του.

Όπως όλοι οι απόστολοι ο άγιος Μάρκος υπήρξε και μάρτυρας της πίστεως. Και τι κήρυσσε; Και τι συνέγραψε; Μα τι άλλο εκτός από τη σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, τα θεία Του πάθη, τη σεπτή Ανάστασή Του, την ανάβασή Του προς τον Πατέρα! ῾Έγινες συγγραφέας των θείων δογμάτων του Χριστού και καταφώτισες όλη τη γη, κηρύσσοντας τη σάρκωσή Του και τα θεία Πάθη, τη σεπτή Ανάσταση και την ανάβαση προς τον Πατέρα᾽(῾Δογμάτων των θείων συγγραφεύς του Χριστού γενόμενος, πάσαν την γην κατεφώτισας, αυτού την σάρκωσιν, και τα θεία πάθη, την σεπτήν ανάστασιν, και την προς τον Πατέρα ανάβασιν κηρύξας, πάνσοφε᾽) (στιχηρό αίνων).

Η δράση του αποστόλου Μάρκου κυρίως στην περιοχή της Αιγύπτου και της Αλεξανδρείας, δράση που κατέληξε στο μαρτύριο, εξηγεί επαρκώς το γεγονός ότι η Αίγυπτος πανηγυρίζει επί τη μνήμη του αγίου Μάρκου, τον οποίο θεωρεί ως πολιούχο της. ῾Ας υμνολογήσουμε άξια τον μέγα πολιούχο της Αιγύπτου᾽ (῾Της Αιγύπτου μέγαν πολιούχον αξίως υμνήσωμεν᾽) (στιχηρό εσπερινού). Κατανοείται μάλιστα ως δώρο του Θεού σ᾽αυτήν: ῾Ο σεπτός απόστολος Μάρκος δωρήθηκε ως ιεράρχης στους Αιγυπτίους᾽ (῾Μάρκος ο σεπτός Απόστολος, τοις Αιγυπτίοις Ιεράρχης δεδώρηται᾽) (Θεοτοκίο ωδής θ´). Δεν διστάζει μάλιστα ο άγιος Θεοφάνης να κάνει και το συσχετισμό: ῾την Αίγυπτο που ήταν βυθισμένη πριν στο σκοτάδι της άγνοιας, Κύριε, την φώτισες όταν ως βρέφος γεννήθηκες από την Παρθένο θεομήτορα (και κατέφυγες λόγω του Ηρώδη σ᾽αυτήν). Τώρα έκανες μέρος του θριάμβου Σου τα ιερά της, με τις διδαχές του θεηγόρου Μάρκου, φιλάνθρωπε᾽ (῾Την Αίγυπτον, την πριν εν σκότει, Κύριε, Παρθένου Θεομήτορος κατελάμπρυνας ως βρέφος προελθών, ταύτης θριαμβεύσας τα σεβάσματα ταις διδαχαίς του θεηγόρου Μάρκου, φιλάνθρωπε᾽) (θεοτοκίο ωδής ς´). Το μαρτύριο του αγίου Μάρκου εννοείται, τέλος, ότι αποτελεί αποκορύφωση της δικής του δόξας. Η εν Χριστώ δόξα κατανοείται ως μετοχή της δόξας του Χριστού, δηλαδή ως μετοχή του Πάθους και του Μαρτυρίου Του. Συνεπώς τότε δοξάζεται ένας άγιος, όταν βρίσκεται στο μαρτύριο και δι᾽αυτού εισέρχεται θριαμβευτής στον Παράδεισο. Ακριβώς τούτο σημειώνει και ο συναξαριστής, όταν περιγράφει την εμφάνιση του Κυρίου στον Μάρκο ευρισκόμενο στη φυλακή, τούτο σημειώνει και ο υμνογράφος, ιδιαιτέρως στους στίχους του συναξαρίου: ῾Σύροντας στη γη τον Μάρκο οι δολοφόνοι, αγνοούσαν ότι τον έστελναν στους ουρανούς᾽(῾Σύροντες εις γην Μάρκον οι μιαιφόνοι, προς ουρανούς πέμποντες αυτόν ηγνόουν᾽).

Τον 828 δύο Ενετοί έμποροι άρπαξαν τα λείψανα του αγίου Μάρκου και τα μετέφεραν στην Βενετία. Προς τιμή του έκτισαν λαμπρότατο ναό και κατασκεύασαν πολύτιμη λάρνακα, όπου τοποθέτησαν τα ιερά του λείψανα. Η μνήμη του εορτάζεται στις 25 Απριλίου.

Ο Ευαγγελιστής Μάρκος συνέγραψε το δεύτερο, κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο. Η συγγραφή έγινε περί το 65 και είναι το συντομότερο από τα άλλα τρία, περιέχοντας 16 κεφάλαια. Κύρια επιδίωξή του είναι να αποδείξει τη θεία καταγωγή του Χριστού και ότι Αυτός είναι ο αληθινός Μεσσίας και λυτρωτής του κόσμου. Να Τον παρουσιάσει ως τον μοναδικό κραταιό και παντοδύναμο Θεό, επιμένοντας κυρίως στην εξιστόρηση των θαυμάτων Του και των πράξεών Του και λιγότερο στα λόγια και τη διδασκαλία του Χριστού. Χαρακτηρίζεται έτσι ως Ευαγγέλιο της δράσεως.

Ο Κλήμης ο Αλεξανδρέας (+215), αναφέρει πως το Ευαγγέλιό Του ο Μάρκος το έγραψε στην κραταιά και κοσμοκράτειρα τότε Ρώμη και πως το απευθύνει στους Ρωμαίους. Αυτό φρονούν και σύγχρονοι μελετητές. Γι’ αυτό και θέλει να αποδείξει στους αποδέκτες του Ευαγγελίου του ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ένας, ο μοναδικός και παντοδύναμος Θεός, ασύγκριτα ανώτερος από τους ανύπαρκτους ειδωλολατρικούς «θεούς» της Ρώμης. Ότι ο Χριστός είναι ασύγκριτα ισχυρότερος από τους ισχυρούς και διεφθαρμένους Ρωμαίους αυτοκράτορες, οι οποίοι είχαν θεοποιήσει τους εαυτούς τους και απαιτούσαν λατρεία από τους υπηκόους τους.

Πολλοί μελετητές της Καινής Διαθήκης θεωρούν το Ευαγγέλιο του Μάρκου ως το αρχαιότερο Ευαγγέλιο, το οποίο αποτέλεσε την πηγή των άλλων δύο «συνοπτικών» Ευαγγελιστών (Ματθαίου και Λουκά). Ο αποστολικός Πατέρας Παπίας (2ος αιών) αναφέρει την πληροφορία ότι «ο Μάρκος υπήρξε ερμηνευτής του Πέτρου», πως το Ευαγγέλιό του είναι στην ουσία λόγια και εξιστορήσεις εκείνου και γι’ αυτό είναι αξιόπιστο. Το ίδιο και ο άγιος Ιουστίνος ο Φιλόσοφος (+164) το χαρακτηρίζει ως «απομνημονεύματα του Πέτρου». Αναφέρει και γεγονότα που παραλείπουν οι άλλοι δύο «συνοπτικοί». Το διακρίνει η σαφήνεια, η ακρίβεια, η απλότητα και η χάρη. Η γλώσσα του είναι απλή και κατανοητή, χωρίς να χάνει την λογιότητά της. Παραθέτει λατινικές ορολογίες, δείγμα ότι απευθύνεται στους Ρωμαίους ειδωλολάτρες. Τέλος το διακρίνει η ζωηρότητα και η ορμητικότητα, εκφράζοντας προφανώς τη γνωστή μας παρορμητικότητα του Πέτρου.

Αυτός ήταν ο άγιος Ευαγγελιστής Μάρκος και το θεόπνευστο Ευαγγέλιό του.

http://aktines.blogspot.gr/2014/04/blog ... .html#more
http://www.agioritikovima.gr/diafora/vi ... E%BF%CF%85
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βίοι Αγίων”