Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης (5 Μαίου)

1
Ο Άγιος Εφραίμ γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1384μ.Χ. Ήταν ένα από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας Μόρφη. Οι γονείς του όταν βάπτισαν τον Άγιο του έδωσαν το όνομα Κωνσταντίνος. Σε μικρή ηλικία ο Άγιος Εφραίμ ορφάνεψε από πατέρα. Από εκείνη την στιγμή η μητέρα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου την φροντίδα της οικογένειας. Στην φροντίδα αυτή συμπεριέλαβε και την χριστιανική αγωγή των παιδιών της. Ο Άγιος από μικρός έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για τον Θεό και την Χριστιανική πίστη.

Όταν ο Άγιος Εφραίμ ήταν δεκατεσσάρων ετών, στην περιοχή των Τρικάλων γινόταν από τους Τούρκους, υπό τις διαταγές του Σουλτάνου Βαγιαζίτ του 1ου, επιχειρήσεις παιδομαζώματος. Το παιδομάζωμα ήταν το πρώτο στάδιο της δημιουργίας των Γενίτσαρων. Μάζευαν οι Τούρκοι μικρά Ελληνόπουλα, τα έστελναν στην Τουρκία όπου σε ειδικά στρατόπεδα τα μεγάλωναν γεμίζοντας την καρδιά τους αγάπη για τον Αλλάχ και μίσος για τον Χριστό και την Ελλάδα. Αυτά τα Ελληνόπουλα γίνονταν οι φοβεροί Γενίτσαροι, που όπως λένε πολλές μαρτυρίες ήταν σκληρότεροι και από τους ίδιους τους Τούρκους.

Φοβούμενη η μητέρα του Αγίου ότι θα τον πάρουν και αυτόν οι Τούρκοι, τον συμβούλεψε να φύγει από το πατρικό του σπίτι και να κατευθυνθεί σε περιοχές της Ελλάδας που δεν ήταν ακόμα κάτω από τον Τουρκικό ζυγό. Όταν έφτανε σε μια τέτοια περιοχή, τον ορμήνεψε, να βρει ένα μοναστήρι και να εισαχθεί εκεί ως δόκιμος μοναχός, μιας και η μοναστική ζωή ήταν κάτι που επιθυμούσε και ο ίδιος. Τις συμβουλές αυτές ακολούθησε ο Άγιος Εφραίμ και μετά από πολλούς κόπους έφτασε στο όρος Αμώμων της Αττικής. Είναι το όρος που, στις μέρες μας, στους πρόποδες του είναι χτισμένη η Νέα Μάκρη. Στο όρος είχαν μαζευτεί χριστιανοί ασκητές, και από αυτούς ονομάστηκε όρος Αμώμων, δηλαδή όρος των Καθαρών. Εκεί υπήρχε και το ανδρικό μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Σε αυτό το μοναστήρι κατάφυγε ο Άγιος Εφραίμ και έμεινε έως την ηλικία των 18 ετών ως δόκιμος μοναχός της μονής.

Στην ηλικία των δεκαοκτώ χρίστηκε μοναχός και έλαβε το όνομα Εφραίμ (όπως έχουμε αναφέρει μέχρι τότε ονομαζόταν Κωνσταντίνος). Μετά δε από λίγα χρόνια χειροτονήθηκε Ιερέας. Στο μοναστήρι περνούσε πολύ λίγο χρόνο. Συνήθως ήταν απομονωμένος σε μια σπηλιά στην περιοχή όπου και ασκήτευε.

Τα χρόνια περνούσαν και η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε υποδουλώσει σχεδόν όλη την Ελλάδα. Στην περιοχή της Αττικής δρούσαν Τουρκικά στρατεύματα υπό τις διαταγές του Εβρενόμπεη. Μέρος αυτών των στρατευμάτων, το 1424, αναπτύχθηκε στην περιοχή του όρους Αμώμων και άρχισε να καταστρέφει, να λεηλατεί και να δολοφονεί, κάνοντας πράξη την συνήθη τακτική των Τουρκικών στρατευμάτων τον καιρό εκείνο. Έτσι έφτασαν και στο μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και απαίτησαν να τους παραδοθούν οι θησαυροί του μοναστηριού. Το μοναστήρι όμως ήταν φτωχό και το μόνο που κατάφεραν να πάρουν οι Τούρκοι από εκεί ήταν οι ζωές όλων των μοναχών που σφαγιάστηκαν στην αυλή του μοναστηριού.

Ο Άγιος την ημέρα εκείνη δεν ήταν στο μοναστήρι. Όταν το επισκέφθηκε την επόμενη, βρήκε τα πτώματα των μοναχών στην αυλή και το μοναστήρι κατεστραμμένο. Αφού φρόντισε για την ταφή των μοναχών, αποσύρθηκε μόνιμα πλέον στην σπηλιά που ασκήτευε. Στο μοναστήρι κατέβαινε μόνο στις μεγάλες εορτές για να λειτουργήσει στην εκκλησία του. Σε μια τέτοια εορτή, στις 14 Σεπτεμβρίου του 1425 (ημέρα μνήμης της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού), ξαναεπισκέφθηκαν οι Τούρκοι την μονή. Συνέλαβαν τον Άγιο και άρχισαν να τον υποβάλουν σε φρικτά βασανιστήρια προσδοκώντας να τους αποκαλύψει τυχών μυστικές κρύπτες με θησαυρούς που δεν είχαν καταφέρει να ανακαλύψουν. Οκτώ ολόκληρους μήνες ο Άγιος υπέμενε τα φρικτά βασανιστήρια των Τούρκων έως τις 5 Μαΐου του 1426 κρεμασμένος ανάποδα καρφωμένος με καρφιά στον κορμό μιας μουριάς, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, σε ηλικία 42 ετών.

Στις μέρες μας στο μοναστήρι αυτό μένουν και υπηρετούν μοναχές. Το λείψανο του Αγίου Εφραίμ φυλάσσεται εκεί και καθημερινά εκατοντάδες πιστών το επισκέπτονται ζητώντας από τον Άγιο την ευλογία και την βοήθεια του. Ο Άγιος με την χάρη του Θεού έχει κάνει χιλιάδες θαύματα. Στον περίβολο της μονής, και προστατευμένη από κτίσμα που χτίστηκε γύρω της, υπάρχει η μουριά πάνω στην οποία ο Άγιος Εφραίμ άφησε την τελευταία του πνοή. Η ηρεμία που επικρατεί στον χώρο είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λέξεις. Θα την νιώσετε κι εσείς όταν με την βοήθεια του Χριστού επισκεφθείτε τον Άγιο Εφραίμ στην μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στην Νέα Μάκρη Αττικής.

Η εκκλησία μας έχει αφιερώσει στην μνήμη του Αγίου Εφραίμ δύο ημέρες του έτους. Την 5η Μαΐου όπου τιμούμε το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου και την 3η Ιανουαρίου όπου τιμούμε την ανεύρεση των ιερών λειψάνων του. Τα ιερά λείψανα του Αγίου Εφραίμ βρέθηκαν με Θεία Παρέμβαση το 1950, 524 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του.


Του Αγίου Εφραίμ (Νέας Μάκρης)


Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Εν όρει των Αμώμων ώσπερ ήλιος έλαμψας, και μαρτυρικώς, θεοφόρε, προς θεόν εξεδήμησας, βαρβάρων υποστας επιδρομάς, Εφραίμ Μεγαλομάρτυς του Χριστού, δια τούτο αναβλύζεις χάριν αεί, τοις ευλαβώς βοώσι σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Μεγαλυνάριον

Βίω διαλάμπων ασκητικώ, εν όρει Αμώμων, ηγωνίσω μαρτυρικώς, και θαυμάτων χάριν, θέοθεν εκομίσω, Εφραίμ Οσιομάρτυς, Αγγέλων σύσκηνε.
Εικόνα
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης

2
ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ, τής Νέας Μάκρης

Ζωντανές παρουσίες, από περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων...


Πεντακόσια περίπου χρόνια έχουν περάσει, από τό 1426 , όταν στίς 5 Μαϊου Αγαρηνοί πειρατές, εισβάλλοντας στό μοναστήρι τών Αμώμων, στόν λόφο τής Νέας Μάκρης, παλούκωσαν μέ αναμμένο δαυλό στήν κοιλιά τόν Άγιο Εφραίμ, ηγούμενο τότε σ΄ αυτό τό μοναστήρι...Έκτοτε παρέμενε άγνωστος, μέχρι τό 1964 , όταν γιά λόγους πού μόνο ό Θεός γνωρίζει, κάνει στόν χώρο τής αρχαίας Μονής καί πάλι ζωντανή τήν παρουσία του...Στό ερειπωμένο αυτό μοναστήρι, ζεί τώρα μιά ευσεβής καλόγρια. Είναι ή Μακαρία Δεσύπρη, αυτή ή φωτεινή ψυχή πού μέ τήν ταπεινή παρουσία της σημάδεψε τήν ζωή τού Μοναστηριού στά χρόνια πού ακολούθησαν...

Διηγείται ή ίδια...

--" Καθισμένη πάνω στά ερείπια τού παλιού Μοναστηριού, όπου ή θεία Πρόνοια οδήγησε τά βήματά μου, έφερνα τόν στοχασμό μου σέ χρόνια περασμένα, σέ παλιούς καιρούς, όταν σκορπισμένα ήταν παντού τά κόκκαλα τών Αγίων μαρτύρων...Καί καθώς καταγινόμουν στό καθάρισμα τών χαλασμάτων, αναλογιζόμουνα ότι βρισκόμουνα σέ τόπο ιερό καί έλεγα,

--Θεέ μου, αξίωσέ με τήν ανάξια, νά ιδώ κι΄ εγώ έναν από τούς παλιούς πατέρες πού εδώ έζησαν...

Καί ενώ περνούσε ό καιρός έχοντας πάντα εσωτερικά τήν ίδια επιθυμία, ένοιωθα μιά φωνή μέσα μου νά μού λέει,

--" Σκάψε, καί εκείνο πού ζητάς θά τό βρείς !

Καί μ΄ έναν τρόπο θαυμαστό, ή μυστική αυτή φωνή, μού υπέδειξε τό κομμάτι γής στήν αυλή τού μοναστηριού, πού έπρεπε νά ψάξω.

Ό καιρός περνούσε, καί ή φωνή αυτή, κάθε φορά πιό δυνατή μέ προέτρεπε ν΄ αρχίσω...

Έδειξα τό σημείο στόν εργάτη πού φώναξα γιά μιά άλλη επισκευή, στό παλιό Ηγουμενείο, καί τού είπα νά σκάψει. Αυτός, απρόθυμος άρχισε αλλού τό σκάψιμο. Καί αφού είδα ότι δέν μέ άκουγε νά πάει εκεί πού τού έδειχνα, τόν άφησα νά κάνει τό θέλημά του χτυπώντας τούς άγονους βράχους. Τελικά, κατάλαβε τό λάθος του καί γύρισε στό σημείο...

"...καί φθάνοντας, έπειτα από ώρες, στό 1,70 βάθος, έφερε ό κασμάς στήν επιφάνεια τήν κεφαλή τού ανθρώπου τού Θεού. Τήν ίδια στιγμή, γέμισε άρωμα ή ατμόσφαιρα!

Ό εργάτης χλώμιασε, δέθηκε ή γλώσα του, καί κόπηκε ή μιλιά του

--Άφησέ με μόνη, τόν παρακάλεσα...

Γονάτισα μέ ευλάβεια καί ασπάσθηκα τό σκήνωμα τού Αγίου συλλογιζόμενη τήν έκταση οδύνης καί πόνου τού τότε μαρτυρίου του..."

Καί αλλού, ή μοναχή Μακαρία Δεσύπρη, εξιστορεί πώς είδε ολοζώντανο τόν Άγιο...

--" Ήταν βράδυ, καί διάβαζα μόνη μου τόν Εσπερινό στό ερειπωμένο μοναστήρι, όταν ξαφνικά άκουσα βήματα...Ξεκινούσαν από τό βάθος τού τάφου προχώρησαν στήν αυλή κι΄ έφθασαν στήν πόρτα τής Εκκλησίας. Τά βήματα ακούγονταν δυνατά καί σταθερά καθώς πλησίαζαν. Γιά πρώτη φορά στήν ζωή μου μέσα σ΄ εκείνη τήν ερημιά φοβήθηκα...Δέν γύρισα ούτε πού νά κοιτάξω ώσπου άκουσα τήν φωνή του νά λέει,

--" Ώς πότε θά μ΄ έχεις εκεί πέρα; Κι΄ αυτός ( ό εργάτης ), πώς πέταξε τό κεφάλι μου έτσι;

Γύρισα τότε τρομαγμένη καί τ ό ν ε ί δ α !

Ήταν ψηλός, μέ μάτια μικρά στρογγυλά πού τρεμόπαιζαν στίς κόγχες τους. Έβλεπα τίς ρυτίδες του, καί τά γένια του πού έφθαναν μέχρι τόν λαιμό του. Τό μαύρο ράσο του μαύρο μέ πτυχώσεις, καί στό αριστερό του χέρι κρατούσε ένα φώς υπέρλαμπρο ενώ μέ τό δεξί ευλογούσε !...

Ήταν ένα πλάσμα, 1.500 ετών, καί βρισκόταν μέ τήν δύναμι τού Χριστού ολοζώντανο, ακριβώς δίπλα μου!!

--Συγχώρεσέ με, τού είπα, καί αύριο μόλις ξημερώσει ό Θεός τήν ημέρα του, θά σέ φροντίσω...

Καί αμέσως έγινε ά φ α ν τ ο ς !

Συνέχισα ειρηνικά τόν Εσπερινό μου, καί τό πρωϊ καθάρισα τά άγια λείψανα, τά έπλυνα, καί άναψα ένα μικρό καντηλάκι.

Τό ίδιο βράδυ είδα τόν Άγιο στόν ύπνο μου. Στεκόταν όρθιος καί κατάφωτος μέσα στήν Εκκλησία. Κρατούσε τήν εικόνα του στά χέρια του καί μέ κοίταζε...

Άκουσα τήν φωνή του πεντακάθαρα...

--" Σ΄ ε υ χ α ρ ι σ τ ώ π ο λ ύ, μού είπε. Ο ν ο μ ά ζ ο μ α ι Ε φ ρ α ί μ ..."

Πέρασε αρκετός καιρός απ΄ αυτό τό περιστατικό καί πάντα μέσα μου είχα μιά απορία...

Ώσπου μιά μέρα, μετά τό τέλος τού Εσπερινού, καθώς μέ τό χέρι μου έκλεινα τήν πόρτα τής Εκκλησίας, ακούω τρία χτυπήματα, σάν από κεχριμπαρένιο κομπολόϊ. Κατάλαβα ότι ήταν ό Άγιος, μπήκα στό ιερό πού βρίσκονταν τά άγια λείψανά του, άναψα ένα κερί καί ευλαβικά τά προσκύνησα.

Αλλά τί νά ειπώ καί τί νά λαλήσω, όταν τήν ίδια ακριβώς στιγμή σάν χείμαρος πλημμύρησε όλος ό τόπος από τήν Παραδεισένια εκείνη ευωδία πού τά άγια λείψανα έβγαζαν...".

Έτσι περιγράφει ή αείμνηστος ηγουμένη Μακαρία Δεσύπρη τήν εμφάνιση τού αγίου σάν μία σφραγίδα - πρόλογο σέ κάθε ένα από τά βιβλία γιά τόν Άγιο Εφραίμ,πού μέχρι σήμερα τό μοναστήρι έχει κυκλοφορήσει, μέ τόν γενικό τίτλο " ΟΠΤΑΣΙΑΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ τού θαυματουργού " - Αθήναι - 1998.

Νά σημειώσουμε εδώ, ότι τά περιγραφόμενα θαύματα είναι πάντα επώνυμα, μέ στοιχεία καί διευθύνσεις, καί αφορούν ανθρώπους διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων καί επαγγελμάτων. Εργάτες, επαγγελματίες,υπάλληλοι,γιατροί, αξιωματικοί, καί δικηγόροι, είναι οί άνθρωποι πού μέ τό χέρι στήν καρδιά ομολογούν θαυματουργικές επεμβάσεις τού Αγίου Εφραίμ, αλλά καί εμφανίσεις π ρ ό σ ω π ο μέ π ρ ό σ ω π ο σέ περιστατικά περίεργα καί παράδοξα...

Περιστατικά πού συνέβησαν εδώ καί τώρα, στήν εποχή μας, μιά εποχή μέ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά καί επικινδυνότητες, γι΄ αυτό καί ό Άγιος Εφραίμ από τίς πρώτες κι΄ όλας εμφανίσεις του στήν τότε ηγουμένη Μακαρία, είχε πεί,

" Θά κάνω πολλά θαύματα, γιά νά πιστέψει ό κόσμος καί νά σωθεί ( νά σώσει δηλαδή τήν ψυχή του ), π ρ ί ν έ λ θ ο υ ν τ ά μ ε γ ά λ α δ ε ι ν ά..." .

( Προφανώς ενοεί, τίς φοβερές ημέρες τών διωγμών τού Αντίχριστου, πού μέ τόν μυστηριώδη σατανικό αριθμό 666 θά προσπαθήσει νά σφραγίσει καί νά θέσει υπό τήν ιδιοκτησία τού Εωσφόρου όλη τήν ανθρωπότητα, αρχής γενομένης από τίς συναλλαγές καί τά τρόφιμα σέ παγκόσμια κλίμακα... )

ΕΙΔΑ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ...

Μία πολύ ζωντανή περιγραφή τού μαρτυρίου τού Αγίου Εφραίμ, μάς δίνει ό κ. Παναγιώτης Σπυρόπουλος, Κανδρινού 76, Αθήνα, μέσω ενός ξεχωριστού οράματος πού είδε καί έχει καταχωρηθεί στό επίσημο βιβλίο τής Ιεράς Μονής, στόν Γ΄ τόμο.

" Είδα, ότι βρισκόμουν ντυμένος σάν παπαδάκι στό μοναστήρι, καί βοηθούσα τόν Άγιο στήν Εκκλησία. Ξαφνικά, βλέπω νά μπαίνουν μέσα κάτι αγριάνθρωποι μέ σαρίκια στό κεφάλι τους, κρατώντας ρόπαλα, ξύλα, καί σπαθιά. Από τόν τρόμο μου έτρεξα καί κρύφτηκα κυττώντας μέ αγωνία τό τί θά γίνει...

Όλοι αυτοί, φωνάζοντας δυνατά, έπιασαν τόν Άγιο καί αφού τόν έδεσαν στό δέντρο, άρχισαν νά τόν κτυπάνε, νά τόν τρυπάνε μέ τά σπαθιά τους καί τό αίμα νά τρέχει στήν γή...

Τού έκαναν μαρτύρια ανήκουστα, κόβοντας κοματάκια από τό κορμί του, ενώ μέ γυρισμένα τά μάτια στόν ουρανό ό Άγιος προσευχόταν. Ακόμη καί ένα μικρόσωμο σκυλάκι πού συνεχώς γαύγιζε δίπλα του προσπαθώντας νά τόν ελευθερώσει, τό κυνήγησαν κι΄ αυτό οί τύραννοι...

Από τόν φόβο μου καί τήν αγωνία μου, συνεχίζει ό κ. Σπυρόπουλος, βλέποντας τήν ζωντανή αναπαράσταση τού μαρτυρίου τού Αγίου Εφραίμ, ξύπνησα, αλλά όταν σέ λίγο ξανακοιμήθηκα τό ίδιο όνειρο συνεχίσθηκε...

Δέν έβλεπα τώρα τούς τυράννους αλλά μόνο τόν Άγιο δεμένο πάνω στό δένδρο πού καί σήμερα υπάρχει, κατακόκκινο μέσα στό αίμα του, χαρακωμένο από παντού, αλλά δέν ζούσε πιά, είχε πεθάνει...

Κι΄ εγώ, πάντα κρυμμμένος πίσω από μιά βρύση καί προσευχόμενος στόν Θεό νά μού δώσει δύναμη, φοβόμουν νά βγώ μή ξέροντας πιά τί νά κάνω.

Καί ξαφνικά βλέπω, νά μπαίνουν βιαστικά εκεί μερικοί άνθρωποι, νά ξεκρεμάνε τόν Άγιο, καί νά τόν μεταφέρουν σ΄ έναν λάκκο πιό πέρα, βάζοντάς τον μέσα. Έβλεπα ακόμη, τό μικρόσωμο σκυλάκι μέ ένα κομμάτι κρέας στό στόμα νά κατευθύνεται στόν λάκκο, καί ρίχνοντάς το μέσα νά απομακρύνεται ουρλιάζοντας πένθιμα. Ήταν ακριβώς τό ίδιο σκυλάκι, γιά τό οποίο σέ ένα άλλο όραμά είχε πάλι αναφερθεί ό Άγιος, ότι ήταν " τό μόνο πλάσμα πού μού συμπαραστάθηκε τότε, γλύφοντας τίς πληγές μου..."
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης

3
O Όσιος Εφραίμ στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδos
Εικόνα
Σύμφωνα με πληροφορίες του Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr», η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά την διάρκεια των συνεδριών της, αποφάσισε να ενταχθεί ο Όσιος Εφραίμ στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος.




Η απόφαση αυτή ελήφθη μετά από επιστολή που απέστειλε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Οικουμενικό Πατριαρχείου, όπου ζητούσε την ένταξη του Οσίου Εφραίμ στο Αγιολόγιο εξήντα χρόνια μετά την ανεύρεση των λειψάνων του.


Συνοδικός Μητροπολίτης του Οικουμενικού Θρόνου, σχολιάζοντας την απόφαση στη Romfea.gr, τόνισε ότι "ο Όσιος μάρτυρας Εφραίμ τιμάται από όλους τους Έλληνες ως Άγιος, επίσης έχει επιτελέσει πάρα πολλά θαύματα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέτασε προσεκτικά την έκθεση και αποφάσισε ως έπρεπε".


Επίσης, να σημειωθεί, ότι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο αφίχθη σήμερα και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος.


Οι πληροφορίες αναφέρουν, ότι ο Μητροπολίτης Κύριλλος είχε συνάντηση το μεσημέρι στο Φανάρι, με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο όπου ενημερώθηκε και για την σχετική απόφαση της Ιεράς Συνόδου.


Αξίζει να αναφερθεί, ότι προσπάθειες για την ένταξη του Οσίου Εφραίμ είχαν καταβληθεί και κατά της διάρκεια της Αρχιεπισκοπίας του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου (1997) με την προτροπή και του τότε Μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονος Μπεζενίτη.


Τέλος, σύμφωνα με πληροφορίες της «Romfea.gr» στο Μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ στη Νέα Μάκρη, αυτή την ώρα ηχούν οι καμπάνες πανηγυρικά για τα χαρμόσυνα νέα
romfea.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/03/o.h ... z1Fq4JYUS4
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης

4
Εικόνα
phpBB [video]
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης

5
Θαυμα Αγίου Εφραίμ:''Φύγε σύ,εγώ θα μείνω να προσέχω το μωρό'!''




Συγκλονιστική μαρτυρία ενός μεγάλου Θαύματος του Αγίου Εφραίμ...

Θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω τον Θεό και τον Άγιο Εφραίμ για το θαύμα που αξιώθηκα να ζήσω.
Ήμουν έγκυος και στις 29/12/2001 μου ειχαν δώσει ημερομηνία τοκετού. Όταν έφθασε η ημερομηνία αυτή και δεν είχα ακόμη γεννήσει ο γιατρός μου έδωσε επιπλέον άλλη μία εβδομάδα. Στις 02/01/2002 μ’έπιασαν οι πόνοι από το πρωί, κι ενώ πήγα στο Νοσοκομείο και με εξέτασε η μαία, μου είπε ότι ψάχνουν τον γυναικ/γο μου, επειδή ήταν μάλλον τοκετός.
Εν ολίγοις γέννησα την άλλη μέρα (03/01/02), ημέρα του Αγίου Εφραίμ. Το παιδί γεννήθηκε μελανό από έλλειψη οξυγόνου κι έκλαψε μετά από 30 λεπτά, είχε ενεργηθεί μέσα μου (αφού καθυστέρησε αρκετά ο τοκετός) και κινδύνεψα άμεσα κι εγώ. Το παιδί έπαθε άπνοια, δεν το έβαλαν στη θερμοκοιτίδα να το υποστηρίξουν με οξυγόνο, με αποτέλεσμα να παθαίνει συνέχεια σπασμούς. Έφυγε επειγόντως το ίδιο απόγευμα με συνοδεία γιατρού για το Νοσοκομείο Παίδων ΄΄ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ΄΄ για να διαγνώσουν οι γιατροί ότι το παιδί μου υπέστη εγκεφαλικό οίδημα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, οι γιατροί δεν έδιναν ελπίδες… μας έλεγαν να παρακαλούμε να φύγει από τη ζωή (ή θα πέθαινε το μωρό ή θα το παίρναμε φυτό, διότι οι σπασμοί είχαν καταστρέψει όλα τα ζωτικά του όργανα, κι η καρδούλα του που χτυπούσε ήταν εξασθενημένη). Η κατάστασή του παρέμενε κρίσιμη, η μόνη μας ελπίδα ήταν ο Θεός και ο Άγιος Εφραίμ που παρακαλούσαμε καθημερινά. Σε 13 μέρες έγινε το δεύτερο εγκεφαλογράφημα, όπου οι γιατροί δεν ήθελαν να μας πουν το αποτέλεσμα της εξέτασης, μη μας δώσουν θάρρος. Αφού πέρασαν δύο μέρες μας ανακοίνωσαν το νέο, ότι το παιδί μας είναι τελείως καλά και δεν καταλάβαιναν πώς έγινε αυτό, αφού εκείνοι περίμεναν το μοιραίο. Εδώ τώρα πρέπει να αναφέρω πως μέσα σ’αυτές τις 13 μέρες ο Άγιος Εφραίμ μας φανερώθηκε με πολλούς τρόπους.


Mία θεία μου είχε δει ένα όνειρο: Βρισκόταν σε μια Εκκλησία του Αγίου Εφραίμ εκείνη κι ένα αγοράκι που έκλαιγε συνεχώς, το έπιασε για να ηρεμήσει κι εκείνο σηκώθηκε και περπατούσε. Όταν μας το είπε η θεία μου πήγαν με τη μητέρα μου στην ίδια Εκκλησία. Καθ’οδόν η μητέρα μου ζητούσε από τον Άγιο Εφραίμ ένα σημάδι να της δείξει. Καθώς εκείνη άναψε το καντήλι αυτό έσβησε και θεώρησε ότι το μωράκι μου θα πέθαινε. Όταν πήγε να το ανάψει, δεν πρόλαβε να πάρει τον αναπτήρα, και ξανάναψε μόνο του. Τότε κατάλαβε πως το παιδάκι θα ζούσε και θα βοηθούσε ο Μεγαλοδύναμος και ο Άγιος Εφραίμ. Στο σπίτι μου μέσα τον νιώθαμε με χτυπήματα στις εικόνες και με μυρωδιά λιβανιού που πλημμύριζε σε όλα τα δωμάτια.
Το μωράκι νοσηλεύτηκε δεκαεπτά (17) μέρες στην Εντατική.
Μετά απ’όλ’αυτά που ανέφερα παραπάνω, άλλες 13 μέρες σε κανονικό δωμάτιο, όπου άρχισαν να του δίνουν σιγά-σιγά γαλατάκι. Μετά το φέραμε πια σπίτι.
Ο καιρός περνούσε κι έπρεπε να το πάμε για επανέλεγχο μετά από δύο μήνες. Λίγες μέρες πριν μία άλλη θεία είδε ένα όνειρο: Ήταν στο σπίτι μου για επίσκεψη εκείνη κι ένα παληκάρι μαζί της με άσπρο πουκάμισο και μαύρο παντελόνι. Το παληκάρι ήρθε πρώτη φορά στο σπίτι μου κι εγώ άρχισα να τον ξεναγώ. Πριν προλάβω να του δείξω τα υπνοδωμάτια μπήκε μόνος του στο δωμάτιό μου, που είχα το μωρό, κι άρχισε να ξεκουμπώνει τα μανικετόκουμπά του. Όσο εγώ ετοίμαζα κάτι να τον κεράσω, πήγε η θεία μου να τον φωνάξει και της είπε: ¨ΦΥΓΕ ΕΣΥ ΕΓΩ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΤΟ ΜΩΡΟ¨.
Τότε πια ησύχασα γιατί ήξερα ότι το παιδί μου θα τον έχει Προστάτη του σε όλη του τη ζωή. Στον πρώτο επανέλεγχο που είδαν το παιδί πήγε πολύ καλά και μία καθηγήτρια του Νοσοκομείου, όταν διάβασε το ιστορικό φώναξε σε κάποιους συνάδελφούς της λέγοντάς τους επί λεξη: Ελάτε να δείτε το Θαύμα του αιώνα.
Η όλη περιπέτεια που πέρασε το παιδί μου του άφησε μόνο την εξασθένηση των νεύρων της ακοής και φοράει ακουστικό. Ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας, τον Παντοδύναμο που είναι μαζί μας και που δίνει την Δύναμη στους Αγίους να κάνουν Θαύματα και να μας προστατεύουν στους δύσκολους αυτούς καιρούς που ζουμε.
agioritikovima.gr
Από το proskynitis

http://www.kalyterotera.gr/2012/05/blog-post_1949.html





ΕΓΚΩΜΙΑ εις τον άγιον Εφραίμ τον οσιομάρτυρα

ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΑΤΗ ΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑΝ
ΣΤΑΣΙΣ Α΄
Μακαρίζομέν σε ἱερέων τερπνόν, καὶ Μαρτύρων καλλονὴ καταστέφοντες, τὴν μνήμην σου Ἐφραὶμ Ὅσιε εὐλαβῶς.

Μακαρίζομέν σε Ἐκκλησίας Χριστοῦ, τὸν φωστῆρα τὸν νεόλεκτον Ὅσιε, καὶ νεόδμητον θησαύρισμα πιστῶν.

Παρρησίαν ἔχων πρὸς Θεὸν ἀληθῶς, μὴ ἐλλείπῃς ἱκετεύειν Ἐφραὶμ πατὴρ ἡμῶν, λυτρωθῆναι συμφορῶν καὶ πειρασμῶν.

Εἰ καὶ τὰφῳ Πάτερ κατετέθη τὸ σόν, ἀκραιφνεστατον καὶ ἅγιον σῶμά σου, ἀλλὰ ζῇς καὶ τάς ἰάσεις χορηγός.

Τῆς ψυχῆς κοσμήσας τὴν λαμπάδα φαιδρῶς, ταῖς ἐνθέοις ἀρεταῖς κατηξίωσας, τοῦ νυμφίου τῆς χαρᾶς ἀπολαβεῖν.

Σὺν Ἀγγέλοις Πάτερ νῦν αὐλίζει σαφῶς, καὶ Ὁσίων καὶ Μαρτύρων τοῖς τάγμασιν, ὡς ἐκεῖνοι γὰρ ἐβίωσας ἐν γῇ.

Τοῦ Ὁσίου δέχου τάς λιτὰς ὁ Θεός, καὶ ἐλέησον τὸν κόσμον σου Ἐφραὶμ Ἅγιε, τὴν εἰρήνην παρεχόμενος πιστοῖς.



Ἡ Μονὴ Ἀμώμων σὲ προστάτην θερμόν, προβαλλόμεθα πρὸς Κύριον Ὅσιε, ῥῦσαι ἅπαντας κινδύνων σαῖς λιταῖς.

Εὐφροσύνης πάσης ἔμπλησον τοὺς πιστῶς, προσιόντας τῇ σοφῷ σου μακάριε, καὶ τιμῶντάς σου τὴν ἔνδοξον σφαγήν.
Δόξα Πατρί.
Δόξα σοι Θεέ μου, παναγία Τριάς, ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱὸς σὺν τῷ Πνεύματί, σῷζε πάντας τοὺς ἐλπίζοντας εἰς σέ.
Καὶ νῦν.
Μεγαλύνομέν σε τὴν Μητέρα Θεοῦ, σὺ ἡμᾶς Παρθένε ἀξίωσον, βασιλείας οὐρανῶν ἐπιτυχεΐν.
Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον.
Μακαρίζομέν σε ἱερέων τερπνόν, καὶ μαρτύρων καλλονὴν Ἐφραὶμ Ὅσιε, καταστέφοντες τὴν μνήμην σου ἐν ᾠδαῖς.

ΣΤΑΣΙΣ Β'.
Ἄξιον ἐστί, τὸν φωστῆρα σε τῆς Ἐκκλησίας, τὸν νεοφανέντα τοῖς ᾄσμασι, καταστέφειν σεπτῶς Ἐφραὶμ θαυματουργὲ ὅσιε.

Δέχου τὰς λιτάς, τῶν σὲ τιμώντων καὶ Θεόν, ἱκέτευσον μακάριε, ὑπὲρ τῶν τιμώντων, τὴν θείαν μνήμην σου.

Ἔφησε ποτέ, θεὶῳ Πνεύματι ὁ προφητάναξ, δίκαιος ὡς φοίνιξ ἀνθήσεται, ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοΰ γὰρ φυτευθείς.

Ξύλου φυτευθέν, τῶν ὑδάτων ἐν τοῖς διεξόδοις, σὺ ἐδείχθης βλαστήσας, καρποὺς ἀειθαλεῖς Ἐφραὶμ μακάριε.

Ζῶσι τῷ Χριστῷ, ὄντως δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα, ζῇς θεόφρον Ἐφραὶμ πατὴρ ἡμῶν, αὐλιζόμενος μετὰ τῶν Ἀγγέλων καὶ δικαίων χορείαις.

Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἀπῆλθεν ἐν βουλῇ ἀνόμων, ὡς γέγραπται· ὅθεν εἴληφας, τὰ γέρα ἐκ Θεοῦ Ἐφραὶμ μακάριε.

Γέρα ἐκ Θεοῦ, δντως ἔλαβες Ὅσιε πάτερ, πάντων θεραπεύεις νοσήματα, τῶν τιμώντων σου τὴν ἔνδοξον σφαγήν.

Ἄλλον ἐκτὸς σοῦ, οὐ δυνάμεθα εὑρεΐν προστάτην, καὶ πρὸς τὸν Θεὸν μεσίτην θερμότατον, ἵνα φύγωμεν ἐνέδρας τοῦ ἐχθροῦ.

Ζάλη πειρασμῶν, ἀπειλεῖ ἡμᾶς τοὺς σοὺς οἰκέτας, ἐλευθερωτὴν δὲ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, εἰμὴ τὴν δεξιάν σου τὴν κραταιάν.

Δεῦτε οἱ πιστοί, ἐφυμνήσωμεν ᾄσμασι θείοις, μνήμην τοῦ Ἁγίου ἱερομάρτυρος, Ἐφραὶμ τοῦ θαυματουργοῦ.
Δόξα Πατρί.
Ἄναρχε Τριάς, ὁμοούσιε Μονὰς Ἁγία, οὐρανίου πάντας βασιλείας ἀξίωσον, ταῖς λιταΐς τοῦ Πατρὸς ἡμῶν Ἐφραὶμ .
Καὶ νῦν.
Πάντες οἱ πιστοί, μακαρίσωμεν τὴν Θεοτόκον, ἡ τῶν πάντων κτίστην κυήσασα, καὶ λυτρώσασα τῆς πλάνης τοὺς βροτούς.
Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον.
Ἄξιον ἐστι, τὸν φωστῆρά σε τῆς Ἐκκλησίας, τὸν νεοφανέντα τοῖς ᾄσμασι, καταστέφειν σεπτῶς Ἐφραὶμ θαυματουργὲ Ὅσιε.

ΣΤΑΣΙΣ Γ'.
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν σε, Ἐφραὶμ Ἀγγέλων δόξα.

Ἐφραὶμ θέοφρον πάτερ, ἱλέωσας τὸν Κτίστην, ὑπὲρ τῶν σὲ τιμώντων.

Περίσωζε καὶ σκέπε, τοὺς πίστει τε καὶ πόθῳ, καρδίας σὲ ὑμνοῦντας.

Τὴν στενὴν τρισμάκαρ, ὁδὸν καὶ τεθλιμμένην, διόδευσας Κυρίου.

Ἐφραὶμ ταῖς σαῖς λιταῖς σου, δωρήσας τοῖς σοῖς δούλοις, πλημμελημάτων λύσιν.

Ἡμᾶς τοὺς σοὺς ἱκέτας, συντήρησον ἀτρώτους, βελῶν τῶν τοῦ Βελίαρ.

Σπεῦσον ἡμᾶς σῶσον, ἀνάγκης ἐνεστώσης, Ἐφραὶμ θέοφρον πάτερ.

Ὅλῃ προθυμίᾳ, προστρέχομεν τῇ σορῷ σου, κακῶν αἰτοῦντες λύσιν.

Οὐδεὶς ἰσχύσει σῶσαι, τῆς νῦν ἡμᾶς ἀνάγκης, ἐὰν σὺ μὴ προφθάσῃς.

Δέχου ὦ Θεέ μου, ὑπὲρ λαοῦ σου πρέσβυν, Ἐφραὶμ τὸν θεοφόρον.
Δόξα Πατρί.
Τριὰς ὑπὲρ Ἁγία, εἰρήνευσον τὸν κόσμον, πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου.
Καὶ νῦν.
Εἰρήνη Ἐκκλησίαις, τῷ κόσμῳ σωτηρίαν, δώρησαι Θεοτόκε.

analogion.gr






ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΦΡΑΙΜ
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης

6
phpBB [video]


phpBB [video]


phpBB [video]


phpBB [video]


phpBB [video]
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης

7
«25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ...»


"...Σεβαστή ηγουμένη και αγία Μητέρα, Με σεβασμό φιλώ τό χέρι σας, ή δούλη τού Θεού, Αγγελική.
Κατ' αρχάς ζητώ μιά πολύ μεγάλη συγγνώμη άπό τόν Άγιο Έφραίμ, διότι άργησα, λόγω πολλών προβλημάτων, πάρα πολύ, σχεδόν 9 χρόνια, από τότε πού ό Άγιος επισκέφθηκε εμένα τήν αμαρτωλή καί δέν αξιώθηκα νά γράψω τό θαύμα, γιά νά τό γράψετε στό βιβλίο θαυμάτων.
Ελπίζω ακράδαντα στον Κύριο μας, στην Υπεραγία Θεοτόκο καί στον Άγιο μας ότι θά με συγχωρήσουν. Είχα πάρα πολλά προβλήματα οικογενειακά, αρρώστιες καί θανάτους, πού μέ απορρόφησαν τόσο, ώστε νά ξεχάσω νά σας γράψω τό θαύμα, χωρίς ποτέ, μά ποτέ νά ξεχνώ τή μεγάλη ευεργεσία τοϋ Αγίου μας, καί χωρίς νά πάψω νά Τόν ευχαριστώ καί νά προσεύχομαι.


Ήταν ένα απόγευμα του Νοέμβρη 1990, όταν χτύπησε τό τηλέφωνο μου. Ήταν μιά συνάδελφος καί πολύ καλή μου φίλη, ή οποία μού είπε: «Αγγελικούλα, έμαθα πώς στή Ν. Μάκρη, σ' ένα Μοναστήρι, είναι ένας Άγιος πού τόν λένε Έφραίμ, θέλεις νά πάμε νά προσκυνήσουμε;»
Έδώ πρέπει νά κάνω μιά παρένθεση, μια και εγώ τότε ήμουν πολύ μακριά άπό τό Θεό, όχι πώς δέν πίστευα, αλλά είχαμε πάρα πολλά οικογενειακά προβλήματα, όπως σας προανέφερα, τά όποια είχαν κλονίσει τήν πίστη μου, πού ήταν χλιαρή· όλα μας πήγαιναν ανάποδα, τίποτε δέν πήγαινε δεξιά. Αγανακτισμένη καί φορτισμένη λοιπόν, βλασφημούσα μέ πάρα πολύ κακές λέξεις, σάν αυτές πού χρησιμοποιούν οι κατώτερες τάξεις της κοινωνίας πού είναι μακριά άπό τό Θεό, όπως ήμουν εγώ.
Εργαζόμουν στην Αθήνα, καί 25 χρόνια καί δέν πήγαινα τίς Κυριακές στην Εκκλησία, ούτε κοινωνούσα.
Στην Εκκλησία πήγαινα μόνο τό Πάσχα, όταν κατέβαινα στην πατρίδα μου, καί χωρίς νά νοιώθω τό βαθύ συναίσθημα της πίστεως.
΄Ημουν πάρα πολύ επηρεασμένη άπό τόν ανθρωποκτόνο ( διάβολο ) καί μέ έκανε ό,τι ήθελε... Έτσι, εκείνο τό απόγευμα πού μεσολάβησε τό τηλεφώνημα της φίλης μου πού μοϋ έλεγε νά έλθουμε στον Άγιο, εγώ ήμουν ακόμα πολύ χλιαρή. Ή φίλη μου απεναντίας πίστευαν οικογενειακώς στό Θεό καί εκτελούσαν όλα τά θρησκευτικά καθήκοντα, ήταν άνθρωποι τοϋ Θεού....
Επειδή, λοιπόν, ήταν πολύ καλή μου φίλη καί μέ βοηθούσε ψυχολογικά καί ηθικά, δέν ήθελα νά της χαλάσω τό χατίρι, δέχτηκα νά έρθουμε, καί μάλιστα εγώ ή αμαρτωλή, όταν μοϋ μιλούσε στό τηλέφωνο καί κατάλαβα τί ήθελε νά μοϋ πει, έκανα μέ βαρύ αναστεναγμό:
«Ωχ... τώρα θά μού πεί νά πάμε στό Μοναστήρι, θά τρέχω τώρα καί στά Μοναστήρια!» (ήμουν πολύ μακριά άπό αυτά τότε).
Πόσο λάθος σκέψη έκανα όμως, χωρίς νά ξέρω πόσο καλό θά μοϋ έκανε εκείνη ή πρώτη μου επίσκεψη στον Άγιο, τόν όποιο δέν είχα ακούσει ποτέ μου, ούτε και τό όνομα Του.

Όταν μοϋ είπε τό όνομα Του, τό άκουγα γιά πρώτη φορά καί τήν ρώτησα;

-- «Πώς είπες ότι λένε τόν Άγιο;»

-- «Άγιο Εφραίμ» μού λέει. Καί τής απαντώ:

-- «Πώς είπες, Εφραίμ; Πρώτη φορά ακούω αυτό τό όνομα, τί όνομα είναι αυτό; Τούρκικο; Αιγυπτιακό; Τι είναι;...» καί μού είπε:

-- «Όχι, Ελληνικό είναι…».

Τελικά, ήρθαμε στή χάρη Του καί Τόν προσκύνησα με σεβασμό, επειδή ήταν Άγιος, αλλά όχι με τό βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα πού έχει ό κάθε πιστός. Όταν βγήκαμε από τήν Ιερά Μονή στό προαύλιο, είδα τό δένδρο πού κρέμασαν τόν Άγιο μας, αλλά δέν τό σκέφτηκα σοβαρά, τό αντιμετώπισα πολύ χλιαρά.

Στό προαύλιο τότε υπήρχε μιά μικρή βιβλιοθήκη. Πλησίασα μόνη μου, ή φίλη μου μάλλον μέ παρακολουθούσε διακριτικά, αφήνοντας στον Άγιο τήν προτεραιότητα, ενώ εγώ εκεί στήν βιβλιοθήκη διάβαζα τά εξώφυλλα των βιβλίων:

«Οπτασίαι καί θαύματα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ τοϋ Θαυματουργού».

Εκείνη τή στιγμή ξαφνιάστηκα καί μονολόγησα:

«Μά καλά τώρα, θαύματα; Τί λέει τώρα; Τί θαύματα γίνονται σήμερα τόν 20ο αιώνα; Τί λέει, θαύματα ; ».

Ήμουν όλο απορία καί δυσπιστία, είχα σκοτάδι στην ψυχή μου καί ειρωνεύτηκα αυτά πού διάβαζα εκείνη τήν στιγμή.

Όμως, εκείνη τή στιγμή πού ειρωνευόμουν καί περιεργαζόμουν τό βιβλίο, κάτι μέσα μου μού έλεγε «πάρτο…πάρτο..».

Μέ πολύ δισταγμό καί χωρίς νά ξέρω τί νά κάνω, άπλωσα τό χέρι μου δειλά-δειλά νά πάρω τό βιβλίο, κάτι μοϋ έσπρωχνε τό χέρι καί σάν νά μοϋ έλεγε, «πάρτο…».

Τελικά, παίρνω τήν απόφαση καί λέω: «Θά τό πάρω άπό περιέργεια, νά δώ τί γράφει...» Πού νά ήξερα ή αμαρτωλή, ότι άπό εκείνη τηστιγμή άρχιζε γιά μένα ή σωτηρία τής ψυχής μουάπό τόν Κύριο μας, αλλά φυσικά εκείνη τή στιγμή εγώ δέν κατάλαβα όλο το βάθος, αλλά έκ τών υστέρων τό κατάλαβα...
Νά μή σάς κουράζω, καί ζητώ συγγνώμη, αλλά πρέπει μέ λεπτομέρεια αυτά νά τά γράψω. Όταν πήρα τελικά τό βιβλίο, άρχισα νά τό διαβάζω κάθε μέρα πρίν τόν μεσημεριανό μου ύπνο, άπό λίγο-λίγο, όμως τό λίγο-λίγο μέ έκανε νά διαβάζω πιό πολύ.
Τά 2 ή 3 κεφάλαια γίνονταν περισσότερα, καί δέν κοιμόμουν τά μεσημέρια γιά νά τελειώσω όλο τό βιβλίο. Άρχισε νά μ' ευχαριστεί, νά μέ τραβάει κάτι τό ενδιαφέρον, άρχισα στή μέση τοϋ βιβλίου νά αγαπώ πάρα, μά πάρα πολύ τόν Άγιο μας, ένοιωσα ότι Τόν γνώριζα πολλά χρόνια, ενώ στην πραγματικότητα κανένας μας δέν γνωρίζει κάποιον Άγιο. Έγώ εκείνη τή στιγμή ένοιωθα νοερά, πολύ κοντά μου τόν Άγιο.
Τίς ώρες πού διάβαζα τό βιβλίο, ένοιωθα ότι Τόν γνώριζα πολύ καλά τόν Άγιο καί Τόν ευχαριστούσα πού θεράπευσε τούς αρρώστους σάν νά Τόν έστελνα εγώ. Τέτοια χαρά ένοιωθα, καί όλο Τόν ευχαριστούσα...
Κάποια στιγμή αισθάνθηκα πολύ προσβεβλημένη πού όλα αυτά τά 25 χρόνια δέν πήγαινα στην Εκκλησία, δέν είχα Εξομολογηθεί ποτέ μου καί φυσικά δέν κοινωνούσα, καί ευθύς, όπως ήμουν καθιστή στό κρεβάτι, σηκώνω τά μάτια μου στον ουρανό καί λέω:
«Θεέ μου, Χριστέ μου, Σ' ευχαριστώ πού θεράπευσες τούς αρρώστους καί συγχώρεσε με κι΄ εμένα… Εγώ πού ήμουν Κύριε, 25 ολόκληρα χρόνια καί δέν πάτησα στην Εκκλησία Σου ποτέ μου;» (παρ' όλο πού στή γειτονιά μου υπήρχαν 4 Εκκλησίες γύρω μου, ή μία στην ανατολή, ή άλλη στή δύση, ή άλλη Βορρά καί ή άλλη Νότο).
Καί ύστερα άρχισα νά ευχαριστώ καί πάλι τόν Άγιο μας καί είπα:
«Άγιε μου Έφραίμ, νά Σέ αγκαλιάσω καί νά Σέ φιλήσω πού θεράπευσες τούς αρρώστους διά μέσου τοϋ Κυρίου....»
καί, ώ, τού θαύματος, εκείνη τή στιγμή, αφού έβαλα τό σελιδοδείκτη, γυρνάω τό βιβλίο νά φιλήσω καί νά ευχαριστήσω, μέ μιά ανείπωτη χαρά καί αγαλλίαση, τόν Άγιο πού είναι στό εξώφυλλο…
Προτού όμως ν' ακουμπήσω τά χείλη μου στον Άγιο, πέρασε ενδιάμεσα μιά πάρα πολύ ωραία μυρωδιά σάν κολόνια.
Εκείνη τή στιγμή δεν κατάλαβα ότι ή μυρωδιά αυτή λεγόταν θεία εύωδία, διότι όπως σάς έγραψα καί πιό πάνω, ήμουν μακριά άπό τήν Εκκλησία καί δεν τά ήξερα από αυτά τα πράγματα….
Τήν ίδια εκείνη στιγμή άρχισα νά έχω μιά πολύ μεγάλη περιέργεια καί αναρωτιόμουν, τί μυρίζει έτσι ωραία, καί μύριζα τό βιβλίο γιά νά καταλάβω τί ήταν εκείνη ή ωραία μυρωδιά. Μύριζα τά ροϋχα πού φορούσα, μύριζα μετά τόν αέρα μέσα στό δωμάτιο μου· δέν μ' άφησε έτσι, συνέχιζα νά μυρίζω όλη τήν γκαρσονιέρα καί νά λέω, μά τί ήταν αυτό;
Τήν άγνοιά μου, τήν απορία μου καί τήν περιέργεια μου, μού τήν έλυσε ή φίλη μου πού μέ έφερε στό Μοναστήρι, αφού προηγουμένως της τηλεφώνησα καί τής το είπα:
«Αγγελική», μού είπε «σ' επισκέφθηκε Άγιος Έφραίμ!».
Την ρώτησα έκείνη την στιγμή πού μιλούσαμε στό τηλέφωνο: «Ποϋ είναι ό Άγιος; πού είναι, δέν Τόν βλέπω, δέν Τόν είδα νά μπει στό σπίτι μου». Καί μοΰ είπε ή φίλη μου:
«Ό Άγιος σέ επισκέφθηκε διά τής θείας ευωδίας Του, διότι πήγαμε καί Τόν προσκύνησες. Ή μυρωδιά πού ένοιωσες, λέγεται θεία εύωδία, καί αυτή ήταν ή παρουσία τοϋ Αγίου, έτσι ήθελε νά έρθει σέ σένα ό Άγιος…».
Με ρώτησε τότε ή φίλη μου: «Έχεις ανάψει τό καντήλι σου;» καί απαντώ «παραδόξως ναι ». Πράγματι, δέν ξέρω πώς, είχα ανάψει τό καντήλι μου, και εκείνο πού θυμάμαι είναι ότι θυμιάτισα καί γονάτισα νά ευχαριστήσω τό Θεό καί τόν Άγιο πού μέ φώτισαν καί νά μέ συγχωρήσουν πού τόσα χρόνια απουσίαζα από κοντά Τους.
Σεβαστή μου ηγουμένη, εκεί πού γονάτισα καί έκλαιγα, χωρίς νά έχω κάποια στενοχώρια, ένοιωσα κάποια εσωτερική αλλαγή καί έσκυβα κατά γής τό κεφάλι μου καί ζητούσα συγγνώμη γιά όλες μου τιςαμαρτίες, γιά όλα αυτά τά χρόνια πού ήμουν μακριά, πολύ μακριά άπό τό Θεό.
Τήν στιγμή πού φωτίστηκα, ζήτησα άπό μόνη μου, έκανα τή σκέψη μόνη μου: πώς δηλαδή μπορώ νά μάθω κι΄ εγώ όλα αυτά πού διαβάζονται στην Εκκλησία καί νά γνωρίσω καλύτερα τό Χριστό, νά είμαι κοντά Του, πώς μπορώ νά μάθω αυτά πού ψέλνει ό Ιερέας καί οι ψάλτες, καί πώς μπορώ νά μάθω γιά τούς Άγίους μας;
Καί μοϋ έρχεται πάλι ή θεία φώτιση! νά πάω νά αγοράσω τούς Βίους των Αγίων καί πολλά άλλα Χριστιανικά βιβλία, γιά νά μάθω τίς Θείες λειτουργίες καί όλα τά σχετικά περί Εκκλησίας, καθώς και τά τροπάρια καί Απολυτίκια Αγίων. Έτσι καί έγινε.
Κατά τήν πρώτη μου Θεία Εξομολόγηση τά είπα όλα στον Πνευματικό μου καί όταν έφυγα γιά τό σπίτι μου μετά άπό τή Θεία Εξομολόγηση, δέν μπορώ νά σάς περιγράψω τί βράχος έφυγε από πάνω μου, περπατούσα καί ήταν σαν να πετούσα, σάν πουλί στον αέρα ( έγινα πραγματικά ελεύθερη )….
Από τότε πού φωτίστηκα καί αναβαπτίστηκα άπό τόν Άγιο Έφραίμ, μπήκα πλέον σ' έναν καλό θρησκευτικό δρόμο, καί αυτό τό οφείλω στον Κύριο μας καί στην Υπεραγία Θεοτόκο πού μεσολάβησαν στέλνοντας τόν Άγιο μας Έφραίμ νά μέ φωτίσει. Χρωστάω λοιπόν ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον Άγιο καί Μεγαλομάρτυρα 'Εφραίμ.
Άπό τότε, πηγαίνω στην εκκλησία κάθε Κυριακή καί τίς Μεγάλες Εορτές, Εξομολογούμαι καί κοινωνάω.
Γι΄ αυτό τό θαύμα πού μού έκανε ό Άγιος Έφραίμ, Τόν δοξάζω καί Τόν ευχαριστώ κάθε μέρα, καί ομολογώ στον κόσμο τό θαύμα Του, καί τούς δίνω τήν Παράκληση Του, εικόνες Του καί τά βιβλία Του νά τά διαβάζουν. Σεβαστή μου Μητέρα και ηγουμένη, ζητώ συγγνώμη άπό τόν Κύριο καί τόν Άγιο μας πού αμέλησα νά σάς γράψω αυτό τό καλό πού μοϋ έκαναν, επίσης ζητώ συγγνώμη καί άπό εσάς, πού σάς κούρασα…
Εύχομαι καί προσεύχομαι ό Άγιός μας νά προστατεύει τήν Ιερά Μονή σας μαζί με τίς αδελφές καί νά προσεύχεσθε καί γιά μένα τήν αμαρτωλή. Με αγάπη Κυρίου ή ταπεινή δούλη σας.
Αγγελική Δ. Αβραμοπούλου,
Οκτώβριος 2003, Αμαλιάδα
(από ένα γράμμα καταχωρημένο στό βιβλίο θαυμάτων, σ. 136, τόμος ΙΗ΄, Σεπτ. 2011)






ΜΕ ΕΣΩΣΕ ΑΠΟ ΜΑΓΕΙΑ ,
ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ...





Εύοσμος, 9-12-1999
Σεβαστή μου Γερόντισσα, Γνώρισα τον Άγιο Εφραίμ στήν Χίο από μιά κυρία πού κάναμε παρέα εκεί, τόν Μάϊο τού 1997.
Είχα μεγάλο πρόβλημα υγείας, συγκεκριμένα από μάγια, καί πήγα στή Μονή τοΰ Αγίου Εφραίμ καί προσκύνησα. Άπό τότε έγινα καλά καί έκοψα μέχρι καί τά φάρμακα πού έπαιρνα. Αυτό ήταν τό πρώτο θαύμα τοΰ Αγίου μου… Τό δεύτερο δέν άργησε νά έρθει.
Είχαμε οικονομικό πρόβλημα, έπρεπε νά βοηθήσω τόν άντρα μου, νά βρω δουλειά, καί τήν βρήκα από αγγελία μέσα σέ δύο μέρες!
Μάλιστα στό γραφείο πού έπιασα δουλειά είναι καί ή εικόνα τοΰ Αγίου Εφραίμ. Καί τό αφεντικό μου πηγαίνει κάθε μήνα καί προσκυνάει τή Χάρη του καί τή Χάρη τοΰ Αγίου Ραφαήλ στή Μυτιλήνη.
Τήν επόμενη φορά τόν είδα ολοζώντανο στό σπίτι μου μέσα, μέ ένα θυμιατό στό χέρι νά θυμιατίζει, μπαίνοντας άπό τό παράθυρο καί νά βγαίνει άπό τήν πόρτα. Μεγάλη ή Χάρη Του.
Είναι ό πιό γρήγορος Άγιος. Μόλις τόν επικαλεστείς, αμέσως θά βρεθεί δίπλα σου. Καί τό τελευταίο θαύμα του, γιά νά μήν σας κουράζω άλλο, ήταν ή απάντηση πού μού έδωσε σέ κάτι πού μέ βασάνιζε πολύ καιρό, αφού παρουσιάστηκε ένα βράδυ στον ύπνο μου ή εικόνα Του καί ζωντάνεψαν τά μάτια Του.
Συγκεκριμένα τά άνοιξε πάνω, κάτω, δεξιά,αριστερά. Ήταν ή απάντηση σέ αυτό πού ήθελα. Τόν ευχαριστώ άπό τά βάθη της ψυχής μου.
Ευχαριστώ τό Θεό πού μού έστειλε αυτόν τόν "Αγιο στό σπίτι μου, γιά νά μας προστατεύει άπό κάθε κακό. Μέ ευλάβεια. Μία ακόμη πιστή του,
Μαντενιώτου Καλλιόπη, Εύοσμος, Θεσσαλονίκη



ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑΝ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ...

"Αγία Ηγουμένη,
Πρίν περίπου δύο χρόνια είχα έρθει στη Μονή σας καί στον Άγιό μας. Πρίν νά έρθω, γιά πρώτη φορά, προσευχήθηκα νά μού πει αν μέ δέχεται. Καί τόν είδα στον ύπνο μου, πανύψηλο, μέ ένα γκρί ράσο πού ανέμιζε, καί πολύ αδύνατο...
Προχτές, στίς 6 Μαίου, είχα φοβερή καί έντονη επιθυμία νά έρθω στό Μοναστήρι σας. Ήρθα μέ μιά φίλη μου καί τήν κόρη της μέ ταξί. Μέσα στό αυτοκίνητο είχα πάρει ενα βιβλίο τού ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ «ΟΠΤΑΣΙΑΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ». Ξαφνικά βλέπω ότι τήν προηγουμένη ημέρα ήταν ή γιορτή Του.

Τό παιδί μου όλο αυτό τό διάστημα έψαχνε γιά δουλειά καί δέν έβρισκε. Περισσότερο από όλα όμως ήθελε νά πάει στην ΑΜΣΤΕΛ γιά νά φτιάχνει μπύρα, γιατί μέ αυτό ήθελε ν' ασχοληθεί επαγγελματικά.

Τήν ώρα πού ήμουν μπροστά στό ΑΓΙΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ, ήταν 12 μέ 12.30 μεσημέρι. Όταν ήρθα σπίτι, έμαθα ότι εκείνη ακριβώς τήν ώρα τηλεφώνησαν στον γιό μου, τήν άλλη μέρα νά πάει στην ΑΜΣΤΕΛ γιά δουλειά. Μέ άπειρο σεβασμό Φωτεινή Πνευματικού
Υμηττού 153 Τερψιθέα - Άνω Γλυφάδα Αθήνα, ΤΚ 16561"

http://www.kivotoshelp.gr

Re: Ο Άγιος Εφραίμ Nέας Μάκρης

8
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ
Εικόνα


Χαιρετισμοί στον Άγιο Εφραίμ τον Μεγαλομάρτυρα και Θαυματουργό Νέας Μάκρης

Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βίοι Αγίων”

cron