Η αξία της συντροφιάς στην αρχαία Κρήτη

1
Στο βιβλίο "Μίνωας" του Πλάτωνος γίνετε αναφορά για τους Νόμους του Μίνωα, τους θεικούς εκείνους νόμους που παρέλαβε ο Μίνωας από τον Δία σε χάλκινες πλάκες τις οποίες είχε αναλάβει να υπενθυμίζει μεταφέροντας τες ο Τάλως σε ολόκληρη τη νήσο. Ανάμεσα στους νόμους που θέσπισε ο Μίνωας στην Κρήτη ήταν και ο νόμος περί οινοποσίας στα συμπόσια. Ο Σωκράτης αναφέρει λοιπόν ότι η συντροφιά και το συμπόσιο - να πίνουν δηλαδή ομαδικά οι Κρητικοί και να κρατούν συντροφίες - ήταν εκείνος ο θεσμός που στην Κρήτη οδηγούσε τους ανθρώπους στην Αρετή.

Εικόνα

Πλάτωνος "Μίνως"

Αυτός ο θεσμός, φυλάσεται ως σήμερα στην Κρήτη, όπου η συντροφιά έχει προταιρεότητα όπως επίσης και ο ομαδικός χορός που έχει τις ρίζες του στην ίδια εποχή και αποτελεί και αυτός τμήμα της ιερής παράδοσης της Κρήτης.

Χορός, μουσική, ποτό, συντροφιά και συζήτηση. Αυτή είναι αρχαία παράδοση της Κρήτης που κρατούσε ενωμένο το κόσμο.

Σημείωση : Τους νόμους της Κρήτης χρησιμοποίησε ο Λυκούργος για να νομοθετήσει μετέπειτα στην αρχαία Σπάρτη μεταφέροντας με αυτό το τρόπο πολλές από τις ιδιαιτερότητες της Κρήτης στην Λακαιδαιμονία και στην συνέχεια στην υπόλοιπη Ελλάδα.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Αρχαία Ελλάδα”