Ψυχοναυτική και Χάος

1
Τα τελευταία χρόνια, φυσικοί, βιολόγοι, αστρονόμοι, γιατροί και οικονομολόγοι έχουν αναπτύξει ένα νέο τρόπο να κατανοούν την αξιοθαύμαστη πολυπλοκότητα της φύσης. Πρόκειται για μια νέα επιστήμη, το χάος όπως ονομάζεται, που μελετά πώς από το τυχαίο, το ασταθές, το απρόβλεπτο, την αταξία δημιουργείται τάξη και μορφή.
Όπως λέει ο Douglas Hofstander, «Πίσω από μια πρόσοψη τάξης μπορεί να κρύβεται ένας μυστηριώδης τύπος χάους και, επιπλέον, βαθιά μέσα στο χάος μπορεί να κρύβεται ένα ακόμη πιο μυστηριώδες είδος τάξης».

Η επιστήμη του χάους διατρέχει τους παραδοσιακούς επιστημονικούς κλάδους συνδέοντας είδη αταξίας και έλλειψης κανονικότητας που φαίνονται να μην έχουν μεταξύ τους καμιά σχέση: τους στροβιλισμούς της ατμόσφαιρας και τους περίπλοκους ρυθμούς της ανθρώπινης καρδιάς, το σχήμα των νιφάδων του χιονιού...

Η αιώνια πάλη μεταξύ τάξης και αταξίας, αρμονίας και χάους, αντιπροσωπεύει, μάλλον μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη του ανθρώπου για το σύμπαν. Γι' αυτό και τη συναντάμε σε τόσους πολλούς μύθους για τη δημιουργία του κόσμου και σε τόσους πολλούς πολιτισμούς.

Το Χάος ήταν το πρώτο στοιχείο της κοσμογονίας των φιλοσόφων της αρχαίας Ελλάδας. Για πρώτη φορά το "Χάος" παρουσιάζεται στην Θεογονία του Ησιόδου (8ος αιώνας π.Χ.) σαν η πρωταρχική ύλη του Κόσμου που που οδηγείται μέσα από την εξελικτική πορεία μιας αέναης μεταβολής της ύλης και της κίνησης από το ομοιόμορφο στο πολύμορφο:
Το Χάος πρωτογίνηκε κι η Γη μετά η πλατυστήθα ... Κι απ' το Χάος πάλιν γεννήθηκε το Έρεβος και η τρίσμαυρη η Νύχτα...



Και μετά έρχεται η ισορροπία, η αρμονία και η ζωή. Αλλά η ανθρώπινη ζωή βιώνεται μέσα σε ένα χαοτικό κόσμο, την πολυπλοκότητα, τις αντιθέσεις και την αντίφαση που κυριαρχούν σε όλους τους τομείς της σκέψης και της ζωής. Από τις αντιθέσεις δε προκύπτει η τέλεια σύνθεση, όπου τυχαία και συγκεχυμένα στοιχεία της υπάρχουσας άπειρης ύλης, μορφοποιούνται σε συντεταγμένες καταστάσεις.

Ο Αναξιμένης (585 περίπου π.Χ.), ένας σοφός από τη Μίλητο και μαθητής του Αναξίμανδρου, δίνει την εξήγηση των διαφόρων μορφών της πρωταρχικής ύλης, του Χάους, με την πύκνωση και την αραίωση.

Ο Αναξαγόρας (500 περίπου π.Χ.), φιλόσοφος από τις Κλαζομενές, δέχεται ότι "όλα τα στοιχεία στην αρχή ήταν ανακατεμένα και συγκεχυμένα. Τα πάντα ήταν μέσα στα πάντα. Όλα όσα σήμερα είναι ξεχωρισμένα, αποτελούσαν μια μάζα αξεχώριστη και ηρεμούσα. Το μίγμα αυτό δεν θα έβγαινε από την ηρεμία του αν ο νους δεν έδινε σ' αυτό την κίνηση και δεν το διαχώριζε". Έτσι, ασχολείται με τα ασταθή, τυχαία, ανακατεμένα και συγκεχυμένα στοιχεία της πρωταρχικής άπειρης ύλης.

Στη "Γένεση" της Παλαιάς Διαθήκης "η Γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος και σκότος εφέρετο υπεράνω της αβύσσου".

Σ' ένα πρώιμο βαβυλωνιακό έπος το σύμπαν γεννιέται απ' το χάος που προκύπτει όταν μια ανυπάκουη οικογένεια Θεών της αβύσσου καταστρέφεται από τον πατέρα της. Το χάος είναι η αρχέγονη άμορφη μάζα από την οποία ο δημιουργός έπλασε την τάξη και το σύμπαν. Η τάξη ισοδυναμεί με το καλό, και η αταξία με το κακό. Η τάξη και το χάος φαίνονται σαν δύο αντίθετα πράγματα, σαν δύο πόλοι γύρω απ' τους οποίους περιστρέφουμε τις ερμηνείες μας σχετικά με τον κόσμο.


Κάποια έμφυτη παρόρμηση κάνει την ανθρωπότητα να προσπαθεί να κατανοήσει την κανονικότητα στη φύση, να ερευνήσει τους νόμους που κρύβονται πίσω από την παράξενη πολυπλοκότητα του σύμπαντος, να βγάλει κάποια τάξη μέσα απ' το χάος.

Οι άνθρωποι, εσφαλμένα, αποφεύγουν το χάος και επιδιώκουν την τάξη, τον έλεγχο, την ασφάλεια, η φύση και όλα τα πλάσματα της, ζούνε μέσα στο χάος και μάλιστα το χρησιμοποιούν προς όφελος τους. Αρκεί να δεις τι κάνει η φύση, που χρησιμοποιεί το χάος για να δημιουργεί καινούργιες οντότητες, να σχηματοποιεί τα γεγονότα, να ενισχύει την συνεκτική κατάσταση στο σύμπαν.

Με τον διεθνή όρο φράκταλ (fractal, ελλ. μορφόκλασμα ή μορφοκλασματικό σύνολο) στα Μαθηματικά, τη Φυσική αλλά και σε πολλές επιστήμες ονομάζεται ένα γεωμετρικό σχήμα που επαναλαμβάνεται αυτούσιο σε άπειρο βαθμό μεγέθυνσης, κι έτσι συχνά αναφέρεται σαν "απείρως περίπλοκο". Το φράκταλ παρουσιάζεται ως "μαγική εικόνα" που όσες φορές και να μεγεθυνθεί οποιοδήποτε τμήμα του θα συνεχίζει να παρουσιάζει ένα εξίσου περίπλοκο σχέδιο με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού. Χαρακτηριστικό επομένως των φράκταλ είναι η λεγόμενη αυτο-ομοιότητα (self-similarity) σε κάποιες δομές τους, η οποία εμφανίζεται σε διαφορετικά επίπεδα μεγέθυνσης.


Τα φράκταλ είναι συνυφασμένα με τη θεωρία του χάους και αποτελούν σύνολα που παρουσιάζουν μία φαινομενική εσωτερική δομή η οποία εκφράζεται μέσω ενός επαλαμβανόμενου μοτίβου. Εμφανίζονται συχνά στη φύση, σε φαινόμενα όπως ο κεραυνός, οι νιφάδες χιονιού, τα κύματα της θάλασσας ή η έλικα του DNA, ενώ βρίσκουν εφαρμογή και σε άλλους κλάδους όπως η τεχνολογία και η τέχνη.

Αυτή είναι τα Fractal, δημιουργία μέσα στη δημιουργία στο άπειρο. Οι μορφές της φύσης οικείες αλλά ταυτόχρονα και τόσο απρόβλεπτες, μπορούν να μας ικανοποιήσουν, να μας εμπνεύσουν, και να μας φοβίσουν. Ποιητές, συγγραφείς, μύστες, σοφοί, μάγοι, αλλά και απλοί ταξιδευτές της γης στρέφονται σε αυτές τις μαγικές μορφές για να βρουν παρηγοριά, έμπνευση, ενότητα με το άπειρο, να νοιώσουν μια λάμψη του άπειρου μυστηρίου της δημιουργίας. Αυτές οι μορφές που συναντάμε στην φύση είναι τα σχήματα του Χάους.

Η εξελικτική διαδικασία του ανθρώπου προϋποθέτει ολοένα καινούριες εμπειρίες, πειραματισμούς και ανακαλύψεις. Στασιμότητα δεν υπάρχει, όλα όσα έχουν υπόσταση βρίσκονται σε αέναη κίνηση… Αξίζει τον κόπο να στοχαστούμε και ν` ανοίξουμε το μυαλό μας σε έννοιες πολύ πιο υπερβατικές απ` ότι έχουμε συνηθίσει.

Η ψυχοναυτική ή αλλιώς ψυχοναυσιπλοΐα, είναι η εξερεύνηση του εσώτερου εαυτού και των διαφόρων υφών της αντίληψης μιας ή περισσότερων «πραγματικοτήτων», με την χρήση τεχνικών διαλογισμού και αυτοσυγκέντρωσης.

Το άτομο που χρησιμοποιεί αυτές τις τεχνικές για την επίτευξη διαφοροποιημένων καταστάσεων συνείδησης, την εξερεύνηση του ανθρώπινου νου και της ψυχής, για πνευματικούς, θρησκευτικούς, επιστημονικούς, ερευνητικούς λόγους, ονομάζεται ψυχοναύτης (αγγλ. psychonaut και psychenaut). Στην ουσία, ένας «ναύτης της ψυχής».

Στα αγγλικά χρησιμοποιείται επίσης και ο όρος psychenaut (psyche= ψυχή) σε προσπάθεια κάποιων να μην συσχετιστεί εσφαλμένα ο όρος psychonaut με τον όρο psycho= ψυχοπαθής.




Οι Ψυχοναύτες της Χαοτικής Μαγείας συνηθίζουν να αναζητούν τις ανθρώπινες καταβολές των Θεών, ή τις Θεϊκές καταβολές του ανθρώπου μέσα από τις άχρονες λατρείες και τις Μαγικές πεποιθήσεις ανά τους Αιώνες της Ύπαρξης. Ελεύθεροι από τα δεσμά του Δόγματος, επικαλούνται το Χάος που γέννησε την τάξη, και αναζητούν τις αρχέγονες δυνάμεις που ενυπάρχουν στον ανθρώπινο εαυτό εν υπνώσει. Αναδιαμορφώνουν και σχηματίζουν το μέλλον, εξερευνώντας τα βάθη της ψυχής και την θέση της στο άπειρο σύμπαν, ξεδιπλώνοντας το απύθμενο χάος μέσα από το οποίο δημιουργήθηκαν τα πάντα.

Το Κοσμικό Σχέδιο είναι ασύλληπτο για τον άνθρωπο της 3ης και 4ης διάστασης, αλλά την ίδια στιγμή, ο άνθρωπος είναι αναπόσπαστο τμήμα της εξέλιξης αυτών των διαστάσεων, κάτι που αποτελεί μια από τις πολλές παραδοξότητες που είμαστε σε θέση έστω και αμυδρά να αντιληφθούμε.

Είμαστε όλοι τμήματα του πρωταρχικού Όντος που διαίρεσε τον εαυτό του σε απειράριθμα φράκταλς και εξακολουθεί να επεκτείνεται μέσα από την επέκταση της συνείδησης του κάθε ξεχωριστού του κάθε μοναδικού και πανέμορφου φράκταλ που είναι τα πάντα.

https://omadaorfeas.blogspot.gr
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ανεξήγητα,μυστήρια και παράξενα φαινόμενα.”

cron