Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελεί ένα τεράστιο μυστήριο για την επιστήμη αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει ούτε καν να προσεγγίσει το σύνολο των δυνατοτήτων ενός ανθρώπινου εγκεφάλου, αφού στο μέσο άνθρωπο λειτουργεί ποσοστό μικρότερο του 10%.
Από τα αρχαία χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχουν καταγραφεί περιπτώσεις κατά τις οποίες κάποιοι άνθρωποι έβλεπαν παράξενα πράγματα όπως οράματα, λάμψεις, περίεργα αντικείμενα, μυστηριώδη πλάσματα, φώτα, χρώματα και γενικότερα πράγματα που για τους υπόλοιπους ήταν ανύπαρκτα.
Οι εγκεφαλικές λειτουργίες του ανθρώπου υπάρχει περίπτωση να επηρεαστούν όταν βρεθεί μέσα σε κάποιο διαταραγμένο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ή λαμβάνοντας χημικές ουσίες όπως το παραισθησιογόνο ναρκωτικό LSD ή κάποιες ποικιλίες παραισθησιογόνων μανιταριών. Το αποτέλεσμα είναι ο άνθρωπος να αρχίσει να βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν, κοινώς να έχει παραισθήσεις. Όμως αυτά τα οποία βλέπει ένας άνθρωπος που έχει μια εγκεφαλική διαταραχή, όντως δεν υπάρχουν ή μήπως οι παραισθήσεις αυτές είναι παράθυρα σε μια άλλη πραγματικότητα;
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν οράματα χωρίς χρήση παραισθησιογόνων και χωρίς να τους επηρεάζει κάποιο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηρίζονται αλαφροΐσκιωτοι ή ψεύτες ενώ στη χειρότερη καταλήγουν σε κάποια ψυχιατρική κλινική...
Το ζήτημα που τίθεται είναι: Οι παραισθήσεις που οι άνθρωποι βλέπουν είναι απλά μια εγκεφαλική διαταραχή ή μήπως ο ανθρώπινος εγκέφαλος «ανοίγει» κάποιο παράθυρο σε μια άλλη παράλληλη ίσως πραγματικότητα με τη δική μας; Αν συμβαίνει το δεύτερο, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ο άνθρωπος μπορεί μόνο να δει και να ακούσει μέρος αυτής της διαφορετικής πραγματικότητας και όχι να επέμβει ή να τη διαχειριστεί. Είναι δηλαδή ένας απλός εξωτερικός παρατηρητής. Φανταστείτε ότι έχουμε ένα τζάμι, βλέπουμε μέσα από αυτό αλλά δεν μπορούμε να το περάσουμε και να μπούμε στο χώρο τον οποίο προστατεύει. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες άνθρωποι που έλαβαν παραισθησιογόνα, νομίζοντας πως μπορούν να πετάξουν, πήδηξαν από ταράτσες και μπαλκόνια και φυσικά σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, αφού κανένας τους δεν κατάφερε να πετάξει.
Ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί με τις αισθήσεις του τρεις διαστάσεις στο χώρο και ένα μέρος της διάστασης του χρόνου. Έτσι λοιπόν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο που ζούμε με βάσει τις τρεις διαστάσεις και ένα μέρος της τέταρτης (δηλαδή του χρόνου). Έτσι έχουμε μια τεραδιάστατη πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε επεμβαίνοντας με τις γνωστές αισθήσεις μας. Πολύ πιθανό λοιπόν, όταν συμβαίνει μια εγκεφαλική διαταραχή λόγω εξωγενούς ή ενδογενούς αιτίας, ο εγκέφαλος να αντιλαμβάνεται ένα μέρος κάποιων άλλων διαστάσεων με αποτέλεσμα να φανερώνεται στον άνθρωπο μια διαφορετική πραγματικότητα από την τετραδιάστατη την οποία γνωρίζουμε.
Όπως και να χει το πράγμα οι λεγόμενες παραισθήσεις είναι άκρως επικίνδυνες για τον άνθρωπο μιας και η ατελής ύπαρξή μας δε μας επιτρέπει να ελέγξουμε και να διαχειριστούμε πράγματα τα οποία μπορεί να βλέπουμε ή να ακούμε, πράγματα που κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχουν, τουλάχιστον στη γνωστή πραγματικότητα ...;
http://achilleas-epsilon.pblogs.gr
ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ Ή ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;
1Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !