Κυρ έγραψε: Μπορεις να αριθμησεις τα προαπαιτουμενα αυτης της επιστροφης των ασωτων παπικων στην ορθοδοξια , συνοπτικα οσο γινεται για να αντιληφθω την δυσκολια του εγχειρηματος.
1: αλαθητο
2: το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται μονο απο τον Πατέρα Θεό.
3: ...........................
4: ............................
..........
..........
Απ' οσο αντιλαμβανομαι τον κοσμο μας θεωρω πως τα δυο πρωτα τα εχουν ηδη παραδεχθει ως λαθη τους οι παπικοι.

Κυρ έγραψε:
Επειδη δυσκολευομαι να το καταλαβω οπως το γραφεις αυτο, θα μου επιτρεψεις να το διατυπωσω οπως το καταλαβαινω εγω οτι το λες.

το θέμα είναι οτι ο πάπας θεωρεί οτι η μια εκκλησία του Χριστού,είναι αυτή που όλοι είναι ενωμένοι μεταξύ τους και μαζί με τον πάπα στη μια εκκλησία του Χριστού , that is η δική τους Ιεραρχική Αγία Μητἐρα Εκκλησία .

Ναι, αυτο τους λεει στην πλατεια και πως θα μπορουσε να πει κατι αλλο εκει και να κυρηξει πολεμο εναντιον της ορθοδοξιας απο το μπαλκονι.

Κυρ έγραψε: Αλλαξε dominique και αυτο θα φανει στο τελος με τις υπογραφες που θα πεσουν.

Γιατί εύλογα αναρωτιέται κάποιος οτι εφόσον σύμφωνα με τον πάπα η μία εκκλησία του Χριστού είναι η δική τους Ιεραρχική Μητέρα Εκκλησία,η ορθόδοξη εκκλησία,που δεν ανήκει στην δική τους, τι είναι;

Πρωτος εγω θα επαναστατησω αν δω να γινονται παραχωρησεις απο την πλευρα μας.

Α) ἡ κρατική ὑπόσταση καί δομή τοῦ Βατικανοῦ μέ ὑπουργεῖα καί ὑπουργούς καί τράπεζες,
β) τό Filioque (ἡ ἐκπόρευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ),
γ) ἡ κτιστή Θεία Χάρις,
δ) τό πρωτεῖο ἐξουσίας,
ε) ἡ κατοχή τόσο τῆς κοσμικῆς ὅσο καί τῆς πνευματικῆς ἐξουσίας ἀπό τόν Πάπα,
στ) τό ἀλάθητο,
ζ) οἱ θεωρίες περί ἐσχάτου κριτοῦ τῆς Ἐκκλησίας, περί αὐθεντίας, περί μοναρχικοῦ ἀξιώματος, ἐκκλήτου καί ἀναμαρτησίας, περί ἄκρου Ἀρχιερέως τοῦ Πάπα,
η) τό διά ραντισμοῦ «βάπτισμα»,
θ) τά ἄζυμα (ὄστια),
ι) ἡ μεταβολή τοῦ ἄρτου καί οἴνου σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ μέ τά ἰδρυτικά λόγια καί ὄχι μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἡ θεωρία τῆς μετουσιώσεως,
ια) ἡ στέρηση τῆς κοινωνίας τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ στούς λαϊκούς καί ἡ παροχή σέ αὐτούς μόνο τοῦ Σώματος,
ιβ) ἡ στέρηση τῆς Θείας Κοινωνίας ἀπό τά νήπια,
ιγ) ἡ Μαριολατρεία,
ιδ) ἡ ἄσπιλος σύλληψη καί ἡ ἐνσώματη ἀνάληψη τῆς Θεοτόκου,
ιε) τό καθαρτήριο πῦρ,
ιστ) τά λυσίποινα,
ιζ) ἡ περίσσεια ἀξιομισθία τοῦ Χριστοῦ,
ιη) ἡ περίσσεια τῶν ἔργων τῶν Ἁγίων,
ιθ) ἡ ἀξιομισθία τῶν ἔργων τοῦ ἀνθρώπου,
κ) τά ἀγάλματα καί γενικά ἡ θρησκευτική ζωγραφική ἀντί τῆς Ὀρθοδόξου εἰκονογραφίας,
κα) ἡ ὑποχρεωτική ἀγαμία τοῦ κλήρου,
κβ) ἡ ἀναγνώριση σφαγέων (βλ. Στέπινατς) ὡς «ἁγίων», κγ) ἡ θεωρία περί προσβολῆς καί ἱκανοποιήσεως τῆς θείας δικαιοσύνης, λόγω τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος καί γενικά τό δικανικό πνεῦμα, ἀπό τό ὁποῖο κυριαρχεῖται ὁ Παπισμός,
κδ) ἡ ἀπόρριψη τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως καί ἡ ἐκμετάλλευσή της ὡς ὀργάνου τῆς παπικῆς διδακτικῆς ἐξουσίας (ὁ Πάπας εἶναι ἡ Παράδοση),
κε) ἡ ἄποψη ὅτι ὁ ἀλάθητος Πάπας εἶναι ὁ μοναδικός φύλακας, κριτής καί ἑρμηνευτής τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως, κστ) ἡ θεώρηση τῆς ἀρχέγονης δικαιοσύνης ὡς ὑπερφυσικοῦ δώρου τῆς Θείας Χάριτος, πού προστέθηκε ‘κατά συμβεβηκός’ στό ‘κατ’εἰκόνα’, τό ὁποῖο νοεῖται μέσα σέ πλαίσια αὐτάρκειας καί στατικότητας,
κζ) ἡ ἀπώλεια τῆς ἀρχέγονης δικαιοσύνης καί ἡ διατήρηση ἀλωβήτου καί σώου τοῦ κατ’εἰκόνα,
κη) ἡ «πάσχουσα ἐκκλησία», ἡ ὁποία ἀποτελεῖται ἀπό τούς πιστούς, πού βρίσκονται στό καθαρτήριο πῦρ,
κθ) ἡ ἀπόρριψη τῆς ἰσότητος τῶν ἐπισκόπων,
λ) τό συγκεντρωτικό καί ἀπολυταρχικό διοικητικό σύστημα μέ ἀπόλυτο μονάρχη τόν Πάπα, πού εἰσήγαγε τόν παποκαισαρισμό,
λα) τά μοναχικά τάγματα καί ὁ ὀργανωτικός-κοινωνικός χαρακτήρας τοῦ μοναχισμοῦ,
λβ) ὁ ἀπρόσωπος καί δικανικός χαρακτήρας τοῦ μυστηρίου τῆς ἐξομολογήσεως,
λγ) ἡ ἐπάρατη Οὐνία, δούρειος ἵππος τοῦ Παπισμοῦ;

Ο Πάπας προσφωνήθηκε ως «αγιώτατος» και ως κανονικός επίσκοπος Ρώμης, εψάλη προς τιμήν του ένα κατάπτυστο «τροπάριο» («Πρωτοκλήτου λυχνία τε, άγει εορτήν λαμπροφόρον, δεχομένη τον Πρόεδρον, Ρωμαίων Εκκλησίας της σεπτής,…»), και ανεπέμφθη υπό του διακόνου ειδική δέηση «υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και Πάπα Ρώμης». Κατά δε την θεία Λειτουργία της εορτής είχαμε ουσιαστικά ένα ημι-συλλείτουργο. Και τούτο διότι ο Πάπας, φέρων ωμοφόριο, δέχθηκε από τον Πατριάρχη και ανταπέδωσε τον λειτουργικό ασπασμό προ της αγίας Αναφοράς, πράγμα το οποίο μόνο σε συλλειτουργούντες ιερείς και αρχιερείς επιτρέπεται, απήγγειλε το «Πάτερ ημών», τον θυμιάτισαν ως κανονικό επίσκοπο, ευλόγησε τον λαό, εν τέλει του παραχωρήθηκε ο άμβωνας προκειμένου να ομιλήσει.

LAPTONAS έγραψε:Για να προλάβουμε τη κάθε συμφορά όπως συμβαίνει στην πολιτική σκηνή έτσι και στην εκκλησία πρέπει να εκλεχθούν άτομα κατάλληλα τα οποία να αντιπροσωπεύσουν το καλό του ποιμνίου, εκλεγμένα μέσα από το ποίμνιο με σκοπό να προστατεύσουν το ποίμνιο και σίγουρα όχι άτομα εκλεγμένα υπό αδιευκρίνιστες διαδικασίες πίσω από κουρτίνες όπου βρίσκονται εγκάθετοι αντιπρόσωποι ξένων συμφερόντων με σκοπό να βλάψουν το ποίμνιο και να το οδηγήσουν στην απώλεια. Προσευχηθείτε λοιπόν να μας δώσει ο Θεός καλούς ανθρώπους, για να μπορέσουμε να τους στηρίξουμε και να μας οδηγήσουν ...

Ίσως πρέπει να κάνουμε ένα ποιο συγκροτημένο νήμα σχετικά με τέτοιους ανθρώπους.... άξιους στήριξης. Τι γνώμη έχετε π.χ. για τον Πειραιώς Σεραφείμ ;