Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; Γνώρισε τον εχθρό σου

1
Ἕνας ἀδελφὸς ἠρώτησε τὸν Ἀββᾶν Ἀρσένιον:

-Πάτερ μου,σὲ παρακαλῶ νὰ μοῦ εἴπης πῶς ἐπιτυγχάνεται ὁ σύνδεσμος τῶν πονηρῶν πνευμάτων μὲ τὴν ψυχήν,χωρὶς νὰ γίνεται ἀντιληπτός,καὶ πῶς τὰ πονηρὰ πνεύματα κατορθώνουν νὰ συνομιλοῦν μὲ τὴν ψυχήν,χωρὶς νὰ τὸ ἀντιλαμβάνεται ,καὶ νὰ συνδέωνται μαζί της καὶ νὰ ἐπιβάλλουν σὲ αὐτὴ τὰ θελήματά των ;Ἐπίσης σε παρακαλῶ,νὰ μοῦ ἐξηγήσης ποία ἡ σχέσις τῆς διανοίας μὲ τὰ πονηρὰ αὐτὰ πνεύματα,διότι εἶναι γνωστόν,ὅτι χωρὶς τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ δὲν δύναται ἡ διάνοια νὰ ξεχωρίση ποῖον εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐπιβουλῆς τῶν πονηρῶν πνευμάτων καὶ τί προέρχεται ἀπὸ τὴν ἐλευθέραν πρόθεσίν μας.


2. Ὁ Ἀββᾶς Ἀρσένιος ἀπήντησε ὡς ἐξῆς:Δὲν εἶναι περιέργον και ἀξιοθαύμαστον ,ἐὰν ἕνα πνεῦμα επικοινωνῆ μὲ ἕνα ἄλλο,χωρὶς νὰ γίνεται ἀπὸ ἡμᾶς ἀντιληπτὴ ἡ ἐπικοινωνία αυτή, οὔτε καὶ πῶς τὸ πνεῦμα αυτό,κατὰ τρόπον ἀόρατον, πλησιάζει τὴν ψυχὴν καὶ τῆς ψιθυρίζει τὰ προκαλοῦντα ἡδονήν,τοῦτο συμβαίνει,διότι μεταξὺ τῶν πνευμάτων αὐτῶν καὶ τῆς ψυχῆς,ὑπάρχει μία ὁμοιότης καὶ συγγένεια,καθ΄ὅσον ἀφορᾶ τὸ νοερὸν καὶ λογικὸν καὶ οἱ ἴδιοι ὅροι ὑπάρξεως μεταξὺ τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς νοερᾶς οὐσίας τῶν πνευμάτων ἐκεῖνων ,δι’αὐτὸ καὶ δύνανται νὰ ἐπικοινωνῶσι μεταξύ των διὰ τῶν λογισμῶν.


3.Ἐκτὸς τῆς ἐπικοινωνίας αὐτῆς τῶν λογισμῶν ,δὲν δύναται νὰ νοηθῆ ἄλλης μορφής επικοινωνία,ὡς ἔξαφνα,τῆς κατ’οὐσίαν παρουσίας ἑνὸς πνεύματος εἰς τὴν ὕπαρξιν του ἑτέρου,διότι αὐτὸ μόνον εἰς τὴν Θεότητα εἶναι δυνατόν,ἡ ὁποία εἶναι τελείως ἀσώματη καὶ ἀπλῆ κατὰ τὴν φύσιν καὶ ὡς ἐκ τούτου δύναται νὰ ὑπάρχη εἰς πᾶσαν νοερὰν φύσιν,διαπερῶσα αὐτὴν δι’ὅλης τῆς ὑποστάσεως καὶ οὐσίας καὶ περιλαμβάνουσα ὅλα τὰ ἀφανῆ αὐτῆς μέλη,διερευνῶσα αυτά, διότι μόνον ἡ Θεότης εἶναι κατ΄ἀλήθειαν ἀπλῆ καὶ ἀσώματος.


4.Διότι ἄν καὶ λέγωμεν ,ὅτι ὑπάρχουν πνευματικαὶ φύσεις,ὡς οἱ Ἄγγελοι,οἱ δαίμονες καὶ αὐτή,ὁμοίως,ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου,ἐν τούτοις δὲν δυνάμεθα νὰ τὰς θεωρήσωμεν τελείως ἀσώματους,καὶ αὐταὶ ἔχουν σῶμα,τελείως βεβαίως διάφορον καὶ λεπτότερον τοῦ ἡμετέρου,ὅπως λέγει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παύλος,«σώματα ἐπουράνια καὶ σώματα ἐπίγεια»(Α’Κορ. ,ιε’ 40)Καὶ πάλιν ὁ αὐτὸς Ἀπόστολος λέγει «σπείρεται σῶμα ψυχικόν,ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν»(Αὐτόθι 44)


5.Ἐξ’ὅλων αὐτῶν συμπεραίνομεν, ὅτι οὐδεμία νοερὰ φύσις,οὐδὲν πνεῦμα εἶναι τελείως ἀσώματον,παρὰ μόνον ὁ Θεός. Μόνον λοιπὸν ὁ Θεὸς δύναται νὰ ἐρευνᾶ τὰ κρύφια καὶ νὰ διέρχεται τὰ βάθη τῶν καρδιῶν καὶ νὰ γνωρίζη ὅλας τὰς νοερὰς οὐσίας.Μόνο ὁ Θεὸς δύναται ὅλος νὰ ὑπάρχη παντοῦ καὶ εἰς ὅλα τὰ ὄντα.Δι’αὐτὸ καὶ μόνο ὁ Θεὸς δύναται νὰ γνωρίζη τὰς σκέψεις καὶ τὰ διανοήματα τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ βλέπη ἐπακριβῶς τὰς κινήσεις τῆς διανοίας,συμφώνως καὶ μὲ αὐτὰ,ποὺ λέγει ὁ Απόστολος:

«Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν διστόμου,καὶ διικνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς καὶ πνεύματος ,ἀρμῶν τε καὶ μυελῶν,καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας, καὶ οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ.»(Ἑβρ.δ’12-13)

Καὶ ὁ Προφητάναξ Δαβὶδ λέγει σχετικῶς «ὁ πλάσας κατὰ μόνας τὰς καρδίας αὐτῶν»(Ψαλμ. Λβ’15),ὁ δὲ Ἰὼβ ἀνακράζει «ὁ ἐπιστάμενος τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπων» (Ἰὼβ ζ’20).


6.Εἰς μόνον λοιπὸν τὸν Θεὸν,ὅπως εἶπον,εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίζη τὰς σκέψεις μας καὶ τὰ διανοήματά μας διότι Αὐτὸς μόνον εἶναι ἀσώματος καὶ διέρχεται διὰ μέσου τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς,τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα δύνανται νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν ποιότητα τῶν σκέψεων καὶ λογισμῶν μας,ὅχι ὅμως διότι ἐνυπάρχουν ἐντὸς τῆς ψυχῆς,ἀλλὰ διότι παρατηροῦν μετὰ προσοχῆς ὡρισμένας ἐκδηλώσεις μας,ἢ σωματικὰς κινήσεις,ὡς ἐπὶ παραδείγματι τὴν διάθεσίν μας πρὸς τι,τοὺς λόγους μας,τὰ ἐνδιαφέροντά μας,δι’ὅλων αὐτῶν κατασκοπεύουν τὰ διανοήματα καὶ τοὺς λογισμοὺς τῆς διανοίας καὶ ἐξάγουν τὰ συμπεράσματά των.Ἐκείνας ὅμως τὰς ἐννοίας καὶ τὰς σκέψεις,αἱ ὁποῖαι οὐδέποτε ἔχουν ἐξέλθει ἀπὸ τὰ ἐσώτατα βάθη τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς,οὐδέποτε τὰ πονηρὰ πνεύματα δύνανται νὰ τὶς ἀντιληφθοῦν(Τὴν ἀλήθειαν αὐτὴν διαισθάνεται πᾶς τις Χριστιανός,διότι καὶ περὶ ἀγαθῆς τίνος προαιρέσεως λέγομεν «νὰ μὴν τὸ ἀκούση ὁ διάβολος καὶ φθονήση»)


7.Καὶ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς,ποὺ κρυφίως σπείρουν εἰς τὴν ψυχὴν μας,δὲν δύνανται τὰ πονηρὰ πνεύματα κατὰ ἄλλον τρόπον νὰ γνωρίζουν,ἐὰν τοὺς ἐδέχθημεν παρὰ μόνον,ὅπως εἶπον,ἐκ τῶν κινήσεων τοῦ σώματος καὶ τῶν ἐν γένει ἐξωτερικῶν ἐκδηλώσεων τοῦ ἀνθρώπου.



Παραδείγματος χάριν,ὅταν ὑποβάλλουν εἰς τὸν ἄνθρωπον λογισμὸν γαστριμαργίας,θὰ ἀντιληφθοῦν,ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἐδέχθη τὴν προσβολὴν τῆς γαστριμαργίας ,ἐὰν τὸν ἴδουν νὰ παρακολουθῆ συνεχῶς τὴν πορείαν τοῦ ἡλίου καὶ μετ’ἐνδιαφέροντος νὰ ἀναμένη τὴν ὥραν τοῦ φαγητοῦ.


8.Ὅταν σπείρουν εἰς τὴν ψυχὴν λογισμοὺς πορνείας,θὰ ἀντιληφθοῦν τὴν συγκατάθεσίνμας,ἐὰν μᾶς ἴδουν νὰ περιφέρωμεν φιληδόνως τοὺς ὀφθαλμούς μας καὶ μετὰ περιεργείας βλέποντας τὰ διάφορα πρόσωπα,ποὺ δὲν πρέπει ἢ ἐὰν ἀντιληφθοῦν φιλήδονον σωματικὴν κίνησιν καὶ δὲν ἴδουν τὴν ψυχὴν μετὰ γενναιότητος νὰ ἀντιστέκεται εἰς αύτὰς τὰς ὑπόπτος εἰσηγήσεις.Ἐξ’αὐτῶν θὰ καταλάβουν ὅτι ἡ ψυχὴ ἐτραυματίσθη ἀπὸ τὴν ἐπιθυμίαν.


9.Ὅταν πάλιν σπείρουν εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου λύπην ἢ ὀργήν,καὶ ἡ ψυχὴ δεχθῆ τὰ σπέρματά των, οἱ δαίμονες τὸ αἰσθάνονταιἀπὸ τὰς κινήσεις τοῦ σώματος, ἐὰν δηλαδὴ ἴδουν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀγριεμένους καὶ περιφερόμενους ἐναγωνίως ,τὸ πρόσωπον ἀλλαγμένον ἀπὸ τὴν συνιθισμένην του μορφήν,ἄλλοτε κίτρινον ἀπὸ τὴν συστολὴν καὶ ὑποχώρησιν τοῦ αἵματος, καὶ ἄλλοτε κατακόκκινον ἀπὸ τὴν ἐπιτάχυνσιν τοῦ περικαρδίου αἵματος εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ προσώπου,ἀπὸ τὰς σωματικὰς αὐτὰς ἐκδηλώσεις θὰ ἀντιληφθοῦν οἱ δαίμονες,ὅτι παρεδέχθημεν τοὺς λογισμοὺς τῆς ὀργῆς και τὴς λύπης.

10.Τοιουτοτρόπως λοιπὸν λεπτομερῶς ἐρευνοῦν καὶ κατασκοπεύουν ἀπὸ ποῖον ἐλάττωμα νικᾶται εὐκολώτερον ἡ ψυχή,ὁλοφάνερα δὲ ἀντιλαμβάβονται πρὸς ποῖον πάθος ἔχει ἀδυναμίαν ἕκαστος ἐξ ἡμῶν,ὅταν μᾶς παρατηρήσουν νᾶ μὴν δυσφορῶμεν ἐκ τῆς ὑποβολὴς τοῦ γενεσιουργοῦ λογισμοῦ,ἀλλ’ἀπεναντίας, μὲ τὴν σιωπὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν μας ,νὰ δείχνωμεν τὴν πρὸς αὐτὸν ἀγάπην μας καὶ εὐχάριστον ἐνασχόλησίν μας.Καὶ μὴ σοῦ φαίνεται αὐτὸ περίεργον καὶ θαυμαστόν,ἐὰν δηλαδὴ οἱ δαίμονες,ὡς ἄυλα καὶ ἀερικὰ σώματα,ἀντιλαμβάνωνται τὰς ψυχικάς μας διαθέσεις ἀπὸ τὰς σωματικὰς ἐκδηλώσεις καὶ τοῦτο διότι ϋπάρχουν ἄνθρωποι ἔμπειροι,ποὺ πολλὰς φορὰς ἐξακριβώνουν καὶ τὴν ἐσωτερικὴν κατάστασιν τῶν συνανθρώπων των καὶ τὰς ψυχικάς των διαθέσεις,ἀπὸ τὴν ἐμφάνισιν,τὴν συμπεριφορὰ καὶ τὴν ποιότητα τῶν ἐξωτερικῶν ἐκδηλώσεων τοῦ ἀνθρώπου.


Εὐεγερτινὸς Τόμος Δ’
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; - Ο πνευματικός πόλεμος

2
Το "φιλμάκι" των λογισμών υπό των δαιμόνων

Θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα πνευματικό παιδί που έχω. Είναι λαϊκός, αλλά ζει αγιότερη ζωή από πολλούς μοναχούς. Πάντοτε του λέω, «Μην αποδέχεσαι υποβολές. Να λες στον εαυτό σου: “Δεν πρόκειται να το σκεφτώ αυτό!”. Και θα δεις ότι θα αποκτήσεις μεγάλη επιδεξιότητα επ᾿ αυτού». Και το έκανε. Αρνούνταν ό,τι του υπέβαλλαν οι λογισμοί του, δίχως καν να περνάει από μάχη. Διαθέτει ειρήνη. Είναι ένας πολύ δυνατός άντρας εκατό κιλών, αλλά διαθέτει ειρήνη!

Εικόνα
Αφού ολοκλήρωσε τη θητεία του στο στρατό, οι γονείς του ήθελαν να παντρευτεί. Αλλά εκείνος μού είπε: «Δεν ξέρω πάτερ. Μου φαίνεται ότι έχω γίνει σαν ευνούχος». Του είπα ότι ασφαλώς δεν είναι υποχρεωμένος, αλλά ταυτόχρονα τον προειδοποίησα να μήν αποδεχτεί τίποτα απ᾿ όσα του υποβάλλουν οι λογισμοί του, διότι τα σαρκικά πάθη δεν υποθάλπονται αν δεν υπάρξει πρώτα το «φιλμάκι» που παίζουν οι λογισμοί μας και που «παρακολουθούμε» εμείς. Το σώμα είναι εν ειρήνη όταν δεν υπάρχουν τέτοιου είδους λογισμοί.


Του είπα, «Πρόσεξε μην αρχίσεις να αποδέχεσαι τις υποβολές των λογισμών σου. Αν το κάνεις, σύντομα θα διαπιστώσεις ότι δεν έχεις γίνει σαν ευνούχος».

«Θέλουν να παντρευτώ, αλλά εγώ όχι», είπε. Ήταν εν ειρήνη και οι κοπέλες δεν τον ενδιέφεραν. Κάποια μέρα, αποφάσισε να επιχειρήσει να αποδεχτεί μια υποβολή των λογισμών του και να «δει» ένα τέτοιο «φιλμάκι». Μου ήρθε κατόπιν και μου έλεγε, Τι κάνω τώρα, πάτερ; Δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου!». Του είπα: «Βλέπεις τώρα πόσο επικίνδυνο είναι; Πρέπει τώρα να ξαγρυπνήσεις στην προσευχή και να βάλεις και λίγο τα γόνατά σου να τριφτούν. Μετά απ᾿ αυτά, όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν». Σύντομα μου ξανάρθε και μου είπε ότι δεν πρόκειται να ξαναπαίξει με τη φωτιά. Βλέπετε, έχει αποκτήσει αυτή την τήρηση των λογισμών και βρίσκεται εν ειρήνη. Τώρα θέλει να παρθενεύουν σαν εκείνον και οι φίλοι του, οι οποιοι εμπλέκονται σε κάθε είδους απρεπή συμπεριφορά. Τους λέει είτε να ζήσουν εν παρθενία είτε να παντρευτούν. Τους μιλάει για την παρθενία και τη χριστιανική ζωή τόσο πολύ, που αναγκάστηκα να του συστήσω να χαμηλώσει κάπως τους τόνους, διότι στόν άνθρωπο εκείνο που επιχειρεί να τραβήξει κάποιον άλλο από τα έργα του κακού, επιτίθενται οι δαίμονες αδυσώπητα. Και πράγματι του επιτέθηκαν. Πάλεψε σε πολλές πνευματικές μάχες και οι δαίμονες του επιτέθηκαν και σωματικά. Ερχόταν σε μένα γεμάτος χτυπήματα και κακώσεις ήταν απίστευτο!

Έτσι πρέπει να ζήσουμε – ελέγχοντας τους λογισμούς μας. Δεν είναι καλό να κλωθογυρίζουμε κάθε λογισμό που μας έρχεται κατά νου, γιατί θα χάσουμε την ειρήνη μας. Αν μάθουμε να αρνούμαστε τέτοιες υποβολές, θα είμαστε εν ειρήνη. Δεν θα φαντασιωνόμαστε ούτε θα πλάθουμε εικόνες στο μυαλό μας.

Γέροντος Θαδδαῖου τῆς Βιτόβνιστα
Ἀπό τό βιβλίο: “Οἱ λογισμοί καθορίζουν τή ζωή μας”


Ἐκδόσεις: Ἐν πλῷ

Πηγή: Ιησούς Χριστός- Υπεραγία Θεοτόκος
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; - Ο πνευματικός πόλεμος

3
Ο διάβολος σε κάνει να νυστάζεις όταν ακούς λόγο πνευματικό, όχι όμως όταν κουτσομπολεύεις!

Ἕνας γέροντας - διηγήθηκε ὁ ἀββᾶς Κασσιανὸς - ποὺ ἀσκήτευε στὴν ἔρημο, παρακάλεσε τὸ Θεὸ νὰ τοῦ δώσει τοῦτο τὸ χάρισμα:
Ὅταν γίνεται πνευματικὴ συζήτηση, νὰ μὴ νυστάζει ποτέ, ὅταν ὅμως κανεὶς ἀργολογεῖ ἢ κατακρίνει, τότε νὰ τὸν παίρνει ὁ ὕπνος, γιὰ νὰ μὴ μολύνονται τ᾿ αὐτιά του μὲ τέτοιο δηλητήριο. Καὶ πραγματικά, τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς αὐτὸ ποὺ ζητοῦσε.

Ἔλεγε λοιπὸν αὐτὸς ὁ γέροντας, πὼς ὁ διάβολος εἶναι θιασώτης τῆς ἀργολογίας καὶ ἀντίπαλος κάθε πνευματικῆς διδαχῆς.

Ἐπιβεβαίωνε μάλιστα τὸ λόγο του μὲ τοῦτο τὸ παράδειγμα:
- Μιὰ φορά, καθὼς μιλοῦσα γιὰ ψυχωφελῆ ζητήματα σὲ κάποιους ἀδελφούς, τόσο πολὺ νύσταξαν, ποὺ δὲν μποροῦσαν οὔτε τὰ βλέφαρά τους νὰ κουνήσουν. Κι ἐγὼ τότε, θέλοντας νὰ φανερώσω πὼς αὐτὸ συμβαίνει ἀπὸ δαιμονικὴ ἐνέργεια, ἄρχισα ν᾿ ἀργολογῶ. Στὴ στιγμὴ ξενύσταξαν κι ἔγιναν ὁλόχαροι! Ἀναστέναξα καὶ τοὺς εἶπα:
«Δέστε, ἀδελφοί μου! Ὅσο μιλούσαμε γιὰ οὐράνια πράγματα, τὰ μάτια ὅλων σας τὰ ἔκλεινε ὁ ὕπνος. Μόλις ὅμως ἀκούστηκαν λόγια μάταια, ὅλοι ξενυστάξατε καὶ ἀκούγατε πρόθυμα. Σὰς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, νὰ συναισθανθεῖτε τὴν ἐνέργεια τοῦ πονηροῦ δαίμονα, κι ἔτσι νὰ εἶστε προσεκτικοὶ καὶ νὰ φυλάγεστε ἀπὸ τὸ νυσταγμό, κάθε φορὰ ποὺ κάνετε ἢ ἀκοῦτε κάτι πνευματικό».

Μικρός Ευεργετινός

http://proskynitis.blogspot.gr/
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; - Ο πνευματικός πόλεμος

4
Οι ψιθυρισμοί των δαιμόνων
Εικόνα
Με τά φωτισμένα μάτια τῆς ψυχῆς του ὁ ἅγιος ἔβλεπε πῶς πήγαιναν οἱ δαίμονες νά πειράξουν τούς ἀνθρώπους. Τούς πλησίαζαν καί τούς ψιθύριζαν κάθε λογῆς πονηρίες, παρακινώντας τους σέ διάφορα ἁμαρτήματα.

Κι ἐκεῖνοι, ζαλισμένοι ἀπό τίς ἔγνοιες καί τίς σκοτοῦρες τῆς ζωῆς, δέν ὑποψιάζονταν ὅτι αὐτό πού συλλογιζόταν ὁ νοῦς τους ἦταν ἀπό δαιμονική ἐνέργεια. Ἔτσι, δέχονταν καί μελετοῦσαν τούς λογισμούς σάν δικούς τους. Καί ἀφοῦ τούς καλλιεργοῦσαν ἀρκετά μέσα στό μυαλό τους, ἔπεφταν στά ἀντίστοιχα ἁμαρτήματα -ἄλλοι σέ ὀργή, ἄλλοι σέ κατάκριση, ἄλλοι σέ μνησικακία, ἄλλοι σέ διαμάχη καί ἄλλοι σέ ἄλλα.

Βλέποντας τα ὅλ’ αὐτά ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, ἔλεγε μέ θλιψη:

-Ἄ, τούς πανούργους! Γίνανε ἀφεντικά, οἱ ἄθλιοι, καί δίνουν προσταγές στούς ἀνθρώπους! Αὐτοί πάλι, νομίζοντας πώς ὅλες οἱ σκέψεις γεννιοῦνται ἀπό τό δικό τους μυαλό, τίς πραγματοποιοῦν ἀδιάκριτα στό ἄψε σβῆσε.... Νά γιατί δέν πρέπει ποτέ νά κάνουμε κάτι, πρίν καλοεξετάσουμε τούς λογισμούς μας.


Διηγήθηκε μάλιστα κι ἕνα σχετικό περιστατικό:

-Εἶδα κάποτε δυό ἀνθρώπους νά στέκονται ἥσυχοι καί νά δουλεύουν. Ξαφνικά, πλησιάζει τόν ἕναν κάποιος μαῦρος, σκύβει στ’ αὐτί του καί ἀρχίζει νά τοῦ ψιθυρίζει κάτι, ποίος ξέρει τί.

Μετά ἀπό λίγη ὥρα πάντως καί καθώς ὁ μαῦρος συνέχιζε τούς ψιθύρους του, ἀφήνει ὁ ἄνθρωπος τή δουλειά του, τρέχει στό συντεχνίτη του καί ἀρχίζει νά τόν λούζει μέ βρισιές. Τότε παρουσιάστηκε ἕνας ἄλλος μαῦρος.

Σίμωσε στ’ αὐτί τοῦ δευτέρου κι ἔπιασε νά τόν ξεσηκώνει κι αὐτόν, μέ τούς δικούς του ψιθυρισμούς, σέ ἀντεπίθεση καί καβγά. Ἔτσι βρέθηκαν κι οἱ δυό νά στέκονται ἀντιμέτωποι καί ν’ ἀλληλοβρίζονται, ἔχοντας πίσω τους τούς δαίμονες νά συνδαυλίζουν τό θυμό τους!

Πόσο ἀγανάκτησα!

Καί συμπλήρωσε μέ φανερή δυσφορία:

-Ἄ, τούς ἀπατεῶνες, τούς βρωμερούς! Κοίτα πῶς σπέρνουν διχόνοιες ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους! Μά κι αὐτοί πάλι, τόσο ἀνόητοι εἶναι; Νά κάνουν ἀναντίρρητα καί ἀπερίσκεπτα ὅ,τι τούς συμβουλέυουν οἱ δαίμονες! ...

Ἕνας Ἀσκητής Ἐπίσκοπος
Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς
(σελ.88-89)
Ἱερὰ Μονή Παρακλήτου
Ὠρωπος Ἀττικῆς 2004
Ἀναβάσεις
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; - Ο πνευματικός πόλεμος

5
ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ

Όλα, πάντως, τα δαιμόνια ….συνεργάζονται μεταξύ τους

Πόλεμος πονηρών πνευμάτων

ΕΡ.: Πώς μας πολεμούν τα πονηρά πνεύματα;
ΑΠ.: Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο. Κάθε αμαρτία γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένου δαιμονίου και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.

Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας.

Κάθε πονηρό πνεύμα, πολεμώντας μας, ενεργεί με τους δικούς του τρόπους, ανάλογα με το πάθος που υποστηρίζει. Όλα, πάντως, τα δαιμόνια συνεργάζονται μεταξύ τους, για να μας βυθίσουν σε όσο το δυνατό περισσότερα πάθη και να μας κάνουν δούλους της αμαρτίας, ώστε να μας χωρίσουν από το Θεό και να μας οδηγήσουν στον αιώνιο θάνατο.

Βέβαια, η δύναμη των δαιμόνων δεν είναι ανεξέλεγκτη και ή δραστηριότητα τους δεν είναι απεριόριστη. Μας πολεμούν μόνο αν τους το επιτρέψει ο Θεός -και όσο τους το επιτρέψει, ποτέ πάντως πέρα από τα όρια της αντοχής μας (Α’ Κορ. 10:13)- , για να δοκιμαστούν η προαίρεσή μας, η πίστη μας και η αγάπη μας σ’ Εκείνον, ή αν τους δώσουμε εμείς οι ίδιοι το δικαίωμα με την αμέλειά μας, τη ραθυμία μας, την απροσεξία μας και, προπάντων, την υπερηφάνειά μας.

Τα πονηρά πνεύματα μας πολεμούν με πολλούς τρόπους. Με ποιούς;

Πρώτον, με τους εμπαθείς λογισμούς, με τους οποίους αιχμαλωτίζουν το νου, τον σκοτίζουν και τον πειθαναγκάζουν να συναινέσει στην αμαρτία.

Δεύτερον, με τα πάθη, που υπάρχουν μέσα μας, από τα οποία παίρνουν τις αφορμές για να υποκινήσουν τους εμπαθείς λογισμούς.

Τρίτον, με τις σωματικές αισθήσεις -την ακοή, την αφή, τη γεύση, την όσφρηση και, προπάντων, την όραση- μέσ’ από τις οποίες, σαν από πόρτες, περνούν στη ψυχή ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα, που ξεσηκώνουν τα πάθη μας και μας σπρώχνουν στην αμαρτία.

Τέταρτον, με άλλους ανθρώπους, τους οποίους βάζουν είτε να μας κατατρέχουν και να μας αδικούν είτε να μας παρασύρουν στην αμαρτία.
Πέμπτον, με θλίψεις, βάσανα και αρρώστιες.

Μας πολεμούν και με άλλους τρόπους τα πονηρά πνεύματα, αλλά οι κυριότεροι είναι αυτοί οι πέντε. Όπως κι αν μας πολεμούν, πάντως, καθόλου δεν μπορούν να μας βλάψουν, εφόσον με τα θεία Μυστήρια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος έχουμε λάβει τη χάρη και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, εφόσον έχουμε βαθιά πίστη στο Θεό και εφόσον αγωνιζόμαστε για την τήρηση των εντολών Του με σταθερότητα και ανδρεία, με ταπεινοφροσύνη και υπομονή, με προσευχή και νηστεία, με τακτική Εξομολόγηση και συχνή θεία Κοινωνία.
(Γέροντος Ευστρατίου, «Απαντήσεις σε ερωτήματα Χριστιανών», Ι. Μ. Παρακλήτου, 2008)

http://vatopaidi.wordpress.com/2010/06/25/
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; - Ο πνευματικός πόλεμος

6
Δὲν μποροῦμε νὰ ὑπηρετοῦμε καὶ τὸν Θεὸ καὶ τὸν μαμωνά.


Οἱ μοχθηροὶ δαίμονες ὁμως μᾶς παρακολουθοῦν προσεχτικὰ καὶ ἀκατάπαυστα,βλέπουν σὲ ποιὸ κακὸ κλίνουμε,καὶ μᾶς παρακινοῦν νὰ κάνουμε ἀκριβῶς αὐτό.Διαπιστώνοντας τὴν ἁμαρτωλὴ ἐπιθυμία μας,σκοτίζουν τὸν νοῦ μας καὶ, μέρα μὲ τὴν μέρα ,κλέβουν τὸ χρόνο μας.Σὰν κλέφτες χώνονται στὶς σκέψεις μας καὶ μᾶς ὠθοῦν νὰ καταπιανόμαστε μὲ φθαρτὰ πράγματα καὶ νὰ ἀφήνουμε τὸ Θεὸ καὶ τὴν ψυχή μας.Μᾶς βάζουν λογισμοὺς σὰν καὶ τοῦτον : «Αὐτό ἢ ἐκεῖνο τὸ πράγμα εἶναι ἀπόλυτα ἀναγκαῖο.Κάνε το αὔριο ἢ καὶ σήμερα».Στὴν πραγματικότητα ὅμως ,αὐτὸ ποὺ μᾶς ὑποβάλλουν νὰ κάνουμε,δὲν εἶναι καθόλου αναγκαῖο.
....

Ἀποκλειστικὴ ἐπιδίωξη τῶν δαιμόνων εἶναι νὰ ἀπομακρύνουν τὸν νοῦ μας ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἀδιάκοπο αγώνα.Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἐξοπλίζονται μὲ ὅλα τὰ μέσα.Μὲ μύριες προφάσεις μᾶς κρατᾶνε δεμένους μὲ τὴν ματαιότητα τοῦ αἰώνος τοῦτου ἢ προσπαθοῦν νὰ μᾶς βυθίσουν στὸν ὕπνο,ὥστε μέσα ἀπὸ τὴν ἀργία καὶ τὴν ἀπραξία ,νὰ μᾶς ἀρπάξουν τὸν χρόνο.

Φύλαξε τὸν ἐαυτό σου μὲ προσοχή μεγάλη ,γιατὶ κάθε ὥρα προχωρᾶς ἀνάμεσα σὲ πάθη καὶ παγίδες .Παντοῦ σὲ κυκλώνουν τὰ πάθη.Παντοῦ ἔχουν στημένες τὶς παγίδες τους. Πρόσεξε λοιπὸν μὴν τυχὸν ἑλκυσθεῖς ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ στὸ θέλημά του μέσω τῶν παθῶν καὶ τῶν παγίδων του.Εἶναι ἀναπόφευκτο -ἐμεῖς ,οἱ σαρκικοὶ ἄνθρωποι,πρέπει νὰ πολεμήσουμε μὲ τοὺς ἄσαρκους δαίμονες,ἕνας μὲ μύριους εχθρούς.
...

Και ἄν δὲν εἴχαμε τὸν Κύριο μαζί μας ,θὰ μᾶς κατασπάραζαν .Χιλιάδες χρόνια ἀσκοῦν τὴν τέχνη τῆς ἄγρας ανθρώπων, κι ἔχουν ἀποκτήσει τεράστια πείρα.Χωρὶς ὕπνο,χωρὶς τροφή,χωρὶς ἀνάπαυση,ἀδιάκοπα,κάθε ὥρα ,μὲ ὅλα τὰ μέσα,μὲ μεγάλη πονηρία καὶ μὲ μεγάλο αγώνα,ἐπιδιώκουν τὴν απώλειά μας.Ὅταν ἕνας τρόπος δὲν αποδώσει,χρησιμοποιοῦν άλλον.Ἀρχίζουν τὴν εφαρμογὴ ἐνὸς σχεδίου τους,καὶ τὴν ἴδια ὥρα μελετοῦν τὸ ἐπόμενο.Τριγυρίζουν μανιασμένοι παντοῦ, κοιτάζοντας ποῦ θὰ βροῦν ἀνοιχτὲς πόρτες γιὰ νὰ τρυπώσουν μέσα,καὶ ἀπὸ ποῦ θὰ ἀρχίσουν νὰ πολεμοῦν,νὰ ἐξαπατοῦν καὶ νὰ παρασύρουν στὸ κακό.


Απόσπασμα απο το βιβλίο

Τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ τοῦ Ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; - Ο πνευματικός πόλεμος

7
Ο πόλεμος εν ώρα προσευχής

Ας παρακολουθήσωμε και θα ιδούμε πώς ενώ σημαίνει η πνευματική σάλπιγξ, δηλαδή το σήμαντρο, ορατώς μέν συναθροίζονται οι αδελφοί, αοράτως δε συνάγονται οι εχθροί. Έτσι άλλοι δαίμονες έρχονται στο κρεββάτι, μόλις σηκωθούμε, και μας πιέζουν να ανακλιθούμε πάλι. «Μείνε, μας λέγουν, έως ότου συμπληρωθούν οι προοιμιακοί ύμνοι, και έπειτα πηγαίνεις στην Εκκλησία». Άλλοι, ενώ παριστάμεθα στην προσευχή, έρχονται και μας βυθίζουν στον ύπνο. Άλλοι προξενούν έντονη και απροσδόκητη κοιλιακή ενόχλησι. Άλλοι μας προτρέπουν να ανοίγωμε συζητήσεις μέσα στο Κυριακό. Άλλοι παρασύρουν τον νου μας σε αισχρούς λογισμούς. Άλλοι μας κάνουν να ακουμπούμε σαν κουρασμένοι στον τοίχο. Ενίοτε μάλιστα συμβαίνει να μας προκαλούν και πάρα πολλά χασμουρητά.

Μερικοί από αυτούς επροκάλεσαν πολλές φορές γέλωτα τον καιρό της προσευχής, ώστε να κάνουν τον Θεόν να αγανακτήση εναντίον μας. Άλλοι μας βιάζουν να διαβάζωμε γρήγορα το Ψαλτήριο από ραθυμία, και άλλοι μας προτρέπουν να ψάλλωμε αργά από φιληδονία. Μερικές μάλιστα φορές κάθονται και στο στόμα μας και το καθιστούν κλειστό και δυσκολοάνοικτο.


Απόσπασμα απο

ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΟΓΔΟΟΣ
Περί ύπνου και προσευχής

Αγίου Ιωάννου του Σιναίτου Κλίμαξ.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; Γνώρισε τον εχθρό σου

8
Περί πλάνης σε γενικώτερες γραμμές

Επειδή περί πλάνης διαλαμβάνει η μικρή μας περιγραφή, δεν θα είναι παρέκκλισις, αν αναφέρωμεν και για την περιεκτικήν αύτη διαβολικότητα, πού μαστίζει την ανθρωπότητα.

Πλάνη ουσιαστικά και οντολογικά είναι ο ίδιος ο διάβολος, αφού με εσφαλμένες ιδιοτελείς σκέψεις και αποφάσεις απέσπασε τον εαυτόν του από την πραγματικήν αλήθειαν, τον Θεόν, από τον οποίον έπαιρνε, κατά μετοχήν, το «ευ είναι» και όλην την ομαλήν λειτουργίαν της προσωπικότητας και έγινε ο ίδιος πλάνη, ως μη αληθώς και ορθώς σκεπτόμενος και κινούμενος. Μεταστραφείς πλέον στην ολικήν αυτήν διαστροφήν, επαναστάτησε πρώτα στον εαυτόν του και μετά στα όσα παρέσυρε, μεταφέρει δε και μεταδίδει αδιάκοπα την ιδικήν του πλέον διαστροφήν. Εάν, κατά την γνώμη των πατέρων μας, θέσιν και προσωπικότητα έχη μόνον το αγαθόν, το μη αγαθόν υστερείται και προσωπικότητα και θέσιν, αυτό πού έπαθε κατ' ανάγκην ο σατανάς.

Όταν όμως ο σατανάς προσπαθή να λαβή θέσιν και προσωπικότητα, αφού φυσικώς τα υστερείται, άρα τα παριστάνει ψευδώς και αυτό είναι η πλάνη.

Ασφαλώς ύπαρξιν, σαν οντότητα, ο διάβολος έχει, γιατί απέθανεν μεν από του Θεού και της εννοίας κάθε καλού και της ζωής εν Θεώ, πλην όμως κατά την διαστραφείσαν του οντότητα υπάρχει ως σώμα θανάτου. Δεν παρουσιάζεται όμως υπ' αυτήν του την μηδενικότητα, αλλά κλέπτει τους όρους του καλού, του αγαθού, του χρησίμου, του ευεργετικού ψευδώς και πεπλανημένως και απατά τους πειθομένους του. Σ' αυτόν τον στασιασμόν της δικής του πτώσεως αδιάκοπα πολεμά να παρασύρη την πανανθρώπινην φύσιν, μερικώς και ολικώς, και αυτή η ενέργεια είναι και λέγεται πλάνη.

Το πρώτον μέτωπον της απάτης του σατανά, της πλάνης, εφάνη στην πρώτη παρουσία της θείας αποκαλύψεως.

Η περιεκτική πρόνοια του Δημιουργού στα υπ' Αυτού γενόμενα κτίσματα επεκτείνεται, πέραν της δημιουργικής του ενεργείας, και εις την συντηρητικήν των όντων πρόνοιαν ως παρατεταμένη μορφή επεμβάσεως του Θεού εις τα κτίσματα.


Μη δυνάμενος ο διάβολος να διαστρέψη την δημιουργικήν επέμβασιν του Θεού στα ποιήματά του, κατά τον άρρητον και ακατάληπτον τρόπον της θειας παντοδυναμίας, επεμβαίνει δολίως στον παρατεταμένον τρόπον της συντηρήσεως και κηδεμονίας των όντων και ιδία των λογικών. Η πρώτη του κρούσις έγινε στους πρωτοπλάστους, διαστρέψας ενώπιόν τους τους προνοητικούς όρους του Θεού, όπου έδειξεν σ' αυτούς ο Θεός, χάριν της συντηρήσεως και προαγωγής τους στον τελικό σκοπόν και προορισμόν τους.

Μετά απ'; αυτήν του την επιτυχίαν ο διάβολος απέκτησε ως μόνιμο του έργον αυτόν τον όρον και νόμον της διαστροφής: να πείθη τα πάντα ψευδώς σε στασιασμόν προς πάσαν αλήθειαν και λογικήν, καυχώμενος δια το αποτέλεσμα της παρακωλύσεως του θείου σχεδίου περί των όντων και του τέλους ενός εκάστου κατά την θείαν βουλήν.


Εξετάζοντες την αρχήν της ιστορίας από την δημιουργίαν του ανθρώπου, κατά πάσας τας γραφάς, συναντούμε μίαν πλήρη ομοιομορφίαν όλης της διαβολικής πολεμικότητος με τον ίδιον πάντα σκοπόν: αποπλάνησιν του ανθρώπου από την επίγνωσιν του Θεού, εις οποιανδήποτε βαθμίδα ή κλίμακα ευρίσκεται.

Και αυτή ακόμα η προσωποποίησίς του σε θέσεις θεότητας, οπού επί σειράν αιώνων παραπλανούσε τον άνθρωπον, τούτο κυρίως επεδίωκε: στο να μην αναζητήση, ή μάλλον ανακαλύψη, ο άνθρωπος τον αληθή Θεόν, όπου θα ανεύρισκε την σωτηρίαν του.


Δια της σαρκώσεως του ο Θεός Λόγος έφερε καίριον πλήγμα στην θεοποίησιν του πονηρού, αποκαλύψας την αληθή θεογνωσίαν και ανακαλέσας τους ανθρώπους στην αλήθειαν. Πάλιν όμως, ο αδίστακτος διάβολος, ωχυρώθη εις το κέλυφος της πλάνης κατά του ανθρώπου υπό άλλην μορφήν. Έως εδώ η πάλη ευρίσκετο στο πρώτο στάδιον. Να μη αφήση τον άνθρωπον να γνωρίση τον Θεόν, την αλήθειαν και αυτό, όπως και άλλοτε ετονίσαμεν, είναι το ένα είδος του γενικού σατανικού πολέμου.

Το δεύτερον τώρα είναι, όταν ο άνθρωπος, μέσω της κρείττονος του Θεού προνοίας, εγνώρισε τον Θεόν αποκαλυφθέντα και λαλήσαντα.

Μη δυνάμενος ο εχθρός να αφανίση την αποκαλυφθείσαν αλήθειαν δεν πολεμά να πείση τον άνθρωπον να την αρνηθή αν και τούτο εν μέρει σήμερον το επιτυγχάνει, αλλά προσπαθεί να νοθεύση αυτήν την αλήθειαν, διαστρέφοντας τους όρους και τα δόγματα και συντάγματα της γνησιότητάς της, δια να υστερήση τους μαθητάς της από των αποκειμένων αμοιβών, πού είναι οι θείες επαγγελίες, αυτή ταύτη η σωτηρία του ανθρώπου. Αυτή η διαστροφή από την ορθήν δόξαν της αληθείας, πού λέγεται ευσέβεια, ονομάζεται αίρεσις, και με αναρίθμητες αιρέσεις κτυπά την Εκκλησίαν απ'; αυτής της ιδρύσεώς της, για να εμποδίση, όπως πιστεύει, τα σχέδια του Θεού.


Αυτός είναι ο «πονηρός άνθρωπος», κατά την παραβολήν των ζιζανίων, πού έσπειρεν εν μέσω του καθαρού σίτου τα τόσα ζιζάνια, των οποίων ο Κύριος ηνέχθη την συμφυΐαν έως της ημέρας του θερισμού. Με διαιρέσεις και σκάνδαλα, ψευδοθρησκείες, αιρέσεις, φατρίες, και παντός είδους πλάνες και διαστάσεις, διασπά και συγχύζει το ανθρώπινον γένος αυτός ο λυμεών και έπ' αυτού του κλύδωνος και του σάλου διαπλέει η αλήθεια, η «εκκλησία» του Χριστού, και «μακάριος ος φυλάξει ταύτα και συνήσει τα ελέη του Κυρίου».

Να λοιπόν, πώς και διατί υπάρχουν τα τόσα σκάνδαλα επί γης και αυξάνουν οσημέραι, προκαλούντα την δυσφορίαν των πολλών, πού αγνοούν αυτό το μυστήριον. Προβαίνοντος δε του χρόνου, για τους «εις τα τέλη των αιώνων καταντήσαντας», τα σημεία των καιρών θάναι έτι ζοφερώτερα, ένεκεν της προαισθήσεως του πλανώντας την οικουμένην «ειδώτος ότι ολίγον καιρόν έχει». «Και ωργίσθη ο δράκων επί τη γυναικί (εκκλησία) και απήλθε ποιήσαι πόλεμον μετά των λοιπών του σπέρματος αυτής».


Υπάρχει και άλλο χάος σκοτεινότατον της πλάνης του σατανά, πάντοτε επίκαιρον και περισσότερον πρόσφορον στις ημέρες μας.


Δύο γενικές αφορμές, συνυφασμένες με την ανθρώπινη ζωήν, ανοίγουν την θύραν σ' αυτού του είδους την πλάνην.

Η πρώτη είναι η ζωηρά επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίση το μέλλον του και γενικά να κατανόηση τα αίτια των συμβαινόντων δυσχερών της ζωής του.

Η άλλη αφορμή είναι η πολύπλευρη περιέργεια της γνώσεως των υπέρ φύσιν πραγμάτων, πού είναι και το σπουδαιότερον ζήτημα πού γενικά απασχολεί. Η πραγματική γνώσις κάθε υπερφυσικού πράγματος μόνον δια της υπέρ φύσιν θείας χάριτος πραγματοποιείται. Ο απατεών όμως διάβολος εδώ βρίσκει κατάλληλον έδαφος της δικής του πλάνης και απάτης, γιατί, σαν υπερφυσικόν πνεύμα πού είναι έναντι ημών των εχόντων σώμα παχύ και φαινόμενον, υποδύεται τον ρόλον της χάριτος και παρουσιάζει ψευδώς εικόνες και φάσματα ως αληθείς αποκαλύψεις και παρασύρει τον άνθρωπον.

Λειτουργώντας ο πνευματικός νόμος, σαν ο κώδικας της θεοπρεπούς οικονομίας προς τα κτίσματα, επιβάλλει στα στοιχεία και στους ανθρώπους τα μέτρα και μέσα εκείνα, πού ρυθμίζουν την παρούσαν ζωήν, και έτσι απαρτίζεται ο κύκλος του σύμπαντος νοήματος της ζωής. Σύμφωνα με τους ακατάληπτους αυτούς όρους και νόμους της προνοητικής αυτής κυβερνήσεως των όντων υπό του Θεού, υπάρχουν στον κανόνα της ζωής και τα διάφορα θλιβερά και επίπονα, στην γενική τους κλίμακα.


Αυτού του είδους τους πειρασμούς, μέσω των οποίων ο Θεός ρυθμίζει την ζωήν ενταύθα και για το μέλλον, οι πλείστοι άνθρωποι τους αγνοούν, και, στην προσπάθειά τους για να τους αποφύγουν, πιάνονται στα δίκτυα του σατανά προσποιούμενου τον σωτήρα. Αν και πάντοτε απεδείχθη πλάνος και απατεών, ο άνθρωπος δεν κατόρθωσε να διαπιστώση αυτήν την παγίδα και να σωθή από τον κίνδυνον αυτόν. Ως αντάλλαγμα στους αφελείς του υπηκόους ο πονηρός απαιτεί υψηλά κεφάλαια, χωρίς αυτοί να γνωρίζουν την έκτασι της ζημίας τους, και, όταν θα ανακύψουν, δυσκολεύονται να απαλλαγούν της σατανικής επιδράσεως, πού σαν αιχμαλωσία τους στραγγαλίζει τη θέλησι και ελευθερίαν.


Με παρόμοιον τρόπον πλανώνται και οι περίεργοι και εγωϊσταί, πού εισδύουν αυθαδώς στα σκοτεινά άντρα του σατανά με τις πλαστές αληθοφάνειες, για να βρουν επιστημονικώ τω τρόπω, όπως τους αποπλανά, την αλήθειαν και να, πού βρίσκονται σήμερον τα τραγικά θύματα της νεολαίας μας, πού στους συνειδητούς προκαλούν αβάστακτον πόνον και στους ανεύθυνους υπευθύνους αδιαφορία και αδράνειαν. Μέσω των ανατολικών θρησκειών, όπου κρατούν τα πεπαλαιωμένα μαγικά σύμβολα και σχήματα, δίδει σήμερον ο δράκων, ο όφις ο αρχαίος και σατανάς, τα απατηλώτερά του μηνύματα.



Ο κατ' εικόνα και ομοίωσιν θείαν κτισθείς άνθρωπος, και μετά την πτώσιν του ακόμα, συγκρατεί μέσα του σαν στοιχεία της οντότητός του την αίσθησιν και επιθυμίαν του υπερφυσικού. Δεν προβαίνομε σε θεολογικούς όρους περί τούτου, αλλά σε γενικές γραμμές χαράζομεν τις μορφές και φάσεις της πλάνης του σατανά, γιατί πάρα πολύ το θέμα αυτό είναι, όσο ποτέ άλλοτε, επίκαιρον.


Αυτήν την αίσθησιν ο Θεός Λόγος δια της παρουσίας του όχι μόνον απεκάλυψεν εις την φύσιν της, αλλά και επραγμάτωσεν μεταδόσας στον άνθρωπον δια του σώματός Του, της Εκκλησίας, την εξουσίαν και δύναμιν να κληρονομήση όλον το πλήρωμα της υπέρ φύσιν καταστάσεως, γινόμενος κατά χάριν υιός Θεού. Τον πρακτικόν τρόπον, οπού ο άνθρωπος δύναται δια της χάριτος να φθάση σ' αυτήν την θείαν επαγγελίαν, αναφέρομε σ' όλον μας αυτό το ταπεινό σύγγραμμα, και ότι βαθμηδόν κανείς δια της κλίμακας της μετανοίας μεταφέρεται σ' αυτό το πλήρωμα.

Ο πονηρότατος διάβολος, μιμούμενος τα διάφορα στάδια πού ο άνθρωπος κοινωνεί με υπερφυσικές αξίες μέσω της αγιαζούσης θείας χάριτος, παραχαράζει, ως συνήθως, την αληθή θεοφάνεια με ψευδαισθήσεις της δικής του κακουργίας και ενεργείας και αποκοιμίζει τα δικά του θύματα, ότι καλώς βαδίζουν αφού βλέπουν και αισθάνονται πράγματα υπερφυσικά, όπως και η Εκκλησία παραδέχεται. Αυτή λοιπόν είναι η παγίδα των περιέργων και εγωιστών.

Η ουσία όμως της υπέρ φύσιν κοινωνίας δεν είναι σ'; ένα θέαμα ή σε μια ψευδαίσθησιν παρηγοριάς, και γενικά στο να ιδούμε ή να υποστούμεν κάποιον θαύμα, όπως καυχώνται οι οπαδοί των ψευδοθρησκειών.

Η κοινωνία της υπέρ φύσιν καταστάσεως της ζωής είναι το πλήρωμα των επαγγελιών, πού παρέδωσε κληρονομικά στους πιστούς του ο Λόγος του Θεού- και να τι λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης- «Όσοι γαρ έλαβον Αυτόν έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, οι ουκ εκ θελήματος σαρκός, ουδέ εκ θελήματος ανδρός, άλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν». Ουχί θεαταί των υπέρ φύσιν θείων μυστηρίων και δωρεών αλλά κληρονόμοι, «κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού»· και αυτό μόνον μέσω της Εκκλησίας και των θείων μυστηρίων αυτής, ασκούντες τις θείες αρετές κατά το θείον του Χριστού ευαγγέλιον, και όχι τη απάτη και μεσιτεία των αγυρτών και απατεώνων, στις μαγείες και στα γιόγκα των διαβολικών επιταγμάτων.


απόσπασμα από το βιβλίο:
''γέρων Ιωσήφ ο ησυχαστής''
τόμος β΄ (Πατρικαί Υποθήκαι)


http://orthodox-world.pblogs.gr/2008/04 ... boloy.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Πως μας πολεμούν οι δαίμονες; Γνώρισε τον εχθρό σου

9
Οι μικρές υποχωρήσεις στην πνευματική ζωή.


Ποτέ ο διάβολος δεν αρχίζει τη μάχη από τα μεγάλα και σοβαρά αμαρτήματα. Προτιμά να αγωνιστεί για να πείσει τον άνθρωπο να κάνει μία μικρή παράβαση σε ένα μικρό σφάλμα. Εδώ έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Ευκολότερα κανείς προχωρεί σε μία μικρή υποχώρηση. Έτσι αρχίζει το ξήλωμα και ο κατήφορος. Το μικρό οδηγεί στο μεγαλύτερο. Και σιγά-σιγά φθάνει ο άνθρωπος στην έσχατη αθλιότητα. Γιατί; Γιατί δεν πρόσεξε στο πρώτο ολίσθημα.


Ο Ιούδας δεν έγινε μονομιάς προδότης. Άρχισε με την κλοπή ενός μικροποσού. Προχώρησε σε μεγαλύτερο. Έγινε δέσμιος της φιλαργυρίας. Οδηγήθηκε στην προδοσία του Διδασκάλου Του. Πάντοτε η αρχή των πιο μεγάλων κακών γίνεται με τρόπο ανεπαίσθητο. Οι μεγάλοι διαρρήκτες ξεκίνησαν κλέβοντας ένα αυγό και οι μεγάλοι απατεώνες άρχισαν τη δράση τους από μερικά αθώα ψέματα.
Πράγματι αυτά που φαίνονται μικρά και ασήμαντα είναι τα πιο επικίνδυνα. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μιλώντας γι αυτό το θέμα έλεγε ότι ακριβώς επειδή οι άνθρωποι νομίζουν μικρό το αμάρτημα για τούτο εκείνος λυπάται και ανησυχούσε περισσότερο.
Τέχνασμα φοβερό και επιτυχημένο του διαβόλου είναι να μας ωθεί σε νομιζόμενα μικροσφάλματα. Μία πρώτη υποχώρηση ζητά. Εάν του την παραχωρήσουμε ,τότε εκείνος κάνει ένα είδος κατοχής στην ψυχή μας και υφαίνει τα δίχτυα της αιχμαλωσίας μας.
Μικρή και ασήμαντη λεπτομέρεια στον όλο μηχανισμό του αυτοκινήτου ο πίρος που συγκρατεί τον τροχό. Εάν όμως αυτός λείψει, ο τροχός θα φύγει και το δυστύχημα θα ακολουθήσει.



Από ένα καρφί χάθηκε κάποτε μία μάχη. Έλειπε ένα καρφί από το πέταλο του αλόγου που ίππευε ο στρατηγός. Κατά τη μάχη λόγω χαλαρότητος, έφυγε και το δεύτερο καρφί και το τρίτο. Έπειτα έφυγε όλο το πέταλο. Το άλογο, χωρίς πέταλο σκόνταψε, έπεσε, έριξε καταγής τον αναβάτη, τον σκότωσε. Το ακέφαλο στράτευμα ηττήθηκε.

* Απόσπασμα από το βιβλίο
του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου
«Πόλεμος κατά του Σατανά»
πηγήhttp://imverias.blogspot.gr/2014/04/blog-post_7.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/20 ... st_72.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διδασκαλιες αγιων και αποστάγματα πατερικης σοφιας”

cron