Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

19
aetos64 έγραψε: Η διαφορά είναι πως η πείνα είναι η εξάρτηση απο την ύλη, αποτέλεσμα της πτώσης εφόσον ύλη προτιμήσαμε απο το πνεύμα, ενώ η γαστριμαργία στην υπερβολική απόλαυση του φαγητού (της ύλης) με σκοπό την ηδονή.
Δεν το βλέπω και πολυ σωστό αυτό που λες.
Κοίτα γιατί.

ΑΝ ισχύουν όσα λες (και η πείνα ήταν αποτέλεσμα της πτώσης των πρωτόπλαστων) τότε γιατί οι Πρωτόπλαστοι επιτρεπότανε να ΤΡΩΝΕ από όλα τα δέντρα εκτός από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού?

Γιατί να τρώνε ΠΡΙΝ πέσουν (και άρα για να ΤΡΩΝΕ έπρεπε και να πεινάνε).
Όλοι στην ορθοδοξία ξέρουνε οτι η ΠΡΩΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ήταν αυτή των πρωτόπλαστων. Επιτρεπότανε να ΤΡΩΝΕ τα πάντα εκτός από τον απαγορευμένο καρπό (Νήστευαν από τον απαγορευμένο καρπό από τις πρώτες ημέρες της υπάρξεώς τους).

Επίσης στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε οτι μετά την πτώση τους ο Θεός ανάγκασε τον άνδρα να "Δουλεύει" για να παράγει τροφή (φαίνεται οτι "πριν" δεν έκανε τίποτα και τα φρούτα φύτρωναν από μόνα τους) και την γυναίκα να πρέπει να γεννάει και να πονάει όταν γεννάει...!!!!

Άρα είναι ξεκάθαρο οτι ΠΡΙΝ την πτώση υπήρχε Βρώση Τροφής (και άρα και πείνα διότι αν δεν πεινούσαν πως γίνεται να τρώγανε? Θα είχαν και εκείνοι "στομάχι" σαν και εμάς, όπως είχανε επίσης και "γεννητικά όργανα" και ΠΡΙΝ την πτώση - και ας μην τα χρησιμοποιούσαν (διότι ο Θεός ως Θεός, προφανώς ΗΞΕΡΕ τι θα ακολουθούσε πριν τους δημιουργήσει τους πρωτόπλαστους και τους έπλασε όπως είμαστε και εμείς, έτσι ώστε μετά την πτώση - και πριν τον σωματικό τους θάνατο - να μπορούν να συνεχίσουν το ανθρώπινο είδος και να αυξηθούν και να πληθυνθούν. Προφανώς απλά ΔΕΝ πεθαίνανε τότε - πριν την πτώση, όχι αυτό που λες. Δεν φαίνεται και τόσο λογικό δηλαδή αυτό που λες)...!!!
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

20
omg έγραψε:
aetos64 έγραψε: Η διαφορά είναι πως η πείνα είναι η εξάρτηση απο την ύλη, αποτέλεσμα της πτώσης εφόσον ύλη προτιμήσαμε απο το πνεύμα, ενώ η γαστριμαργία στην υπερβολική απόλαυση του φαγητού (της ύλης) με σκοπό την ηδονή.
Δεν το βλέπω και πολυ σωστό αυτό που λες.
Κοίτα γιατί.

ΑΝ ισχύουν όσα λες (και η πείνα ήταν αποτέλεσμα της πτώσης των πρωτόπλαστων) τότε γιατί οι Πρωτόπλαστοι επιτρεπότανε να ΤΡΩΝΕ από όλα τα δέντρα εκτός από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού?
Δεν είπα πως η πείνα ήταν αποτέλεσμα της πτώσης, είπα πως η πείνα με τη μορφή που πήρε ΜΕΤΑ την πτώση αποτελεί πάθος. Πρίν την πτώση δηλ. δεν αποτελούσε πάθος εφόσον ο άνθρωπος ήταν απόλυτα κυρίαρχος της ύλης.
Όσο για το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού, εδώ νομίζω πως αυτό είναι συμβολικό και δεν έχει πράγματι σχέση με την τροφή.

Γιατί να τρώνε ΠΡΙΝ πέσουν (και άρα για να ΤΡΩΝΕ έπρεπε και να πεινάνε).
Όλοι στην ορθοδοξία ξέρουνε οτι η ΠΡΩΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ήταν αυτή των πρωτόπλαστων. Επιτρεπότανε να ΤΡΩΝΕ τα πάντα εκτός από τον απαγορευμένο καρπό (Νήστευαν από τον απαγορευμένο καρπό από τις πρώτες ημέρες της υπάρξεώς τους).
Η νηστεία δεν είναι μόνο υλική αλλά και πνευματική. Νήστευαν πνευματικά.
Επίσης στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε οτι μετά την πτώση τους ο Θεός ανάγκασε τον άνδρα να "Δουλεύει" για να παράγει τροφή (φαίνεται οτι "πριν" δεν έκανε τίποτα και τα φρούτα φύτρωναν από μόνα τους) και την γυναίκα να πρέπει να γεννάει και να πονάει όταν γεννάει...!!!!
Ναί, και αυτό συνεπάγεται του πάθους, της εξάρτησης του πνεύματος από την ύλη λόγω πτώσης.

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

21
aetos64 έγραψε: Δεν είπα πως η πείνα ήταν αποτέλεσμα της πτώσης, είπα πως η πείνα με τη μορφή που πήρε ΜΕΤΑ την πτώση αποτελεί πάθος. Πρίν την πτώση δηλ. δεν αποτελούσε πάθος εφόσον ο άνθρωπος ήταν απόλυτα κυρίαρχος της ύλης.
Αυτό που λες ότι ΜΕΤΑ την πτώση η πείνα πήρε άλλη μορφή... εγώ το αναγνωρίζω ως γαστριμαργία. Διότι δεν νομίζω ότι η πείνα αυτή καθεαυτή μεταβλήθηκε. Όπως πεινούσαν πριν την πτώση έτσι πεινούσαν και μετά την πτώση. Όπως ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) πριν την πτώση, έτσι ΘΑ ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) μετά την πτώση ΑΛΛΑ λόγω γαστριμαργίας έχαναν τον έλεγχο από την ΥΛΗ.

Μάλιστα θυμίζω ότι οι Πρωτόπλαστοι όπως και όλα τα πλάσματα φτιάχτηκαν "λίαν καλώς". Αφού λοιπόν φτιάχτηκαν με στομάχι, πείνα και δυνατότητα να τρώνε για να συντηρήσουν το σώμα τους τότε όλα αυτά δεν μπορούν να είναι "πάθη" διότι έτσι τα έφτιαξε ο Θεός.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

22
LAPTONAS έγραψε:
aetos64 έγραψε: Δεν είπα πως η πείνα ήταν αποτέλεσμα της πτώσης, είπα πως η πείνα με τη μορφή που πήρε ΜΕΤΑ την πτώση αποτελεί πάθος. Πρίν την πτώση δηλ. δεν αποτελούσε πάθος εφόσον ο άνθρωπος ήταν απόλυτα κυρίαρχος της ύλης.
Αυτό που λες ότι ΜΕΤΑ την πτώση η πείνα πήρε άλλη μορφή... εγώ το αναγνωρίζω ως γαστριμαργία. Διότι δεν νομίζω ότι η πείνα αυτή καθεαυτή μεταβλήθηκε. Όπως πεινούσαν πριν την πτώση έτσι πεινούσαν και μετά την πτώση. Όπως ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) πριν την πτώση, έτσι ΘΑ ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) μετά την πτώση ΑΛΛΑ λόγω γαστριμαργίας έχαναν τον έλεγχο από την ΥΛΗ.

Μάλιστα θυμίζω ότι οι Πρωτόπλαστοι όπως και όλα τα πλάσματα φτιάχτηκαν "λίαν καλώς". Αφού λοιπόν φτιάχτηκαν με στομάχι, πείνα και δυνατότητα να τρώνε για να συντηρήσουν το σώμα τους τότε όλα αυτά δεν μπορούν να είναι "πάθη" διότι έτσι τα έφτιαξε ο Θεός.
Εφόσον δεν χρειαζόταν στον παράδεισο κόπος για την εύρεση τροφής, η πείνα δεν αποτελούσε πάθος. Το πάθος της πείνας προέκυψε με την πτώση και λόγω της πτώσης τη δυσκολία της εύρεσης τροφής.
Η γαστριμαργία είναι η απόλαυση της πλούσιας διατροφικής παροχής που φτάνει σε σημείο ηδονής, η ηδονή στη συνέχεια φέρνει την οδύνη και έτσι επέρχεται ο φαύλος κύκλος της πάλης μεταξύ πτωτικής και μη αποδεχούμενης αυτής κατάσταση.

Εξάλλου και οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στην εποχή του παραδείσου:

https://en.wikipedia.org/wiki/Golden_Age

https://de.wikipedia.org/wiki/Goldenes_Zeitalter

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

23
aetos64 έγραψε:
LAPTONAS έγραψε:
aetos64 έγραψε: Δεν είπα πως η πείνα ήταν αποτέλεσμα της πτώσης, είπα πως η πείνα με τη μορφή που πήρε ΜΕΤΑ την πτώση αποτελεί πάθος. Πρίν την πτώση δηλ. δεν αποτελούσε πάθος εφόσον ο άνθρωπος ήταν απόλυτα κυρίαρχος της ύλης.
Αυτό που λες ότι ΜΕΤΑ την πτώση η πείνα πήρε άλλη μορφή... εγώ το αναγνωρίζω ως γαστριμαργία. Διότι δεν νομίζω ότι η πείνα αυτή καθεαυτή μεταβλήθηκε. Όπως πεινούσαν πριν την πτώση έτσι πεινούσαν και μετά την πτώση. Όπως ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) πριν την πτώση, έτσι ΘΑ ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) μετά την πτώση ΑΛΛΑ λόγω γαστριμαργίας έχαναν τον έλεγχο από την ΥΛΗ.

Μάλιστα θυμίζω ότι οι Πρωτόπλαστοι όπως και όλα τα πλάσματα φτιάχτηκαν "λίαν καλώς". Αφού λοιπόν φτιάχτηκαν με στομάχι, πείνα και δυνατότητα να τρώνε για να συντηρήσουν το σώμα τους τότε όλα αυτά δεν μπορούν να είναι "πάθη" διότι έτσι τα έφτιαξε ο Θεός.
Εφόσον δεν χρειαζόταν στον παράδεισο κόπος για την εύρεση τροφής, η πείνα δεν αποτελούσε πάθος. Το πάθος της πείνας προέκυψε με την πτώση και λόγω της πτώσης τη δυσκολία της εύρεσης τροφής.
Η γαστριμαργία είναι η απόλαυση της πλούσιας διατροφικής παροχής που φτάνει σε σημείο ηδονής, η ηδονή στη συνέχεια φέρνει την οδύνη και έτσι επέρχεται ο φαύλος κύκλος της πάλης μεταξύ πτωτικής και μη αποδεχούμενης αυτής κατάσταση.

Εξάλλου και οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στην εποχή του παραδείσου:

https://en.wikipedia.org/wiki/Golden_Age

https://de.wikipedia.org/wiki/Goldenes_Zeitalter
Το γνωρίζω ότι και οι αρχαίοι έλεγαν περί παράδεισου, το αναφέρει ο Πλάτωνας σε ένα από τα συγγράμματα του... http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... %82#p75989 αλλά το θέμα μας εδώ είναι η πείνα. Αποτελεί πάθος ή όχι ; και αν ναι πως πρέπει να τη ρυθμίσουμε για να ήμαστε θεωρητικά ελεύθεροι ;

Εσύ βασίζεις το γεγονός ότι είναι πάθος στο κόπο αν κατάλαβα καλά. Που το βασίζεις αυτό ; Μήπως επειδή λέει η Γένεσις :
Γεν. 3,17 Εις δε τον Αδάμ είπεν· “επειδή ήκουσες την κακήν συμβουλήν της γυναικός σου και έφαγες από τον καρπόν του δένδρου, εκ του οποίου και μόνου εγώ σου έδωσα την εντολήν να μη φάγης, θα είναι κατηραιμένη η γη εις τα έργα σου. Με λύπην και κόπον θα κερδίζης την τροφήν σου από την γην όλας τας ημέρας της ζωής σου.
Άρα μας λες ότι για να καλύψει ο άνθρωπος την πείνα του πρέπει να εργάζεται συνεπώς αυτό αποτελεί πάθος ; Αυτό καταλαβαίνω.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

24
LAPTONAS έγραψε:
aetos64 έγραψε:
LAPTONAS έγραψε:
aetos64 έγραψε: Δεν είπα πως η πείνα ήταν αποτέλεσμα της πτώσης, είπα πως η πείνα με τη μορφή που πήρε ΜΕΤΑ την πτώση αποτελεί πάθος. Πρίν την πτώση δηλ. δεν αποτελούσε πάθος εφόσον ο άνθρωπος ήταν απόλυτα κυρίαρχος της ύλης.
Αυτό που λες ότι ΜΕΤΑ την πτώση η πείνα πήρε άλλη μορφή... εγώ το αναγνωρίζω ως γαστριμαργία. Διότι δεν νομίζω ότι η πείνα αυτή καθεαυτή μεταβλήθηκε. Όπως πεινούσαν πριν την πτώση έτσι πεινούσαν και μετά την πτώση. Όπως ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) πριν την πτώση, έτσι ΘΑ ήταν κυρίαρχοι της πείνας (και της ύλης) μετά την πτώση ΑΛΛΑ λόγω γαστριμαργίας έχαναν τον έλεγχο από την ΥΛΗ.

Μάλιστα θυμίζω ότι οι Πρωτόπλαστοι όπως και όλα τα πλάσματα φτιάχτηκαν "λίαν καλώς". Αφού λοιπόν φτιάχτηκαν με στομάχι, πείνα και δυνατότητα να τρώνε για να συντηρήσουν το σώμα τους τότε όλα αυτά δεν μπορούν να είναι "πάθη" διότι έτσι τα έφτιαξε ο Θεός.
Εφόσον δεν χρειαζόταν στον παράδεισο κόπος για την εύρεση τροφής, η πείνα δεν αποτελούσε πάθος. Το πάθος της πείνας προέκυψε με την πτώση και λόγω της πτώσης τη δυσκολία της εύρεσης τροφής.
Η γαστριμαργία είναι η απόλαυση της πλούσιας διατροφικής παροχής που φτάνει σε σημείο ηδονής, η ηδονή στη συνέχεια φέρνει την οδύνη και έτσι επέρχεται ο φαύλος κύκλος της πάλης μεταξύ πτωτικής και μη αποδεχούμενης αυτής κατάσταση.

Εξάλλου και οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στην εποχή του παραδείσου:

https://en.wikipedia.org/wiki/Golden_Age

https://de.wikipedia.org/wiki/Goldenes_Zeitalter
Το γνωρίζω ότι και οι αρχαίοι έλεγαν περί παράδεισου, το αναφέρει ο Πλάτωνας σε ένα από τα συγγράμματα του... αλλά το θέμα μας εδώ είναι η πείνα. Αποτελεί πάθος ή όχι ; και αν ναι πως πρέπει να τη ρυθμίσουμε για να ήμαστε θεωρητικά ελεύθεροι ;

Εσύ βασίζεις το γεγονός ότι είναι πάθος στο κόπο αν κατάλαβα καλά. Που το βασίζεις αυτό ; Μήπως επειδή λέει η Γένεσις :
Γεν. 3,17 Εις δε τον Αδάμ είπεν· “επειδή ήκουσες την κακήν συμβουλήν της γυναικός σου και έφαγες από τον καρπόν του δένδρου, εκ του οποίου και μόνου εγώ σου έδωσα την εντολήν να μη φάγης, θα είναι κατηραιμένη η γη εις τα έργα σου. Με λύπην και κόπον θα κερδίζης την τροφήν σου από την γην όλας τας ημέρας της ζωής σου.


Άρα μας λες ότι για να καλύψει ο άνθρωπος την πείνα του πρέπει να εργάζεται συνεπώς αυτό αποτελεί πάθος ; Αυτό καταλαβαίνω.
Ακριβώς.

πάθος το [páθos] Ο46 : 1.συναίσθημα, τάση ή επιθυμία που κυριαρχεί πάνω στη συνείδησή μας με έναν τρόπο συνεχή και τόσο έντονο, ώστε να μην ελέγχεται από την κρίση μας και να καθορίζει τη γενική συμπεριφορά μας
http://www.greek-language.gr/greekLang/ ... %CF%82&dq=
Πρίν την Πτώση δεν καθόριζε την συμπεριφορά μας το πάθος ''πείνα'' εφόσον η τροφή δεν κερδιζόταν με ''λύπη καί πόνο''
''Γεν. 3,18 ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ.

Γεν. 3,19 ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ· ''
''Πάθος'' δηλ. δεν σημαίνει μόνο κάποια παράβαση πνευματική αλλά και ό,τι δέν δύναται να ελέγξουμε (πλέον) σάν άνθρωποι. Π.χ. ''τα πάθη του Χριστού''

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

25
aetos64 έγραψε:
Άρα μας λες ότι για να καλύψει ο άνθρωπος την πείνα του πρέπει να εργάζεται συνεπώς αυτό αποτελεί πάθος ; Αυτό καταλαβαίνω.
Ακριβώς.
πάθος το [páθos] Ο46 : 1.συναίσθημα, τάση ή επιθυμία που κυριαρχεί πάνω στη συνείδησή μας με έναν τρόπο συνεχή και τόσο έντονο, ώστε να μην ελέγχεται από την κρίση μας και να καθορίζει τη γενική συμπεριφορά μας
http://www.greek-language.gr/greekLang/ ... %CF%82&dq=
Πρίν την Πτώση δεν καθόριζε την συμπεριφορά μας το πάθος ''πείνα'' εφόσον η τροφή δεν κερδιζόταν με ''λύπη καί πόνο''
''Γεν. 3,18 ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ.

Γεν. 3,19 ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ· ''
και πριν τη πτώση η συμπεριφορά του Αδάμ καθοριζόταν από την πείνα γιατί όταν πεινούσε έπρεπε να φάει και μετά την πτώση η συμπεριφορά του Αδάμ καθοριζόταν από την πείνα γιατί όταν πεινούσε έπρεπε να φάει.

Απλά μετά την πτώση έπρεπε να κοπιάσει (ιδρώσει) περισσότερο για να κερδίσει τη τροφή του. Η πείνα συνεπώς αυτή καθεαυτή δεν άλλαξε πριν ή μετά την πτώση. Απλά έγινε αιτία περισσότερων προβλημάτων, επειδή η εύρεση της τροφής έγινε δυσκολότερη.

Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής, αν δεχτούμε ότι η πείνα είναι πάθος εφόσον "κυριαρχεί πάνω μας και καθορίζει την συμπεριφορά μας", τότε ο Θεός μας έφτιαξε με πάθη ; Αν μας έφτιαξε λοιπόν με πάθη δεν μας έφτιαξε "λίαν καλώς". Εκτός αν το λίαν καλώς περιλαμβάνει και τα συγκεκριμένα "πάθη" αλλά όχι εκείνα τα πάθη όπως τη γαστριμαργία (δηλαδή την άμετρη επιθυμία για ηδονή).
aetos64 έγραψε: ''Πάθος'' δηλ. δεν σημαίνει μόνο κάποια παράβαση πνευματική αλλά και ό,τι δέν δύναται να ελέγξουμε (πλέον) σάν άνθρωποι. Π.χ. ''τα πάθη του Χριστού''
Τα πάθη ούτως ή άλλως δεν είναι παραβάσεις (όπως οι αμαρτίες) αλλά παθητικές καταστάσεις, παθήματα δηλαδή. Οτιδήποτε μας ελέγχει (στο αυτεξούσιο και την ελευθερία μας) είναι πνευματικό πρόβλημα. Η πείνα μας ελέγχει. Όμως η πείνα δόθηκε στον άνθρωπο από κατασκευής.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

26
LAPTONAS έγραψε: Τα πάθη ούτως ή άλλως δεν είναι παραβάσεις (όπως οι αμαρτίες) αλλά παθητικές καταστάσεις, παθήματα δηλαδή. Οτιδήποτε μας ελέγχει (στο αυτεξούσιο και την ελευθερία μας) είναι πνευματικό πρόβλημα. Η πείνα μας ελέγχει. Όμως η πείνα δόθηκε στον άνθρωπο από κατασκευής.
Δόθηκε σε βάση υλικής λειτουργίας έχοντας ο άνθρωπος την υλική κυριαρχία πριν την Πτώση.
Μετά την πτώση κατάντησε παθητική εφόσον δεν ελέγχεται πλέον απο τον άνθρωπο η ύλη (τροφή) πλήρως.
Μάλλον δηλαδή δεν μπορούμε καν να μιλήσουμε με τον όρο ''πείνα'' στην ανάγκη λήψης τροφής στον παράδεισο.

Re: Θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του ; Ήμαστε Δούλοι !

27
aetos64 έγραψε:
LAPTONAS έγραψε: Τα πάθη ούτως ή άλλως δεν είναι παραβάσεις (όπως οι αμαρτίες) αλλά παθητικές καταστάσεις, παθήματα δηλαδή. Οτιδήποτε μας ελέγχει (στο αυτεξούσιο και την ελευθερία μας) είναι πνευματικό πρόβλημα. Η πείνα μας ελέγχει. Όμως η πείνα δόθηκε στον άνθρωπο από κατασκευής.
Δόθηκε σε βάση υλικής λειτουργίας έχοντας ο άνθρωπος την υλική κυριαρχία πριν την Πτώση.
Μετά την πτώση κατάντησε παθητική εφόσον δεν ελέγχεται πλέον απο τον άνθρωπο η ύλη (τροφή) πλήρως.
Μάλλον δηλαδή δεν μπορούμε καν να μιλήσουμε με τον όρο ''πείνα'' στην ανάγκη λήψης τροφής στον παράδεισο.
μάλλον δεν μπορούμε να μιλάμε καν για πείνα, στο παράδεισο, για Αδάμ και γενικώς να λαμβάνουμε στοιχεία από τη Γέννεση.

άλλωστε υποθέτουμε ότι ο Αδάμ έτρωγε. Γιατί να φάει ο Αδάμ αφού ήταν αθάνατος;;; Εμείς τρώμε για να μην πεθάνουμε από τη πείνα.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διδασκαλιες αγιων και αποστάγματα πατερικης σοφιας”

cron