Επιτρεπεται να κρινουμε ; Ποια ειναι τα επιτρεπομενα ορια στις κρισεις μας;Ειναι παντα η αρνητικη κριση αμαρτια ;
Το θεμα ασφαλως ειναι αρκετα μεγαλο. Θα τονισουμε ομως καποια σημεια ωστε να μην υπαρχουν εσφαλμενες αντιληψεις επι του θεματος καθως εχει επικρατησει σε καποιους αδελφους οτι για κανενα λογο δεν μπορουμε να ασχολουμαστε με τα κακως κειμενα και οτι αυτο επηρεαζει την πνευματικη προοδο κατασταση μας.
Ειναι γνωστα τα λογια του Κυριου <<μη κρινετε ινα μη κριθητε >>. Ομως η γραφη ως γνωστο χρειαζεται ερμηνεια, και δεν μπορει να ερμηνευεται αυθαιρετα. Αλλος ευαγγελιστης παραθετει τα ανωτερω λογια ως εξης << μη κατακρινετε ινα μη κατακριθητε >> .Ειναι φανερο απο πολλα εδαφια της γραφης οτι αυτο το οποιο καταδικαζεται και εχει συνεπειες στη ζωη του πιστου δεν ειναι η κριση αλλα η εμπαθης κατακριση.Και ειναι φανερο αυτο αν λαβουμε υπ οψιν μας τα ουαι του Κυριου προς τους Φαρισαιους. Ειναι γνωστο επισης οτι κρισεις στα κακως κειμενα εκαναν και οι αποστολοι ο Ιωαννης ο Προδρομος αλλα και πολλοι πατερες της εκκλησιας αλλα και αγιοι. Κορυφαιος αναμεσα σε αυτους ο αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος ο οποιος ηλεγχε πολυ σφοδρα τις ασχημες καταστασεις τις εποχης του. Ακομα και συγχρονοι ιερεις και αρχιερεις χρησιμοποιουν το ελεγκτικο κηρυγμα και ασφαλως πολυ καλα κανουν οταν βλεπουν λυκους στο χωρο της εκκλησιας , ασχημες καταστασεις, παγιδες για τους χριστιανους, και λαθη τα οποια πρεπει να διορθωθουν.
Πανω στο θεμα αυτο των κρισεων παραθετουμε καποια χωρια τα διασαφηνιζουν το θεμα.
Ιω. 7,24 μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε
9 Σας έγραψα στην επιστολή να μην ανακατεύεστε μαζί με πόρνους,
10 όχι πάντως με τους πόρνους του κόσμου τούτου ή με τους πλεονέκτες και με άρπαγες ή με ειδωλολάτρες, επειδή άρα θα οφείλατε από τον κόσμο να εξέλθετε.
11 Τώρα όμως σας έγραψα να μην ανακατεύεστε μαζί με κάποιον που ονομάζεται αδελφός, αν είναι πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας. με τέτοιους μήτε να τρώτε μαζί.
12 Γιατί τι δουλειά έχω εγώ να κρίνω τους έξω; Τους μέσα εσείς δεν τους κρίνετε;
Α Κορ. 6,2 οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἅγιοι τὸν κόσμον κρινοῦσι; καὶ εἰ ἐν ὑμῖν κρίνεται ὁ κόσμος, ἀνάξιοί ἐστε κριτηρίων ἐλαχίστων;
Α Κορ. 6,2 Δεν γνωρίζετε, ότι οι Χριστιανοί θα κρίνουν τους ανθρώπους, που ευρίσκονται μακράν από τον Χριστόν; Και εφ' όσον εν τω προσώπω σας και με κριτήριον την ιδικήν σας ζωήν κρίνεται και δικάζεται ο μακράν του Θεού κόσμος, σεις είσθε λοιπόν ανάξιοι και ανίκανοι να κάμετε κριτήρια και να εκφέρετε απόφασιν δι' υποθέσεις ελαχίστης σημασίας;
Α Κορ. 6,3 οὐκ οἴδατε ὅτι ἀγγέλους κρινοῦμεν; μήτι γε βιωτικά;
Α Κορ. 6,3 Δεν γνωρίζετε, ότι ημείς οι πιστοί θα δικάσωμεν και αυτούς άκομα τους πονηρούς αγγέλους, τον διάβολον και τα πονηρά πνεύματα; Και δεν είμεθα, λοιπόν, ικανοί να διακρίνωμεν και να αποδώσωμεν το δίκαιον εις υποθέσεις βιωτικάς;
Α Κορ. 6,4 βιωτικὰ μὲν οὖν κριτήρια ἐὰν ἔχητε, τοὺς ἐξουθενημένους ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τούτους καθίζετε.
Α Κορ. 6,4 Εάν, λοιπόν, έχετε τέτοιες βιωτικές διαφορές μεταξύ σας, βάζετε ως δικαστάς έστω και εκείνους, που θεωρούνται ως οι πλέον ελάχιστοι και ευτελείς μεταξύ σας, παρά τους σοφώτερους έστω εκ των εθνικών.
Α Κορ. 6,5 πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν λέγω. οὕτως οὐκ ἔνι ἐν ὑμῖν σοφὸς οὐδὲ εἷς ὃς δυνήσεται διακρῖναι ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ,
Α Κορ. 6,5 Προς εντροπήν σας τα λέγω αυτά. Τοσον, λοιπόν, δεν ευρίσκεται μεταξύ σας ούτε ένας συνετός και λογικός άνθρωπος, που θα ημπορέση να κρίνη και αποφασίση δια διαφοράν, που υπάρχει μεταξύ του ενός αδελφού και του άλλου;
Α Κορ. 6,6 ἀλλὰ ἀδελφὸς μετὰ ἀδελφοῦ κρίνεται, καὶ τοῦτο ἐπὶ ἀπίστων;
Α Κορ. 6,6 Αλλά φθάνετε μέχρι του σημείου, ώστε αδελφός να έρχεται εις αντιδικίαν με άλλον αδελφόν εις δικαστήρια και μάλιστα εις δικαστήρια, που δικάζουν άπιστοι;
Α Κορ. 6,7 ἤδη μὲν οὖν ὅλως ἥττημα ὑμῖν ἐστιν ὅτι κρίματα ἔχετε μεθ᾿ ἑαυτῶν. διατί οὐχὶ μᾶλλον ἀδικεῖσθε; διατί οὐχὶ μᾶλλον ἀποστερεῖσθε;
Α Κορ. 6,7 Και μόνον το γεγονός ότι έχετε τέτοιες δικαστικές διαφορές μεταξύ σας αποτελεί για σας μεγάλην ήτταν και φθοράν. Διατί δεν προτιμάτε μάλλον να αδικήσθε από τον αδελφόν; Διατί δεν προτιμάτε να στερηθήτε μάλλον από το δίκαιόν σας, από το συμφέρον σας, παρά να καταφύγετε εις δίκας;
Α Κορ. 6,8 ἀλλὰ ὑμεῖς ἀδικεῖτε καὶ ἀποστερεῖτε, καὶ ταῦτα ἀδελφούς;
Α Κορ. 6,8 Αλλά το φοβερόν είναι ότι σεις, καίτοι Χριστιανοί, αδικείτε τους άλλους· τους στερείτε αυτά που τους ανήκουν, δια να τα κρατήσετε εσείς. Και αυτά τα πράττετε εις βάρος αδελφών;
Ειναι φανερο λοιπον απο οσα εκτεθηκαν οτι οι χριστιανοι μπορουν να κρινουν συμφωνα με τα προαναφερθεντα. Με ακομα μεγαλυτερη ασφαλεια μπορουν να κρινουν πραξεις, καταστασεις, κινδυνους και παγιδες για τους χριστιανους με κριτηριο το συμφερον των αδελφων.
Εφ. 5,11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·
Εφ. 5,11 και να μη συμμετέχετε εις τα έργα του σκότους, που είναι άκαρπα και επιβλαβή. Ούτε καν και να τα ανέχεσθε, αλλά μάλλον να τα ελέγχετε και να τα παρουσιάζετε εις τα μάτια όλων επιβλαβή και ολέθρια.
Εφ. 5,12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν·
Εφ. 5,12 Διότι όσα από τους ασεβείς και αμαρτωλούς γίνονται κρυφά και στο σκότος είναι αισχρόν και να τα αναφέρη κανένας. (Δι' αυτό ακριβώς και δεν είναι νοητόν, όχι μόνον να συμμετέχετε, αλλ' ούτε και να συζητήτε μεταξύ σας δι' αυτά. Μονον δε να τα ελέγχετε εις διόρθωσιν των αμαρτωλών και περιφρούρησιν των άλλων).
