Η Αξία της Σιωπής... Πολύς ο θόρυβος

1
[...] Βγαίνω στην αυλή. Πολύς ο θόρυβος, οι συνομιλίες, οι φωνές. Νιώθω τον πόνο μιας πληγωμένης σιωπής. Προσπαθώ ν'αφήσω τους ήχους να περνούν από τ' αυτιά μου, χωρίς να δίνω σημασία. Πόσο θα ήθελα να ήμουν μόνος σ'αυτόν τον χώρο!
Έχω την βεβαιότητα, πως ο αέρας είναι γεμάτος μυστικές φωνές, που δεν μπορώ ν' αφουγκραστώ.Κάθε μου βήμα μεγαλώνει τη δίψα μου για λίγη ησυχία.

[...] Εύκολα γίνεται πικρή η ματιά σου μπροστά στην αδυναμία των ανθρώπων. Το μυαλό σου σκορπίζεται εύκολα στην παρατήρηση των άλλων. Συμμάζεψε όσο μπορείς το βλέμμα σου, περιόρισε όσο μπορείς τη διάσπαση του νου σου. Δεν έχει καλό τέλος αυτός ο δρόμος. Θα συνηθίσεις να διακρίνεις αμέσως τα λάθη των άλλων, αλλά θα το πληρώσεις με μεγάλη μοναξιά.

Συνάμα, λίγο-λίγο, θα χάνεις την παιδική σου ματιά, μέχρις ότου να ξεχάσεις εντελώς, πως όλοι λαχταράμε το καλύτερο και προδινόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Όσο αυτό το ξεχνάς, τόσο και πιο άτεγκτος θα γίνεσαι για τους γύρω σου. Θα βροντοφωνάζεις πάντα το σωστό αλλά θα βλέπεις έκπληκτος πως οι άνθρωποι θα φεύγουν από κοντά σου. Είναι, γιατί τους δίνεις άτεγκτη δικαιοσύνη κι αυτοί λαχταράνε τη συγνώμη. Φωνάζεις πολύ κι αυτοί λαχταράνε λίγη σιωπή.


-Να παλέψεις για τη σιωπή του νου σου. Μην τον αφήσεις στη διάλυσή του. Αν δεν προσέξεις, θα τρέχει από δω κι από κει, χωρίς σκοπό, χωρίς νόημα. Θα παρατηρείς τα πάντα, θα κρίνεις τα πάντα, θα νομίζεις πως φτιάχνεις τον κόσμο και την ίδια ώρα θα γεμίζεις, ανεπαίσθητα, περιφρόνηση για τον κόσμο. Χωρίς να το καταλάβεις, θα μάθεις ν' ανεβάζεις τον εαυτό σου σ' ένα θρόνο ψηλό κι από κει να μετράς τους πάντες και τα πάντα με το δικό σου το μέτρο. Και θα μάθεις να μιλάς, να μιλάς πολύ!
Η σιωπή όμως... η σιωπή!
Θα αφήσει στην καρδιά σου χώρο ν' ακουστεί η φωνή του Θεού. Η σιωπή θα σε απαλλάξει από το φτωχό σου μέτρο και θα σε μάθει να μετράς τον εαυτό σου και τον κόσμο με το δικό Του μέτρο. Θα μείνεις τότε άφωνος από τα κρίματά σου. Και δυο φορές θα μείνεις άφωνος από την υπομονή του Θεού. Πού να βρεις μετά διάθεση και θάρρος ν' ασχοληθείς με τα κρίματα των άλλων! Γι' αυτό σου λέω, η σιωπή θα γεμίσει τη ματιά σου κατανόηση και οικτιρμό για τον εαυτό σου και τον κόσμο.

Θα κερδίσεις όμως και κάτι, ακόμα πιο πολύτιμο: Ξέροντας ποιος είσαι και ποια είναι τα όριά σου, θα σου είναι αδιάφορη η γνώμη των άλλων για σένα. Θα γίνεις άτρωτος στην κατάκριση, ακόμη και στη συκοφαντία.
Η συκοφαντία... Να ξέρεις, πριν τις μεγάλες αποφάσεις, το μυαλό πλημμυρίζει από διλήμματα και αμφιβολίες.

Σκοπό μου έβαλα κι εγώ να μην τον σκανδαλίσω ποτέ. Ήταν αυτός από τους σπουδαιότερους λόγους της κατοπινής σιωπής μου... [...]
Στρέφεις το πρόσωπό σου και το σκοτεινό δωμάτιο γεμίζει φως και άρωμα μύρου. Συνεχίζεις να μιλάς κι οι λέξεις σου στολίζουν τον κόσμο.

Μάθε να διακρίνεις την καλή πρόθεση. Μάθε να κατανοείς, να αγαπάς και να δοξολογείς. Κι όχι μόνο για σήμερα. Για την κάθε ημέρα της ζωής σου, το κάθε τι γύρω σου να γίνεται αιτία δοξολογίας στον Θεό.

Άντε, στο καλό! (Συνομιλία Αγίου Νεκταρίου)
Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου/ΠΗΓΗ

http://proskynitis.blogspot.gr/2015/03/ ... st_29.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Αξία της Σιωπής... Πολύς ο θόρυβος

2
Γιά τή σιωπή, πού μ’ ἐρωτᾶς, πρέπει νά ξέρεις ὅτι αὐτή δέν ἔγκειται μόνο στή σιωπή τῆς γλώσσας, ἀλλά πρό παντός στή σιωπή τῶν λογισμῶν. Ἄν δηλαδή σιωπᾶ ἡ γλώσσα σου, οἱ λογισμοί σου ὅμως κρίνουν καί καταδικάζουν τούς ἄλλους, ἔ! τότε αὐτό δέν εἶναι σιωπή! Εἶναι γραμμένο κάπου: "Μπορεῖ νά ὁμιλῆς ὅλη τήν ἡμέρα, καί ὅμως ἐσωτερικά νά ἔχης εὐλογημένη σιωπή, ἐπειδή δηλαδή δέν θά λέγης ἐκεῖνα, πού δέν ἁρμόζουν. Καί μπορεῖ νά σιωπᾶς ὅλη τήν ἡμέρα, καί ὅμως νά μήν τηρῆς θεάρεστα τή σιωπή, διότι ὁ λογισμός σου φλυαρεῖ καί κατακρίνει".


Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Αξία της Σιωπής... Πολύς ο θόρυβος

3
Εικόνα


Αυτός, που θέλει να μιμηθεί τον πράο και ησύχιο Κύριο, πρέπει να αγαπήσει την ευλογημένη σιωπή.

Τότε μόνο θα μπορεί να προφέρει αδιαλείπτως το πανάγιό Του όνομα και να εργάζεται διαρκώς το θέλημά Του "ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς" του και με πόθο άγιο.


Για να αποκτήσεις τη σιωπή και την ησυχία στην καρδιά σου, απόφευγε τις περιττές βιοτικές σκέψεις. Ετσι θά σωθεις και θα συγχορεύεις με Αγγέλους.

Να μιλάς μόνο όταν πρόκειται να πεις κάτι ανώτερο της σιωπής.

Ο πολύλογος, έστω κι αν ειναι ρήτορας, πνευματικά δέν ευδοκιμεί.

Η αργολογία εκδιώκει από την καρδιά το χαροποιόν πένθος.

Σιώπα και ειρήνευε.

Να γνωρίζεις για ποιό σκοπό σιωπάς. π.χ. Αν με τη γλώσσα σιωπάς και με τον λογισμό σου κατακρίνεις, δεν σε ωφελεί μια τέτοια σιωπή. Ούτε πάλι ωφελεί να σιωπάς και στην καρδιά σου να βασιλεύει μελαγχολία και απόγνωση.

Ενας Γέροντας, πολύ μεγάλος νηστευτής, είπε: "Εκείνη την ημέρα, που θα παραβιάσω ασκόπως την ευλογημένη σιωπή, δεν μπορώ ούτε κι αυτό τυν κανόνα της νηστείας μου να τηρήσω, καθώς πρέπει".

Για τη σιωπή, που μ’ ?ρωτάς, πρέπει να ξέρεις ότι αυτή δεν έγκειται μόνο στη σιωπή της γλώσσας, αλλά προ παντός στη σιωπή των λογισμών. Αν δηλαδή σιωπά η γλώσσα σου, οι λογισμοί σου όμως κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους, ε! τότε αυτό δεν είναι σιωπή!
Είναι γραμμένο κάπου: "Μπορεί να μιλάς όλη την ημέρα, και όμως εσωτερικά να έχεις ευλογημένη σιωπή, επειδή δηλαδή δεν θα λες εκείνα, που δεν αρμόζουν. Και μπορεί να σιωπάς όλη την ημέρα, και όμως να μην τηρείς θεάρεστα τη σιωπή, διότι ο λογισμός σου φλυαρεί και κατακρίνει".

Ελεγε κάποιος: "Αν και πολλές φορές μετάνοιωσα, επειδή μίλησα, όμως ποτέ μου δέν μετάνοιωσα, επειδή σιώπησα."

Κι εγώ σε συμβουλεύω να μιλάς μόνο, όταν πρόκειται να πεις κάτι, που είναι καλύτερο της σιωπής!

Οπως υπάρχει η καλή σιωπή, υπάρχει και η κακή. Οπως υπάρχει η καλή ομιλία, υπάρχει και η κακή.

Καλή σιωπή είναι η ταπεινή, η εσωτερική, αυτή, που συνοδεύεται με προσευχή, και γεμίζει την ψυχή με χαρά.

Κακή σιωπή είναι εκείνη, που την συνοδεύει η δειλία, η εσωτερική κατάκριση, η ολιγοπιστία, η θλίψη, η απόγνωση.

Καλή ομιλία είναι εκείνη, που λέει τα σωστά και αναγκαία. Κακή ομιλία είναι η αργολογία, η ευτραπελία, η κολακεία, η υποκρισία, ο θυμός, η οργή, η αισχρολογία, η κατάκριση, η συκοφαντία και όλα τα παρόμοια. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουμε "νούν Χριστού" (Α’ Κορ. β’ 16), ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε πότε θα πρέπει να μιλήσουμε και πότε θα πρέπει να σιωπήσουμε.

Γέρων Γερμανός Σταυροβουνιώτης
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Αξία της Σιωπής... Πολύς ο θόρυβος

4
Η «σιωπή» της Σαρακοστής.




Η σιωπή της Μεγάλης Σαρακοστής, όταν γίνεται με σύνεση και διάκριση, ελκύει τη χάρη του Θεού...
Στο τρέξιμο της ζωής, με τα προβλήματα και τις έγνοιες να συντρίβουν την ύπαρξή μας, έρχεται η Μεγάλη Σαρακοστή να δείξει το «ετέρως ζην».

Σε όσους θελήσουν να πορευτούν, καθώς η Εκκλησία προτείνει την περίοδο αυτή, θα διαπιστώσουν ότι η δυσκολία της νηστείας ευκολύνει την καθαρότητα του νου, οι συχνές ακολουθίες στο ναό ρυθμίζουν το λίγο χρόνο για τις πολλές δουλειές, οι ποικίλοι πειρασμοί και απροσδόκητοι υπερβαίνονται με τη Χάρη που κυριαρχεί.

Είναι παρατηρημένο ότι στην εποχή μας έχει αυξηθεί η πολυλογία και η αργολογία. Τα τηλέφωνα κτυπούν, οι τηλεοράσεις μιλούν, τα ραδιόφωνα δεν σταματούν. Η απουσία ανθρώπων από κοντά μας δεν σημαίνει και σιωπή.

Γι’ αυτό και οι πολλές κουβέντες οδηγούν στη διάσπαση του νου που δυσκολεύει την προσευχή, τη μελέτη, την περισυλλογή.

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, γνωρίζοντας από πείρα ότι «ἄνευ ἡσυχίας ἀδύνατον καθαρθῆναι» μας λένε ότι η σιωπή από τους λογισμούς ευκολύνεται και αντιμετωπίζεται από τη σιωπή των λόγων. Γι’ αυτό και την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής, που πιο πολύ ο εσωτερικός αγώνας αυξάνεται, η Εκκλησία, ως μέσο θεραπείας από τα πάθη και ενδυνάμωση του αγώνα της προσευχής, μας προτείνει τη σιωπή.

Ζώντας, βέβαια, με ανθρώπους όπου χρειάζεται να επικοινωνούμε για τις καθημερινές μας ενασχολήσεις, δεν είναι δυνατό να εφαρμόσουμε την απόλυτη σιωπή, που μπορεί να εκληφθεί και ως απόρριψη. Μπορούμε όμως να λέμε τα αναγκαία, αποφεύγοντας τα άσκοπα, την αργολογία και κυρίως την κατάκριση θα διαπιστώσουμε τότε ότι μια άλλη δυναμική της καρδίας αναπτύσσεται. Θα κατανοήσουμε το πόσο η προσευχή γίνεται δύναμη και απόλαυση, καθώς θα μαζεύεται με τη σιωπή ο νους μας. Κι ακόμα, θα δούμε πως η περισυλλογή θα οδηγεί στην αυτογνωσία, τη θέα του μέσα μας κόσμου που θα γίνεται η θεά της «ἐντός ἡμῶν Βασιλείας».


Η σιωπή της Μεγάλης Σαρακοστής, όταν γίνεται με σύνεση και διάκριση, ελκύει τη χάρη του Θεού που φέρνει την εσωτερική ισορροπία. Βιώνεται η χαρμολύπη των ημερών και προχωρούμε τη δύσκολη πορεία της Μεγάλης Σαρακοστής πιο εύκολα και ελεύθερα.
Σήμερα, περισσότερο από άλλες εποχές, χρειάζεται να μαζέψουμε τις εσωτερικές δυνάμεις της ψυχής, για να μπορέσουμε να ζήσουμε την πνευματική ζωή. Η άσκηση αυτή, ασφαλώς, είναι πιο δύσκολη από εκείνη των φαγητών, πιο αποτελεσματική και πιο ουσιαστική. Άλλωστε, η νηστεία συνδυασμένη με προσευχή προς τα εκεί τείνουν να βοηθήσουν, ώστε ο άνθρωπος να βρει το χαμένο εαυτό του και να χαρεί το δώρο της ύπαρξής του.


Η σιωπή της Μεγάλης Σαρακοστής αποκαλύπτει μέσα μας ένα άλλο κόσμο που έχουμε κρυμμένο. Μας δείχνει το «ἕνα οὗ ἐστι χρεία», τη ματαιότητα των πολλών και άχρηστων λόγων, μας εισάγει στη γλώσσα του ουρανού. Τότε, ακούμε το λόγο των αδελφών μας, την αγωνία και τον πόνο τους, μα κυρίως ακούμε το λόγο του Λόγου.

Πηγή: xristianos.gr
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Αξία της Σιωπής... Πολύς ο θόρυβος

5
Η ΣΙΩΠΗ ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Αντί του κυριαρχούντος μεστού ύβρεως, ψεύδους, κολακείας, σαρκασμού λόγου, υπάρχει και η διακριτική σιωπή. Λέμε “διακριτική”, διότι μπορούμε νά χουμε σιωπή από δειλία ή από αλαζονική οίηση και ξιπασιά. Όμως, η ενσυνείδητη απόρριψη φλυαρίας και κουτσομπολιού αποτελεί αρετή που οδηγεί στην αποφυγή φιλονικιών. Οι σιωπηλοί μιλούν με τη σοβαρή σιωπή τους. Σιωπούν εξαιτίας της ταπεινής αίσθησης ότι δεν έχουν κάτι σημαντικό να πουν.

Οι σιωπηλοί από διάκριση άνθρωποι, δεν είναι συνηθισμένοι, αρεστοί, προτιμητέοι. Ο κόσμος αναζητά τολμηρούς συζητητές, θεωρώντας συχνά τους σιωπώντες νοσηρούς, μειονεκτικούς, δειλούς. Όταν όμως μιλούν, καταθέτουν μεστό περιεχομένου λόγο. Το Ευαγγέλιο δεν μας θέλει πάντοτε σιωπώντες. Μας καλεί συχνά σε ιεραποστολή, ομολογία, νουθεσία. Ο Χριστός είπε στον απόστολο Παύλο: “Μη φοβού, αλλά λάλει και μη σιωπήσης διότι εγώ ειμί μετά σου”. Όμως, τα μυστήρια της Ορθοδοξίας γεννώνται από τη σιωπή. Μετά από μακρά σιγή στην έρημο μίλησε ο Χριστός. Το μυστήριο της Θείας Οικονομίας κατανοείται καλύτερα σιωπηλά. Η σιωπή “δηλώνει ταπείνωση νου, όραση καρδιάς, ευχαριστία ψυχής” (Μωυσής ο Αγιορείτης).


Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ:

Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο: “Ο δε Ιησούς ουδέν απεκρίνατο”. Δεν απαντά, στους “δικαστές” του. Θεωρεί ότι δεν βγαίνει τίποτε με τα λόγια, θα έπεφταν οι λόγοι του στο κενό εξαιτίας της εκούσιας κώφευσης των ανθρώπων, επιβεβαιώνοντας τον προφήτη Ησαΐα που λέει: «Δεν άνοιξε το στόμα του καθόλου κι έμεινε άφωνος μπροστά στους διώκτες του». Ακόμη, ολόκληρος ο βίος της Θεοτόκου είναι μια απέραντη σιωπή. Ελάχιστοι λόγοι της Θεοτόκου διασώθηκαν. Ηθελημένα σιωπούσε από ταπείνωση. Άφηνε να μιλά ο Υιός Της, μένοντας στη σκιά Του. Η “ηχηρή” σιωπή της Θεοτόκου είναι αυστηρό κήρυγμα ελέγχον κάθε γυναικεία φλυαρία.


“ΚΕΡΔΗ” ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΑΡΓΟΛΟΓΙΑΣ:

Οι πνευματικές εμπειρίες αδυνατούν να αποδοθούν με λόγια. Ο απόστολος Παύλος γράφει, αδυνατώντας να εκφράσει την εμπειρία του με λόγια: “ότι ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι”. Κατά τον όσιο Εφραίμ τον Σύρο, τα λόγια είναι τα φύλλα και τα έργα οι καρποί. Ο άγιος Νείλος ο Ασκητής έγραψε: «Η γλώσσα πολλούς κενόδοξους κατέστρεψε».

Ακόμη, ο τελώνης της παραβολής δικαιώθηκε για τη σιωπηλή προσευχή του, όπως και η αιμορροούσα. Όταν κάποιος προκαλούμενος, ταπεινά σιωπά, για να μη γίνουν τα πράγματα χειρότερα, υποχωρεί, αποποιοιούμενος των δικαιωμάτων του, χάριν της ειρήνης και της αγάπης, τότε κερδίζει ενώ φαίνεται ότι χάνει. Κι ενώ πολυλογία, κενολογία, περιττολογία, αργολογία, δηλώνουν αδιάκριτη κενοδοξία, αντιθέτως η διακριτική ησυχία γεννά τη σιωπή. Ο κόσμος κουράστηκε από τα πολλά, τα παχειά, τ' αδιαφανή, τα υποκριτικά λόγια.

Αντιθέτως: “Η σιωπή που ασκείται μ΄επίγνωση και διάκριση είναι μητέρα της προσευχής, ανάκληση από την αιχμαλωσία των παθών, επιστάτης λογισμών, (...) φίλη καρδιακών δακρύων, καλλιεργητής μνήμης θανάτου, εχθρός του αδιάκριτου θάρρους, σύζυγος ησυχίας, κρυφή πνευματική ανάβαση” (Κλίμαξ).


ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Ένας αδόκιμος νους μπορεί να νομίζει πως είναι σοφός με το να λέει ότι θέλει παντού και πάντα. Όμως “η υπεροψία της φλυαρίας αποτελεί ανόητη προσπάθεια επιβολής επί πάντων” (π. Μωυσής Αγιορ.). Η εκκοσμίκευση σήμερα του ανθρώπου συμπορεύεται με τη φλυαρία. Έτσι, ο λόγος, τελικά, αποσυνδέει τους ανθρώπους. Η κατάκτηση της σιωπής είναι δύσκολη, αποτελεί όμως μορφή ασκήσεως, όπως η νηστεία και η εγκράτεια. Τα τροπάρια της Μ. Σαρακοστής μιλούν συχνά και για εγκράτεια γλώσσης. Η σιωπή πηγάζει από τον πλούτο της ειρήνης της καρδιάς και συνδέεται με τις άλλες αρετές. Σπουδαίο αντίδοτο στη φλυαρία και την αργολογία αποτελεί η καρδιακή προσευχή. “Η προσευχή αποτελεί βίωμα μυστικό, δύσκολο-έκφραστη αίσθηση και αλάλητο στεναγμό της καρδιάς. Ο Θεός δεν ανακαλύπτεται αλλά αποκαλύπτεται. Τότε σιγά πάσα σάρκα βροτεία..” (Μωυσής Αγιορείτης).


http://aktines.blogspot.gr/2017/07/blog-post_74.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διδασκαλιες αγιων και αποστάγματα πατερικης σοφιας”

cron