μα είναι προφανές ότι δεν μπορεί να με καλύψει η παραπάνω απάντηση. Σκέψου π.χ. να είσαι 90 χρόνια βουδιστής και να σου απαντήσουν αυτό.
dominique έγραψε:Μόλις το βρήκα,πριν δω την απάντηση σου...και στο βαζω μήπως σου λύθεί η απορία
Ωραία ας το σχολιάσω και αυτό αν μου επιτρέπεις. Η ερώτηση είναι :
dominique έγραψε:
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ; ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Η θέση μου είναι ότι ο καλός άνθρωπος μπορεί να φτάσει σε ένα καλό επίπεδο. Αν ακολουθεί τις εντολές του Θεού και είναι αγαπητός από το Θεό τότε θα του στείλει ο Θεός Θεία Χάρη. Το πραγματικό ερώτημα είναι , πως ξέρουμε αν ο Θεός είναι χαρούμενος με εμάς ; Διότι είτε χριστιανοί ήμαστε είτε Ινδουιστές , αυτό δε σημαίνει ότι ο Θεός είναι ικανοποιημένος μαζί μας. Συνεπώς η ίδια η Φώτιση αυτή καθεαυτή δείχνει ότι ο άνθρωπος έχει την εύνοια του Θεού. Υπάρχουν λοιπόν πολλοί οι οποίοι υποστηρίζουν ότι φωτίζονται ακόμα και αν ανήκουν σε άλλα δόγματα. Πως λοιπόν μπορεί να ξέρει κάποιος αντικειμενικά από που προέρχεται το "φως" του ;
Την ίδια ερώτηση την έχω ξανακάνει χωρίς ουσιαστική απάντηση.
dominique έγραψε:
.Του π. Βασιλείου Μπακογιάννη
Μερικοί διερωτώνται: Πρέπει οπωσδήποτε να είσαι συνειδητός χριστιανός για να στείλη ο Θεός τη χάρι Του; Δεν αρκεί να είσαι καλός άνθρωπος; Και ας πιστεύης όπου θες; Και στο Βούδα και στο Μωάμεθ; Πειράζει το Θεό το που πιστεύω;
Δεν πειράζει το Θεό. Εσένα πειράζει. Και εξηγούμαι.
Ο αδελφός σου λ.χ. είναι αρτιμελής, ευφυής, ωραίος, παλληκάρι αλλά έχει κάποιο εχθρό, που τον δυσφημεί. Τον παρουσιάζει ως κουτσό και ως χαζό. Πόσο τον αδικεί! Όσοι ακούνε για τον αδελφό σου τέτοια λόγια είναι δυνατόν να σαγηνευθούν: Ο αδελφός σου βέβαια δεν χάνει τα κάλλη του με τις εις βάρος του συκοφαντίες. Όπως ήταν παραμένει. Χάνουν όσοι ακούνε γι’ αυτόν. Όσοι δεν σχηματίζουν καλή εικόνα. Και τον απορρίπτουν.
Το ίδιο συμβαίνει και μ’ εσένα, που λες, δεν πειράζει το Χριστό, όταν εγώ είμαι ινδουιστής!
Δηλαδή ο αδελφός μου είναι ωραίος (Χριστός) αλλά εγώ ακούω τον εχθρό Του (συνεπώς ζημιώνομαι από τις συκοφαντίες).
Αυτό είναι αόριστο και δεν απαντάει σε καμία περίπτωση σε αυτό που μας ενδιαφέρει.
dominique έγραψε:
Αρκεί που είμαι καλός άνθρωπος. Με το να είσαι ινδουιστής προδίδεις ότι δεν πιστεύεις ορθά στο Χριστό. Έχεις γι’ Αυτόν εσφαλμένη εικόνα!
Ποιος μίλησε για Χριστό; Εδώ λέμε για κριτήρια που οδηγούν στο Φωτισμό.
dominique έγραψε:
Πως να σε σαγηνεύση ένας τέτοιος Χριστός; Ξέρεις γιατί δεν πιστεύεις ορθά στο Χριστό; Σε εμποδίζει το "εγώ" σου. Αυτός ο τρελλός! Και σαν εγωιστής δεν έχεις τις προϋποθέσεις να δεχθής τη χάρι του Θεού! Γιατί "ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται”(Α’ Πέτρ 5,5), «Ο Θεός πολεμά τους υπερηφάνους».
Το ίδιο λένε και οι Σοφοί από τα άλλα Δόγματα. Γενικώς όμως εδώ δεν λέει ότι το κακό είναι αν ανήκεις σε άλλο δόγμα, αλλά ο εγωισμός και η έλλειψη ταπείνωσης.
dominique έγραψε:
Και γιατί να μην πιστέψης ορθά στο Χριστό; Γιατί να μην ταπεινωθής; Πώς ταπεινώνεσαι σ’ ανθρώπους και δεν ταπεινώνεσαι στο Χριστό; Τι είδους λογική είναι αυτή; Σίγουρα δεν είναι λογική. Και γι’ αυτό έχεις τέτοιο σκεπτικό. Και απαιτείς με τέτοιες προϋποθέσεις να δεχθής τη Θ. Χάρι.
Η Θ. Χάρι δεν είναι κάτι το φθηνό.
(π. Βασιλείου Μπακογιάννη, Θρησκείες; Πλάνη;, εκδ. Παναγόπουλος, Αθήνα 1995, 153).
Όχι δε με καλύπτει το άνω κείμενο.
Και θα σου πως γιατί :
Υπάρχει ένας Παιδαγωγός.
Υπάρχουν και οι μαθητές.
Ο Παιδαγωγός βλέπει ότι δεν είναι όλα τα παιδιά Χριστιανοί, βλέπει ότι έχει καλά παιδιά που είναι Χριστιανοί, και κακά παιδιά που είναι επίσης Χριστιανοί. Βλέπει και καλά παιδιά που ανήκουν σε άλλα δόγματα, βλέπει και κακά παιδιά που ανήκουν σε άλλα δόγμα.
Ο Δίκαιος λοιπόν και καλό Παιδαγωγός τι θα κάνει ; θα βάλει κακό βαθμό μόνο στα παιδιά που είναι από Χριστιανούς ; ή θα βάλει σε όλα τα παιδιά ;
Και αντίστοιχα , θα αγαπάει μόνο το καλά παιδιά που είναι από Χριστιανούς ή θα αγαπάει όλα τα καλά παιδιά ;
________
Τα παιδιά μεγαλώνουν. Και πρέπει να γράψουν εξετάσεις.
Γράφουν όλα τα παιδιά εξετάσεις. Περνούν τη τάξη όμως όλα ; Αν το κριτήριο είναι η καλοσύνη τότε θα περάσουν όλα τα παιδιά. Αν το Κριτήριο είναι να είναι όλα Χριστιανοί τότε θα περάσουν μόνο τα παιδιά Χριστιανών.
Εσύ λοιπόν Dominique (και το άρθρο) τι λες ;
Ότι για να περάσουν τα παιδιά την Τάξη, πρέπει να είναι και καλά και παιδιά Χριστιανών. Είναι σαν να λέμε δηλαδή ότι ο Θεός δεν αγαπάει , και δεν δέχεται τα καλά παιδιά, των άλλων δογμάτων.
Μπορεί να μην παίρνουν καλό βαθμό
επειδή έχουν άλλη εικόνα αλλά όχι ότι κόβονται και τελείως.
Επίσης :
Μάλιστα σημειώνει χαρακτηριστικά ότι ο άνθρωπος γίνεται Χριστιανός όχι με την κατάνυξη πού θα δημιουργηθεί από την έλευση της Χάριτος, αλλά από τον αγώνα πού θα ακολουθήσει. Τότε αποκτά, όπως θα λεχθεί πιο κάτω, πείρα και γνώση Θεού
Ο άνθρωπος γίνεται λέει Χριστιανός από τον αγώνα, και η πείρα Θεού και γνώση Θεού είναι που δείχνει ότι είναι Χριστιανός.
Που ξέρεις λοιπόν εσύ ότι η πείρα Θεού ενός ζεν βουδιστή είναι εντελώς απορρίψιμη από το Θεό. ;;
επίσης :
Συνάπτει με τον κάθε άνθρωπο προσωπική διαθήκη. Δεν θέλει να εχουμε γνώσεις γι' Αυτόν από τις μαρτυρίες άλλων, αλλά ο Ίδιος εμφανίζεται και δίδει την δική Του γνώση και ο άνθρωπος αποκτά δική του προσωπική μαρτυρία περί του Θεού. Αυτή η πρώτη προσωπική γνωριμία με τον Θεό, γίνεται σε περίοδο πού δεν περιμένει ο άνθρωπος ή ακόμη ύστερα από οδυνηρή αναζήτηση. Μπορεί ακόμη να συμβή σε άνθρωπο πού Τον πολεμάει.
Πείρα Θεού μπορεί να αποκτηθεί με πολλούς τρόπους....
επίσης :
Είναι αδύνατον να περιγραφή αυτή η κατάσταση με λόγια. Η βίωση της Ακτίστου Χάριτος δεν μπορεί να περικλεισθή σε κτιστά ρήματα. Μόνον ο αναγεννημένος, ο μεμυημένος με την πείρα, μπορεί να αντιληφθή αυτήν την πραγματικότητα. Την εποχή αύτη όλα είναι καινούργια. Αισθάνεται την παρουσία του Θεού σαν προσωπική παρουσία, θεωρεί τους λόγους των όντων σε όλη την δημιουργία. Όλα είναι καθαρά. Τα πουλιά, τα δένδρα αποκτούν μια άλλη διάσταση. Όλα τα βλέπει κάτω από το αιώνιο, κάτω οπό την ενέργεια της Ακτίστου Χάριτος και του Ακτίστου Φωτός. Παύουν να τον απασχολούν τα κοινά προβλήματα της καθημερινότητας. Δεν ενδιαφέρεται για την γνώμη πού οι άλλοι έχουν γι' αυτόν. Περιφρονεί κάθε ταλαιπωρία. Μοναδική απασχόληση η προσευχή και η κοινωνία με τον Θεό. Είναι μια ζωή ερωτικής αναφοράς. Και αυτός ο έρωτας γεννήθηκε από την έλευση της Χάριτος.
Σε τι διαφέρει αυτή η εμπειρία , της περιφρόνησης κάθε ταλαιπωρίας, με μοναδική απασχόληση μόνο τη προσευχή και τη κοινωνία με το Θεό, που νιώθουν οι ζεν βουδιστές, οι ινδουιστές, οι καθολικοί και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί μεταξύ τους;