Re: Προγαμιαίες σχέσεις και Ορθόδοξη πίστη.

19
Παρακαλούμε Ευαγγελία,αλλά και εμείς λέμε την αλήθεια :D
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Προγαμιαίες σχέσεις και Ορθόδοξη πίστη.

20
Ανατρεπτική πρόταση για τις προγαμιαίες σχέσεις


Η εγκράτεια και η υγιής τήρηση παρθενίας – αγνείας σήμερα θεωρείται δύσκολη υπόθεση για νέους και νέες μέχρι την ώρα του γάμου. Οι βιολογικές ορμές αρχίζουν από τα εφηβικά, σχολικά χρόνια. Το κλίμα και το κυρίαρχο κοινωνικό πρότυπο εξυμνούν την σεξουαλική απόλαυση. Ο γάμος αντιμετωπίζεται συχνά ως μια υπόθεση κάπου στα …άντα κοινωνικής σύμβασης και τεκνοποιίας, αφού πρώτα προηγηθούν σπουδές, επαγγελματική και οικονομική αποκατάσταση, ταξίδια, εμπειρίες, εσωτερική ωρίμανση, ψυχολογική προετοιμασία κλπ.

Υπάρχει τελικά τρόπος να αντιμετωπιστούν καταστάσεις που θεωρούνται σήμερα μονόδρομος όπως η πολύπλευρη φθορά μέσα από προγαμιαίες σχέσεις; Με ποιες αξίες και πρακτικές μπορούν να δομηθούν ευτυχισμένοι γάμοι και συζυγικές σχέσεις που θα αντέξουν στο χρόνο;

Η Σαλογραία καταθέτει μια ενδιαφέρουσα πρόταση στην καταχώρηση Ή μικρός μικρός παντρέψου… επικαλούμενη τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Αγαπημένο μου, οφείλω να σου ομολογήσω ότι τρελαίνομαι για παροιμίες!

Λοιπόν, μια από τις παροιμίες που έμαθα πρώιμα, ήταν και η ανωτέρω γραφείσα, η συμβουλεύουσα:
-Ή μικρός μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου!
-Εν μέσω τέτοιας οικονομικής κρίσης, μανδάμ Σαλογραία, κάθεσαι και γράφεις για παντρειές πρώιμες;
Σάλεψες, τελείως, κακομοίραααα;
-Δε σάλεψα καθόλου και παρακαλώ, μεγαλύτερος σεβασμός προς το …γεράματο, όχι άϊντε άϊντε, με βλέπεις που μιλάω σαν πεταλουδίτσα, και ξεχνάς ότι ανάμεσά μας, κυλάει ένας Ρουβίκωνας που μας χωρίζει, για Όνομαα…

Ο σεβασμός προς τους γέρους,τη νεολαία π ο τ έ δεν την έβλαψε!

Τι λέγαμε; α ναι!
Ότι είναι καλό να μικροπαντρεύονται τα παιδιά, το κήρυξε και ο Αγιάννης ο Χρυσόστομος!
-Το είπε και αυτός;
-Μάλιστα το είπε!
Δε θυμάμαι, πού- ρώτα το γκουγκλ- αλλά εγώ κάποτε το διάβασα!

Το διάβασα και θαύμασα!

Έγραφε ο άγιος ο θεοφώτιστος(σε ελεύθερη, σαλογραιϊκή απόδοση το δίνω):

-Άμα γίνει η κόρη σου δώδεκα χρονών, και ο γιος σου δεκαπέντε και αρχίσει και τους γαργαλάει πολύ το …πουλί τους, και τους ανεβαίνουνε οι ορμόνες και τους μαστιγώνουνε τον εγκέφαλο, και αρχίσουνε και λυσσάνε για …εξ, ..εξ,…εξ , να τους παντρεύεις, και αντί για ένα γιο ή μια κόρη, να ταίζεις δυο παιδιά( τη νύφη ή και το γαμπρό που θα πάρεις αναλόγως)

Στο είχα πεί, όταν ήσουν 15χρονο, και θυμάσαι πώς γούρλωσες τα μάτια;

Με ρώτησες τότε:
-Μανδάμ, είσαι τρελή;
-Είμαι απόλυτα ΛΟΓΙΚΗ!

Το ΣΥΣΤΗΜΑ είναι το ΤΡΕΛΟ!

Το σύστημα, που σας λέει σατανικά:

Δε γίνεται να παντρευτείς 15 χρονώ...είσαι π ο λ ύ μικρός, δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα, δεν έχεις την ωριμότητα- μωρέ δεν πάτε να κουρεύεστε συμπούπουλοι, λέω καλύτερα!

-Τα είδαμε τα καζάντια μας με την οικονομική δυνατότητα και την ψυχολογική (αν)ωριμότητα..

Και λέει ο δύσμοιρος ο μπαμπάς, με συνωμοτικό ύφος στον τάλανα γιο:

-Πήγαινε παιδί μου, σε κανα μπουρδέλο -εκεί στη Σαχτούρη- να πάρεις εμπειρία να γίνεις Άντρας... ή καλύτερα(επειδή μπορεί να κυκλοφοράνε και κίνδυνοι...) παραμύθιασε καμιά συμμαθήτριά σου να σου ..."κάτσει", να πάρεις εμπειρία, να γίνεις Άντρας(!)

-ΜΟΥΤΖΕΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΕΣ!

Σήκω Αγιάννη Χρυσόστομε, σήκω απ'τον τάφο σου και πέστα σε αυτή νεολαία,σε αυτή τη γηραλέα που δεν άφησε σαρκική αμαρτία επάνω στη σαρκική αμαρτία που να μην την επιτελέσει, νομίζοντας ότι παραβαίνοντας την Εντολή του Κυρίου περί Παρθενίας, ότι κάτι καλύτερο για τη ζωή του, οικοδόμησε.

-ΜΟΥΤΖΕΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΕΣ!




Μην παραλείψετε να διαβάσετε και τα πολύ ζουμερά σχόλια με εύστοχες σκέψεις και πρακτικές συμβουλές. Σταχυολογώ ενδεικτικά:

[] Κάνε θέμα ζεματιστής προσευχής και το θέμα του συντρόφου.
Αν πιστεύεις ότι ΕΚΕΙΝΟς ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ άκρη ΤΗΣ ΓΗΣ, ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΙ!
Έχω ζήσει ΤΕΤΟΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Βέβαια, συν Αθηνά και χείρα κίνει!

Βγες και λίγο από το σπίτι.

[] «Τίποτε ας μην είναι στη γυναίκα τιμιώτερο από τον άνδρα της και τίποτε στον άνδρα προσφιλέστερο από τη γυναίκα του. Αυτό συγκροτεί τη ζωή μας, η ομόνοια της γυναίκας προς τον άνδρα, αυτό συγκροτεί όλο τον κόσμο»

[] Η διαφύλαξη της παρθενίας στον άνθρωπο είναι πολύ σπουδαίο πράγμα κατα την γνώμη μου!Κατά άλλους θεωρείται βλακεία ,καθώς πιστεύουν οτι η ζωή χωρίς »εμπειρίες» δεν ‘εχει νόημα…

»Πώς θα βρείς τον καλό σύντροφο άν δεν δοκιμάσεις πέντε έξι;» ή »κι άν δεν σου πετύχει καλός απ΄την αρχή…με την πείρα όμως μπορείς και διαλέγεις καλύτερα…»

Πόσο λάθος είναι όλο αυτό!Αυτή δυστυχως είναι η λογική του σήμερα και οι νέοι φτάνουν στα 20 έχοντας δοκιμάσει τα πάντα και είναι τόσο κουρασμένοι ψυχολογικά και ερωτικά που νιώθουν σα να τα έχουν όλα δοκιμάσει κι απο τη ζωη τους δεν περιμένουν τίποτα….

[] χωρίς Χριστό και από τα 10 να παντρευτείς παρθενία δεν θα έχεις.
Στο χωρίο μας οι νέες παντρεύονται κατα μέσο όρο 17-20 χρονών κι όμως ματωμένο σεντόνι δεν βλέπουμε.

[] Το άλλο που έχει καταλάβει η ταπεινότητά μου, σε σχέση με την ατάκα που ακούω:»δεν είμαι ώριμος για γάμο»έχω να πώ ότι ΟΣΟ ΔΕΝ παντρεύεται κάποιος , ΠΟΤΕ δεν ΘΑ είναι επαρκώς ώριμος για γάμο, ακόμη και αν φτάσει διαβάζοντας φιλοσοφίες και θεολογίες περί γάμου μέχρι τα 50!

Ωριμάζει ΚΥΡΙΩΣ, όποιος παντρεύεται.

Ακόμα και αν δεν του δοθούνε παιδιά,ωριμάζει, όπως μαθαίνει κολύμπι, όποιος μπαίνει ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, και όχι όποιος συζητάει τα θεωρητικά της κολύμβησης καθήμενος στην ξηρά -όντας άσχετος από πλατσούρισμα έστω και σε φουσκωμένη σαμπρέλα.

Το πρόβλημα σήμερα πέρα από οικονομικό είναι και ψυχολογικό.
Οι άνθρωποι, αν ζήσουν έστω και μ ί α κακή ερωτική ιστορία προ του γάμου, ΤΡΕΜΟΥΝ μετά,ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ να ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΝ τον επόμενο σύντροφο,και με το δίκιο τους, βέβαια.
Φοβούμενοι το ψειρίζουν στο μη περαιτέρω, το ζήτημα.
Όσο το ψειρίζεις, τόσο ανακαλύπτεις τέρατα κάτω από το χαλί να παραμονεύουν για να σου πιούνε το αίμα.
Όσο το ψειρίζεις βλέπεις το δυνητικό χάος των σχέσεων και κάθεσαι ως ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΚΑΙ ΛΕΣ ΑΥΤΑΡΕΣΚΑ:
-ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!
Γι αυτό η εν Χριστώ παρθενία, κρύβει ευλογία.

[] Και ο χειρότερος γάμος είναι καλύτερος από το μη γάμο, εφόσον ο χειρότερος γάμος είναι άσκηση στην εκκοπή του ιδίου θελήματος, και εφόσον ο μη γάμος είναι βύθιση στον όλο και σκοτεινότερο εγωκεντρισμό μας.

[] -Εγώ, μανδάμ σαλογραία μου,με βάρεσε ο έρωτας και παντρεύτηκα 14 ετών και ο άντρας μου 20!
Από λεφτά, δεν είχαμε μ ί α!
Καμία οικονομική υποστήριξη, καμία δουλειά στα χεράκια μας.
Είχαμε όμως την αγάπη μας(»α! είναι και τα καλύτερα παιδιά οι Μακεδόνες!» ) και διάθεση να δημιουργήσουμε.

Και με τη βοήθεια του Θεού,όχι μόνο δεν πεινάσαμε αλλά ΟΛΑ τα φτιάξαμε, και προκόψαμε.

Δε σου λέω, είχαμε προβλήματα, είχαμε διαφορές χαρακτήρα, είχαμε συγκρούσεις αλλά…λέγαμε:

-Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ!


http://salograia.blogspot.com
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Προγαμιαίες σχέσεις και γάμος.

21

Πείτε ναι στους αντισυμβατικούς γάμους!!



ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ
ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

Έφυγε πλέον ο καιρός ανεπιστρεπτί, τότε που δίναμε όλη μας την προσήλωση στα περιούσια και στα πέριξ του Μυστηρίου του Γάμου: άνθη, στιλάτες μπομπονιέρες, φωτογράφοι, νυφικά μαρκέ με πλούσια ουρά ή με κοφτό μπούστο, πολυέξοδα λουκούλια τραπέζια, η απαραίτητη Μεζονέτα ή το οροφοδιαμέρισμα για το παιδί, με την πλάσμα τηλεόραση και όλα τα συναφή κ.λ.π.
Και να! Να πέφτουν τα χρήματα από τους ταλαίπωρους γονείς (όπως το λέει και η παροιμία: άμα δεν φτιάξεις σπίτι και δεν παντρέψεις παιδί δεν έχεις περάσει τίποτα) χάνοντας έτσι όλο το πνευματικό βάθος του Μυστηρίου της Αγάπης, πλουτίζοντας τους επιτηδείους και μεταποιώντας την πιο χαριτωμένη [=με θεία χάρη] περίοδο της ζωής μας σε αφάνταστη ταλαιπωρία και οικονομική εξόντωση.

Με αποτέλεσμα να αποφεύγουν πλέον και εξ ανάγκης τα νέα παιδιά το Ιερό Μυστήριο του Γάμου και να συζούνε μπλέκοντας πολλές φορές σε επώδυνες και ανευλόγητες προγαμιαίες σχέσεις και φθείροντας ολοένα τον εαυτό και την καρδιά τους.
Καιρός λοιπόν να κάνουμε την επανάσταση. Να φύγουμε από τα συμβατικά. Από το «φαίνεσθαι» να πάμε στο «είναι» και από τους τύπους να πάμε στην ουσία.
Έχω τελέσει εκατοντάδες Γάμους και μπορώ να πω ότι οι πιο πνευματικοί, κατανυκτικοί, όμορφοι με όλο το ρομαντισμό και την χάρη είναι οι απέριττοι Γάμοι.
Όσοι τελούνται με πολλή αγάπη, προσευχή και με λίγους καλεσμένους που έρχονται για να συν-προσευχηθούν και όχι να επιδείξουν την ακριβή τους τουαλέτα, το μαλλί σαν λάχανο και το αρμάνι κουστούμι ή να κάνουν κοινωνικό κους-κους.

Ο τελούμενος Γάμος είναι εξωτερικά μία απλή Ιεροτελεστία όπως είναι το Ιερό Ευχέλαιο ή ο Αγιασμός κ.λ.π. αλλά εσωτερικά είναι ατομική βόμβα χάριτος και ευλογίας που σκοπό έχει την άντληση της Χάριτος του Ιησού Χριστού μας προκειμένου να μεταβάλει το νερό σε κρασί, την νερωμένη αγάπη να την ζυμώσει σε αιώνια και γλυκόπιοτη αγάπη.
Έστω και εάν ζούμε λοιπόν σε παράγκες ή ακόμη και σε ξεχωριστά σπίτια (αφού η τρόϊκα πια δεν το επιτρέπει), έστω αν είμαστε φτωχοί, αναγκασμένοι και περιφρονημένοι, το γεγονός του ΓΑΜΟΥ υφίσταται σε όλο του το μεγαλείο και δεν έχει να κάνει με τις ανθρώπινες ματαιοδοξίες και κοινωνικά «πρέπει».


Ο μύθος ότι ο Θρησκευτικός Γαμος κοστίζει υπερβολικά βρίσκεται μονάχα στο μυαλό όσων σκέφτονται κοσμικά (=μη πνευματικά).
Πόσο λοιπόν κοστίζει ένας γνήσιος και χαριτωμένος Θρησκευτικός Γάμος;

α) 17 ευρώ για το παράβολο Γάμου στην εφορία
β) 15 ευρώ για κληρικόσημα
Δύο κεριά αγνά: 5 ευρώ
Λίγα κουφέτα 30 ευρώ (δεν είναι για χόρταση)
Λίγα ατομικά γλυκά για το κέρασμα: 50 ευρώ (δεν είναι για χόρταση είπαμε)
Μία απλή ανθοδέσμη 30 ευρώ (αν έχετε, πάρτε ένα ωραίο τριαντάφυλλο ή
κάποιο άλλο λουλούδι από τις γλάστρες σας)
Σύνολο: 147 ευρώ.
Τις βέρες τα στέφανα, που μπορείς να τα κατασκευάσεις και μόνος σου με πολλούς έξυπνους και χαριτωμένους τρόπους.
Μία απλή καθαρή ενδυμασία (ας είναι και τζιν). Και πολλή θερμή προσευχή!!

Όσον αφορά τα έξοδα του Ιερού Ναού, προτιμήστε κάποιο Εκκλησάκι δίχως τους βαρυφορτωμένους πολυελαίους και με λίγους ανθρώπους δίπλα σας που σας αγαπάνε πραγματικά.
Όσο για τα έξοδα της Εκκλησίας, αν έχετε την οικονομική δυνατότητα βοηθήστε όσο αγαπάτε, αν όχι, δεν πειράζει! «δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε» (Ματθ.10,8).

Ζήστε λοιπόν ευλογημένα και αθόρυβα, όπως αθόρυβα έζησαν όλοι οι φίλοι μας Άγιοι, όπως αθόρυβα ζωντανεύει ο σπόρος μέσα στης γης τα σπλάχνα και ξεπετάει ανθούς και καρπούς.
«Να μην σε βλέπουν οι ανθρώποι για να σε βλέπει ο Θεός» (π. Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
Και μην ξεχνάμε πως ό,τι κερδίζει σε ποιότητα χάνει σε ποιότητα.
Την διαφορά λοιπόν την κάνει η ΑΓΑΠΗ και όχι τα φράγκα.

Πρεσβύτερος Διονύσιος Ταμπάκης
Ι.Ν.Παναγίας Ναυπλίου

http://o-nekros.blogspot.gr
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Προγαμιαίες σχέσεις και γάμος.

23
Γιώργος έγραψε:E,αμα βάλεις και το τραπέζι μετά,πάει πολύς ο λογαριασμός!147 ευρώ δεν σου φτάνουν ούτε για ζήτω!
E δεν φταίει ο Θεός για το τραπέζι!Τον γάμο εμεις τον κάναμε τόσο πολυδάπανο!Ακριβα νυφικά,ακριβα κουστουμια,ακριβα στολίδια στην εκκλησία,ακριβοί φωτογράφοι,ακριβα τραπέζια,ακριβές προσκλήσεις!
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Προγαμιαίες σχέσεις και γάμος.

24
Έρωτας, σεξ, γάμος και μοναχισμός


Γιατί ο γάμος & ο έρωτας είναι θρησκευτικά θέματα; Τον νοιάζει το Θεό τι κάνω εγώ στο κρεβάτι μου;
Ό,τι και να λέει ο κόσμος, ό,τι και να νομίζει ο καθένας, εμείς το ζήτημα θα το εξετάσουμε όχι ψυχολογικά, κοινωνιολογικά ή ιστορικά, αλλά θα δούμε πώς σχετίζεται με τη σωτηρία ή την απώλεια της αιώνιας ψυχής του ανθρώπου.


Υπενθυμίζω ότι σωτηρία (παράδεισος) είναι η ένωση με το Θεό (και κατ’ επέκτασιν με όλα τα όντα), ενώ απώλεια (κόλαση) είναι η οδυνηρή απομόνωση που συνεπάγεται η απόρριψη αυτής της ένωσης. Και ο παράδεισος και η κόλαση αρχίζουν εδώ και συνεχίζονται στην αιωνιότητα. Οι μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα αυτή είναι αμέτρητες. Βλ. γενικώς στο Σεραφείμ Ρόουζ, Η ψυχή μετά το θάνατο – Οι μεταθανάτιες εμπειρίες στο φως της ορθόδοξης διδασκαλίας, εκδ. Μυριόβιβλος (διάβασέ το ολόκληρο εδώ).




Οι γονείς της Παναγίας, άγιοι Ιωακείμ & Άννα. Η εικόνα που τους παριστάνει αγκαλιασμένους είναι ΚΛΑΣΙΚΗ και πολύ γνωστή στην Ορθοδοξία. Συμβολίζει μάλιστα τη βραδιά που έκαναν έρωτα και "συνέλαβαν" την Παναγία. Βλ. και σχετικό άρθρο.


Οι δύο δρόμοι

Οι άγιοι διδάσκαλοι της χριστιανικής ζωής μάς παραδίδουν από την εμπειρία τους ότι υπάρχουν δύο δρόμοι που οδηγούν τον άνθρωπο στην ένωση με το Θεό: ο γάμος και ο μοναχισμός (=το να γίνει κάποιος μοναχός, δηλ. καλόγερος).
Ο μοναχισμός (με την αφοσίωση στη συστηματική καλλιέργεια της προσευχής και της πραγματοποίησης της εντολής της αγάπης) αποσκοπεί στην άπειρη διεύρυνση της νοερής καρδιάς, ώστε να χωρέσουν σ’ αυτήν ο Θεός και όλα τα πλάσματα. Γι’ αυτό είναι πιο εξελιγμένη μορφή χριστιανικής ζωής από τον έγγαμο βίο, αλλά είναι επίσης πολύ πιο δύσκολη, ακόμη και επικίνδυνη! Γι’ αυτό, ο μοναχισμός δεν είναι κανόνας στη χριστιανική ζωή, αλλά εξαίρεση (όπως και στην επιστήμη ή την τέχνη, το να αφοσιώνεσαι 100% και να καταλήγεις ο Αϊνστάιν ή ο Μπετόβεν, δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση).
Ο κανόνας λοιπόν, ο κατάλληλος για όλους, είναι ο γάμος. Στο γάμο, παίρνεις μαζί σου έναν άλλο άνθρωπο, του προσφέρεις τον εαυτό σου εξ ολοκλήρου και ενώνεσαι μ’ αυτόν σε έναν άνθρωπο. Το παντρεμένο ζευγάρι είναι πλέον ένας άνθρωπος, αποτελούμενος από δύο πρόσωπα, όπως η Αγία Τριάδα είναι ένας Θεός αποτελούμενος από τρία Πρόσωπα. Η ένωση αυτή πραγματοποιείται από το Άγιο Πνεύμα κατά την τελετή του γάμου – γι’ αυτό και μόνον ένας γάμος υπάρχει, ο εκκλησιαστικός. Ο «πολιτικός γάμος» ή η «ελεύθερη συμβίωση», δεν είναι γάμοι, αλλά συμφωνίες.

Ο εκκλησιαστικός γάμος δεν είναι υπόθεση του ζευγαριού, αλλά ολόκληρης της Εκκλησίας (της κοινωνίας των χριστιανών), γι’ αυτό καλούνται στο ναό οι υπόλοιποι, όχι βέβαια για... κουτσομπολιό, αλλά για να προσευχηθούν για το ζευγάρι. Επίσης δεν είναι μόνο γιορτή, αλλά και σταυρός, δηλαδή αυτοθυσία. Δυστυχώς, δεν έχουμε προστατεύσει το γάμο, αλλά τον έχουμε μετατρέψει σε έναν άψυχο θεσμό – και τελικά τον έχουμε αρνηθεί. Θα μιλήσουμε γι’ αυτό παρακάτω.

Σκοπός του γάμου: με την απόλυτη αυτοπροσφορά στον/στη σύζυγο, μαθαίνω να είμαι ταπεινός και να αγαπώ απόλυτα, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμη κι αν ο άλλος δε μου προσφέρει αυτά που νόμιζα ότι θα λαμβάνω. Μαθαίνω να συγχωρώ (συν+χωρώ = χωράω με τον άλλο στον ίδιο χώρο). Στη συνέχεια, παίρνοντας μαζί μου τον άλλο (τον «δικό μου άλλο»), προχωράμε στηρίζοντας ο ένας τον άλλο στη διεύρυνση της καρδιάς μας, ώστε να πλησιάσουμε την ένωση με το Θεό και με όλα τα όντα.
Το σεξ εντός του γάμου ολοκληρώνει την ένωση των δύο προσώπων και την επισφραγίζει με τη σύλληψη των παιδιών – αυτό κάνει το ζευγάρι να συμμετέχει στο δημιουργικό έργο του Θεού, να γίνεται συνδημιουργός ανθρώπων, συνεργάτης του Θεού. Τα παιδιά, όταν έρθουν, συμβάλλουν στην επέκταση της αγάπης σε άλλους και καλό είναι να μην τα αποφεύγουμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι «σκοπός του γάμου» είναι η «διαιώνιση του είδους».



Το σεξ προκαλεί ηδονή. Αν δεν προκαλούσε, τα ζώα ή (ώς ένα βαθμό) και οι άνθρωποι δεν θα ενδιαφέρονταν για τη διαιώνιση του είδους. Στη φύση, ωμά και ξερά, το σεξ υπάρχει για τη διαιώνιση του είδους. Έτσι, η ηδονή που προκαλεί είναι μια σοφή παρέμβαση «της φύσης» (όπως λένε οι άθεοι) ή του Θεού, όπως λέμε οι χριστιανοί, ώστε να δοθεί ένα κίνητρο για την αναπαραγωγή.
Οι άνθρωποι λοιπόν δεν κάνουν σεξ μόνο για να αποχτήσουν παιδιά, αλλά και για να νιώσουν ηδονή. Η ηδονή αυτή είναι ευλογημένη μέσω της τελετής του γάμου και ο απόστολος Παύλος ζητά από τους συζύγους να μην τη στερούν στον/στη σύζυγό τους (Α΄ προς Κορινθίους, κεφ. 7, στίχ. 5 – βλ. όλο το κεφάλαιο 7 περί γάμου και παρθενίας).
Όταν ο άνθρωπος ανακάλυψε ότι μπορεί να αποσυνδέσει το σεξ από το γάμο και από την απόχτηση παιδιών, φέρθηκε σαν τον ιδιοκτήτη της χήνας με τα χρυσά αβγά (που την έσφαξε, νομίζοντας πως είναι γεμάτη αβγά!!!): έπεσε με τα μούτρα. Και φυσικά μετέτρεψε το σεξ σε επικερδές εμπορικό-καταναλωτικό προϊόν, εντάσσοντάς το παντού. Έτσι εκχυδαΐζει κάτι ιερό, ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο.
Να το πω αλλιώς: όταν μια κοπέλα/γυναίκα μού στέλνει "ερωτικά μηνύματα" και με κάνει να την επιθυμήσω ("γίνει ποθητή", "εκπέμπει θηλυκότητα", όπως λένε οι ...μοντέρνοι), αυτόματα μέσα μου υποβαθμίζεται ως άνθρωπος-εικόνα του Θεού, αδελφός και συνάνθρωπός μου, και καταντάει αντικείμενο του πόθου μου: θέλω να την [bip]... Γι' αυτό μέσα στο σεξουαλικό πόθο υπάρχει ο κίνδυνος της αμαρτίας, τόσο για μένα (που τη βλέπω και την ποθώ, αντί να την αγαπώ), όσο και για κείνη, που με έκανε να τη δω έτσι (τα ίδια φυσικά ισχύουν και ανάποδα, από τον άντρα προς τη γυναίκα). Αυτή την αμαρτία θέλει να προλάβει η Ορθοδοξία (δηλ. το ευαγγέλιο και οι άγιοι) με τον ιερό θεσμό & δεσμό που λέγεται γάμος.





Ο άνθρωπος, παύοντας να ενδιαφέρεται για την ένωση με το Θεό, δεν ενδιαφέρεται και για το γάμο. Την ηδονή μπορεί να την απολαύσει «πιο άνετα» χωρίς την ισόβια δέσμευση που απαιτεί ο γάμος! Όμως, η αποσύνδεση του σεξ από το γάμο και από την απόχτηση παιδιών και η μετατροπή του απλώς σε μέσο απόλαυσης, περιέχει κινδύνους: ποιος θα θέσει φραγμούς στην εκμετάλλευση του άλλου, στην αντιμετώπισή του ως εργαλείου ηδονής, στον τραυματισμό των συναισθημάτων του; Συνθήματα όπως «δεν υπάρχει αμαρτία» και «ας κάνουμε ό,τι θέλουμε» μετατρέπουν εύκολα στη ζωή σε κόλαση. Και τελικά, αφού ο άνθρωπος χορτάσει σεξουαλική ηδονή, και ικανοποιήσει τις φαντασιώσεις του, μένει μόνος και πιθανόν πληγωμένος.
(Για να μην αναφέρουμε τις σεξουαλικές διαστροφές, όπου ο άλλος ξεκάθαρα μετατρέπεται σε αντικείμενο, όχι μόνο στο βιασμό και την παιδεραστία, αλλά και στο σαδισμό κ.λ.π.).

Σχέσεις εκτός γάμου

Σε μια «ελεύθερη» (εκτός γάμου) ερωτική σχέση, οι άνθρωποι στερούν τον εαυτό τους από τη χάρη του Θεού, η οποία, με το γάμο, τους ευλογεί και τους ενώνει σε έναν άνθρωπο. Είναι «αμαρτία» αυτό; Μάλλον, συνήθως είναι συνέπεια της αμαρτίας, δηλαδή της αποκοπής του Θεού από τη ζωή μας ή της κατασκευής ενός «ιδιωτικού» χριστιανισμού, στον οποίο νομίζουμε ότι είμαστε «εντάξει με το Θεό» χωρίς καμία σχέση με την Εκκλησία που Εκείνος ίδρυσε για μας.
Ένα ζευγάρι, αν αγαπιέται στ’ αλήθεια, γιατί να μην παντρευτεί;
Είτε α) διότι αγνοεί εντελώς τη σημασία του γάμου (αληθινή ένωση των δύο) ,
είτε β) διότι κατά βάθος ο ένας ή και ο άλλος θέλει να μπορεί να διαλύσει τη σχέση όποτε το επιθυμήσει.
Και οι δύο αυτοί λόγοι δε βοηθάνε τον άνθρωπο να πλησιάσει το Θεό. Συχνά μάλιστα δεν τον βοηθάνε ούτε να ζήσει σαν άνθρωπος.
Οι ευαίσθητοι άνθρωποι σήμερα έχουν φτάσει στο σημείο να λένε ότι πρέπει να «κάνεις σχέση» μόνον όταν αγαπάς αληθινά και να μένεις πιστός (μονογαμικός). Η Εκκλησία (ως συνήθως) φτάνει ένα βήμα πιο πέρα: ενώνει τους δύο ανθρώπους σε έναν, θεμελιώνοντας μια αδιάσπαστη σχέση, με στόχο την ένωση με το Θεό.
Η ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει φοβία με το σεξ, όπως η δυτική χριστιανοσύνη (ρωμαιοκαθολική και προτεσταντική), στην οποία το σεξ εσφαλμένα θεωρήθηκε αμαρτωλό. Όμως προστατεύει και ευλογεί το σεξ, εντάσσοντάς το στα πλαίσια του γάμου, δηλαδή της πλήρους ψυχοσωματικής ένωσης δύο ανθρώπων διά της χάριτος και της ευλογίας του Αγίου Πνεύματος.


Παθολογία του γάμου

Ένας γάμος με στερεή βάση τα βγάζει πέρα σε οποιεσδήποτε συνθήκες: σε ασθένεια ή αναπηρία, φτώχεια, στερήσεις, ανεργία, εξορίες, ακόμη και ηθικά στραβοπατήματα του/της συζύγου ή και των δύο συζύγων (αφού πάντα υπάρχει δυνατότητα για μετάνοια και συγχώρηση). Η χάρη του Θεού ενισχύει τους ανθρώπους, ώστε η αγάπη να ξεπεράσει τις αδυναμίες. Πώς λοιπόν τόσοι γάμοι καταλήγουν σε αποτυχία, σε βία, καταπίεση, ψυχική και σωματική οδύνη και τελικά σε διάλυση; Πού είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος σ’ αυτούς;
Εννοείται ότι η χάρη του Θεού δεν ενεργεί, αν οι άνθρωποι κλείνουν το Θεό έξω από τη ζωή τους. Εκκλησιαστικός γάμος δε σημαίνει μόνο μια ημίωρη τελετή, αλλά διαρκής σχέση της νέας οικογένειας με την εκκλησιαστική ζωή (την προσευχή, τη νηστεία, τον εκκλησιασμό, την εξομολόγηση και τη θεία Μετάληψη), με σκοπό την καλλιέργεια της ταπείνωσης, της συγχωρητικότητας και της αγάπης. Αν έστω και μόνο ο ένας προσεύχεται και αγωνίζεται πνευματικά, ο άλλος μπορεί να μετανοήσει και ο γάμος μπορεί να σωθεί.
Όταν η Εκκλησία (=το σπίτι μας και η κοινωνία των χριστιανών) ζει σωστά, κάθε χριστιανός έχει τον πνευματικό του, στον οποίο εξομολογείται από παιδί. Η εξομολόγηση δεν είναι μια «ανάκριση» για εντοπισμό αμαρτιών, αλλά μια διαρκής σχέση αγάπης και μαθητείας σε έναν έμπειρο και ταπεινό πνευματικό διδάσκαλο, που έχει σκοπό να μας βοηθήσει να παρακάμψουμε ό,τι μας εμποδίζει να αγαπήσουμε το Θεό και τον πλησίον (να «καθαρίσουμε την καρδιά μας από τα πάθη»). Η διαδικασία αυτού του καθαρισμού μπορεί να διαρκέσει χρόνια, όμως όσο προοδεύει, τόσο πιο ώριμος και υπεύθυνος (δηλαδή, για να το πω θεολογικά, τόσο πιο ταπεινός και άγιος) γίνεται ο άνθρωπος.
Συνεπώς, ο άνθρωπος θα πρέπει να παντρεύεται αφού λάβει ευλογία από τον πνευματικό του. Όσο είναι ανεύθυνος και ανώριμος, είναι ακατάλληλος για γάμο και ο πνευματικός του δεν θα του δώσει ευλογία μέχρι να προοδεύσει ηθικά. Και, μετά το γάμο, η ηθική αυτή πρόοδος συνεχίζεται – γι’ αυτό, όπως το ζευγάρι έχει οικογενειακό γιατρό, πρέπει να έχει και οικογενειακό πνευματικό.
Εννοείται ότι, όπως αναζητάς με προσοχή τον κατάλληλο γιατρό, έτσι αναζητάς και τον κατάλληλο πνευματικό (και στην εποχή μας υπάρχουν πολλοί καλοί πνευματικοί – όσοι και καλοί γιατροί). Η σχέση με τον πνευματικό δεν πρέπει να γίνεται εξάρτηση και θρησκοληψία, αλλά να βοηθά το ζευγάρι στην αλληλοκατανόηση, την αγάπη και την πνευματική πρόοδο. Πρέπει να του δίνει χαρά: αυτό που οι σοφοί παλιοί χριστιανοί ονόμαζαν «χαρά Θεού». Εκκλησιαστική ζωή χωρίς χαρά δεν είναι υγιής ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωή, και χρειάζεται αναπροσαρμογή και θεραπεία.
Αλλά και χωρίς εκκλησιαστική ζωή, ο άνθρωπος στερεί τον εαυτό του από τη χαρά του Θεού, την οποία στη συνέχεια αναζητά σε γήινα υποκατάστατα. Ομοίως, οι σύμβουλοι γάμου, οι σχολές γονέων και οι ψυχοθεραπευτές, σπουδαίες προσπάθειες του δυτικού πολιτισμού, είναι τα υποκατάστατα της εξομολόγησης – που έχουν όμως διαφορετικό ρόλο, γιατί αποστολή της εξομολόγησης είναι το σημαντικότερο: η προσέγγιση Θεού και ανθρώπου, κατά την οποία άλλωστε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα ξεπερνιούνται.




Ένα κοινωνικό πρόβλημα: συσσωρεύοντας πρόσθετες ανάγκες, η κοινωνία σήμερα ωθεί τον άνθρωπο να παντρεύεται μετά τα 30 του. Προκύπτει έτσι μια «ψαλίδα» 15-20 χρόνων ανάμεσα στη σεξουαλικότητα και το γάμο. Η λύση του προβλήματος απαιτεί μετατόπιση των ενδιαφερόντων της κοινωνικής ζωής, πράγμα δύσκολο, όμως απαραίτητο για την προστασία του γάμου, δηλαδή ενός δρόμου για τη σωτηρία του ανθρώπου.
Το διαζύγιο είναι για το γάμο ό,τι ο ακρωτηριασμός σε μια εγχείρηση: η τελευταία λύση, ανεπιθύμητη αλλά αναγκαία, για να αποκοπεί ένα μέλος, όχι επειδή απλώς δεν θεραπεύεται, αλλά επειδή οδηγεί όλο τον οργανισμό στη σήψη και το θάνατο.
Η τρομερή ευκολία επιλογής του διαζυγίου στις μέρες μας οφείλεται στην απόλυτη άρνηση των ανθρώπων να ανοίξουν με ταπείνωση και αγάπη την καρδιά τους στον άλλο, θυσιάζοντας τον εγωισμό τους. Αυτό είναι φυσικό, αφού «δε χρειαζόμαστε πια» την εκκλησιαστική τελετή του γάμου, ούτε τη θεία χάρη που προσκαλείται με αυτήν. Τα «ξεπερασμένα στοιχεία» του γάμου οδηγούν στην προτίμηση της «ελεύθερης σχέσης». Έτσι όμως κλείνουν ένα δρόμο που είχε μείνει ανοιχτός προς το Θεό.

ΜΙΚΡΗ ΛΙΣΤΑ ΕΓΓΑΜΩΝ ΑΓΙΩΝ

Ο απόστολος Πέτρος (βλ. Ματθ. 8, 14-17), σύζυγος του οποίου θεωρείται από την παράδοση η αγία Ιωάννα (μία από τις μυροφόρες), o άγιος Σπυρίδωνας, ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ο διάκονος Φίλιππος, ο άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων, προστάτης των μελισσών, η αγία Υπομονή, η αγία Σοφία, που μαρτύρησε με τις τρεις μικρές κόρες της, η αγία Ιουλίττα, μητέρα του παιδομάρτυρα αγίου Κηρύκου, η αγία Ευβούλη, μητέρα του γιατρού αγίου Παντελεήμονα, η αγία Άννα, μητέρα του προφήτη Σαμουήλ, η αγία Θεοδότη, μητέρα των αγίων γιατρών Κοσμά και Δαμιανού των αναργύρων, οι αγίες Μακρίνα και Εμμέλεια, γιαγιά και μητέρα του Μεγάλου Βασιλείου, η αγία Νόννα, μητέρα του ποιητή αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, η αγία Ανθία, μητέρα του αγίου Ελευθερίου, η αγία Ελένη, η αγία Μελάνη (γιαγιά και εγγονή με το ίδιο όνομα), οι αγίες Θεοδώρα και Θεοφανώ οι αυτοκράτειρες, οι σύγχρονοι άγιοι Σεραφείμ της Βίριτσας, Νικόλαος Πλανάς (Αθήνα), Λουκάς ο Ιατρός και πολλοί άλλοι.




Οι άγιοι Ζαχαρίας & Ελισσάβετ, γονείς του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (από εδώ).


Ζεύγη αγίων

Οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα (γονείς της Θεοτόκου), Ζαχαρίας και Ελισάβετ (γονείς του Προδρόμου), Ακύλας και Πρίσκιλλα, οι μάρτυρες Τιμόθεος και Μαύρα, η αγία Πολυχρονία και ο μάρτυρας σύζυγός της άγιος Γερόντιος (γονείς του αγίου Γεωργίου), οι άγιοι Θεοπίστη και Ευστάθιος, που μαρτύρησαν μαζί με τα παιδιά τους, τους αγίους Αγάπιο και Θεόπιστο, οι άγιοι Ξενοφών και Μαρία, που γιορτάζουν επίσης μαζί με τους γιους τους, τους αγίους Αρκάδιο και Ιωάννη, οι άγιοι Χρύσανθος και Δαρεία, Αδριανός και Ναταλία, Γαλακτίων και Επιστήμη κ.π.ά.


http://o-nekros.blogspot.gr/2010/09/blog-post_12.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Ένας διάλογος περί προγαμιαίων σχέσεων και παρθενίας

25
Ένας διάλογος περί προγαμιαίων σχέσεων και παρθενίας


Διαβάστε στη συνέχεια ένα κείμενο το οποίο δημοσιεύθηκε στο μηνιαίο ενοριακό περιοδικό "ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ".

Ίσως το βρείτε ενδιαφέρον. Μας το έστειλε ο ακροατής μας και συντάκτης του Αναστάσιος Μυρίλλας, τον οποίο και ευχαριστούμε.

- Μπορείς να μου πεις τι έχει πάθει η εκκλησία με τις προγαμιαίες σχέσεις; Δηλαδή τί κακό βρίσκει; Δεν πρέπει να γνωρίζει ο άντρας την κοπέλα πριν την πάρει;
- Γιατί κλεισμένη σε τσουβάλι τού τη δίνουν; Δεν την βλέπει πριν το γάμο; Δεν μιλούν μεταξύ τους;
- Έλα τώρα ξέρεις τι εννοώ.
- Μα ακριβώς επειδή ξέρω και ξέρω ότι έχεις και κόρες, αδυνατώ να καταλάβω. Δηλαδή θέλεις και εσύ οι κόρες σου να … γνωρίζουν καλά όλους τούς –ίσως- μέλλοντες συζύγους τους;
- Ε! Εντάξει δεν λέμε και όλους!
- Α! Μόνον όσους πρέπει! Άσχετα με το εάν αυτοί μπορεί να είναι και δέκα ή είκοσι!!! Μπορείς να μου πεις ποια η διαφορά μεταξύ αυτού και της πορνείας;
- Αναστάση πολύ μακριά το πας! Εγώ μιλάω για μία άντε δύο φυσιολογικές σχέσεις.
- Ωραία, ας πούμε ότι θα είναι ένας (που σου βάζω υπογραφή ότι εάν γίνει αρχή δεν θα είναι ένας). Το θεωρείς σωστό; Να δοκιμάσει κάποιος το κορίτσι σου λες και είναι αντικείμενο ευχαρίστησης ανδρών και να περιμένεις εναγωνίως και το αποτέλεσμα;
- Ξέρεις ότι δεν το βλέπω έτσι. Εγώ απλά λέω ότι δεν είναι κακό να γνωρίσει και έναν ή δύο πριν παντρευτεί. Τι θα χάσει; Η πρώτη θα είναι ή η τελευταία;
- Ίσως να γελάσεις μα πες μου, πόσο μπορεί να στοιχίζει η αρετή της παρθενίας για να την ξαναποκτήσει ένα κορίτσι και ποιος μπορεί να του τη δώσει πίσω;
- Τώρα με την πρόοδο της ιατρικής όλα γίνονται!
- Ναι, όλα γίνονται! Μόνο που υπάρχει μια διαφορά. Πρώτα πρώτα δεν αποκτά και πάλι την αρετή παρά μόνον το ιδίωμα. Και δεύτερον μέσα της θα ξέρει ότι αυτό που είχε από την ώρα που γεννήθηκε δεν υπάρχει πλέον, χάθηκε. Αυτή λοιπόν, την εκ γενετής αρετή που είχε μπορεί να την ξαναποκτήσει;
- …Όχι…
- Άρα λοιπόν, αυτοί και μόνον οι λόγοι, καθιστούν αυτήν την ιδιότητα μοναδική. Σωστά;
- Σωστά.
- Επομένως αυτό το τόσο μοναδικό και πολύτιμο δώρο και σφραγίδα, γιατί μέσα σε μια στιγμή να το πετάξει και να το χάσει, έτσι ανούσια και απερίσκεπτα; Γιατί να επιτρέψει στον οποιονδήποτε πρώτο τυχόντα, που μετά από λίγο καιρό ούτε καν θα την θυμάται, να της το αφαιρέσει χωρίς καμία επίγνωση κι εκτίμηση;
- Μα για στάσου, έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή δεν θα το χάσει;
- Ναι, θα το χάσει. Όμως αυτό θα γίνει αφού θα έχει πάρει την ευλογία και την άδεια από Αυτόν που της το χάρισε. Και έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο διατηρείται η παρθενία και μέσα στο γάμο. Και δεν θα σου αναφέρω τα της Γεννέσεως, όπου ο Θεός σε ΕΝΑΝ άνδρα και σε ΜΙΑ γυναίκα έδωσε την εντολή «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε», δηλαδή γίνεσθε ανδρόγυνο. Ο άνδρας και η γυναίκα, ΜΟΝΟ με την ευλογία του Θεού, γίνονται ένα ανδρόγυνο, ένας άνθρωπος, κι επομένως η αρετή αυτή συνεχίζεται και για τους δύο αφού πλέον είναι ΕΝΑΣ, είναι «ο άνθρωπος».
- Και πού είναι το κακό εάν μία κοπέλα ζήσει με έναν άνδρα, αλλά χωρίς να υπάρχει γάμος; Πάλι δεν θα υπάρχει αυτή η παρθενία που λες;
- Εάν δεν κάνω λάθος έχεις τρία παιδιά. Δύο κορίτσια και ένα αγόρι, έτσι δεν είναι; Πως θα σου φαινόταν εάν ο γιος σου έκανε γυναίκα του την κόρη σου και αδελφή του;
- Μα αυτό είναι ανωμαλία.
- Βεβαίως και είναι. Και γιατί να μην είναι ανωμαλία στα μάτια του Θεού η συνεύρεση κάποιου με μία γυναίκα, την στιγμή που όλοι μας είμαστε αδέλφια με έναν Πατέρα; Αδελφός μου ο γιος μου, αδελφός μου ο πατέρας μου, αδελφή μου η γειτόνισσα, αδελφή μου η σύζυγός μου. Όλων ο πατέρας είναι ο Θεός και όλοι είμαστε αδέλφια. Μόνο με την ευλογία του Θεού, που δίδεται μέσω του ιερού μυστηρίου του γάμου, έχουν την άδεια ένας άνδρας και μία γυναίκα να γίνουν ένα. Όχι απλά να συνευρεθούν δύο μέχρι χθες άγνωστοι για μια στιγμή ευχαρίστησης! Αλλά να γίνουν ένας άνθρωπος, με μία πορεία και με έναν σκοπό. Την σωτηρία την δική τους αλλά και των παιδιών τους, τα οποία παιδιά τους θα είναι καρπός από την ευλογημένη και γεμάτη αγάπη συνεύρεσή τους. Μόνον έτσι είναι επιτρεπτή η συνεύρεση δύο ανθρώπων. Πρώτα θα παρουσιαστούν μπροστά στον Δημιουργό και Πατέρα τους να Του ζητήσουν ταπεινά την άδεια να κάνουν οικογένεια και μετά θα συνευρεθούν. Όποιος άλλος τρόπος ή θεσμός, είναι εκ του πονηρού. Είναι απλά για να ικανοποιεί κάποιος τις σαρκικές του επιθυμίες χωρίς καμία επιβάρυνση και χωρίς καμία υποχρέωση. Είναι ένα κόλπο για σαρκική ευχαρίστηση, αποφεύγοντας μάλιστα και την τήρηση της πρώτης εντολής του Θεού «αυξάνεστε και πληθύνεστε», την οποία τηρούν όλα τα πλάσματά Του. Και εάν προκύψει και καμία εγκυμοσύνη … τότε η ψυχούλα αυτή που δεν διάλεξε η ίδια να έρθει στη ζωή, αυτομάτως παίρνει το όνομα «ανεπιθύμητος/η» και σχεδόν πάντα δολοφονείται αργά και βασανιστικά από κάποιους ‘γιατρούς’ οι οποίοι μετατρέπουν τα ιατρικά εργαλεία, σε εργαλεία βασανιστηρίων και θανάτου. Και εάν αποφασίσει μία κοπέλα να κρατήσει το παιδί, τότε όπως ξέρεις καλά, οι περισσότερες εγκαταλείπονται από τον … πιστό τους σύντροφο και βρίσκονται μόνες τους χωρίς καμία βοήθεια για να μεγαλώσουν το παιδί τους. Πες μου σε παρακαλώ, τι το όμορφο βλέπεις σε όλο αυτό;
- Ε! Εντάξει, σίγουρα δεν είναι ωραίο.
- Τότε γιατί το υποστηρίζεις και παίρνεις και στο λαιμό σου τα παιδιά που σε ακούν;
- Μα αυτά που μου λες μπορούν να γίνουν και μέσα στο γάμο.
- Σαφώς και μπορεί να γίνουν. Και γίνονται και συχνότερα σήμερα, αφού δεν υπάρχει αγάπη μεταξύ των ανθρώπων αλλά ούτε πίστη, ούτε και επίγνωση του τι είναι ο γάμος. Όμως, μέσα στο ιερό μυστήριο του γάμου όλα είναι διαφορετικά. Είναι λες και υπάρχει ένα πέπλο που καλύπτει και προστατεύει την οικογένεια. Τότε, και να θέλει ο ένας από τους δύο να φύγει, το σκέφτεται πολύ. Είναι σα να τον κρατάει μια αόρατη δύναμη. Βέβαια σαφώς και εάν το θελήσει πολύ τα διαλύει όλα. Όμως θα το σκεφτεί πολύ. Ακόμα και οι ειδικοί ψυχολόγοι και οικογενειακοί σύμβουλοι προτείνουν να τελείται γάμος. Δηλαδή τα αυτονόητα που τα τηρούσανε πατροπαράδοτα οι αγράμματοι παππούδες μας, έρχεται η επιστήμη να μας τα προτείνει σαν τον ασφαλέστερο δρόμο για την οικογένεια!!!
- Τέλος πάντων, το να πάει μία δεκαεπτάχρονη ένα τριήμερο με το αγόρι της και την παρέα τους δεν το βλέπω κακό. Στο κάτω κάτω όλοι έτσι κάνουν. Και ξέρεις όταν δεν ακολουθείς την πρόοδο απομονώνεσαι και αυτό είναι πολύ άσχημο. Βρίσκεσαι μόνο σου χωρίς φίλους και παρέες.
- Κοίταξε, εάν εννοείς πρόοδο την απομάκρυνση από την αλήθεια, τότε μπορείς να σκέφτεσαι έτσι. Όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζεις η αλήθεια δεν αλλάζει. Το τραπέζι πάνω στο οποίο ακουμπούμε τώρα, μπορείς να ονομάσεις ή να το περιγράψεις όπως θέλεις. Δεν θα πάψει, όμως, ποτέ να είναι τραπέζι. Θα αρχίσει να αλλοιώνεται ο ορισμός και η εικόνα του, μόνον όταν θα έχεις εσύ κάποιο συμφέρον για να πείσεις τον άλλο ότι αυτό δεν είναι τραπέζι. Μόνον όταν έχουμε συμφέρον διαστρεβλώνουμε την αλήθεια. Και δυστυχώς, εδώ είναι που την έχουμε πατήσει. Επειδή έχει κυριαρχήσει πια (ειδικά στους νέους) το πάθος της σαρκολατρείας, μας οδηγεί στο να διαστρεβλώσουμε την αλήθεια, να πείσουμε ότι το κακό είναι καλό κι ότι αυτό λέγεται πρόοδος κι επομένως μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας αρέσει, χωρίς αναστολές και ενοχές. Και ταυτόχρονα παρουσιαζόμαστε και σαν προοδευτικοί, ενώ οι υπόλοιποι που δεν ακολουθούν βαφτίζονται αναχρονιστικοί, παλιομοδίτες και γραφικοί. Και δεν καταλαβαίνουν οι ανόητοι ότι το μόνο που διαστρεβλώνουν είναι ο ίδιος ο Χριστός. Διότι εάν πιστεύει κάποιος και αγαπάει τον Χριστό, πώς και με τί τόλμη θα αλλάξει τα λόγια Του και τις επευφημίες Του για την αρετή τής παρθενίας αλλά και την κατάκριση, από τον ίδιο, της πορνείας; Πόσο πολύ έχουμε ξεπέσει, ώστε με τόσο μεγάλη ευκολία να ανταλλάσουμε το χρυσάφι με το κάρβουνο, επειδή όλοι γύρω μας λερώθηκαν κι έγιναν μαύροι;!! Τέλος πάντων, με ρώτησες και εγώ σαν φίλος όφειλα να σου απαντήσω. Από κει και πέρα κάνε όπως νομίζεις.


Ο Θεός να μας λυπηθεί και να μας συγχωρήσει.
Μυρίλλας Αναστάσιος


http://opougis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_31.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Προγαμιαίες σχέσεις και Ορθόδοξη πίστη.

26
Ο άγιος Πορφύριος για τις προγαμιαίες σχέσεις


«Έρχονται σε μένα καμιά φορά και αγόρια και κορίτσια. Τα καημένα τα παιδιά και τι δεν έχουν κάνει, όλες τις αμαρτίες τις σαρκικές τις έχουν κάνει, μα εγώ τ’ αγαπώ».

Ο Γέροντας δεν δικαιολογούσε τις πράξεις των παιδιών, τις χαρακτήριζε ως σαρικές αμαρτίες, αλλά συγχρόνως τα αγαπούσε σαν πολύτιμες ψυχές «υπέρ ων Χριστός απέθανε».
Με την αγάπη του, τους προσείλκυε σαν μαγνήτης και τους θεράπευε σταδιακά από την σαρκολατρεία τους. Η πατερική αυτή στάση του Γέροντα, παρεξηγήθηκε από μερικούς συντηρητικούς που πένθησαν και μερικούς προοδευτικούς που πανηγύρισαν, για την ίδια
αιτία: Για το ότι τάχα ο Γέροντας «ανέχεται» τις σαρκικές αμαρτίες. Δεν καταλάβαιναν ότι η αμαρτία δεν καταπολεμείται, ούτε με την μισαλλόδοξη καταδίκη του αμαρτωλού, ούτε με την ένοχη νομιμοποίηση της πτώσης. Ο Γέροντας πολεμούσε αποτελεσματικά την αμαρτία, αγαπώντας τον αμαρτωλό και βοηθώντας τον να συνειδητοποιήσει την ευθύνη του για τις πτώσεις του και την δυνατότητα απαλλαγής του απ’ αυτές και από την ενοχή με την μετάνοια και την εν Χριστώ ζωή. Ήθελε να οδηγεί στην καινούρια ζωή και όχι να ταλαιπωρεί τις ψυχές με την παλιά.

Σε μια μητέρα έλεγε: «Να προσέχεις και να προσεύχεσαι, τα παιδιά σου να μη πέσουν στη σαρκική αμαρτία. Βέβαια και με το λογισμό αμαρτάνει κανείς, αλλά ελαφρότερα, ενώ με τη σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ’ αυτή γίνονται βαθιές αλλαγές και ζημιές στην ψυχή».


(Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Γεωργίου Καλπούζου «Έφηβοι και προγαμιαίες σχέσεις», σελ. 77-78)
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Προγαμιαίες σχέσεις και Ορθόδοξη πίστη.

27
Μια κοινωνία που πήρε τον έρωτα και τον ευτέλισε...



Εσύ, μικρέ, που κάθε μέρα βομβαρδίζεσαι από κάθε είδους σεξουαλικές εικόνες. Εσύ που δεν θα είσαι αρκετά άντρας, αν μέχρι τα δεκαοκτώ σου, ή τα είκοσι, ή τα είκοσι δύο σου, δεν έχεις ακόμα ‘’πηδήξει’’…
Και εσύ, κοπελιά, που ντρέπεσαι να πεις στις φίλες σου πως δεν έχεις ολοκληρώσει. Εσύ που μαγκώνεις όταν σε ρωτάνε με έκπληξη στα μάτια ‘’…μα γιατί; Δηλαδή είσαι ακόμα παρθένα; Μα εσύ δεν είχες σχέση;…’’.

Εσείς παιδιά, που είστε στο ξεκίνημα της ζωής σας, σε μια από τις πιο όμορφες φάσεις σας, με έναν κόσμο ολάκερο να περιμένει να ανοιχτεί μπροστά σας…
Απλά αγνοήστε μας.
Αγνοήστε μας με θάρρος. Αγνοήστε μας με υπεροψία…
Αγνοείστε μας, γιατί το μόνο πράγμα που μπορέσαμε να σας παραδώσουμε, είναι μια κοινωνία πανσεξουαλισμού. Μια κοινωνία που πήρε τον έρωτα και τον ευτέλισε, που εξίσωσε την αγάπη με φτηνό, γρήγορο και ξερά ηδονικό σεξ.
Μια κοινωνία, που το σεξ, το έκανε προϋπόθεση.
Αποτύχαμε…

Και επειδή αποτύχαμε, δεν αντέξαμε στην ιδέα ότι θα τα πάτε εσείς καλύτερα. Γι’ αυτό θελήσαμε να σας τραβήξουμε στον ίδιο βούρκο. Στα ίδια Σόδομα. Στην ίδια κόλαση που είμαστε και εμείς. Φυτεύοντάς σας ενοχές, σάπιες ιδέες και επικίνδυνα ‘’πρέπει’’…
Απλά αγνοήστε μας.
Να έχετε το κεφάλι σας ψηλά. Μην μας υπολογίζετε. Μην μας δίνετε καμία σημασία.
Να χαίρεστε. Να καμαρώνετε. Να κάνετε υπομονή.
Δεν είναι σεξ και δεν είναι προϋπόθεση…Είναι έρωτας, και είναι αποτέλεσμα, της ένωσης, της σχέσης, δυο ανθρώπων.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.


https://proskynitis.blogspot.gr/
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Γενικά θέματα”

cron