Ανοίγω αυτό το πολύ μικρό θέμα όχι γιατί θέλω να πω κάτι το καινούργιο αλλά για να εκφράσω των τρόπο που αντιλαμβάνομαι το νόημα των ευ-αγγελίων. (ελπίζω να συμπληρώνω το θέμα κάθε τόσο.)
Θα ήθελα να αρχίσω αναλύοντας τους ορισμούς την σημασία αλλά και τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσω διότι οι ελληνικές λέξεις έχουν την κατεξοχήν δύναμη για να καταλάβουμε το σημαίνον και το σημαινόμενο και στην συνέχεια να αναλύσουμε τις έννοιές σε βάθος.
1. Απορρίπτουμε την λέξη χριστιανισμός διότι πολύ απλά το επίθημα -ισμός δηλώνει ένα σύστημα ιδεών (καπιταλισμός κομμουνισμός…) και ο χριστός κάθε άλλο παρά ένα σύστημα ιδεών δεν καθιέρωσε. Ήταν σκόπιμο να μετατρέψουν τον βίο του Χριστού Σωτήρα σε μια θρησκεία μέσα στις άλλες αποδυναμώνοντας έτσι τον στόχο του πρωταρχικού μυστηρίου. Η πιο ταιριαστή ονομασία που μπορούμε να δώσουμε στην πίστη μας είναι –Θεραπεία- και όχι θρησκεία, διότι ο χριστός ήλθε στον κόσμο για να θεραπεύσει τον άνθρωπο και δεν αποζητούσε την ένταξη του σε κάποιο καθεστώς. (και θα μου πείτε τώρα καλά και όσοι πιστεύουν στον Χριστό πως θα λέγονται, θεραπευτές και όχι Χριστιανοί;) Μα εννοείτε ότι θα λέγονται θεραπευτές γιατί αν σκεφτείτε λίγο ο Χριστός από την πρώτη στιγμή προσπαθούσε να διδάξει τους μαθητές πώς να θεραπεύουν τους άλλους μέσω της πίστης στον θεό και όχι να τους καθυποτάξει σε μια νέα θρησκεία (Εξάλλου ο Χριστός ουδέποτε ίδρυσε κάποια θρησκεία.)
2. Η λέξη Σωτήρας πλάθετε από την βαθύτερη έννοια της λέξης σωτηρία και όχι από το ουσιαστικό Σωτήρ. Η λέξη σωτηρία παράγεται από το αρχαϊκό ρήμα σαοώ –σώω που σημαίνει καθιστώ κάτι σώο και ακέραιο. Η λέξη όμως Σωτήρ δηλώνει αυτόν που θα μας σώσει από κάποιο ενεχόμενο κίνδυνο η μια αναπάντεχη απειλή. Πράξη που αποδεικνύει την ατομική μου και μόνο προστασία στον υλικό κόσμο .
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο πρωταρχικός στόχος του Χριστού Σωτήρα είναι η ακεραιότητα του ανθρώπου σαν πρόσωπο σε μια κοινωνία αλληλεγγύης και όχι σε έναν όχλο Φιλαυτίας.
3. Μύστης και όχι μυστικιστής, διότι ο Χριστός δεν έκρυψε ούτε κρύβει τίποτα. Από τις πρώτες μέρες της διδασκαλίας του φανερώνει την αλήθεια και μόνο τη αλήθεια στον καθένα. Η λέξη μυστήριο παράγεται από το ρήμα μύω-καμμύω που σημαίνει κλείνω τα μάτια παραμελώ τα αισθητά και αντιλαμβάνομαι πλέον τα πάντα με εσωτερικευμένη όραση. Ο μυστικιστής πράττει ανάλογα με τους κανόνες της αίρεσης που είναι μέλος, και ενδιαφέρετε αποκλειστικά για τα του οίκου του αδιαφορώντας παντελώς για τους συνανθρώπους του. Ο μύστης μυεί τον συνάνθρωπο στην εκκλησιαστική κοινωνία των προσώπων και του δίνει την δυνατότητα να σωθεί μέσω της αυτοπροσφοράς και όχι μέσω της ιδιοτέλειας. Ριζικές οι διαφορές λοιπόν ως αναφορά την σημασία των λέξεων.
Τελευταία θα ήθελα να θίξω το θέμα της τριαδικότητας όσο πιο απλά μπορώ και με παίρνει ο χρόνος. Πολύ απλά η τριαδικότητα πιστοποιεί όλα τα παραπάνω αποκαλύπτοντας μας την σημασία της συνεργασίας ας το πούμε. Εάν παρατηρήσουμε ο Χριστός δεν προβαίνει σε καμία πράξη εν ζωή δίχως να επικαλεστεί τον πατέρα μέσω του αγίου πνεύματος, αυτό μας δείχνει την άμεση συνεργασία και αυτοπροσφορά (ο ένας δια μέσω του άλλου). Η παραχώρηση σαν έννοια λαμβάνει κυρίαρχο ρόλο στα ευ-αγγέλια και εν συνεχεία μεταφέρετε στο μυστήριο της θείας κοινωνίας καλώντας μας όλους να φάμε και να πιούμε από το ίδιο ποτήρι στην μνήμη του Χριστού Σωτήρα, γεγονός το οποίο επικυρώνει την αυτοπαρατήρηση και την ανάδυση στον χώρο του άλλου. Να θυμάστε ο εσταυρωμένος είναι ο παράξενος ελκυστής ανάμεσα στο μηδέν και την αιωνιότητας.
Η πραγματική όψη του Χριστού Σωτήρα
1όπου πρόδρομος υπερ ημών εισήλθεν Ιησούς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ αρχιερεύς γενόμενος εις τον αιώνα