Γράφει ο Γιώργος Δελαστικ


Στην Κύπρο συνεχίζεται η διαμάχη γύρω από το ποιος διοχέτευσε στην εφημερίδα «Σημερινή» το απόρρητο έγγραφο που έδωσε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου (δηλαδή στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων), με το οποίο τους ενημέρωνε λεπτομερώς για τη μέχρι τώρα πορεία των συνομιλιών του με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.

Η φασαρία αυτή, καθαρά δημαγωγική και αποσκοπούσα σε προεκλογικά οφέλη, γίνεται περί «όνου σκιάς». Ακόμη και οι δημοσιογράφοι στην Αθήνα γνωρίζουν ότι ο μέγιστος χρόνος που έχει κρατηθεί μυστικό έγγραφο που δίνεται στους αρχηγούς των κομμάτων της Κύπρου δεν υπερβαίνει τα... είκοσι λεπτά με μισή ώρα! Οταν λοιπόν έδινε το απόρρητο έγγραφο ο Πρόεδρος Χριστόφιας ήταν βέβαιος ότι την επόμενη μέρα θα το έβλεπε δημοσιευμένο! Ανευ νοήματος, λοιπόν, και υποκριτικές οι προστριβές περί του ενόχου της διαρροής.

Σίγουρα αποτελεί κέρδος σημαντικό -και ως εκ τούτου προσφορά του Δ. Χριστόφια- να μάθουν οι Ελληνοκύπριοι, αλλά και εμείς στην Ελλάδα το πού βρίσκονται σήμερα αυτές οι συνομιλίες. Το έγγραφο αποκαλύπτει χάσμα στις θέσεις των δύο πλευρών, με άκρως επιθετικές προτάσεις των Τουρκοκυπρίων που εξόφθαλμα δεν αφήνουν περιθώρια εξεύρεσης έντιμης και κοινά αποδεκτής λύσης.

Ετσι όμως εύλογα προκύπτει το ερώτημα: σε τι αποσκοπεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας θέτοντας σε κίνηση μια διαδικασία που γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα κατέληγε στη δημοσιοποίηση του εγγράφου;

Υπάρχουν δύο πιθανές ερμηνείες - όχι υποχρεωτικά αντιφατικές μεταξύ τους. Η πρώτη είναι ότι ο Δ. Χριστόφιας έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση λόγω των αδιάλλακτων θέσεων των Τουρκοκυπρίων και τις δημοσιοποιεί εμμέσως, ώστε να ξεσηκωθεί κατακραυγή εναντίον της υποχωρητικότητάς του από τα ελληνοκυπριακά μέσα ενημέρωσης και κάποια πολιτικά κόμματα και κατόπιν να πει ο Κύπριος Πρόεδρος στους Τουρκοκύπριους: «Βλέπετε τι γίνεται, άρα ή βελτιώνετε τις προτάσεις σας ή υποχρεώνομαι να διακόψω τις συνομιλίες».

Η δεύτερη εκδοχή είναι ο Δ. Χριστόφιας να θέλει να εθίσει σταδιακά τους Ελληνοκυπρίους στο ότι οι συζητήσεις για λύση δεν μπορούν παρά να εδράζονται σε τέτοιες θέσεις σαν αυτές που περιέχει το έγγραφο. Σύντομα πάντως θα μπορέσουμε να εκτιμήσουμε καλύτερα τις προθέσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς μάλιστα οι εκλογές στην κατεχόμενη Κύπρο ενδέχεται να αλλάξουν ουσιωδώς το πολιτικό σκηνικό στους Τουρκοκύπριους, αν επιβεβαιωθούν ιδίως κάποιες εκτιμήσεις για πιθανή ήττα του Ταλάτ και επάνοδο του «ντενκτασικού» μπλοκ στην ηγεσία τους.

Η ουσία των τουρκοκυπριακών προτάσεων, για την ανάλυση των οποίων απαιτείται πολύς χώρος, είναι σαφέστατη: στην Κύπρο θα υπάρχουν δύο εντελώς ξεχωριστά κρατίδια, τα οποία θα συνενώνονται σε μια ομοσπονδία, η οποία θα είναι... ισότιμη με τα συστατικά κρατίδια.

«Τα εκτελεστικά, νομοθετικά, δικαστικά και διοικητικά όργανα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν καμιά υπεροχή επί των οργάνων των συνιστωσών πολιτειών. Τα όργανα και οι δημόσιοι αξιωματούχοι της ομοσπονδιακής κυβέρνησης δεν θα διεκδικούν δικαιώματα και δεν θα δίνουν διαταγές ή οδηγίες στα όργανα των συνιστωσών πολιτειών (σ.σ.: δηλαδή των δύο κρατιδίων)» είναι π.χ. η τουρκοκυπριακή θέση. «Οποιοδήποτε μέτρο θεσπίζεται από τα ομοσπονδιακά όργανα δεν θα υπερέχει των μέτρων που θεσπίζονται από τις αρμόδιες αρχές των συνιστώντων κρατών» συμπληρώνεται. Μιλάμε δηλαδή για ανύπαρκτη ουσιαστικά ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

«Τα συνιστώντα κράτη έχουν το δικαίωμα να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες με άλλα κράτη, διεθνείς οργανισμούς και υπο-οντότητες σε όλα τα ζητήματα στο πλαίσιο της σφαίρας των αρμοδιοτήτων τους» υποστηρίζουν επίσης οι Τουρκοκύπριοι, ολοκληρώνοντας την εικόνα δύο χωριστών κρατών.

Τι κάθεται και διαπραγματεύεται, λοιπόν, ο Δ. Χριστόφιας;

ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΠΟΥΣ
Και η Χίλαρι υπέρ των Τουρκοκυπρίων

Προκλητικό αναφορικά με το Κυπριακό ήταν το κοινό αμερικανοτουρκικό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά τη λήξη των συνομιλιών της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον στην Αγκυρα με την τουρκική ηγεσία.

Η Ουάσιγκτον ζητάει «μια συνολική, κοινά αποδεκτή λύση του Κυπριακού υπό την αιγίδα του ΟΗΕ» όχι για να τερματιστεί η τουρκική κατοχή του 40% του νησιού, αλλά με στόχο... «στο πλαίσιο αυτό να τερματιστεί η απομόνωση των Τουρκοκυπρίων»!

Δεν ανησυχεί τους Αμερικανούς δηλαδή η παρουσία των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο, αλλά η «απομόνωση» του τουρκικού παράνομου κατοχικού καθεστώτος! Ούτε η κυβέρνηση Μπους δεν είχε τολμήσει να περάσει μια τέτοια θέση σε επίσημο ανακοινωθέν.