Έλεγχος των μαζών

1
Πως να έχετε το κόσμο υπό τον έλεγχό σας (How to control people)
του Charley Reese


Η διαφορά μεταξύ της αληθινής εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης έχει με έξυπνο τρόπο θολωθεί. Ακολουθούν μερικές ιδέες για τον τρόπο με τον οποίο οι έξυπνοι άνθρωποι μπορούν να ελέγξουν τους άλλους ανθρώπους. Αν κάτι από όλα αυτά σας φαίνεται γνώριμο, ε τότε είναι καιρός να ξυπνήσετε!
Το πιο σημαντικό στον έλεγχο των ανθρώπων είναι να μην το ξέρουν πως τους ελέγχεις. Εάν οι άνθρωποι ήξεραν, αυτή η γνώση θα έφερνε τη δυσαρέσκεια και ενδεχομένως την εξέγερση, οι οποίες έπειτα θα απαιτούσαν την ωμή βία και τον τρόμο, παρωχημένες και όχι 100% επιτυχημένες μεθόδους ελέγχου.


Είναι ευκολότερο από ό,τι νομίζετε να ελεγχθούν οι άνθρωποι έμμεσα, και να τους χειριζόσαστε έτσι ώστε να σκέφτονται αυτό που θέλετε να σκέφτονται, και να κάνουν αυτό που θέλετε να κάνουν.
Μια βασική τεχνική είναι να κρατηθούν ανίδεοι. Οι μορφωμένοι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο εύκολοι να τους χειριστείς. Η κατάργηση της δημόσιας εκπαίδευσης ή ο περιορισμός της πρόσβασης στην εκπαίδευση θα ήταν η άμεση προσέγγιση. Αυτό όμως θα ήταν πολύ φανερό. Η έμμεση προσέγγιση είναι να ελεγχθεί η εκπαίδευση που λαμβάνουν.


Είναι δυνατό να είναι ένας Ph.D., γιατρός, δικηγόρος, επιχειρηματίας, δημοσιογράφος, ή λογιστής, για να δώσουμε μερικά μερικά παραδείγματα, και να είναι συγχρόνως ένα αμόρφωτο άτομο. Η διαφορά μεταξύ της αληθινής εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης έχει θολωθεί έξυπνα στην εποχή μας έτσι ώστε έχουμε τους ανθρώπους που ασκούν με επιτυχία τις ειδικότητές τους, ενώ συγχρόνως είναι τελείως ανίδεοι για τα μεγαλύτερα ζητήματα του κόσμου στον οποίο ζουν.


Το πιο προφανές σύμπτωμα είναι η απουσία της πρωτογενούς, αυθεντικής σκέψης. Αν τους υποβάλλετε μια ερώτηση, θα καταλήξουν να αναπαράγουν κάτι που σκέφτηκε κάποιος άλλος σαν απάντηση. Τι πιστεύουν οι ίδιοι όμως; Ε λοιπόν, αυτό δεν τους απασχολεί. Η εκπαίδευσή τους αποτελείται από την εκμάθηση του πώς να χρησιμοποιήσει τη βιβλιοθήκη και να αναφέρει τις πηγές.
Αυτό απλοποιεί πολύ τα πράγματα για αυτόν που θέλει να ελέγχει την σκέψη των άλλων, επειδή με αρκετά χρήματα, με τις χρηματοδοτήσεις των πανεπιστημίων, με τα ιδρύματα δωρεών, ιδρύματα επιχορηγήσεων, και μέσω της ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, είναι σχετικά εύκολο να ελέγξεις ποιούς θα θεωρούν ως τις αυθεντίες που θα αναφέρουν, αντί να τους αφήσεις να σκεφτούν από μόνοι τους.


Μια άλλη τεχνική είναι να τους κρατάς πάντα διασκεδαζόμενους. Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες οργάνωναν τσίρκα και μονομαχίες στις αρένες επειδή δεν είχαν την τηλεόραση. Εμείς έχουμε την τηλεόραση επειδή δεν έχουμε τσίρκα και μονομαχίες στις αρένες. Με οποιοδήποτε τρόπο, ο σκοπός είναι να κρατηθεί η σκέψη των ανθρώπων στη ψυχαγωγία, τον αθλητισμό, και τα περιφερειακά πολιτικά θέματα. Με αυτό τον τρόπο δεν θα χρειαστεί να να ανησυχήσετε ότι κάποτε θα καταλάβουν τα πραγματικά ζητήματα και τον τρόπο με τον οποίο σας δίνουν την δυνατότητα να τους ελέγχετε.


Ακριβώς όπως ένα αληθινά μορφωμένο άτομο είναι δύσκολο να ελεγχθεί, το ίδιο ισχύει και για ένα οικονομικά ανεξάρτητο άτομο. Επομένως, θέλετε να δημιουργήσετε τις συνθήκες που θα παράγουν ανθρώπους που εργάζονται με μισθό, δεδομένου ότι οι μισθωτοί έχουν μόνο μικρό έλεγχο του οικονομικού πεπρωμένου τους. Θα θελήσετε επίσης να ελέγξετε το νομισματικό, το πιστωτικό και τραπεζικό σύστημα. Έτσι, και με τον πληθωρισμό του νομίσματος θα καταστεί σχεδόν αδύνατο για τους μισθωτούς να συσσωρεύσουν κεφάλαιο. Μπορείτε επίσης με περιοδικές υποτιμήσεις να οδηγήσετε σε κατάρρευση τις οικογενειακές επιχειρήσεις, τους μικρούς αγρότες, και τους ανεξάρτητους επιχειρηματίες, συμπεριλαμβανομένων και των ανεξάρτητων κοινοτικών τραπεζών.


Για να κρατήσετε τα συνδικάτα υπό έλεγχο, προωθείτε ένα σχέδιο που επιτρέπει σε σας να μετατοπίζετε τις θέσης εργασίας της παραγωγής εκτός της χώρας και μετά να επαναφέρετε τα προϊόντα αυτά ως εισαγωγές (free trade). Με αυτό τον τρόπο, θα απαλλαγείτε από τα συνδικάτα ή θα έχετε μόνο υπάκουα συνδικάτα.


Μια άλλη τεχνική είναι να αγοράζονται αμφότερα τα πολιτικά κόμματα, έτσι ώστε από μιά στιγμή και μετά οι άνθρωποι θα θεωρούν πως είτε ψηφίσουν για τον υποψήφιο Α είτε για τον υποψήφιο Β, αυτοί θα εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές.
Αυτό θα δημιουργήσει μια μεγάλη απάθεια και μια πεποίθηση ότι η πολιτική διαδικασία είναι άχρηστη και δεν πρόκειται να φέρει πραγματική αλλαγή. Αρκετά σύντομα θα έχετε έναν πληθυσμό που αισθάνεται απολύτως ανίσχυρος, και που θα σκέφτεται ότι για όλα τα άσχημα πράγματα που του συμβαίνουν δεν φταίει κάποιος συγκεκριμένα, αλλά είναι ένα αποτέλεσμα παγκόσμιων δυνάμεων ή της “εξέλιξης” ή κάποια άλλη εξαϋλωμένη και αφηρημένη έννοια. Αν είναι απαραίτητο, μπορείτε να προσφέρετε και τους αποδιοπομπαίους τράγους.
Έτσι, θα μπορείτε να τους αφήνετε να αιμορραγούν μέχρι τελευταίας σταγόνας, χωρίς να έχετε να ανησυχείτε ότι ένας από αυτούς θα γλιστρήσει μέσα στο σπίτι σας μια νύχτα να σας κόψει το λαιμό. Αν τα κάνετε όλα σωστά και όπως πρέπει, δεν θα ξέρουν ούτε καν ποιανού λαιμό να κόψουν.

από "ΙδιαζόντωςΠραγματικά"
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Έλεγχος των μαζών

2
Μερικές θεωρίες της ψυχολογίας του όχλου όπως -Ό,τι παρεκκλίνει απ'τον μέσο όρο είναι αφύσικο, ανωμαλία, αρρώστια

-Νόμιμο και σωστό είναι να υπάρχουμε εμείς, ό,τι διαφέρει είναι παράνομο, ανήθικο, εγκληματικό

-Η ελεύθερη βούληση δεν υπάρχει, η βούληση αυτή είναι μια ψυχική αρρώστια.

-Ό,τι είναι ανώτερό μου το βαφτίζω άσχημο, κακό, ανώμαλο

-Ώριμος θεωρείτε όποιος παρ'όλες τις σπουδές του και τη παιδεία που έχει
γυρνά πίσω στον δικό μας τρόπο σκέψης και γίνεται αρεστός και γίνεται πρόβατο, και έχει ήσυχη συνείδηση

-Είμαστε όχλος επειδή δεν μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας..

-Η μνήμη συλλογικά διαγράφεται για να μείνει μια κούφια περηφάνεια

-Όλως περιέργως όσο κι αν διαβάσουμε,όσο κι αν παιδευτούμε
όσο κι αν σκεφτούμε πάντα τις ίδιες αξίες έχουμε....
Δεν είμαστε όσα πιστεύουμε, αλλά όσα πράττουμε.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων”