Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης στις μέρες μας. Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων.

1
Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης στις μέρες μας. Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων.

Είναι η κυρίευση και δικτατόρευση των επιλογών των ανθρώπων με την βοήθεια του ελέγχου του ειδησεογραφικού του πεδίου. Το πεδίο αυτό στοχεύει την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων μέσω του οποίου πραγματοποιείται η αλλαγή της γνώμης και των στόχων των ανθρώπων. Συμπτώματα της κρυφής χειραγώγησης είναι: συγκίνηση, εντύπωση, επανάληψη, διαστρέβλωση, αποφυγή της ουσίας του ζητήματος, επιβολή των λίγων πηγών ειδήσεων, προβολή όχι των επιχειρημάτων αλλά της γνώμης του «ειδικού», χρησιμοποίηση όχι της λογικής αλλά στερεοτύπων.

Η χειραγώγηση και η δημαγωγία είναι ο τρόπος επιβολής της λανθασμένης και επινοημένης γνώμης με σκοπό τον έλεγχο της συμπεριφοράς του ανθρώπου. Πραγματοποιείται με την εισδοχή στο μυαλό του κάποιας ιδέας. Η χειραγώγηση δεν είναι ψέμα καθεαυτό, παρόλο που σε όλες του της εκδοχές υπάρχει μεγάλο μέρος του ψέματος.

Στην πολύπλοκη μηχανή των ΜΜΕ, τα οποία είναι τα κύρια μέσα μαζικής χειραγώγησης, περιπλέκονται πολλά και διάφορα. Οι παρακάτω μέθοδοι είναι από τις πλέον διαδεδομένες στις μέρες μας:

1. Ο “αξιόπιστος ειδικός”. Ο «ειδικός» και ο «αναλυτής» πρέπει να πείσει το κοινό για την ορθότητα της γνώμης του, να αλώσει την εμπιστοσύνη του κοινού και με αυτόν τον τρόπο να γίνει το «δεύτερο εγώ» του κοινού. Σε αυτήν την περίπτωση ο θεατής/διαβάζων/ακούων ασπάζεται την γνώμη του «ειδικού» χωρίς να ζητάει αποδείξεις.

2. Αναγωγή ενός γεγονότος σε κανόνα καιδιασπορά φήμης Π.χ. ξυλοκοπήθηκε μια αλλοδαπή ονόματι Κούνεβα. Από ποιόν δεν έγινε γνωστό, αλλά οι «δημοσιογράφοι», «σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος» και οι διάφοροι διαμορφωτές της κοινής γνώμης «καταδίκασαν» τους «φασίστες/ρατσιστές/ακραίους» (πριν από λίγο καιρό αποδείχτηκε ότι ο δράστης ήταν Αλβανός).

3. Επιβολή του «λιγότερου κακού». Μπροστά στους ακροατές βάζουν ένα πλαστό και ανύπαρκτο ζήτημα: η επιλογή του μικρότερου κακού. Με το αποτέλεσμα της λεπτομερέστατης περιγραφής του μεγαλύτερου κακού το μικρότερο κακό μπορεί να φανεί όχι κακό, αλλά και πολύ-πολύ καλό. Παράδειγμα αυτής της συμπεριφοράς με σκοπό την χειραγώγηση μέσον «λιγότερου κακού» ήταν ένα στημένο δημοψήφισμα του ΡΙΚ με τις εξής επιλογές: «διχοτόμηση», ΔΔΟ ή «άλλη λύση». Ο ανυποψίαστος τηλεθεατής έπρεπε να διαλέξει, μετά από τέτοια τοποθέτηση ερωτήσεων, το «λιγότερο» από την «διχοτόμηση» λύση – το ΔΔΟ.

4. Θάψιμο στα αζήτητα κάποιων γεγονότων και υπογράμμιση άλλων. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά για να παρουσιάσουμε ένα παράδειγμα. Όλοι μας έχουμε μπουχτίσει να μας λένε για το πόσο φτωχοί και καλή είναι οι μετανάστες, πόσο πολύ αγαπούν την χώρα που τους φιλοξενεί και πόσο πολύ συνδράμουν στην οικονομία μας. Αλλά το γεγονός ότι η εγκληματικότητα στους μετανάστες είναι διπλάσια από αυτό των γηγενών Ελλήνων αποσιωπάται συστηματικά. Δεν μας λένε επίσης γιατί ενώ οι μετανάστες «συνδράμουν στην οικονομία», η Ελλάδα μας, με μεγαλύτερο ποσοστό μεταναστών στην Ευρώπη, χρόνο με χρόνο αντιμετωπίζει μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα. Δεν μας είπαν ποτέ και πόσοι Έλληνες γίνονται εξαρτώμενοι και πόσοι από αυτούς πεθαίνουν κάθε χρόνο από ναρκωτικά που εισάγουν οι “φιλήσυχοι” μετανάστες. Δεν μας απάντησαν ποτέ γιατί οι «οικονομικοί μετανάστες» δεν επιλέγουν πολύ πλουσιότερες από την Ελλάδα χώρες, όπως η διάφορες Σαουδικής Αραβικές και γιατί απαιτούν τζαμιά εδώ, ενώ η Τουρκία, χώρα από την οποία πέρασαν, είναι μουσουλμανική, αλλά προτίμησαν να έρθουν εδώ.

5. «Μέθοδος του Γκέμπελς». Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο πρέπει το ψέμα ή η συκοφαντία να επαναλαμβάνονται τόσες φορές μέχρι οι άνθρωποι να το πιστέψουν. Με αυτόν τον τρόπο δουλεύουν π.χ. οι διαφημιστές, τα κόμματα και τα ΜΜΕ. Π.χ. οι κομμουνιστές έχουν αναλάβει (χωρίς να ρωτήσουν κανέναν) να «εκπροσωπούν τα δικαιώματα του φτωχού και εργαζόμενου λαού». Όπου εμφανιστούν μιλάνε όχι εκ μέρους του κόμματος, άλλα εκ μέρους του «λαού»,προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να τον χειραγωγήσουν.

6. Επινόηση ψευτογεγονότων. Στην περίπτωση αυτή κατασκευάζεται ένα ανύπαρκτο γεγονός και πλασάρεται σαν αλήθεια. Όλα τα ΜΜΕ ασχολούνται με αυτό χωρίς να υπάρχει ίχνος αλήθειας στο γεγονός. Π.χ. όταν από τους βετεράνους της ΕΛΔΥΚ ακυρώθηκε η παρουσίαση του ανθελληνικού βιβλίου του Γκουρογιάννη, η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» έγραφε ότι την «ακύρωσαν ακροδεξιοί και μέλη της Χρυσής Αυγής». Εμείς αναρωτιόμαστε αν ο πρόεδρος των βετεράνων Ν.Αργυρόπουλος και η κ.Μαίρη Κουρουπή, πρόεδρος του συλλόγου αγνοουμένων Κύπρου 74′, η οποίοι πήραν τον λόγο στην εν λόγω εκδήλωση αναγκάζοντας τους διοργανωτές να τα διαλύσουν, είναι χρυσαυγίτες.

Πως πρέπει να προστατέψουμε το μυαλό μας από την χειραγώγηση; Η απάντηση είναι απλή: χρειάζεται σκέψη. Το σκεπτόμενο κοινό απαιτεί αποδείξεις έναντι τυφλής πίστης, βλέπει τα αναπόφευκτα λάθη των ΜΜΕ, δεν πέφτει θύμα σφραγίδων (φασίστες, εθνικιστές, ρατσιστές, νεαροί κλπ) των ΜΜΕ και των κυβερνώντων σε όσους διαφωνούν μαζί τους, ψάχνει μόνος του και ερευνά τα γεγονότα για να τα συγκρίνει με τα γεγονότα των επίσημων ΜΜΕ και μόνο μετά από αυτό παίρνει αποφάσεις. Το σκεπτόμενο κοινό δεν είναι εκείνο το προβληματισμένο κοπάδι, αλλά είναι ένα σύνολο από σκεπτόμενους ανθρώπους (με «α» κεφαλαίο).

Σπαρτιάτης Ν.Ι.
Στέλεχος Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης

-http://www.antistasi.org/
Αναρτήθηκε από redhawk -http://hellenicrevenge.blogspot.com/
Η γνώμη είναι σαν την κ*λ*τρυπίδα...Όλοι έχουν από μία! Κι οι εξουσιαστές...αυτοί που διαμορφώνουν τις απόψεις της μάζας...έχουν προωθήσει την ιδέα ότι "κάθε άποψη είναι σεβαστή"...Κι έπεισαν τον κάθε ηλίθιο στον πλανήτη, να ταμπουρωθεί πεισματικά και με φανατισμό...πίσω από την υποβολιμιαία..."προσωπική" του άποψη ! 

Re: Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης στις μέρες μας. Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων.

2
Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκυ συνέταξε μία λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ.


1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.

Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής.

«Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία..... μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ


Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.


http://hellenicrevenge.blogspot.com/2011/01/10.html
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης στις μέρες μας. Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων.

4
Και τα 10 οπως καταλάβατε εφαρμοζονται εδω και καιρό.
Τωρα θα μου πειτε τι μπορούμε να κάνουμε?
Τιποτα,απλα να ξέρουμε για να μπορούμε να αντιλαμβανομαστε τι παιχνίδια παιζουν εις βάρος μας και να βλέπουμε με διαφορετικο μάτι τις ειδήσεις.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων”