Επειδη πολλά ακούγονται στις ημερες μας περι προφητων και προφητειων είπα να παραθέσω κάποιες "προρησεις" από την ιερα Ορθόδοξη Παρακαταθήκη που αφορούν τις ημερες μας .
Αββά Μωυσέως του Αιθίοπος (Δ΄αιών μ.Χ)
Ο Αββάς Μωυσής ο Αιθίοψ προεφήτευσεν, ειπών ότι εις τας υστερνάς ημέρας του εβδόμου και ημίσεως αιώνος η μοναδική πολιτεία θέλει αμεληθεί τελείως και μελλει καταφρονεθή τόσον η ψυχική σωτηρία από τους Μοναχούς, ώστε οι αδελφοί να περιέρχονται ανάμεσον των θορύβων και ταραχών, εσκοτισμένοι, ανωφελείς και ράθυμοι, την αρετήν παντελώς μη επιμελούμενοι` υποδεδουλωμένοι εις τα πάθη της αμαρτίας, διότι εκείθεν όπου εκαύθην ο Σατανάς παρά των αρχαιων αγωνιστών, εκείθεν κακείνος έχει να καύσει και να φλογίσει και όθεν ενικήθη, εκείθεν έχει και αυτός να νικήσει τους αμελείς καταφρονητάς Μοναχούς. Όπου δε επλεόνασε η δικαιοσύνη εκεί θέλει υπερπερισεύσει η αμαρτία και η ανομία, διότι θέλει ψυχρανθεί η αγάπη των πολλών και θέλει συναναστρέφονται Μοναχοί αναμέσον των πόλεων χωρίς φόβον, περιερχόμενοι τας κώμας με γαστριμαργίας και οινοποσίας και αναμέσον της ματαιότητος του κόσμου συναναστρεφόμανοι, εν ασελγείαις ακαθαρσίαις σαρκός συμφυρόμενοι. Εν ταις ημέραις εκείναις θέλει είσθε μίσος, φθόνος, φιλονικίαι και μάχαι εις τα κοινόβια μέχρι φόνων, ωσαύτως και εν ταις Λαύραις ιδιορύθμαις, εκ της κακίας του ενός προς τον έτερον πλησίον αυτού, και ότι ημελήθησαν οι κανόνες και οι πνευματικοί αγώνες.
Θέλουν προχειρίζεσθαι ηγούμενοι και ποιμένες αυτών άνδρες αδόκιμοι αρετής, άπιστοι, απρόκοποι…και μη γνωρίζοντες ότι είναι αυτοί τύπος και παράδειγμα ωφελείας του ποιμνίου αυτών. Εκ της τοιαύτης δε αμελείας και καταφρονήσεως των ποιμένων απολλούνται. Μέλλουσι δε κολάζεσθαι ου μόνον οι αμελείς και ράθυμοι, αλλά και οι δόκιμοι και οι εγκρατείς και ενάρετοι αδελφοι.
Μετά ταύτα είδεν ο δούλος του Θεού Μωυσής ότι νέφος και λαίλαψ, ομίχλη σκοτεινή πειρασμών φοβεροτάτων έπεσεν εις τους Μοναχούς από το μέρος της Άρκτου, και ότι εδιώκοντο οι Μοναχοί και το Μοναχικόν σχήμα από όλεθρον αιρέσεων, ηναγκάζοντο δε οι πολλοί ρίπτοντες το σχήμα να υπανδρεύονται. Τότε οι ολίγοι αγωνισταί, οι ευδοκιμήσαντες ως αργύριον και χρυσίον εν χωνευτηρίω, εν θλίψη πολλή και διωγμοίς, ως και στενοχωρία , ευδοκιμήσουσιν` όσοι δε φανώσι δόκιμοι και νικηταί των τοσούτων δεινών πειρασμών, μεγαλυνθήσονται και δοξασθήσονται παρά Θεού περισσότερον από αυτούς τους βαστάσαντας το βάρος της ημέρας και τον καύσωνα και τον παγετόν της νυκτός.
Του Αββά Παμβώ προς μαθητήν του
…Σου λέγω και τούτο Τέκνον μου, ότι θα έρθει καιρός, οπόταν οι χριστιανοί θα προσθέτουν και θα αφαιρούν και θα μεταβάλουν τας βίβλους των Αγίων Ευαγγελίων και των Αγίων Αποστόλων και των Θεσπέσιων Προφητών και των Ιερών Πατέρων και θα μαλακώνουν τας Αγίας Γραφάς και θα γράφουν τροπάρια και άσματα και λόγους τεχνολογικούς. Και ο νους των θα ξεχυθεί εις αυτούς, θα απομακρυνθούν δε από τα Θεϊκά πρότυπα. Και δια τούτον τον λόγον οι Άγιοι Πατέρες είχαν προαναγγείλει ότι οι μονασταί της ερήμου πρέπει να γράφουν τους βίους των Πατέρων όχι επάνω εις μεμβράνας, αλλά επάνω εις χάρτινους διφθέρας, διότι η ερχόμενη γενεά θα τους μεταβάλλει σύμφωνα με την δική των αρέσκεια. Όθεν και το κακό που μέλλει να προέλθει θα είναι φρικτόν.
Κατόπιν λέγει ο μαθητής:
-Ώστε λοιπόν, Γέροντα, πρόκειται να αλλάξουν οι παραδόσεις και τα έθιμα των Χριστιανών; Μήπως δεν θα υπάρχουν πλέον ιερείς εις την Εκκλησίαν αφού θα βαδίσει προς αυτό το κατάντημα;
Τότε ο αββάς εσυνέχισεν:
-Εις τους καιρούς εκείνους πλέον, θα κρυώσει η αγάπη του Θεού από τις περισσότερες ψυχές και θα πέσει θλίψις μεγάλη εις τον κόσμον. Το ένα έθνος θα ρίχνεται εναντίον του άλλου. Οι λαοί θα μετακινούνται από τους τόπους των. Οι άρχοντες θα ανακατωθούν, οι ιερωμένοι θα το ρίξουν εις την αναρχίαν, οι δε μοναχοί θα ξεκλίνουν εις την αμέλειαν. Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα θεωρούν ανάξιον πράγμα να φροντίζουν για την σωτηρίαν τόσον της ιδικής των ψυχής, όσον και του ποιμνίου των και θα περιφρονούν παντελώς ένα τοιούτον ζήτημα. Όλοι θα δείχνουν προθυμίαν και δραστηριότητα προ πάντων δια τα τραπέζια και διά τας ορέξεις των. Θα είναι οκνηροί εις τας προσευχάς και πρόχειροι εις τας κατακρίσεις. Τους βίους και τας διδαχάς και τα παραδείγματα των αγίων Πατέρων δεν θα ενδιαφέρονται μήτε να τα μιμηθούν, μήτε καν να τα ακούσουν, αλλά μάλλον θα κατηγορούν και θα λέγουν ότι, εάν εζούσαμε και μεις εις εκείνα τα χρόνια, έτσι θα συμπεριφερόμεθα. Οι δε αρχιερείς θα υποχωρούν μπροστά στους ισχυρούς της γης. Και θα λύνουν τις διάφορες υποθέσεις, βγάζοντες από πολλές μεριές δώρα και απολαβές λογιών λογιών για λογαριασμό των. Τον πτωχόν δεν θα τον υπερασπίζουν, θα θλίβουν τας χήρας γυναίκας και θα καταπονούν τα ορφανά. Αλλά και εις τον λαόν θα εισχωρήσει ασωτία. Οι περισσότεροι δεν θα πιστεύουν εις τον Θεόν, θα μισούνται αναμεταξύ των και θα αλληλοτρώγονται ωσάν τα θηρία, θα κλέπτουν ο ένας τον άλλον και θα μεθύουν και θα περπατούν ωσάν τυφλοί.
Τέλος ξαναρωτά ο μαθητής:
-Τι λοιπόν πρέπει να κάνει κάποιος σε κείνη την περίστασιν;
Και ο Γέρων Παμβώ απεκρίθη:
-Τέκνον μου, εις εκείνους πλέον τους καιρούς, όποιος αν ημπορέσει να σώσει την ψυχή του και να παρακινά και τους άλλους δια να σωθούν, αυτός θα ονομασθεί μέγας εις την βασιλείαν των Ουρανών.
ΣΤΑΡΕΤΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ Ο ΝΕΩΤΕΡΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ (+1927)
…Από αυτό θα εξαπλωθούν παντού αιρέσεις και θα πλανήσουν πολλούς ανθρώπους. Ο εχθρός του ανθρώπινου γένους θα ενεργεί με πονηρία με σκοπό να ελκύσει εντός της αιρέσεως εάν ήτο δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς. Δεν θα αρχίσει κατ ‘ ευθείαν όμως να απορρίπτει τα δόγματα της Αγίας τριάδος, την Θεότητα του Ιησού Χριστού και την αρετή της Θεοτόκου, άλλα θα αρχίσει ανεπαισθήτως να διαστρέφει τις διδασκαλίες και τους θεσμούς της εκκλησίας και το πραγματικό νόημα τους, όπως μας παρεδόθησαν από τους Αγίους Πατέρες εν Πνεύματι. Ολίγοι θα αντιληφθούν αυτές τις πανουργίες του εχθρού, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις την πμευματικήν ζωήν. Οι αιρετικοί θα πάρουν την εξουσίαν επί της εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς των υπηρέτας παντού, οι δε πιστοί θα καταφρονώνται.
Ο Κύριος είπεν «από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς», και έτσι από τους καρπούς των όπως επίσης και από τις ενέργειές των αιρετικών αγωνίσου να διακρίνεις αυτούς από τους αληθινούς ποιμένας. Αυτοί είναι πνευματικοί ληστές λεηλατούντες το πνευματικόν ποίμνιον και θα εισχωρούν εις την αυλήν των προβάτων (και όχι από την πύλην), όπως ακριβώς προείπεν ο Κύριος. Θα εισχωρούν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν και καταπατούντες τους θείους θεσμούς. Ο Κύριος τους αποκαλεί κλέπτας ( Ιων. Ξ’.1). Πράγματι, το πρώτον έργον που θα κάνουν θα είναι ο διωγμός των αληθινών ποιμένων, η φυλάκισης και η εξορία τους, διότι χωρίς αυτό θα είναι αδύνατον σ’ αυτούς να λεηλατήσουν τα πρόβατα. Γι ‘ αυτό παιδί μου όταν δείς την παραβίασιν της πατερικής παραδόσεως και της Θείας τάξεως εις την εκκλησίαν, της τάξεως που εγκαθιδρύθη από τον ίδιο τον Θεό, γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμβαθύνει, αν και προς το παρόν μπορεί να αποκρύπτουν την ασέβειά τους. Ακόμη θα διαστρέφουν την Αγίαν Πίστιν (Ορθοδοξίαν) ανεπαισθήτως με σκοπό να επιτύχουν καλλίτερα να παραπλανήσουν και δελεάσουν τους απείρους στα δίκτυά τους.
Ο διωγμός δεν θα στρέφεται μόνον εναντίον των ποιμένων, άλλα εναντίον όλων των υπηρετών του Θεού, διότι όλοι εκείνοι που θα κυβερνώνται από την αίρεσιν δεν θα ανέχονται την ευσέβειαν. Να αναγνωρίζεις αυτούς τους λύκους με ένδυμα προβάτων από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και την αγάπη τους για την εξουσία. Θα είναι συκοφάντες, προδότες, ενσπείροντας πανταχού έχθραν και κακίαν. Γι’ αυτό ο Κύριος είπεν ότι από τους καρπούς αυτών θα τους αναγνωρίζετε. Οι αληθινοί υπηρέται του θεού είναι ταπεινοί, αγαπούν τον πλησίον και είναι υπήκοοι εις την εκκλησίαν.
Οι Μονάζοντες θα καταπιέζονται μεγάλως από τους αιρετικούς και ο μοναχικός βίος θα περιφρονείται. Τα Μοναστήρια θα λιγοστεύουν, ο αριθμός των μοναχών θα μειωθεί και αυτοί που θα μένουν θα υποφέρουν ποικίλους εκβιασμούς. Αυτοί οι εχθροί του μοναχικού βίου τέλος πάντων έχοντες εμφάνιση μόνο ευσεβείας θα προσπαθούν να ελκύουν τους μοναχούς με το μέρος των, υποσχόμενοι σ ‘ αυτούς προστασία και γήινα αγαθά, κακοποιούντες τους αντιτιθέμενους σ ‘ αυτούς με διώξεις.
Αυτές οι κακοποιήσεις θα προξενούν μεγάλη απόγνωση στους ολιγοψύχους, άλλ ΄εσύ παιδί μου να χαίρεσαι διότι έχεις ζήσει μέχρι τούτον τον καιρό, διότι σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου (Ματθ. Ι’ 32), οι πιστοί τότε που δεν έχουν δείξει τίποτα άλλες αρετές θα λάβουν στεφάνους μόνο και μόνο επειδή εστάθησαν στέρεοι εις την Πίστην. Να φοβήσαι τον Κύριο παιδί μου. Να φοβήσαι μήπως απωλέσεις τον στέφανον που ετοιμάσθηκε για σένα. Να φοβήσαι μην αποβληθείς παρά του Κυρίου εις το σκότος το εξώτερον και την αιώνιον κόλασιν. Στέκε ανδρείως εις την Πίστην και εάν είναι αναγκαίον υπόμενε διωγμούς και άλλες θλίψεις διότι ο Κύριος θα είναι μαζί σου, και οι Άγιοι Μάρτυρες και Ομολογηταί θα βλέπουν με χαρά τους αγώνες σου. Όμως αλίμονο στους μοναχούς σ’ αυτές τις μέρες που θα είναι δεμένοι με υπάρχοντα και πλούτη, οι οποίοι ένεκα της αγάπης της «ειρήνης» θα είναι έτοιμοι να υποταχθούν εις τους αιρετικούς. Αυτοί θα υποταχθούν εις τους αιρετικούς. Αυτοί θα αποκοιμίζουν την συνείδηση τους με το να λένε «εμείς συντηρούμε και σώζουμε το μοναστήρι, και ο Κύριος θα μας συγχωρήσει». Οι ταλαίπωροι και τυφλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι δια μέσου της αιρέσεως οι δαίμονες θα εισέρχονται στο μοναστήρι, το οποίο δε θα είναι πλέον τότε ένα άγιο μοναστήρι, άλλα γυμνοί τοίχοι απ’ όπου η Χάρις θα αποχωρεί.
Ο Θεός οπωσδήποτε είναι ισχυρότερος από τους εχθρούς και ποτέ δε θα εγκαταλείψει τους υπηρέτας του. Αληθινοί Χριστιανοί θα ευρίσκονται εως τέλους του αιώνος τούτου, μόνον που θα προτιμούν να ζούν σε απομακρυσμένους και ερημικούς τόπους. Να μη φοβήσαι τις θλίψεις άλλα μάλλον να φοβάσαι την ολέθριον αίρεσιν, διότι αυτό είναι που μας γυμνώνει από την Θεία Χάρη και μας χωρίζει από τον Χριστόν. Αυτός είναι και ο λόγος δια τον οποίον ο Κύριος μας έδωσε την εντολήν να θεωρούμε τους αιρετικούς σαν Χριστοκάπηλους και ειδωλολάτρας. Και έτσι παιδί μου ενδυναμού με την χάριν του Ιησού Χριστού. Βιάσου να ομολογήσεις υπέρ της πίστεως και να υπομένεις θλίψεις σαν καλός στρατιώτης του Κυρίου Ιησού Χριστού (Τιμ. Β’,1-3), ο οποίος είπε «γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής» ( Απκ. Β’ 10).
Εις Αυτόν συν τω Πατρί και τω Αγίο Πνεύματι ας είναι η δόξα, τιμή και κράτος εις αιώνας αιώνων.
Αμήν.
ας ξεκινήσουμε τον σχολιασμό και θα συνεχισω να παραθέτω κι αλλες ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΕΣ προφητείες
Απο το Γεροντικό και τους Πατερες της Ορθοδοξίας
1Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία,\nου ψευσόμεθά σε πατροπαραδοτον σέβας,\nεν σοι εγεννήθημεν, εν σοι ζώμεν, εν σοι κοιμηθησόμεθα.\nΕι δε και καλέσει καιρός,\nκαι μυριάκις υπερ σου τεθνηξόμεθα.\n ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΙΟΣ