ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ

1
Αρχιμ. Σάββα Αχιλλέως
(Συγκλονιστικές μαρτυρίες από το αντίθετο στρατόπεδο)



Μόλις ανοίξουν τα βιβλία μας (Σολομωνική καί αλλά με μαγείας καί επικλήσεις δαιμονίων) εμείς είμεθα παρόντες.

- Όλους τους άλλους αιτιώνται, ουδέποτε όμως εμένα υποπτεύονται. Όλοι οί άλλοι είναι αιτία, καί έμενα πού είμαι ή πραγματική αιτία, ούτε με αναφέρουν, καί εγώ κάνω ανενόχλητος τη δουλειά μου.


- Πώς θα εμφανισθώ εις τον αρχηγό μου καί να ειπώ ότι απέτυχα; Προτιμώ να με κτυπά καί να με παιδεύει εδώ ό Θεός σου, παρά να πέσω στα χέρια του αρχηγού μου.


- Ούτε εισέρχομαι ούτε εξέρχομαι μόνος μου από τον άνθρωπο. Εάν ΕΚΕΙΝΟΣ, δεν μου επιτρέψει, ουδεμία κίνηση δύναμαι να κάνω μόνος μου. Έχει το σχέδιο του καί με κρατά να σας παιδεύω. Με τα ιδικά μας κλωτσοκοπήματα έρχεσθε κοντά του. Προτιμά να υποφέρετε εδώ ολίγον χρόνον, για να μη παιδεύεσθε αιώνια, μαζί μας. Μόνον όταν βεβαιωθεί, ότι δεν θα τον αποχωρισθείτε, τότε μας διώχνει.


Οι δαίμονες προς αρχάριο μάγο:


- Μη φοβάσαι. Είσαι δικός μας. Αυτά, πού διαβάζεις, (διάβαζε «ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ») εμείς τα βάζομε στο μυαλό εκείνων, πού τα τυπώνουν σε βιβλία. Αυτά τα συνεχή μαγικά, πού δείχνουν οί τηλεοράσεις, τους μάγους καί τίς μάγισσες, εμείς τα υποδεικνύαμε, για να δαιμονίζουμε τα βρέφη καί όσους τα βλέπουν...


- Όπως καί όσα κι αν σου πω καί σου περιγράψω, είναι αδύνατον να συλλαβής τι υποφέρομε, όταν αυτή ή φωτιά συναντηθεί με μας μέσα του (εννοεί ό δαίμονας το άρρωστο άτομο, πού κοινωνεί των Άχραντων Μυστηρίων). Αν ανάψουν όλα τα πετρέλαια της Αραβίας καί όλα τα πετρέλαια του κόσμου, δεν φθάνουν τη φωτιά, πού μας κατακαίγει όταν κοινωνεί αυτός... (δηλαδή ό ασθενής).


- «Δεν θέλω να κινείται ούτε μία ανθρωπινή σκιά επάνω εις τον πλανήτη της γης», λέγει αφρίζων ό διάβολος με απερίγραπτο κακία.


- Κάνω τόσον όμορφα την κάθε μου ενέργεια, πού είναι αδύνατον να με ανακάλυψης, πότε καί πώς ενεργώ.


- Σάς υπόσχεται ΕΚΕΙΝΟΣ τον Παράδεισον καί δεν τον ακολουθείτε. Σας υπόσχομαι εγώ την Κόλασιν καί Όλοι έρχεσθε μαζί μου.


- Εγώ κάνω ακατάπαυστα το καθήκον μου καί σας πολεμώ. Εσείς κάνετε το καθήκον σας να με καταπολεμείτε Όπως εγώ σας καταπολεμώ;


- Το όνομα μου είναι διάβολος. Αυτό σημαίνει, ότι τίποτε άλλο δεν μπορώ να κάνω, ειμή μόνον να διαβάλλω. Δεν αναγκάζω κανένα. Εσείς διατί έρχεσθε μόνοι σας σε μένα;




ΟΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ


Εις το κεφάλαιο τούτο εχομεν ως παραδείγματα τους μεγάλους ασκητές τής Εκκλησίας μας. Ό μέγας Αντώνιος μάχεται κατά των δαιμόνων καί δεν παραλείπει να μνημονεύει καί να εξιστορεί τις παγίδας των δια την συμμόρφωση καί ψυχική ωφέλεια των πιστών. Εις την συνέχεια όλοι οί ασκητικοί πατέρες αναφέρουν, τι οί δαίμονες ομολογούσαν, όταν καταπιέζονταν είτε δια να παρασύρουν εις την πλάνη τους πολεμούντας αυτούς είτε δια να προκαλέσουν εντυπώσεις.
Ημείς πιστεύομεν, ότι ό διάβολος είναι ψεύστης καί πηγή του ψεύδους καί πατήρ του ψεύδους. Γνωρίζομεν, ότι ό ψεύστης καί παμπόνηρος πολλάς φοράς λέγει την άλήθειαν, δια να παρασύρει τους ακούγοντας εις το ψεύδος του. «ου γαρ αυτού τα νοήματα αγνοούμε» (Β' Κορ. 2, 11).
Από αύτάς τάς αληθείας, τάς οποίας εν τη πανουργία του λέγει ό διάβολος, θα παραθέσωμεν ωρισμένας πιστεύοντας, ότι θα βοηθηθούν τους αναγνώστες.


ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ομιλεί το πνεύμα το ακάθαρτο.


- Εάν δεν πιστεύεις σε αυτό πού κρατάς, (εννοεί τον Τίμιον Σταυρόν), ούτε φοβούμαι ούτε υπολογίζω τίποτε. Καί αν ακόμη φορτωθείς καί Εκείνον, που έχεις εκεί μέσα (εννοεί τον Εσταυρωμένο πού είναι εις το Ιερόν όπισθεν της Αγίας Τραπέζης), πάλιν εγώ δεν φοβούμαι, αφού δεν πιστεύεις τι βαστάζεις». Εξ ,αυτού δυνάμεθα ημείς να είμεθα προσεκτικοί. Εάν χωρίς πίστιν έχομεν τον σταυρόν κρεμάμενο στο στήθος μας, εάν τον κρατούμε μεγάλο ή μικρό στο χέρι μας, εάν τυπώνωμεν το σημείο του σταυρού επάνω μας - προ πάντων όσοι με ταχύτητα και με βιασύνη, απρόσεκτα, χωρίς καν να είναι το σημείον του σταυρού ό διάβολος δεν φεύγει. Μάλλον έρχεται καταγελών καί εμπαίζων ημάς.


Περί τής δυνάμεις των αγίων ΕΙΚΟΝΩΝ.



- ·Οποιαδήποτε εικόνα, είτε μικρή είναι είτε μεγάλη, με καταδιώκει εάν την πιστεύεις. Εάν όχι, δεν φοβούμαι καί δεν τρομάζω ομολογεί όφις ό κακούργος.
Μην αναμένεις, αγαπητέ αναγνώστα, να εύρης την τάδε ή την τάδε εικόνα, δια να προσευχηθείς. Όσον μικρή καί ασήμαντη όπως νομίζομε καί αν είναι οποιαδήποτε εικόνα, οποιουδήποτε αγίου θαυματουργεί καί εκδιώκει τούς δαίμονας. Αρκεί εσύ καί εγώ να έχομε πίστιν, ακράδαντων πίστιν.


ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ


«Δεν φοβούμαι καί δεν αποχωρώ με την παπαγαλία σας. Εγώ φοβούμαι καί τρέμω τη προσευχήν, πού βγαίνει από καρδιά γεμάτη δάκρυα. Διαφορετικά εγώ γελώ καί σας κοροϊδεύω. Το όπλο, πού τρέμω, είναι ή προσευχή μετά δακρύων».
Η προσευχή, πού γίνεται απλώς με το στόμα, ουδέποτε στοιχίζει στον δαίμονα. Ή προσευχή πού γίνεται και πηγάζει από την καρδίαν καί συνοδεύεται με δάκρυα, εισακούεται εις τον Θρόνον του Θεού καί κατακαίγει τους δαίμονας. Εκείνος, πού προσεύχεται συνεχώς, άλλοτε νοερός καί άλλοτε κατά μόνας, δεν αφήνει έδαφος ελεύθερον να πλησίαση ό δαίμονας. Αυτό τονίζει ό Απ. Παύλος. (Α' Θεό. β, 17).


Περί της Θείας χάριτος καί της ΣΚΕΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.


-Εάν δεν σας έσκεπε την ώραν, πού είσθε εις τον Θρόνων Του (εννοεί , τον θείον άμβωνα) καί κηρύττεται τα λόγια Του, θα σας έκανα να σας περιγελά όλος ο κόσμος».
Πόσην έχθρα έχει ό διάβολος εναντίον των ομιλούντων τον λόγον του Θεού, δεν δυνάμεθα να περιγράψομε. Ή θεία χάρις του Θεού, ή Πανάχραντος Θεοτόκος, οι άγιοι καί οί άγγελοι περιφρουρούν καί διαφυλάττουν την ώραν του θείου κηρύγματος τον κήρυκα του θείου λόγου. Γι` αυτό αφρίζει καί τρίζει τους οδόντας του ό διάβολος, διότι δεν έχει την δύναμη να πλησίαση. Προ πάντων τούτων, δια να εχη πλούσια την Θείαν σκέπην ό ιεροκήρυκας χρειάζεται να είναι ταπεινός καί προετοιμασμένος. Τότε έχει επιτυχία εις το έργον του προς δόξα Θεού.


Περί των σατανικών βιβλίων τής ΜΑΓΕΙΑΣ


«Μόλις ανοίξουν τα βιβλία μας, είμεθα παρόντες». Βιβλία δικά του ό διάβολος εννοεί κάθε σατανικό βιβλίο, πού χρησιμοποιούν οί μάγοι, δια να προσκαλούν εις βοήθειάν των τους δαίμονας. Την πρώτη θέση κατέχει το βιβλίο, πού λέγεται «Σολομωνική». Η συγγραφή του βιβλίου τούτου απεδόθη εις τον Σολομώντα. Τούτο όμως είναι παντελώς αβάσιμο καί αστήρικτο. Μάλλον οι μάγοι, δια να επιτύχουν την διάδοση του, επαινούσα καί απέδωσαν την συγγραφή του βιβλίου τούτου εις τον Σολομώντα. Σύγχρονος τρόπος μεταδόσεως της μαγείας είναι ή ΜΑΓΕΙΑ τής Τηλεοράσεως με διαβολικά καθαρώς κινούμενα σχέδια με ονομασία ό ΜΑΓΟΣ ή ,ή ΜΑΓΙΣΣΑ καί «ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ».
Τα ίδια σχέδια υπάρχουν αποτυπωμένα εις ειδικά, βιβλία. Πολλά μικρά παιδιά έφθασαν δαιμονισμένα εις την Εκκλησία εξ αυτών των πηγών. Είναι καθαρή καί εξακριβωμένη παγίδα του διαβόλου, δια να δαιμονίζει τα παιδιά! Ας προσέξουν οί γονείς. Εμείς τα βάζουμε λέγουν οί δαίμονες, δια να σας κάνουμε δικούς μας».
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ

2
Περί των ΠΑΓΙΔΩΝ του διαβόλου.


- « Όλους τους άλλους αιτιώνται, εις κάθε των πρόβλημα, ουδέποτε όμως υποπτεύονται εμένα. Όλοι οί άλλοι είναι ή αίτια των προβλημάτων, πού δημιουργούνται καί εμένα, πού τα δημιουργώ, πού είμαι ή πραγματική αιτία, ούτε με αναφέρουν».
Εάν δώσωμεν λίγη προσοχήν θα αντιληφθούμε ότι στην ζωήν μας. μας πταίουν όλοι οι άλλοι. Εις την πραγματικότητα όμως οί άλλοι γίνονται όργανα του διαβόλου. Όπισθεν κάθε αιτίας των πρόβλημα των, πού δημιουργούνται είναι ό διάβολος, πού ενεργεί. Αυτόν προ πάντων να καταπολεμούμε καί όχι τα αποτελέσματα. Την ρίζαν, όχι τους κλάδους. Αιτία παντός κακού καί πάσης πονηράς πράξεως είναι πάντοτε ό μισόκαλος διάβολος.


Περί της ΚΑΚΙΑΣ του διαβόλου.


-Είναι διαφορετικό να με βλέπεις να βασανίζω άλλους από του να μου επιστρέψει να έλθω καί να βασανίζω εσένα».
Πόσοι καί πόσοι εις τα άσυλα καί τάς νευρολογικός κλινικάς βασανίζονται υπό του δαίμονος! Πόσοι καί πόσοι από τάς μαγείας καί την κακίαν των μάγων καί των φθονερών ανθρώπων βασανίζονται καί υποφέρουν! Καί ημείς, πού βλέπομεν αυτούς να πάσχουν, άλλοτε λέγομεν, ότι είναι σκηνοθετημένες πλάνες, άλλοτε ότι είναι ένα μεγάλο ψεύδος, καί άλλοτε ότι γίνονται από σκοπού, δια να προκαλέσουν οί πάσχοντες την περιέργεια των αφελών... Ό διάβολος όμως δεν είναι αστείων πείραμα ή αιτία γέλωτος. Μόνον όσοι υπέφεραν καί όσοι υποφέρουν γνωρίζουν τι θα ειπεί διάβολος. Ημείς ας προσευχώμεθα δια τους αδελφούς μας καί ας παρακαλούμε τον Θεόν, να μην επιτρέψει εις ημάς μίαν τοιαύτην δοκιμασία.


Ό Εωσφόρος κατατυραννάει τούς δαίμονας.


- «Πώς θα εμφανισθώ εις τον αρχηγό μου καί να ειπώ ότι απέτυχα; Προτιμώ να με κτυπά εδώ ό δικός σου (εννοεί την ουράνιον τιμωρία πού υφίσταται), παρά να πέσω εις τα χέρια του αρχηγού μου».
Εκ της διαβολικής αυτής ομολογίας φαίνεται ή κακία μεταξύ των δαιμόνων Η απέραντος αγάπη των αγγέλων του ουρανού έχει αντίθετο την κακίαν καί την εκδίκησιν των δαιμόνων. Την άκρα αγάπη, πού τρέφει ό Θεός προς τους αγγέλους την άκρα κακίαν καί έκδίκησιν, που τρέφει ό Εωσφόρος προς τους δαίμονας. Θεέ μου, απάλλαξε μας της κακίας του διαβόλου καί της αιωνίου κολάσεως.


Περί της ΠΤΩΣΕΩΣ των πιστών.


Εγώ κατεξευτέλισα καί έρριψα γρανίτες, καί θα γνωρίσης εσύ ποτέ τάς πονηρίας μου;»
Μη ποτέ καυχηθεί άνθρωπος, ότι γνωρίζει τάς παγίδας του διαβόλου «Ειμή ότι Κύριος ην εν ήμίν, τίς ικανός σώος φυλαχθήναι, εκ του εχθρού άμα, καί ανθρωποκτόνου;» Διαθέτει πείρα ό διάβολος δισεκατομμυρίων ετών. Από τής ήμερος της πτώσεως του έως σήμερον. Ημείς;


Ή παγίδα της ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ


Είσαι λέγει ό παμπόνηρος δαίμων, ό εκλεκτός του Θεού. Δι' αυτό σε εξέλεξε να μας πολεμάς. Είναι τόσον ευχαριστημένος ό Θεός σου, πού σε καμαρώνει, γιατί είσαι ενώπιον Του δίκαιος...».
Χρησιμοποιεί ό διάβολος εις μεγάλον βαθμό την παγίδα της κολακείας καί υπερηφάνειας. Καί εν τη επιτυχία του, ό άνθρωπος αποκόπτεται από τον Θεόν. Χάνει την Θείαν χάριν. Καί αποκτά την αίώνιον κόλασιν . Ό Θεός «ύπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν». (Ιακώβ. 4, 6) (Α' Πέτρ. 5, 5).


Άνευ του θελήματος του ΘΕΟΥ δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΕ.


-Ούτε εισέρχομαι ούτε εξέρχομαι μόνος μου λέγει ό πονηρός δαίμονας-. Εάν ΕΚΕΙΝΟΣ δεν μου το επιτρέψει, ουδεμία κίνηση μπορώ να κάνω μόνος μου. Έχει το σχέδιο Του καί με κρατά να σας παιδεύω. Με τα δικά μας κλωτσοκοπήματα έρχεσθε κοντά Του. Γι` αυτό μας επιτρέπει να σας παιδεύομε. Προτιμά να υποφέρετε εδώ ολίγον χρόνον, για να μη παιδεύεσθε αιώνια μαζί μας. Μόνον όταν βεβαιωθεί, ότι δεν θα τον αποχωρισθείτε, τότε μας διώχνει.»
Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». (Ίωάν. 15,5). Αυτή ή αλήθεια εφαρμόζεται πλήρως στην, περίπτωσιν των δοκιμαζόμενων υπό του διαβόλου. Ουδέ χιλιοστόν του ανθρωπίνου οργανισμού δύναται να εγγίση ό διάβολος, αν ό Θεός δεν του επιτρέψει. Το Θαύμα επιτελείται μόνον, όταν δια της δοκιμασίας ωρίμαση ο άνθρωπος καί αντιληφθεί πόσον κακούργος είναι ό «διάβολος, πού με προθυμία, εργαζόμεθα εις τους αμαρτωλούς αγρούς του. Η ειλικρινής αγάπη προς τον Θεόν καί ή νέκρωσις καί ειλικρινής απάρνησις της αμαρτίας επιφέρει το θαύμα.


Ή αποστολή του διαβόλου καί οι μάγοι.


- « Εσείς με καταδιώκετε ομολογεί ό κακούργος διάβολος καί εκείνοι (εννοεί τους μάγους) με στέλλουν καί με ξαναστέλλουν, «κλοτσοσκούφι» με κάνατε.
Τι θα γίνη εις το τέλος; Όταν διώχνεται ό διάβολος με τη δύναμη της Εκκλησίας, επιστρέφει μετά πολλής μανίας εις τους μάγους, πού τον διατάζουν να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Πόσοι καί πόσοι μάγοι, δεν εύρον ακαριαίων θάνατον, όταν ό διάβολος επιστρέφων αφέθη ελεύθερος από τον Θεόν να εκδικηθεί. Αν ξέρανε οί μάγοι ότι ό διάβολος εκδικείται αυτούς τους ιδίους, ουδέποτε θα συμμαχούσαν με τον σατανά. Το δε φοβερότερο πάντων, δεν είναι ή πρόσκαιρη εκδίκηση, αλλά ή αιώνια κόλαση.


Σημειώνουν καί ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ


«Είμαι από πάνω σου καί σε παρακολουθώ - λέει ό παμπόνηρος καί μισόκαλος. Προσέχω τα μάτια σου, τη γλώσσα σου, τα έργα σου. Έχω μια πενάρα και καταγράφω λεπτομερώς την ήμέραν, την ώραν, το δευτερόλεπτο, τα άτομα, , τον τόπον. Ότι καταγράψω, θα σου τα φανερώσω αν δεν προφθάσεις να τα σβήσεις» ( Εννοεί, με το μέγα μυστήριο της εξομολογήσεως.)
Πόσοι δεν γνωρίζουν την άγρυπνο παρακολούθηση του διαβόλου! Παραμονεύει από ώραν εις ώραν να εύρη ευκαιρία να κερδίσει έδαφος. Ό φόβος καί ό τρόμος πρέπει να κατέχουν την ζωήν μας δια να σωθώμεν. «Μετά φόβου καί τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε» (Φίλιπ. 2, 12).Η εξομολόγηση πρέπει να είναι ζώσα καί ενεργός, δια να εξαλείφει πάσα αμαρτία τής ψυχής μας.


ΒΛΑΣΦΗΜΕI ό διάβολος εντός του Ιερού Ναού;


Όσον καί αν τον βλασφημούμε εμείς, δεν μας υπολογίζει καί δεν μας λαμβάνει ύπ' όψιν. Όταν εσείς τον βλασφημείτε, τότε λυπείτε καί τότε πονεί διά τάς πληγάς, πού του ανοίγετε».
Απαθής παραμένει ό Κύριος μας καί Θεός μας, όταν ό διάβολος βλασφημεί το άγιον καί ύπερύμνητον Όνομα Του. Όπως κατά τον ίδιον τρόπον απαθής παραμένει καί ή Πανάχραντος Παναγία μας καί οί άγιοι άγγελοι καί οί άγιοι της Εκκλησίας μας. Η λύπη καί ό πόνος προξενείτε εις τον Θεόν καί εις την Παναγίαν μας μόνον, όταν ημείς βλασφημούμε το ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ του Θεού μας καί των αγίων της Εκκλησίας μας.
-Πουθενά δεν βρίσκεται τόσο κοντά Παράδεισος και κόλαση, όσο στην Εκκλησία·.
Καθώς λέγει μία πιστή ψυχή, ή αγιότητα, ή χαρά καί ή ουρανιά καθαριότητα. Καί δίπλα ή φοβερή αιχμαλωσία του ανθρώπου στην αμαρτία, στη μανία της κόλασης».
Ή ιδία πιστή ψυχή λέγει: όσο ιερότερος ό χώρος, τόσο μεγαλύτερα τα βάσανα των δαιμόνων, αλλά καί τόσο πιο βαθιά ή κάθαρση τους».


Ό διάβολος συνεργεί στην ΜΕΤΑΝΟΙΑ;


«Με τα δικά μας κτυπήματα έρχεσθε σεις εις την αγκάλη Του. Αν δεν είμεθα εμείς, ποίος από σας θα ήρχετο εις την Έκκλησίαν Του;».
Άθελα του ό παγκάκιστος συνεργεί εις μετάνοιαν. Πλήθος ασθενών παραδέχονται μετά δακρύων, ότι ή δοκιμασία, πού παρεχώρησεν ό Θεός να υποστούν, εγένετο αιτία μετανοίας. Δια αυτής γνωρίσαμεν καί αγαπήσαμε τον Θεον, ομολογούν.
-Εν θλίψει εμνήσθημέν Σου Κύριε». « Εν ήμερα θλίψεώς μου τον Θεόν εξεζήτησα, ταίς χερσί μου νυκτός εναντίον αυτού, καί ουκ ηπατήθην». (Ψαλμ. 76, 3».
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διδασκαλιες αγιων και αποστάγματα πατερικης σοφιας”