Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

1
Άκουσα σήμερα στο ραδιόφωνο, συναγωνιστές, ένα τραγούδι που για διαφορετικούς λόγους, φαντάζομαι, από τον στιχουργό με άγγιξε. Με έβαλε σε σκέψεις. Για την τρομοκρατία που εφαρμόζουν καθημερινά τα τηλεπτικοακουστικά και έντυπα τσιράκια της διεθνούς νέας τάξης πραγμάτων. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ. Ο Θεός μαζί μας, ΥΓΕΙΑ και τίποτα άλλο.

phpBB [video]



Τι κι αν όσπρια τρώμε κάθε μέρα. Τι κιαν τα σπίτια μας πάρουνε. Μαριονέτες :puppet δε θα γίνουμε. Τις ηθικές - πατρικές μας αξίες δυναμώνουν, και το αγνωούν. Χάρισμα τους τα «χρυσά κουτάλια» που προφήτευσε ο Παππούλης. Χάρισμά τους η πολιτεία και ο πολιτισμός στον οποίο μας οδηγούσαν προ κρίσης.

Τα παιδικά μου χρόνια αναπόλησα. Φράγκα πολλά δεν είχαμε. Είχαμε γιορτές όμως, και αλάνες. Ευχαριστήθηκα παιχνίδι. Τι κι αν τη πορτοκαλάδα και το γλυκό τα φυλάγαμε για τον ξένο. Η μαμά δε δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και η αγκαλιά της ήταν εκεί.

Το θέμα είναι να διώξουμε τους προδότες. Το μασωνικοπολιτικό κατεστημένο και τα εργαλεία της ΝΤΠ, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. Αν είναι να πεθάνει αυτό το Έθνος, ας πεθάνει μαχόμενο. Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή. Ζω σε μεγαλούπολη, και προ ΔΝΤ σκλαβιά έννιωθα και τώρα το ίδιο νιώθω. Μόνο που τώρα ο εχθρός μοιάζει ορατότερος και στους υπόλοιπους συμπολίτες μας (πράγμα όχι απαραίτητα κακό).

Και κάτι ακόμα. Παλαιότερα θύμωνα με ορισμένες συνήθειες συανθρώπων μας. «κοίτα πως οδηγά αυτός», «μα ποιος νομίζει ότι είναι και δεν περιμένει στην ουρά» κ.τ.λ. κ.τ.λ. Δεν τους παρεξηγώ πια. Νεύρα έχουν μα δε γνωρίζουν το λόγο. Μπορεί να φταίει η πεθερά, μπορεί η αρρώστεια του παιδιού τους. Μα μπορεί και η πόλη που κάθε μέρα τους ρουφά το αίμα. Η δουλειά που είναι η ίδια κάθε μέρα. Βλέπεις, και μιλώ για εμάς τους αστούς, χάσαμε την επαφή με τη φύση. Το αεράκι, τα αστέρια τις νυχτιές,τις παρέες που βρίσκονται δύο λεπτά μακριά με τα πόδια. Μας έφαγε και το χαζοκούτι. Τους αφήσαμε να καταστρέψουν την κοινωνική δομή της χώρας.

Η κρίση είναι η μεγάλη μας όμως ευκαιρία. Όχι όπως το αναφέρει ο ΓΑΠ, βέβαια. Είναι η κατάλληλη στιγμή ο λαός μας να συνειδητοποιήσει ποιος είναι, που βάδιζε, και κατά που θέλει να βαδίσει.

Να με συγχωρείτε για τις παραπάνω σκόρπιες και ακατάστατες σκέψεις μου. Ελπίζω να μη σας κούρασα.

Re: Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

3
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας


Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Το θέμα Ευρίνο,είναι να καταλάβει οτι πρέπει να πολεμήσει και να ξέρει γιατι πολεμάει και να βρει τον σωστό τρόπο και οχι εκει που μας οδηγούν αυτοί,αυτο που δεν έχουμε καταλάβει,ειναι οτι και εμεις έχουμε σημαντικό μέρος ευθύνης ,γιατι τους αφήσαμε να μας κλέψουν την ανθρωπιά μας και τον ευατό μας,γιναμε έρμαια των παθών μας,σκιές του πραγματικού μας ευατού ,που έχουμε ξεχάσει οτι υπάρχει καν,σαν υπνωτισμένοι και νομίζουμε οτι είμαστε και ξύπνιοι.

Οταν καταλάβουμε και αποδεχτούμε οτι είμαστε πιονια ,που ακολουθούμε κατα γράμμα τις εντολές και βρούμε τρόπο να το πολεμήσουμε αυτό,τότε και αυτοί δεν θα μπορούν να κάνουν πολλά ,γιατι δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια μάζα που την πάνε οπου θέλουν αυτοί,αλλά ανθρωπους που για να τους υποτάξουν,θα πρεπει να τους αντιμετωπίσουν εναν εναν
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Αντινεοταξικά τραγούδια”

cron