Πέθανε ο Rauf Denktaş

1
Πέθανε ο Rauf Denktaş
Εικόνα
Απεβίωσε ο πρώην ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Rauf Denktaş σε ηλικία 87 ετών εξαιτίας σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε τον τελευταίο καιρό. Στις 9 Ιανουαρίου εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας σε νοσοκομείο της κατεχόμενης Λευκωσίας με ανεπάρκεια σε ζωτικά όργανα, όπως τα νεφρά και το συκώτι.

Ο Rauf Denktaş γεννήθηκε το 1924 στην Πάφο. Το 1942 αποφοίτησε από τη Βρετανική Σχολή της Λευκωσία, στην οποία εργάστηκε ως δάσκαλος για ένα χρόνο. Από το 1944 σπούδασε στο Λονδίνο από όπου έφυγε το 1947 με πτυχίο νομικής.

Την εποχή εκείνη ο τότε κυβερνήτης της Κύπρου λόρδος Winster είχε υποσχεθεί παραχώρηση συντάγματος. Για το σκοπό αυτό συγκαλείται το 1948 η Διασκεπτική του Λονδίνου, στην οποία ο Denktaş -δικηγόρος τότε- συμμετείχε ως μέλος της τουρκοκυπριακής αποστολής.

Ένα χρόνο μετά τη Διασκεπτική διορίζεται δικηγόρος του Στέμματος, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1957. Κατόπιν εκλέγεται πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τουρκοκυπριακών Οργανώσεων, συμμετέχει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (1958) και στη συμφωνία που υπογράφεται στο Λονδίνο (1959) για τη δημιουργία κυπριακού κράτους, ως εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου συμμετέχει στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα, αλλά υποστηρίζει πως η λύση δεν είναι λειτουργική και επιμένει στη διχοτόμηση, θεωρώντας ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν εγκαταλείπει την ιδέα της Ένωσης με την Ελλάδα.

Από τη θέση του προέδρου της Τουρκικής Κοινοτικής Συνέλευσης στην οποία εκλέγεται το 1960, προσπαθεί να προωθήσει τις θέσεις αυτές. Μεταξύ 1963 - 1964 συμμετέχει σε ανατρεπτικές ενέργειες με αποτέλεσμα να του απαγορευτεί η είσοδος στο νησί. Το 1967 επιστρέφει παράνομα και από το 1968 συμμετέχει στις διακοινοτικές συνομιλίες.

Η πολιτική του κυριαρχία αρχίζει το 1970 οπότε επανεκλέγεται πρόεδρος της Τουρκικής Κοινοτικής Συνέλευσης. Το 1975 ανακηρύσσεται στο κατεχόμενο τμήμα το «Τουρκικό Ομόσπονδο Κράτος της Κύπρου» και την ίδια χρονιά ο Denktaş αναλαμβάνει πρόεδρος της Τουρκοκυπριακής Διοίκησης. Ένα χρόνο μετά ιδρύει το Κόμμα Εθνικής Ενότητας και στις εκλογές του 1976 εκλέγεται «πρόεδρος».

Στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού που ακολουθούν ο Denktaş υπογράφει συμφωνίες με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο (1977) και με τον Σπύρο Κυπριανού (1979). Το 1983 αυτοανακηρύσσεται η λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ) και ο Denktaş εκλέγεται «πρόεδρος» της το 1985, το 1990, το 1995 και το 2000.

Θεωρήθηκε σκληρός διαπραγματευτής και πρωτεργάτης της αναγόρευσης της Κύπρου σε κυρίαρχο θέμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Εντούτοις μετά την ανάδειξη της κυβέρνησης Erdoğan στην Τουρκία βρέθηκε σε συχνή διάσταση απόψεων με την Αγκυρα.

Στις αρχές του 2004 η τουρκική κυβέρνηση τον απέκλεισε από επίσημο συνομιλητή της τουρκοκυπριακής πλευράς στις διαπραγματεύσεις που έγιναν το Μάρτιο στη Λουκέρνη της Ελβετίας.

Ο Denktaş, αντίθετα από την επίσημη γραμμή της Άγκυρας, είχε ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ του «όχι» στο πέμπτο σχέδιο Annan το οποίο τέθηκε σε δημοψηφίσματα στις δύο πλευρές του νησιού.

O Denktaş είχε τρεις γιους και δύο κόρες. Έχασε τον έναν γιο του στη διάρκεια μίας χειρουργικής επέμβασης και έναν ακόμη γιο του σε τροχαίο δυστύχημα. Ο μόνος εν ζωή γιος του Serdar ακολούθησε την πολιτική και είναι ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Rauf Denktaş απέκτησε 11 εγγόνια.

Εκτός από τουρκικά, μιλούσε ελληνικά και αγγλικά.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Re: Πέθανε ο Rauf Denktaş

2
Θέμα: ΡΑΟΥΦ ΝΤΕΝΚΤΑΣ
Συντάκτης: Κωνσταντνίνος Χολέβας, πολιτικός αναλυτής
Ημερομηνία καταχώρησης: 19η Ιανουαρίου 2012

Σέβομαι τη μνήμη του Τουρκοκυπρίου ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς, όπως και κάθε νεκρού προσώπου. Η εκδημία του Τουρκοκυπρίου ηγέτη στις 14.1.2012 μού δίνει πάντως την ευκαιρία να σχολιάσω ορισμένα θέματα σχετικά με το Κυπριακό και τους Τουρκοκυπρίους.

Α) Η καταγωγή των Τουρκοκυπρίων.. Η μουσουλμανική κοινότητα της Κύπρου, την οποία μελέτησαν νεώτεροι ερευνητές όπως ο αείμνηστος Κώστας Κύρρης, ο Παρασκευάς Σαμάρας και ο Φαίδων Παπαδόπουλος δημιουργήθηκε από τέσσερις διαφορετικές αιτίες. Πρώτον από την Οθωμανική κατοχή από το 1571 έως το 1878. Οι Τούρκοι στρατιώτες εγκαταστάθηκαν, νυμφεύθηκαν, απέκτησαν παιδιά. Η δεύτερη αιτία είναι η παρουσία σε παλαιότερες εποχές Αράβων εγχρώμων και αιχμαλώτων, που ήσαν Μουσουλμάνοι. Η τρίτη αιτία είναι ο εξισλαμισμός Βενετών και Φραγκογάλλων που είχαν εγκατασταθεί στη Μεγαλόνησο κατά την μακρά περίοδο της Λατινοκρατίας. Από αυτούς και συγκεκριμένα από την γαλλική οικογένεια Πιτζένι καταγόταν και ο Ραούφ Ντενκτάς. Οι πρόγονοί του εξισλαμίσθηκαν, αλλά έμαθαν ελληνικά για να συνεννοούνται με την ελληνική πλειοψηφία του νησιού. Η τέταρτη αιτία είναι ο εξισλαμισμός Ορθοδόξων Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατία στην Κύπρο. Πολλοί από αυτούς δήλωναν μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνος ότι έχουν ελληνική καταγωγή γι’ αυτό και ονομάσθηκαν «λινομπάμπακοι». Δηλαδή και λινάρι και βαμβάκι, και Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Η βρετανική αποικιοκρατία από το 1878 έως το 1959 δεν ενεθάρρυνε την επιστροφή λινομπαμπάκων στην Ορθοδοξία, αν και αρκετοί το ήθελαν, Τούτο έγινε για να αυξηθεί η μουσουλμανική κοινότητα, η σήμερα αποκαλούμενη τουρκική και για να μπορούν οι Βρετανοί να εφαρμόζουν το «διαίρει και βασίλευε».

Ο Ντενκτάς μιλούσε πολύ καλά ελληνικά και μάλιστα μαθαίνουμε ότι λίγο πριν πεθάνει μίλησε ελληνικά στην κόρη του. Όμως έβλαψε βαρύτατα τον Ελληνισμό. Η ελληνοφωνία μουσουλμανικών πληθυσμών δεν πρέπει να μας παρασύρει και να τους θεωρούμε εκ των προτέρων φιλελληνικούς. Οι Τουρκοκύπριοι μιλούν ελληνικά με κυπριακή προφορά, αλλά κατά τα τελευταία 60 χρόνια πολλάκις έσφαξαν Ελληνοκυπρίους χωρίς δισταγμό. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι περισσότερο αι από την ελληνοφωνία η εμμονή στην Ορθοδοξία είναι το ακλόνητο σταθεροποιητικό στοιχείο της ελληνικής συνειδήσεως.

Β) Ο ρόλος των Τουρκοκυπρίων. Οι Έλληνες της Κύπρου σεβόμενοι τις Χριστιανικές και δημοκρατικές τους αρχές έχουν και πρέπει να έχουν την καλή διάθεση συνυπάρξεως με τους Τουρκοκυπρίους, όταν βρεθεί η κατάλληλη νομική και πολιτική διευθέτηση του προβλήματος. Μία λύση, η οποία πόρρω θα απέχει από τα διχοτομικά και αντιδημοκρατικά στοιχεία του προσφάτου σχεδίου Ανάν. Όμως στον βωμό των καλών διαθέσεων δεν πρέπει να διαγράφουμε την Ιστορία. Πολλές όντως είναι οι μνήμες της ειρηνικής συμβιώσεως Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο. Αλλά κατά τη διάρκεια του Αγώνος της Κύπρου για Αυτοδιάθεση-Ένωση το 1955-59 δεν ήσαν λίγοι οι Τουρκοκύπριοι που έδρασαν ως αστυνομικοί, βασανιστές και δήμιοι για λογαριασμό των Άγγλων. Μόλις δε ιδρύθηκε το ανεξάρτητο Κυπριακό κράτος μαχητικοί Τουρκοκύπριοι δημιούργησαν τις ένοπλές οργανώσεις ΒΟΛΚΑΝ και ΤΜΤ με στόχο την ενίσχυση των διχοτομικών σχεδίων, τα οποία είχε δρομολογήσει η Άγκυρα από το 1954. Ο Ραούφ Ντενκτάς το 1995 παραδέχθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι στην εισβολή του 1974 Τουρκοκύπριοι παραστρατιωτικοί σκότωσαν εν ψυχρώ πολλούς αμάχους Ελληνοκυπρίους. Δεν ήσαν, λοιπόν, όλα τόσο αρμονικά, όσο τα παρουσίαζε η προπαγάνδα των οπαδών του σχεδίου Ανάν.

Στις ημέρες μας αναμφιβόλως υπάρχουν στα Κατεχόμενα εδάφη εχέφρονες Τουρκοκύπριοι που επιθυμούν μία καλύτερη ημέρα για το νησί σε αρμονική συμβίωση με το ελληνικό στοιχείο. Όμως η γνώμη τους ελάχιστα μετρά. Πληθυσμιακά οι Τουρκοκύπριοι συρρικνώνονται και οι περισσότεροι ζουν σήμερα στην Αγγλία και στην Τουρκία. Ρυθμιστές είναι οι έποικοι από την Ανατολία, οι χιλιάδες κουβαλητοί του στρατού του Αττίλα. Με αυτούς άραγε μπορούν να συνυπάρξουν οι Έλληνες της Κύπρου; Σαφώς όχι. Κι όμως ο πάντα υποχωρητικός Κύπριος Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας δεν ξεκαθαρίζει ρητώς και κατηγορηματικώς ότι σε μία λύση του Κυπριακού οι έποικοι θα πρέπει να φύγουν (ή τουλάχιστον να θεωρούνται ξένοι και να μην ψηφίζουν).

Γ) Ένα περίεργο περιστατικό. Κατά την τουρκοκυπριακή ανταρσία του Δεκεμβρίου 1963 -Αυγούστου 1964 κατά της Κυβερνήσεως του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ο Ντενκτάς ήταν το νούμερο 2 των Τουρκοκυπρίων μετά τον Φαζίλ Κιουτσούκ και αρχηγός ενόπλων ομάδων. Διέφυγε στην Τουρκία και του απαγορεύθηκε η είσοδος στην Κύπρο. Μετά από 1 χρόνο συνελήφθη από την Κυπριακή Αστυνομία ενώ προσπαθούσε να εισέλθει παρανόμως από τα βορειοδυτικά παράλια. Όμως αφέθηκε ελεύθερος χάρις στη μεγαλοψυχία του Μακαρίου ή από λανθασμένη εκτίμηση κάποιων Ελληνοκυπρίων πολιτικών. Τέτοια λάθη και τέτοιες μεγαλοψυχίες πληρώνει μερικές φορές ο Ελληνισμός. Ο ελεύθερος πλέον Ραούφ Ντενκτάς μαζί με Τούρκους αξιωματικούς οργάνωσαν τουρκοκυπριακούς θύλακες, στους οποίους δεν μπορούσε να εισέλθει η Εθνική Φρουρά και η Αστυνομία της νομίμου Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 1974 αποκαλύφθηκε ότι στις τουρκικές συνοικίες υπήρχαν ολόκληρες σήραγγες κάτω από τα σπίτια για τη διοχέτευση όπλων και την κυκλοφορία παρανόμων Τούρκων και Τουρκοκυπρίων εκπαιδευτών.

Και μία σημαντική λεπτομέρεια. Κατά τις δίκες των Ελληνοκυπρίων αγωνιστών, τους οποίους έστελνε στην αγχόνη τα Βρετανικά αποικιακά δικαστήρια, ένας από τους Εισαγγελείς του Βρετανικού Στέμματος ήταν ο μόλις αποθανών Ραούφ Ντενκτάς. Έπαιξε ρόλο στην καταδίκη παλληκαριών που τιμά σήμερα ο Ελληνισμός. Ως Χριστιανός συγχωρώ τον εκδημήσαντα, αλλά ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.

Πηγή:http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=1161
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Rauf Denktas

3
Ο Denktas γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1924 στην Πάφο. Αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας και κατά την διάρκεια των ετών 1941-1943 εργάστηκε ως μεταφραστής και δικαστικός υπάλληλος στο Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου.

Το 1944, μετέβη στο Λονδίνο και σπούδασε Νομικά στο Lincoln’s Inn με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου. Αποφοίτησε το 1947 και επέστρεψε στην Κύπρο οπότε και διορίστηκε δικηγόρος του Στέμματος από την αποικιοκρατική διοίκηση. Το 1953 ο Denktas έγινε Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας και την περίοδο 1956-1958 ανέλαβε Γενικός Εισαγγελέας.

Υπήρξε διώκτης των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, αφού από τη θέση του προώθησε την καταδίκη πολλών αγωνιστών της ηρωικής εθνοαπελευθερωτικής οργάνωσης, όπως του Μιχαλάκη Καραολή, ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε.

Το 1957 διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση της τρομοκρατικής ΤΜΤ (Turk Mukavement Teskilati/Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης), μιας ένοπλης ομάδας δολιοφθορών υπό τον έλεγχο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών με σκοπό τη χειραγώγηση της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Η οργάνωση ΤΜΤ χρησιμοποιήθηκε για να πληγεί ο ενωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ και διέπραξε δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις και ταυτόχρονα στοχοποίησε Τουρκοκύπριους που είχαν ταχθεί υπέρ της συνεργασίας και της ειρηνικής συμβίωσης με τους Ε/κ μετά την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου.

Μέχρι την μεταβατική περίοδο της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Κύπρου, η ΤΜΤ ενισχύθηκε σημαντικά σε οπλισμό από την Τουρκία ενώ ο Rauf Denktas ετάχθη με το μέρος των Τούρκων που επέμεναν στη διχοτόμηση της Μεγαλονήσου.

Ωστόσο δεν εκδήλωνε τις απόψεις του. Κατά τη διάρκεια της ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας (16 Αυγούστου 1960) μέχρι και τις ένοπλες συγκρούσεις τον Δεκέμβριο 1963, εργάστηκε συνειδητά προς την κατεύθυνση της υπονομεύσεως του κυπριακού κράτους από το αξίωμα του προέδρου της Τουρκικής Κοινοτικής Συνελεύσεως.

Προπαγάνδιζε υπέρ της μη συνεργασίας των Τουρκοκυπρίων με τους Έλληνες της Κύπρου, αποθάρρυνε τους ομοθρήσκους του να έχουν εμπορικές σχέσεις με τους Ελληνοκυπρίους και προσπάθησε να εμποδίσει την επιστροφή των Τουρκοκυπρίων που είχαν καταφύγει σε αμιγώς τουρκοκυπριακά χωριά κατά την διάρκεια του αγώνος της ΕΟΚΑ, στα χωριά τους.

Κατά τη διάρκεια των αιματηρών γεγονότων της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασαν τον Δεκέμβριο του 1963 εξ αφορμής της προτάσεως του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου για τροποποίηση δεκατριών σημείων του Συντάγματος, ο Denktas διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στο τουρκοκυπριακό πολιτικό πεδίο.

Τον Ιανουάριο του 1964 έλαβε μέρος στην πενταμερή διάσκεψη του Λονδίνου για το Κυπριακό ζήτημα ενώ τον επόμενο μήνα εμφανίσθηκε ως εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στα Ηνωμένα Έθνη, όπου υπεραμύνθηκε των τουρκοκυπριακών θέσεων, διαστρεβλώνοντας παράλληλα τα γεγονότα της ένοπλης τουρκοκυπριακής ανταρσίας και εκστομίζοντας ψευδείς κατηγορίες κατά της κυπριακής κυβέρνησης.

Την ίδια περίοδο η κυπριακή κυβέρνηση τον κήρυξε ανεπιθύμητο πρόσωπο και του απαγόρευσε την επάνοδο στην Κύπρο. Κατέφυγε στην Άγκυρα αλλά συνέχισε να διατηρεί επαφή με τους Τ/κ και να κατευθύνει την ανταρσία τους στο νησί.

Τον Αύγουστο του 1964, αποβιβάσθηκε στην περιοχή της των Κοκκίνων μαζί με Τούρκους αξιωματικούς και μέλη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Λόγω της σφοδρής αντεπιθέσεως των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή, ο Denktas και οι σύντροφοί του αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν. Τον Οκτώβριο του 1967, επεχείρησε για δεύτερη φορά να εισέλθει παράνομα στην Κύπρο. Λόγω όμως των άσχημων καιρικών συνθηκών το ψαροκάικο που τον μετέφερε αναγκάστηκε να τον αποβιβάσει σε ακτή της Καρπασίας, αντί στη Λάρνακα, όπως προβλέπετο.

Σε λίγο συνελήφθη από αγροφύλακα και παραδόθηκε στην Εθνική Φρουρά. Με παρέμβαση του Μακαρίου μεταφέρθηκε από τα στρατιωτικά κρατητήρια στις Κεντρικές Φυλακές και στην συνέχεια απελάθηκε στην Τουρκία. Με την έναρξη των συνομιλιών ανάμεσα στην ελληνοκυπριακή και στην τουρκοκυπριακή πλευρά τον Απρίλιο του 1968 ο Denktas επέστρεψε στην Κύπρο και ορίστηκε εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων ενώ συνομιλητής των Ε/κ ήταν ο Γλαύκος Κληρίδης.

Μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, ο Denktas απέδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην συγκέντρωση του τουρκοκυπριακού πληθυσμού στο βόρειο κομμάτι της Κύπρου καθώς και στην μεταφορά τουρκικού πληθυσμού από την Ανατολία στην νήσο. Παράλληλα, προχώρησε με προσεκτικά βήματα στην ίδρυση της λεγόμενης «ΤΔΒΚ».

Συγκεκριμένα, το 1975 ανακήρυξε το «Ομόσπονδο Τουρκοκυπριακό Κράτος» και λίγα χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία, στις 15 Νοεμβρίου του 1983, προέβη στην ανακήρυξη της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου», με το ψευδοκράτος να αναγνωρίζεται μέχρι και σήμερα μόνο από την Τουρκία. Στις συνομιλίες με τους προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας ξεχώρισε με τις σκληρές, εθνικιστικές και αποφασιστικές τοποθετήσεις του.

Την δεκαετία του ’90, ο Denktas αναμετρήθηκε με τον Dervis Eroglu και μια σημαντική μερίδα του μεγαλύτερου τ/κ δεξιού Κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP) για την παραμονή του στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Εκείνη την περίοδο διαχώρισε τους δρόμους του με το UBP και νίκησε τον Eroglu σε διάφορες «εκλογικές» αναμετρήσεις. Παράλληλα, ξεχώρισε με την σκληρή στάση του απέναντι στην δράση της τουρκοκυπριακής Αριστεράς.

Με την άνοδο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην εξουσία της Τουρκίας, ο Denktas ήρθε σε αντιπαράθεση με την νέα εξωτερική πολιτική γραμμή της Τουρκίας και διαφώνησε δημοσίως με την ιδέα της υποστήριξης του Σχεδίου Ανάν.

Τελικά, ο Denktas αποσύρθηκε από την πολιτική τον Απρίλιο του 2005, αφού είχε ήδη αναγγείλει τον Μάιο του 2004 ότι δεν θα διεκδικούσε και πέμπτη «προεδρική θητεία». Από το 2005 μέχρι το 2011 ο Denktas πραγματοποίησε διάφορες συνεντεύξεις, ομιλίες και τηλεοπτικές εκπομπές και υποστήριξε τις γνωστές αδιάλλακτες θέσεις του.


(strategyreports.wordpress.com)

Re: Πέθανε ο Rauf Denktaş

4
Κάτι που δεν είναι πολύ γνωστό είναι ότι στην κηδεία του χρησιμοποιήθηκε χώμα που έφεραν από την Τουρκία.

Επίσης δόθηκε εντολή για 24 ώρες να τον μνημονεύουν σε όλα τα τζαμιά της Τουρκίας.

(Ακούστηκε στα κατεχόμενα) ότι λίγο πριν πεθάνει είπε στην κόρη του να πει στον Χριστόφια και στους άλλους Ε/Κ ηγέτες ότι κάποια μέρα η "ΤΔΒΚ" θα αναγνωριστεί διεθνώς ως κράτος!!

Re: Πέθανε ο Rauf Denktaş

6
Ναι τις είπε στα ελληνικά και του είπε η κόρη του να μιλήσει τουρκικά γιατί δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε.

Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι είπε κάτι τέτοιο.


Επίσης ένα από τα μέλη της οικογένειας Κληρίδη (πρώην πρόεδρου) έχει παντρευτεί μέλος της οικογενείας Ντεκτάς.

Μιας και αναφέρω τον Γλαύκο Κληρίδη κάτι που στην Ελλάδα δεν είναι πολύ γνωστό είναι ότι είχε υπηρετήσει στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο ως πιλότος στην RAF (Royal Air Force) - (αγγλική βασιλική αεροπορία), το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε από τους Γερμανούς,συνελήφθη αιχμάλωτος και βασανίστηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως.

Re: Πέθανε ο Rauf Denktaş

7
Επικήδειος λόγος του Ντερβίς Έρογλου στην κηδεία του Rauf Denktas.

"O Rauf Denktas επέλεξε να είναι ο αγωνιστής των Τουρκοκυπρίων φορώντας πύρινο γιλέκο ιδρύοντας και διευθύνοντας την ΤΜΤ(τρομοκρατική οργάνωση) ενάντια στην ΕΟΚΑ.

Ιδρυτή πρόεδρε, ηγέτη για πάντα, μην ανησυχείς.

Κανείς δεν μπορεί εμένα και το λαό να μας αναγκάσει να υποχωρήσουμε από το κράτος.

Καμιά πίεση, ότι και να τάξουν, δεν θα αποτρέψει εμένα και τον τ/κ λαό απ' το να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τη διζωνικότητα, τους δύο λαούς και τη συνέχιση των ενεργών και έμπρακτων εγγυήσεων της Τουρκίας"

(Τουρκοκυπριακή ραδιοφωνική μετάδοση)
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ελληνοτουρκικά”

cron