Πράγματι, υπάρχει αυτή η θεωρία για τον Άγιο Χριστόφορο που βασίζεται κυρίως σε αυτές τις εικόνες. Δεν μπορούμε όμως να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι ήταν πράγματι νεφελίμ ο άγιος. Πιθανόν να εννοείται κάτι άλλο, αλληγορικό, όπως πχ ο πρότερος σκληρός χαρακτήρας του, εννοώ πριν συναντήσει το Χριστό. Συνήθως εκείνες τις εποχές κάποιος που περνούσε τον κόσμο από ποτάμια κλπ ζητούσε μεγάλα ανταλλάγματα, ίσως λοιπόν να ήταν κάποιος γίγαντας, ή και κάποιος πολύ δυνατός και μεγαλόσωμος άνθρωπος που φερόταν σκληρά στους οδοιπόρους και "μαλάκωσε" (μεταστράφηκε στο καλό) μόνο όταν ένιωσε το Χριστό στους ώμους του.
Όμως αυτά είναι υποθέσεις και τίποτε άλλο. Αν με ρωτάς την προσωπική μου άποψη, θα σου πω ότι δέχομαι την
πιθανότητα να ήταν όντως κυνοκέφαλος ή γίγαντας, όπως απεικονίζεται. Εφόσον οι κυνοκέφαλοι ήταν ένα από τα γένη των νεφελίμ και απεικονίζονται πολλάκις, (ειδικά στην αρχαία Αίγυπτο πάρα πολύ), τότε γιατί όχι;
Διακρίνω από τις ερωτήσεις σου ότι υπονοείς ή έστω έχεις στο νου σου ότι δεν ήταν-είναι όλοι οι νεφελίμ κακοί και μισάνθρωποι (αναφέρεις και τον Προμηθέα συχνά κλπ). Θα σου πω ότι συμφωνώ, πιστεύω ότι όλοι έχουν ευκαιρία να ξεφύγουν από το κακό και να ενταχθούν στο καλό, ακόμα και ο ίδιος ο εξαποδώ. Η δύναμη της μετάνοιας είναι τεράστια, όπως μας λέει και το δόγμα μας. Δεν σημαίνει ότι επειδή τα όντα αυτά είχαν κακές καταβολές και ροπή προς το κακό δεν μπορούν ποτέ (ή δεν έχουν τη δυνατότητα) να ξεφύγουν από αυτό.
Βλέπουμε ακόμα και μάγους, ακόμα και δαιμονισμένους, ακόμα και τρομερούς εγκληματίες να μεταστρέφονται με την ειλικρινή και βαθιά μετάνοιά τους και με τη δύναμη του Χριστού να εξαγνίζονται και να εξελίσσονται ακόμα και σε αγίους.
Άλλωστε ουδείς αναμάρτητος και ουδείς αιώνια καταραμένος στην Ορθοδοξία, όλοι μπορούν να μεταστραφούν και να κερδίσουν τον παράδεισο, όταν αυτή η μεταστροφή έρχεται έγκαιρα (εντός του χρονικού ορίου που τους έχει δοθεί ενόσω βρίσκονται στον υλικό κόσμο -αναφέρομαι στα όντα της υλικής διάστασης) . Απλά υπάρχει και μια νοητή γραμμή, που αν την περάσεις, αν δηλαδή εντρυφήσεις υπερβολικά στο κακό, μετά είναι εξαιρετικά δύσκολο να γυρίσεις πίσω, και γνωρίζοντάς το αυτό όσοι περνάνε αυτό το όριο, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ μετά να μεταστραφούν, δεν θέλουν να μετανοήσουν περνώντας από την εξαιρετικά επίπονη για αυτούς διαδικασία του εξαγνισμού. Είναι τόσο πορωμένοι στο κακό ώστε αντλούν ηδονή από αυτό, παρόλο τον πόνο που τους προκαλεί. Γίνονται δηλαδή αυτό που λέμε όντα με "δαιμονική κακία".
Αυτό κατά τη γνώμη μου λογικά ισχύει και για τη συντριπτική πλειοψηφία των νεφελίμ, εφόσον η θεωρία ύπαρξής τους είναι σωστή. Όσες (ελάχιστες) εξαιρέσεις πιθανόν να υπάρχουν, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Πάλι ξεφεύγουμε από το θέμα, αλλά πάντα μου άρεσαν οι off-road διαδρομές!