Η ιστορία που ακολουθεί, είναι πέρα ως πέρα αληθινή αλλά δεν είναι δυνατό να διασταυρωθεί λόγω του υψίστου βαθμού απορρήτου που υπήρξε και της δράσης που ανέλαβε μία Ελληνική ομάδα. Η όλη επιχείρηση έγινε «προς παραδειγματισμό» και μέχρι σήμερα αυτοί που τότε είχαν πάρει το μήνυμα, εξακολουθούν να είναι πολύ προσεκτικοί απέναντι στη χώρα μας.

Η ιστορία μου μεταφέρθηκε από αγιορίτη μοναχό, στον οποίο εξιστορήθηκε από έναν από τους πρωταγωνιστές της και ο οποίος ζήτησε ολιγοήμερη άδεια προκειμένου να ηρεμήσει μετά από αυτά που για την πατρίδα του έκανε.
Η ιστορία ξεκινάει κάπου στο 1993, όταν βρέθηκε νεκρός λιμενικός στην περιοχή της Ηπείρου. Τον είχαν σκοτώσει Αλβανοί έμποροι ναρκωτικών, επειδή προφανώς «έπεσε επάνω» τους κατά την μεταφορά ναρκωτικών στη χώρα μας. Η είδηση μεταδόθηκε από όλα τα δελτία ειδήσεων και από όλα τα ΜΜΕ. Η δράση των συμμοριών Αλβανών που εμπορεύονταν τον λευκό θάνατο είχε αυξηθεί το τελευταίο διάστημα πριν την δολοφονία του άτυχου λιμενικού και η ίδια η εκτέλεσή του (περί εκτελέσεως επρόκειτο) έδειχνε πως οι Αλβανοί λαθρέμποροι είχαν αποθρασυνθεί.

Η αρμόδια Υπηρεσία Πληροφοριών είχε ήδη συλλέξει όλες τις πληροφορίες για μία συγκεκριμένη ομάδα, που δραστηριοποιούνταν στο Ιόνιο και που είχε αρκετά μέλη, περίπου 70, που ασχολούνταν με την μεταφορά και την ασφάλεια των ναρκωτικών προς τη χώρα μας. Ήδη ήταν γνωστός ο χώρος που χρησιμοποιούσαν ως έδρα της «επιχείρησής» τους και δεν ήταν άλλος από ένα παραλιακό ξενοδοχείο στην Αλβανία, που μέχρι πριν λίγα χρόνια χρησιμοποιούνταν από τα μέλη του κόμματος του Χότζα για να πραγματοποιούν τις διακοπές τους. Το ξενοδοχείο βρισκόταν απέναντι από την Κέρκυρα κι έτσι θα ήταν πολύ εύκολο να πλησιάσει κανείς σε αυτό αλλά και να διαφύγει πάρα πολύ γρήγορα.
Το ίδιο βράδυ, του θανάτου του λιμενικού, μία επίλεκτη ομάδα, αποτελούμενη από 5 άνδρες, με μία εξωλέμβιο έφυγε από την Κέρκυρα για να «επισκεφθεί» τους Αλβανούς εμπόρους ναρκωτικών, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Μισή ώρα αργότερα, αθόρυβα τέσσερις άνδρες της ομάδας έβγαιναν μέσα από την θάλασσα στην παραλία του ξενοδοχείου, ενώ ο πέμπτος είχε βρει ένα σημείο όπου έκρυψε την εξωλέμβιο και σύμφωνα με το σχέδιο πήρε την κατάλληλη θέση για υποστήριξη των υπολοίπων κατά την έξοδό τους.
Με πλήρη εξοπλισμό και με διόπτρες νυχτερινής όρασης και οι πέντε «εισβολείς» κινιόντουσαν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι βλέποντας τα πάντα, ενώ δεν τους έβλεπε κανείς. Οι σιγαστήρες στα μικρά ταχυβόλα που επέλεξαν, ιδανικά για δράση σε μικρούς χώρους και για μικρές αποστάσεις, σε λίγο άρχισαν να ακούγονται ελαφριά μέσα στη νύχτα. Οι κάμερες που είχαν ενσωματωμένες στο δεξιό μέρος του κεφαλιού τους, κατέγραφαν όλα τα «περιστατικά». Ανέβηκαν γρήγορα την ανηφόρα από την παραλία μέχρι το κεντρικό κτίριο του ξενοδοχείου, χωρίς να υπάρξει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα. Η είσοδός τους έγινε με πλήρη αλληλοκάλυψη και μετά από λίγα λεπτά βγήκαν και άρχισαν να κατηφορίζουν προς την παραλία, αλληλοκαλυπτόμενοι. Δεν είχε ακουστεί ούτε ένας κανονικός πυροβολισμός. Δεν πρόλαβε κανείς από τους «ενοίκους» του ξενοδοχείου-γιάφκα να καταλάβει τι ακριβώς έγινε. Πολύ γρήγορα, ο πέμπτος της ομάδας άρχισε να τους καλύπτει με πυρά εξ αποστάσεως, προκειμένου να δημιουργήσει περισσότερη σύγχυση. Στην διόπτρα του όμως δεν έβλεπε κανέναν. Δεν βγήκε κανείς έξω…
Η ομάδα των τεσσάρων ανδρών μετακινήθηκε πολύ γρήγορα προς την εξωλέμβιο. Όλοι τους συναντήθηκαν, μετρήθηκαν γρήγορα και ξεκίνησαν. Θα μπορούσαν να το χαρακτηρίσουν, «βραδιά εκπαίδευσης», αλλά δεν ήταν... Αυτό το γνώριζαν ήδη περισσότεροι από 50 Αλβανοί κακοποιοί που δεν είδαν τον ήλιο να ανατέλλει την επομένη ημέρα…

Από τότε, οι κινήσεις των Αλβανών εμπόρων του λευκού θανάτου στο Ιόνιο, μειώθηκαν πάρα πολύ. Πήραν μία απάντηση που τους έκανε να καταλάβουν πως εάν θέλουν παιχνίδια, θα πρέπει να γνωρίζουν και να τα παίζουν μέχρι τέλους… Οι άνδρες που συμμετείχαν δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι γι αυτό που έκαναν, αλλά δεν μπορούσε να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση…
Την ημέρα της κηδείας του άτυχου λιμενικού, η ψυχή του σίγουρα θα χαμογελούσε ικανοποιημένη, έστω και μετά θάνατον…
http://kostasxan.blogspot.gr

Οι ελληνοαλβανικές "ναυμαχίες" του 1997
Ο χρόνος , ξημερώματα μεγάλου Σαββάτου 1997, ο τόπος ανοιχτά του Κόλπου της Παναγιάς, Θεσπρωτία.

Οι πάνοπλοι Λιμενικοί επιβαίνοντας στο φουσκωτό τους περιπολούν μαζί με το πλωτό "118" ανοιχτά της Κέρκυρας..Πρίν απο μερικές μέρες (Μ.Τετάρτη) είχαν καταδιώξει ένα ακόμα αλβανικό ταχύπλοο και σύμφωνα με το σήμα της Ιντερπόλ μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών θα πέρναγε αυτές τις μέρες απο την Αλβανία στις Ελληνικές ακτές..Ενέδρα λοιπόν,αναμονή και το βλέμα καρφωμένο στο ραντάρ , το σκηνικό γνωστό το ίδιο και απαράλαχτο.

Δεν άργησε να φανεί το ύποπτο σκάφος ,χωρίς φώτα ναυσιπλοίας και με 5 επιβαίνοντες ,να πλησιάζει την θέση των Ελλήνων Λιμενικών..Κίνηση προς το άγνωστο πλεούμενο,προβολέας και κλήση να σβήσει τις μηχανές..Η απάντηση ήρθε άμεσα με έναν καταιγισμό πυρών απο αυτόματα όπλα που γαζώνουν τα ελληνικά περιπολικά. Οι Λιμενικοί ανταποδίδουν τραυματίζοντας έναν απο τους λαθρέμπορους ,η καταδίωξη τελικά λήγει χωρίς την σύλληψη των Αλβανών κακοποιών ..όχι όμως χωρίς απώλειες . Ο 25χρονος Μαρίνος Ζαπάτης,παλικάρι απο το Μεγανήσι και ένας απο τους καλύτερους άνδρες Ειδικών Αποστολών του Λιμενικού Σώματος κείτεται νεκρός χτυπημένος θανάσιμα από τα πυρά των Αλβανών κακοποιών.
Το παραπάνω περιστατικό ήταν η σταγόνα που ξεχύλησε το ποτήρι. Από το καλοκαίρι του 1996 μέχρι και το 1997 η Αλβανική Μαφία είχε επιδοθεί σε ένα ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ληστρικών επιδρομών στα παράλια της Κέρκυρας και η κατάσταση είχε αρχίσει να επηρεάζει τον τουρισμό του νησιού αλλά όπως είναι και φυσικό είχε δημιουργήσει κλίμα ανησυχίας στην κοινωνία της Κέρκυρας..Η ιδιαίτερη επιμονή των Αλβανών , ορισμένα χαρακτηριστικά της δράσης τους (ριπές κατά ξενοδοχείων,δολοφονίες τουριστών) καθώς και η έλλειψη κάποιου ορατού οφελους ,είχε δημιουργήσει πολλές εύλογες απορίες στις Ελληνικές αρχές..Η έντονη τουρκική παρουσία στο νησί απο το 1994 ,-χρονιά κατα την οποία άρχισε να καταγράφεται δυσανάλογία στον αριθμό εισερχομένων και εξερχομένων Τούρκων υπηκοων στο νησί- είχε προβληματίσει τις αρχές - η προσπάθεια δημιουργίας δικτύου όχι σε κάποιο ακριτικό νησί του Αν.Αιγαίου αλλά την Κέρκυρα δεν ήταν κάτι που είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν- ..όπως μας πληροφορεί ο Μ.Ηλιάδης στο πασίγνωστο πλέον βιβλίο του για της τουρκικές μυστικές υπηρεσίες αποκαλύφθηκε ότι οι Αλβανοί συμμορίτες χρηματοδοτούνταν απο την Άγκυρα και μάλιστα ότι ο αρχηγός του ιδιότυπου καρτέλ είχε εκπαιδευτεί στην Τουρκία (Τουρκικές Μυστικές υπηρεσίες και η ΜΙΤ σελ425).
(το σκάφος του ΛΣ που φέρει το όνομα του Μαρίνου Ζαπάτη)

Η Ελληνική απάντηση σε αυτή την κατάσταση -παραδόξως για τα αντανακλαστικά στα οποία μας έχει συνηθίσει το νεοελληνικό κράτος- ήταν άμεση και ασυνήθιστα αποτελεσματική

Συγκεκριμένα τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν περιελάμβαναν :

1) μετακίνηση στην περιοχή 2 πυραυλακάτων του ΠΝ ,εκτός των 4 πλοίων που ήδη περιπολούσαν στην περιοχή
2)την διασπορά στην Κέρκυρα και τα παράλια της Ηπείρου ομάδων πάνοπλων καταδρομέων καθώς και ενίσχυση των στρατιωτικών μονάδων της περιοχής
3)ενίσχυση των Λιμεναρχείων και Αστυνομικών Σταθμών της περιοχής με μεγάλο αριθμό ανδρών και μέσων καθώς και μεταστάθμευση ελικοπτέρων της ΕΛΑΣ
4)την άμεση απόκτηση απο το Λιμενικό κατάλληλα οπλισμένων ταχύπλοων με ταχύτητα 45-50 κόμβων (τελικά αποκτήθηκαν 3 CB-90 τα οποία απέδωσαν εξαιρετικά -παρεδώθησαν καλοκαίρι 1998-)
5)τον καλύτερο συντονισμό των αρμόδιων υπουργείων
(CB-90HCG του Ελληνικού Λιμενικού Σώματος)

Βεβαίως δεν ήταν η πρώτη φορά που "εξαγγέλονταν" μέτρα..Η διαφορά ήταν ότι ΑΥΤΗ την φορά υπήρχε η αποφασιστικότητα να μπεί τέλος στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση.Όπως και έγινε....

Η πρώτη ελληνική απάντηση δεν άργησε να έρθει με την βύθιση Αλβανικού ταχύπλοου απο σκάφος των ειδικών δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού μετά απο καταδίωξη με εύστοχη βολή βομβιδοβόλου ,με τηλεοπτικούς σταθμούς να μεταδίδουν ότι "έγινε εκτόξευση ρουκέτας" απο μέρους των ανδρών των ΟΥΚ...

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες έκαναν λόγο και για επίσκεψη πυραυλακάτων του ΠΝ σε εγκαταστάσεις της Αλβανικής μαφίας ,κατα την οποία έγιναν στάχτη και μπούρμπερι ταχύπλοα ,γλύστρες και λοιπές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούσαν οι Αλβανοί λαθρέμποροι..

όπως πολύ ευγλωτα αναφέρει ο τύπος της εποχής....

H περασμένη εβδομάδα στην Kέρκυρα είχε νύχτες φεγγαρόλουστες, που πρόσφεραν, σ' όσους τουρίστες και ντόπιους έτυχε να ξενυχτούν, μια πρωτότυπη ατραξιόν. Tροχιοδεικτικά, ήχους από βαριά πυροβόλα, ναυτικές φωτοβολίδες, άγριες θαλάσσιες καταδιώξεις, μυστηριώδους προέλευσης υπόκωφες εκρήξεις. Πόλεμος ανορθόδοξος και κανονικός στη θαλάσσια ζώνη από τον αλβανικό Kάβο Kέφαλο ώς τη λιμνοθάλασσα του Bουθρωτού και τα ανοιχτά της Σαγιάδας. Tις ημέρες, όσοι ήξεραν τι γινόταν, σφύριζαν αδιάφορα και ένιωθαν ύστερα από χρηστό καιρό ασφαλείς.




http://www.enkripto.com/2008/06/1997.html