To οτι συμμετέχουν στο Π.Σ.Ε. και συντασσουν κοινά κείμενα,δεν σημαίνει οτι παύουν να είναι μονοφυσίτες-αιρετικοί.επειδή έτσι αποφάσισαν κάποιοι.
Αλλά δεν γνωρίζω και τι κανόνα ακολουθούν.
Δηλαδή αυτό που θεωρούν θεόπνευστο οι μονοφυσίτες Αιθίοπες , εμείς δεν το θεωρούμε θεόπνευστο. Και σε ρωτάω γιατί , ; Πριν γίνουν οι Σύνοδοι και διαχωριστούν οι εκκλησιές το βιβλίο του Ενώχ δεν ήταν "απόκρυφο" ...Προφανώς ακολούθησαν τον Ευτύχιο και τον μονοφυσιτισμό , και διατήρησαν το βιβλίο του Ενώχ ως κανονικό ενώ εμείς λογικά το καταδικάσαμε σε κάποια από τις συνόδους. Ποια όμως ;;;;
Σε ποια σύνοδο καταδικάστηκε το βιβλίο του Ενώχ ως αιρετικό ;;;
Θα σου αντιστρέψω την ερώτηση.Επειδή στην Αιθιοπία το θεωρούν κανονικό ,εμείς γιατι πρέπει να το θεωρούμε επίσης;
Δεν ξέρω αν ήταν απόκρυφο στους πρώτους αιώνες,ήταν γνωστό σίγουρα,εχουν αναφερθεί αρκετοί σε αυτό,όπως προείπα σε άλλο ποστ, πολλοί δεν συμφωνούσαν και με το περιεχόμενο του.
Ο Άγιος Αθανάσιος για παράδειγμα που παρέθεσα,δεν το θεωρούσε κανονικό.
Οι κανόνες που θεσμοθετήθηκαν στις Συνόδους ,αναφέρονται σε αυτά τα βιβλία που θεωρούνται κανονικά,τα υπόλοιπα δεν τα συμπεριέλαβαν.
Δεν σημαίνει όμως επειδή ανήκει στα λεγομενα απόκρυφα,είναι αιρετικό,άλλωστε δεν εχω βρει ακόμα κάποια αναφορά,για τα απόκρυφα.
Εξετάζουμε το περιεχόμενο τους,όπως με το ευαγγελιο του Ιούδα και της Μαγδαληνής (καθαρά γνωστικό) και αντιλαμβανόμαστε αν ειναι αιρετικό ή οχι,δεν θα περιμενουμε να καταδικαστεί απο κάποια Συνοδο πρώτα.
Παραθέτω απο:
http://www.myriobiblos.gr/bible/studies ... crypha.asp
Η απόκρυφη φιλολογία έγινε αμέσως το όχημα και το μέσο για τη διατύπωση και τη διάδοση αιρετικών διδασκαλιών. Οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς, ιδιαίτερα των πρώτων αιώνων, κάνουν λόγο για απόκρυφες, γραφές που διατείνονται οτι κατέχουν οι διάφορες ομάδες αιρετικών και ιδίως οι Γνωστικοί, με τις οποίες παρασύρουν τους ανύποπτους και αγράμματους χριστιανούς. Ο Ειρηναίος π.χ. αναφερόμενος στους Γνωστικούς λέγει οτι έχουν «αμύθητον πλήθος αποκρύφων και νόθων γραφών, ας αυτοί έπλασαν» και τις οποίες «παρεισφέρουσιν εις κατάπληξιν των ανοήτων και τα της αλήθείας μη επισταμένων γράμματα» (Έλεγχος Α΄20). Εννοεί άραγε τα γνωστά σήμερα Αποκρυφα;
Για ‘βίβλους αποκρύφους’ των αιρετικών κάνει λόγο και ο Κλήμης Αλεξανδρεύς (Στρωμματείς Α΄15. Γ΄4), ο δε Ωριγένης, σχολιάζοντας τον πρόλογο του κατά Λουκάν ευαγγελίου «επειδήπερ πολλοί επεχείρησαν...», με τους πολλούς εννοεί τους αποκρυφογράφους που ‘επεχείρησαν’ αλλά δεν μπόρεσαν να γράψουν ‘ευαγγέλια’, γιατί έγραψαν ‘χωρίς χαρίσματος’ (Ομιλ. Α΄εις Λουκάν)· ως παραδείγματα αναφέρει το Ευαγγέλιο των Δώδεκα, το κατά Αιγυπτίους, το κατά Βασιλείδην, κατά Θωμάν, κατά Ματθίαν «και άλλα πλείονα». Ωστόσο, κάποιες πληροφορίες για το μαρτυρικό θάνατο του Ησαΐα λέγει οτι τις αντλεί από απόκρυφο κείμενο (Επιστ. Προς Αφρικανόν 11,65), επίσης και για το φόνο του Ζαχαρία μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου (Εις Ματθ 10,18). Ο ιστορικός Ευσέβιος, αναφερόμενος στις συζητήσεις για τον κανόνα της Κ.Δ., διακρίνει τα βιβλία σε ‘ομολογούμενα’, ‘αντιλεγόμενα’, ‘νόθα’ και ‘αιρετικά’. Στις δύο τελευταίες ομάδες απαριθμεί ορισμένα από τα γνωστά σήμερα απόκρυφα κείμενα (Εκκλ. Ιστ. Γ' 25).
Επανειλημμένα αναφέρεται σε αιρετικούς που χρησιμοποιούν απόκρυφα κείμενα ο Επιφάνιος (Πανάριον 26,5. 30,3. 34,18. 40,2. 45,4. 47,1. 55,362,2 κ.ά.). Στο έργο ‘Σύνοψις επίτομος της θείας Γραφής’ που αποδίδεται στο Μ.Αθανάσιο (PG 28, 432 Β) αναφέρονται οι Περίοδοι Πέτρου, Ιωάννου, Θωμά, το Ευαγγέλιο κατά Θωμάν, η Διδαχή Αποστόλων και τα Κλημέντια, και χαρακτηρίζονται ως ‘νόθα και απόβλητα’, που δεν περιέχουν τίποτε το ‘έγκριτον και επωφελές’. Πλήρης κατάλογος των αποκρύφων δεν σώζεται απο κανένα εκκλησιαστικό συγγραφέα. Οι κάποιοι ελλιπείς κατάλογοι που σώζονται απο τους Τιμόθεο τον πρεσβύτερο, Ωριγένη, Μ.Αθανάσιο, Ευσέβιο, και αργότερα απο τον Νικηφόρο Πατριάρχη Κων/πόλεως κ.ά. καθώς και απο το Γελασιανό διάταγμα, επικαλύπτονται εν μέρει μεταξύ τους ή περιέχουν ονομασίες που δεν ανταποκρίνονται σε κανένα από τα γνωστά σήμερα Απόκρυφα.