συγνωμη που αργησα να απαντησω αλλα δεν ειχα τον απαιτουμενο χρονο.emman έγραψε:Πάλι τα ίδια!
Τζάμπα τρώμε τον χρονο μας και εγώ και εσύ.
Ο καθένας λέει τα δικά του απ ότι μου φαίνεται....
Καμία τοποθέτηση απο τα τόσα που ρώτησα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.
Και για να μην το σταματήσω έτσι ξερά... το άσκοπο θέμα,θα τοποθετηθω μονο σε αυτα που απαντησες και μετά το θέμα είναι λήξαν απο την μεριά μου,διότι κατάντησε κουραστικό.
Τι ακριβώς δεν σου απάντησα?emman,
δεν μου απαντησες στην ερωτηση μου.
η ερωτηση ηταν σαφης.
γνωριζεις πως ο Χριστος οταν ερθει στην Δευτερα Παρουσια Του σημαινει και κριση του κοσμου και ανοιγμα βασιλειας ουρανων αλλα και κολασης?
απλα απαντα μου σε αυτο και μονο αυτο.
ειναι πολυ συγκεκριμενη νομιζω η ερωτηση
Σου είπα ότι ο Ιωαννης τα λέει αλλιώς(τουλάχιστον οπως τα αντιλαμβανομαι εγώ) και ότι η κρίση έρχεται μετά το τέλος του Σατανά και όχι μετά το τέλος του Αντίχριστου.
Αν ηταν η κρίση αμέσως με την δευτερα Παρουσία δεν θα χρειαζόταν να μιλάμε τοσες μερες για τα χίλια χρόνια,διότι θα ήταν ανούσια.
ειδες βρε emman που δεν εχεις καταλαβει τιποτε και δεν εχεις καν μελετησει αυτα που σου εγραψα?
πουθενα αν διαβασεις σε ολοκληρο το κειμενο δεν σου εγραψα αυτο που γραφεις.
δωσε σε παρακαλω πολυ βαση τουλαχιστον τωρα σε αυτα που θα σου γραψω, για να μην ξαναγραψεις τα ιδια λαθη σε παρακαλω.
υπαρχουν 2 χιλια χρονια.
τα χιλια χρονια της βασιλειας του Χριστου,
και τα χιλια χρονια του δεσιματος του σατανα.
τα χιλια χρονια της Βασιλειας του Χριστου ξεκινουν την ημερα της πεντηκοστης, μεχρι την Δευτερα Παρουσια.
τα χιλια χρονια του δεσιματος του σατανα, ξεκινουν απο την σταυρωση του Χριστου, και τελειωνουν την εποχη του αντιχριστου.
οπως βλεπεις λοιπον, δεν τελειωνουν τα χιλια χρονια της βασιλειας του Χριστου την εποχη του αντιχριστου, αλλα τοτε τελειωνουν τα χιλια χρονια δεσιματος του σατανα
Ωραία περιμένω να μου τα υποδείξεις που ακριβώς γράφονται αυτες οι 2 χιλιετίες στην Αγία Γραφή,διότι εγώ μόνο την χιλιετία του Ιωαννη γνωρίζω μόνο.
Εδώ δεν μιλάει ξεκάθαρα πουθενα για τα χίλια χρόνια και εσύ μου μιλάς και για δευτερη χιλιετία.φιλε μου δεν θα βρεις πουθενα να μιλαει ξεκαθαρα για τα χιλια χρονια.
αυτη ειναι η διακαιολογια ολων των αιρετικων.
αυτο που θα βρεις, ειναι να σου λεει σε διαφορα σημεια, διαφορα αλλα πραγματα που επιβοηθουν στην ερμηνεια του εδαφιου οπως:
τι ειναι ο δευτερος θανατος?
Απο που συμπεραίνονται όλα αυτα?
Για τον δευτερο θάνατο λες παρακάτω:
Τελικα ή ισχύει αυτό που λες ή δεν ισχύει.και ολη η ανθρωποτητα προ Χριστου ηταν νεκροι στο Πνευμα (εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων οπως οι Προφητες) και ετσι ο δευτερος θανατος, που ειναι ο Αδης (ο θανατος της ψυχης) ειχε εξουσια επανω τους.
Εφόσον μιλάμε ότι ισχύει αυτό για το Αγιο Βάπτισμα τότε ΟΛΟΙ πρό Χριστού ηταν νεκροί στο πνεύμα.
Αν πάρουμε ως δεκτές τις εξαιρέσεις τότε ο κανόνας μπορεί να ισχύει οπουδήποτε.
Δεν μπρούμε να τα κολάμε όλα οπως θέλουμε.
με την Ελευση και την σταυρωση του Χριστου, τα πραγματα αλλαξαν.
οταν ο Χριστος σταυρωθηκε, κατηργησε τον διαβολο (οπως μας λεει ο Αποστολος Παυλος). για ποιους ομως κατηργησε τον διαβολο?
για ολον τον κοσμο?
οχι. μονο για αυτους που εχουν μερος στην ανασταση την πρωτη. και ποια ειναι η ανασταση η πρωτη? ειναι η ανασταση της ψυχης.
και τι σημαινει ανασταση ψυχης? οτι απο εκει που ειναι νεκρη η ψυχη λογο του προπατορικου αμαρτηματος, σημερα με την Χαρη του Αγιου Πνευματος η ψυχη ζωοποιειται ξανα. δηλαδη, ανασταινεται.
Η λέξη ΄΄ανάσταση΄΄, σημαίνει: ΄΄ξαναστήσιμο΄΄. Για να ξαναστηθεί όμως κάτι, πρέπει πρώτα να έχει πέσει.
και ο ανθρωπος, η ψυχη του ανθρωπου ειναι νεκρη χωρις το Αγιο Βαπτισμα λογο του προπατορικου αμαρτηματος.
ετσι λοιπον ο ανθρωπος γνωριζει την πρωτη ανασταση του, την ανασταση της ψυχης του οταν συστρατευεται με τον Χριστο και βαπτιζεται.
τοτε λαμβανει μερος στην πρωτη ανασταση.
Δηλαδή με λίγα λόγια η πρώτη ανάσταση είναι το Αγίο βάπτισμα του Ανθρώπου σε περιπτωση όμως που συνεχίσει σε όλη του την ζωή να είναι με τον Χριστό.
Και για ποιο λόγο τότε ο Ιωαννης να μην αναφέρει το Αγιο βάτπτισμα και όλα αυτα τα απλά που λές και να κάθεται και να λεει για αυτους που δεν σφραγίστηκαν και δεν προσκύνησαν την εικόνα του Θηρίο και όλα τα υπόλοιπα?
Για να κάνουμε τον Σέρλοκ χόλμς πάνω σε ολα αυτα που λέει
Εδώ μπερδεύουμε την κατάργηση και την νίκη του Σατανά..... με το δέσιμο και σφράγισμα αυτου.το ποτε δεθηκε ο σατανας, το ποτε καταργηθηκε, μας το λεει ο ιδιος ο Απ. Παυλος οπως εχουμε δει.
ο Απ. Παυλος μας λεει οτι ο σατανας με την σταυρωση του Χριστου καταργηθηκε.
τι αλλη μαρτυρτια χρειαζομαστε για να κατανοησουμε το δεσιμο του σατανα οταν ο ιδιος ο Αποστολος Παυλος μας λεει το ποτε αυτο συναιβει?
αυτο ειναι το θεμα λοιπον με την Αγια Γραφη. ειναι συνοχικη και δεν ειναι μονομερης οπως αντιλαμβανονται οι διαφοροι αιρετικοι.
Πιστευω πως δεν ειναι το ίδιο πράγμα!
Ωραια τα λές αλλά δεν μου απάντησες......αλλο παραδειγμα που μας αφορα στο εδαφιο αυτο.
ποτε ξεκινησε η Βασιλεια του Χριστου?
η απαντηση ερχεται παλι εκ της Αγιας Γραφης. ας δουμε..
Κατα Ματθαιον
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 28)
19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, 20 διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν.
ο Χριστος ΕΙΝΑΙ μαζι μας εως την Δευτερα Παρουσια.
τωρα ειναι μαζι μας και δεν αναμενουμε ΝΑ ειναι σε καποια μελοντικη βασιλεια.
ειναι μαζι μας τωρα. εντος ημων.
20 ᾿Επερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη αὐτοῖς καὶ εἶπεν· οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως, 21 οὐδὲ ἐροῦσιν ἰδοὺ ὧδε ἢ ἰδοὺ ἐκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν.[΄Λουκ. ιζ 20]
ειναι η βασιλεια του Χριστου εντος ημων.
ο Χριστος βασιλευει αυτην την στιγμη που μιλαμε.
και η βασιλεια Του ειναι η Εκκλησια Του.
οποιος εχει μερος στην πρωτη ανασταση, δηλαδη εχει βαπτιστει και μετεχει στο σωμα και το αιμα του Χριστου, αυτος συνβασιλευει με τον Χριστο.
βλεπεις λοιπον emman, οτι η Αγια Γραφη ειναι συνοχικη.
πτιν φτασουμε στο 20ο κεφαλαιο, μας εχει ηδη απαντησει σε ολα τα ερωτηματα που εχουμε.
ολα τα ερωτηματα μας απαντονται απο την ιδια την Αγια Γραφη.
Γιατί ο Ιωαννης οταν μιλάει για την πρώτη Ανάσταση αναφέρεται μόνο στα χρονια του Αντιχρίστου?
Οπως βλέπεις μιλάει μονο για αυτους που μαρτυρησαν απέναντι στο Θηριο και δεν πήραν το σφράγισμα αυτού και δεν προσκύνησαν την εικόνα αυτού.ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΘΡΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΑΘΗΣΑΝ ΕΠ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΣ ΕΔΟΘΗ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΤΩΝ ΠΕΠΕΛΕΚΙΣΜΕΝΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙΤΙΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΚΥΝΗΣΑΝ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΛΑΒΟΝ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΕΠΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΖΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ
5 ΟΙ ΔΕ ΛΟΙΠΟΙ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΔΕΝ ΑΝΕΖΗΣΑΝ ΕΩΣΟΥ ΠΛΗΡΩΘΩΣΙ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ Η ΠΡΩΤΗ
Οι Υπολοιποι θα παεριμένουν τα 1000 έτη.
Μα ο αντιχριστος ειναι στο τελος της χιλιετιας......για ποιο λόγο να αναφέρεται στην χιλιετια και μάλιστα συγκεκριμενα μονο για αυτούς?
Πως θα ζησουν αυτοι τα χιλια χρονια?
Αφου στην ουσία θα είναι 1 ή 2 ή 3 ή 3,5 χρόνια το πολύ!
Βλέπεις ότι πολλά δεν κάθονται καλά?
αν εννοεις εξολοκληρου, δηλαδη να εχει δωσει ολοκληρο το νοημα της, οχι δεν το εχει κανει κανεις.
το κατα δυναμιν ερμηνεια ομως, εχει γινει πολλακις.
Το καταδύναμιν μπορεί να είναι και τελίως λάθος.
Αυτο με τα χίλια έτη ήταν το κατα δύναμιν?
Εντάξει δεν βλέπω και το κάτι τόσο κακό.η Εκκλησια ερμηνευσε το συγκεκριμενο εδαφιο διοτι υπηρξαν αιρετικοι, χιλιαστες, που το εκμεταλευτηκαν.
ετσι λοιπον αναθεματισε την αιρεση τους για να προστατεψει τον λαο απο την πλανη του χιλιασμου, οτι δηλαδη ξεκινουν τα χιλια ετη μετα απο τον αντιχριστο.
ειναι ξεκαθαρα αιρεση για την Ορθοδοξια φιλε μου.
Δηλαδή η μονη μας διαφορά με τους χιλιαστές αυτη ειναι?
οπως σε παρακαλεσα και πιο πανω, απο εδω και μπρος τουλαχιστον να διαβαζεις με περισσοτερη προσοχη αυτα που σου παραθετονται.
αν το ειχες κανει εξαρχης, δεν θα ειχαμε θεμα συζητησεως τωρα.
σου εξηγησα πως τα χιλια χρονια αυτα, ειναι τα χιλια χρονια δεσιματος του σατανα,
και οχι τα χιλια χρονια βασιλειας του Χριστου.
Μπορείς σε παρακαλώ να μου μεταφράσεις ακριβώς αυτο το κομμάτι?
Μονο ακριβής μετάφραση....όχι ερμηνεία.ΚΑΙ ΕΡΡΙΨΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟΝ ΚΑΙ ΕΚΛΕΙΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΕΣΦΡΑΓΙΣΕΝ ΕΠΑΝΩ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΣΗ ΤΑ ΕΘΝΗ ΠΛΕΟΝ ΕΩΣΟΥ ΠΛΗΡΩΘΩΣΙ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΘΗ ΟΛΙΓΟΝ ΚΑΙΡΟΝ
4 ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΘΡΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΑΘΗΣΑΝ ΕΠ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΣ ΕΔΟΘΗ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΤΩΝ ΠΕΠΕΛΕΚΙΣΜΕΝΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙΤΙΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΚΥΝΗΣΑΝ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΛΑΒΟΝ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΕΠΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΖΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ
5 ΟΙ ΔΕ ΛΟΙΠΟΙ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΔΕΝ ΑΝΕΖΗΣΑΝ ΕΩΣΟΥ ΠΛΗΡΩΘΩΣΙ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ Η ΠΡΩΤΗ
6 ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΕΧΕΙ ΜΕΡΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΕΠΙ ΤΟΥΤΩΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΑΛΛΑ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ ΜΕΤ ΑΥΤΟΥ ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ
πρωτων:
δεν ειναι μεχρι τον αντιχριστο, αλλα μεχρι την Δευτερα Παρουσια, που σημαινει οτι δεν τελειωνουν ποτε.
δευτερων:
βεβαιως και αλλαζει 100% το ολο νοημα του κειμενου, διοτι στην πρωτη περιπτωση η βασιλεια του Χριστου δεν τελειωνει ποτε, ενω στην δευτερη, το να ειναι δηλαδη τα χιλια χρονια μετα τον αντιχριστο σημαινει πως η βασιλεια του Χριστου τελειωνει καποια στιγμη και τοτε λυνεται ο σατανας, πραγμα αιρεση για την Ορθοδοξια αφου η βασιλεια του Χριστου δεν τελειωνει ποτε.
νομιζω ειναι πολυ ξεκαθαρο το θεμα
Μα αν πάρουμε και αυτο που λες το ίδιο πράγμα ειναι....... ότι εχει την Βασιλεία τωρα ο Χριστός(που την έχει ούτος ή άλλος) και κάποια στιγμη πριν την δευτερα Παρουσία(επι αντιχριστου) λύνεται ο Σατανάς αρα τελιώνει και η βασιλεία του Χριστού(?)....έστω και για μικρό χρονικό διάστημα.
Δηλαδή επειδή θα λυθεί ο Σατανας χάνει την Βασιλεία του ο Χριστός? δεν το καταλαβαίνω αυτό!
Ο Ιωαννης λέει λύνεται ο Σατανάς για πολύ μικρό διάστημα και εκεί έρχεται το τέλος του.
Η Βασιλεία του Χριστού όπως και να έχει συνεχίζεται....
Οτι θέλεις το ξεκαθ8αρίζουμε......όμως θέλω και εσυ να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγμτα απο αυτα που σου λέω.....ή τουλάχιστον να τοποθετηθείς.γιατι εμμαν χωρις να το καταλαβεις ειπες παλι τα ιδια και τα ιδια. δεν θα καταληξουμε ποτε αν το παμε ετσι.
ας ξεκαθαρισουμε πρωτα αυτα που συζηταμε τωρα, και αν και οταν τελειωσουμε σου δινω τον λογο μου οτι θα απαντησω σε ολα.
στο λεω γιατι αν ξεκαθαρισουμε αυτα, δεν θα υπαρχει λογος να ξαναπουμε τα ιδια.
εαν ομως υπαρξει, σου υποσχομαι οτι θα απαντησω.
βρε φιλε μου, καταλαβαινεις τι λες?Αν ηταν η κρίση αμέσως με την δευτερα Παρουσία δεν θα χρειαζόταν να μιλάμε τοσες μερες για τα χίλια χρόνια,διότι θα ήταν ανούσια.
λες οτι δεν γινεται κριση του κοσμου με την Δευτερα Παρουσια του Χριστου.
καταλαβαινεις τι λες?
και μου λες οτι εισαι Ορθοδοξος?
συγνωμη για την απορια,
αλλα αυτο, ειναι απο τα πιο βασικα ΔΟΓΜΑΤΑ της Ορθοδοξου πιστεως, και εσυ δεν το πιστευεις, πως λες οτι εισαι Ορθοδοξος βρε φιλε μου?
με απλα λογια, παλι δεν πιστευεις στο "συμβολο της Ορθοδοξου πιστεως", καθως εκει λεμε πως στην Εμφανιση Του ο Χριστος που αναμενουμε θα ελθει ως Κριτης.
"Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς"
μα πως ειναι δυνατον να καταλαβεις τα επομενα, οταν δεν εχεις καταλαβει ουτε τα βασικα βρε αδερφε?
παμε πρωτα απο ολα να ξεκαθαρισουμε οτι την ημερα της Δευτερα Παρουσιας τελειωνουν ολα, και υστερα προχωραμε και στα υπολοιπα.
ο Χριστος ερχομενος κατα την Δευτερα Παρουσια του, ερχεται ως ενδοξος Κριτης και γινεται κρισης του κοσμου.
παμε να δουμε...
το οτι με την Δευτερα Παρουσια τελειωνουν τα παντα, μας αποκαλυπτεται διαφανα απο την Αγια Γραφη.
Οι μαθητές ρώτησαν τον Χριστό:
«και τι το σημείον της σής παρουσίας και της συντέλειας του αιώνος;» (Ματθ. κδ', 3)
ο Χριστος στην Δευτερα Παρουσια Του θα ερθει ενδοξος. οι Αποστολοι το ξεκαθαριζουν σε πολλα σημεια.
ενδεικτικα ας δουμε:
Επιστολη Πετρου Α΄
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4)
13 ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασι, χαίρετε, ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι.
13 Αλλά να χαίρετε καθόσον συμμετέχετε στα παθήματα του Χριστού, για να χαρείτε αγαλλιάζοντας και κατά την αποκάλυψη της δόξας του.
και τι θα συμβει οταν ερθει στην Δευτερα Παρουσια του ο Χριστος?
ας δουμε τι λεει ο Απ. Παυλος
51 ἰδοὺ μυστήριον ὑμῖν λέγω· πάντες μὲν οὐ κοιμηθησόμεθα, πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα, 52 ἐν ἀτόμῳ, ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι· σαλπίσει γάρ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι, καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα. 53 δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν.
51 Ιδού, ένα μυστήριο σας λέω: όλοι δε θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα αλλάξουμε, 52 σε μια στιγμή, σε ριπή οφθαλμού, κατά την έσχατη σάλπιγγα. Γιατί θα σαλπίσει και οι νεκροί θα εγερθούν άφθαρτοι και εμείς θα αλλάξουμε. 53 Γιατί πρέπει το φθαρτό τούτο να ντυθεί αφθαρσία και το θνητό τούτο να ντυθεί αθανασία.
πριν λοιπον γινει την Δευτερα Παρουσια, για την ακριβεια την ημερα της Δευτερας Παρουσιας, πρωτα θα αναστηθουν οι νεκροι, και οσοι ειναι ζωντανοι χριστιανοι θα περισυλεχτουν εν νεφελες και θα περασουν απο την φθορα στην αφθαρσια προς προυπαντηση του Χριστου Κριτου.
εχουμε λοιπον ΠΡΙΝ την Δευτερα Παρουσια, ανασταση των νεκρων και αρπαγη της Εκκλησιας του Χριστου.
το οτι με την Δευτερα ΠΑρουσια του Χριστου γινεται η κρισης του κοσμου, σε πολλα σημεια το ξεκαθαριζουν οι Αποστολοι, ας δουμε μερικα ενδεικτικα.
Κατα Ματθαιον
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 25)
31 ῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, 33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 35 ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 41 τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. 42 ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.
νομιζω πως πιο ξεκαθαρο φιλε μου δεν γινεται να το κανει ο Αποστολος Ματθαιος το θεμα.
ας δουμε τι μας λεει ο Ευαγγελιστης Ιωαννης για την ημερα της Δευτερας Παρουσιας.
Προς Κορινθιους Α'
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3)
13 ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει· ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται· καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει.
13 καθενός το έργο θα γίνει φανερό, γιατί η Ημέρα θα το φανερώσει, επειδή με φωτιά αποκαλύπτεται. Και καθενός το έργο, τι είδους είναι, η φωτιά θα το δοκιμάσει.
αλλου
Επιστολη Ιωαννου Α΄
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4)
17 ᾿Εν τούτῳ τετελείωται ἡ ἀγάπη μεθ᾿ ἡμῶν, ἵνα παρρησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, ὅτι καθὼς ἐκεῖνός ἐστι, καὶ ἡμεῖς ἐσμεν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ.
17 Γι’ αυτό έχει τελειοποιηθεί η αγάπη μαζί μ’ εμάς: για να έχουμε παρρησία κατά την ημέρα της κρίσης, γιατί καθώς είναι εκείνος, έτσι είμαστε κι εμείς μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο
αλλου
Κατα Ιωαννην
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 12)
48 ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ρήματά μου, ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ·
ετσι λοιπον, η Εσχατη ημερα οπου τελειωνουν ολα ειναι η Δευτερα του Χριστου παρουσια.
και στην εσχατη αυτη ημερα, ο Χριστος ερχεται με ολη του την δοξα ως Κριτης.
με απλα λογια, αυτο που λεμε στο "Πιστευω"
"Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς"
μελετησε και τον λογο του Αγιου Εφραιμ του Συρου για την Δευτερα Παρουσια ωστε να καταλαβεις.
Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
(ΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ)
Αγαπητοί μου αδελφοί, ακούστε για τη δεύτερη και φοβερή παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έφερα στο νου μου την ώρα εκείνη και, καθώς αναλογίστηκα όσα πρόκειται τότε να συμβούν, κατατρόμαξα. Ποιός μπορεί να τα διηγηθεί; Ποιά γλώσσα μπορεί να τα περιγράψει; Ποιά αυτιά μπορούν να τ’ ακούσουν;
Τότε ο Βασιλιάς της οικουμένης θα σηκωθεί από το θρόνο της δόξας Του και θα έρθει για να κρίνει όλους τους κατοίκους της γης, αμοίβοντας με αιώνια μακαριότητα τους άξιους και τιμωρώντας με αιώνια κόλαση τους αμαρτωλούς! Όταν τα φέρνω αυτά στο νου μου, τρόμος με κυριεύει. Παραλύω ολόκληρος. Τα μάτια μου δακρύζουν. Η φωνή μου κόβεται. Τα χείλη μου παγώνουν. Η γλώσσα μου τρέμει. Οι λογισμοί μου σταματούν. Αν και ο φόβος με πιέζει να σωπάσω, αναγκάζομαι να μιλήσω για χάρη της δικής σας ωφέλειας.
Θα συμβούν τόσο μεγάλα και τρομακτικά γεγονότα, που ούτε έγιναν από την κτίση του κόσμου ούτε θα γίνουν σ’ όλες τις γενιές. Αν μία δυνατή βροντή πολλές φορές μας τρομάζει και μας κόβει τα πόδια, για σκεφτείτε, πως θ’ αντέξουμε ν’ ακούσουμε τον ήχο εκείνης της σάλπιγγας, που θα ηχήσει στα ουράνια δυνατότερα από κάθε βροντή, για να ξυπνήσει όλους τους νεκρούς, δίκαιους και άδικους;
Τότε τα οστά των νεκρών θα συναρμολογηθούν. Θα προστάξει ο μεγάλος Βασιλιάς, που εξουσιάζει όλη την κτίση, κι ευθύς η γη και η θάλασσα θα δώσουν με τρόμο τους νεκρούς τους. Ακόμα κι όσοι κατασπαράχθηκαν από τα θηρία, όσοι φαγώθηκαν από τα ψάρια η τα όρνια, όλοι, «εν ριπή οφθαλμού», θα παρουσιαστούν μπροστά στον αδέκαστο Κριτή. Τότε οι ποταμοί και οι πηγές θα εξαφανιστούν, τ’ αστέρια θα πέσουν, ο ήλιος θα σβήσει, η σελήνη θα χαθεί.
Άγγελοι σταλμένοι από το Θεό θα διασχίζουν την υφήλιο και θα συγκεντρώνουν τους εκλεκτούς από κάθε σημείο της γης. Τότε θ’ αντικρύσουμε «νέους ουρανούς και νέα γη» (Β’ Πέτρ. γ’, 13), σύμφωνα μὲ τὴν υπόσχεση τοῦ Κυρίου.
Πως θ’ αντέξουμε, όταν θα δούμε να ετοιμάζεται ο φοβερός θρόνος και να προβάλλει ο Σταυρός, που πάνω του θυσιάστηκε εκούσια ο Χριστός για μας; Τότε θα θυμηθούμε και θα κατανοήσουμε το λόγο του Κυρίου για «το σημάδι του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. ΚΔ΄30).
Τότε θα πληροφορηθούμε όλοι, ότι πρόκειται να παρουσιαστεί ο μεγάλος Βασιλιάς. Τη φοβερή εκείνη ώρα, ο καθένας μας θα συλλογίζεται τις πράξεις του και θα σκέφτεται τι θα Του απολογηθεί... Όταν θ’ ακούσουμε τη βροντερή εκείνη φωνή από τα ύψη τ’ ουρανού να διακηρύσσει, «Να, ο Νυμφίος έρχεται» (Ματθ. ΚΕ΄ 6), «Ο Κριτής φτάνει για να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς», τότε, από την κραυγή εκείνη, θα σαλέψουν συθέμελα τα έγκατα της γης, απ’ τη μίαν άκρη ως την άλλη.
Τότε, αδελφοί μου, στενοχώρια και φόβος και τρόμος θα καταλάβει κάθε άνθρωπο γι’ αυτά που θα συμβούν στην οικουμένη. Οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευθούν. Οι ουρανοί θα σχιστούν. Και ο Βασιλεύς των βασιλέων, ο άγιος και ένδοξος Θεός μας, θα παρουσιαστεί σαν αστραπή φοβερή, με εξουσία και δόξα απερίγραπτη. Έκσταση και φρίκη θα μας κυριέψουν την ώρα εκείνη, όταν θα καθίσει στο κριτήριο ο αμερόληπτος Κριτής και θ’ ανοίξει τα φοβερά βιβλία, όπου είναι γραμμένα τα έργα και τα λόγια μας, όλα όσα κάναμε και είπαμε στην ζωή αυτή, νομίζοντας ότι μπορούμε ν’ απατήσουμε τον καρδιογνώστη Θεό.
Ω! Πόσα δάκρυα πρέπει να χύνουμε, όταν συλλογιζόμαστε εκείνη την ώρα! Και όμως, είμαστε τόσο αμελείς! Πόσο θα κλάψουμε και θα στενάξουμε τότε, όταν θα δούμε από το ένα μέρος τις μεγάλες δωρεές και την ασύλληπτη μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα της βασιλείας των ουρανών, που θ’ απολαύσουν όσοι πάλεψαν σκληρά για να τηρήσουν τις εντολές του Κυρίου, και από το άλλο μέρος τις φοβερές τιμωρίες, που θα υποστούν όσοι υποδουλώθηκαν στην αμαρτία! Και στη μέση, έντρομοι, όλοι οι άνθρωποι, από κάθε φυλή, από τον πρωτόπλαστο Αδάμ ως τον τελευταίο, θα γονατίζουν και θα προσκυνούν το Θεό, σύμφωνα με το λόγο της Γραφής: «Εγώ, ο ζωντανός Κύριος, το λέω πως όλοι θα με προσκυνήσουν» (Ρωμ. ΙΔ΄11).
Τότε όλη η ανθρωπότητα, καθώς θα βρίσκεται ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, ανάμεσα στη μακάρια ανάπαυση και στην αιώνια καταδίκη, θα περιμένει με αγωνία τη φοβερή Κρίση. Και κανένας την ώρα αυτή δεν θα μπορεί να βοηθήσει τον διπλανό του.
Θα ρωτηθούν οι επίσκοποι και για τον δικό τους τρόπο ζωής και για το ποίμνιό τους. Θα τους ζητηθεί λόγος για τα λογικά πρόβατα, που παρέλαβαν από τον αρχιποιμένα Χριστό. Αν από αμέλειά τους χάθηκε κάποιο πρόβατο, το αίμα του θα ζητηθεί από τους ίδιους.
Παρόμοια και οι ιερείς θα δώσουν λόγο για τις ενορίες τους. Επίσης και κάθε πιστός θα δώσει λόγο για τον εαυτό του, για το σπίτι του, για τη γυναίκα του, για τα παιδιά του, για τους υπαλλήλους και τους δουλευτάδες του.
Θα εξεταστούν βασιλιάδες και άρχοντες, πλούσιοι και φτωχοί, μικροί και μεγάλοι, για όλα όσα έκαναν: «Γιατί όλοι μας πρέπει να παρουσιαστούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού, για να πάρει καθένας την αμοιβή του ανάλογα με τα όσα καλά η κακά έπραξε σ’ αυτή τη ζωή» (Β΄ Κορ. ε’ , 10).
Όλων μας τα έργα θα ερευνηθούν και θα φανερωθούν μπροστά σε αγγέλους και ανθρώπους. Οι εχθροί του Χριστού θα κατασυντριβούν. Θα καταργηθεί κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη (Α΄ Κορ. ιε’ , 24). Τότε, καθώς είναι γραμμένο, ο Κύριος θα ξεχωρίσει «τα πρόβατα από τα κατσίκια» (Ματθ. ΚΕ΄, 32).
Έτσι, όσοι έχουν καλά έργα και πνευματικούς καρπούς, θα χωριστούν από τους άκαρπους και τους αμαρτωλούς.
Οι πρώτοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο, γιατί φύλαξαν τις εντολές του Θεού. Αυτοί είναι οι ελεήμονες, οι φιλόξενοι, οι βοηθοί των δυστυχισμένων, οι συμπαραστάτες των ασθενών, οι προστάτες των φτωχών και των ορφανών, όσοι έντυναν τους γυμνούς, όσοι επισκέπτονταν τους φυλακισμένους, όσοι έγιναν φτωχοί για τον πλούτο που υπάρχει στους ουρανούς, όσοι συγχώρησαν τα παραπτώματα των αδελφών τους, όσοι φύλαξαν τη σφραγίδα της πίστεως ακέραιη και αμόλυντη από κάθε αίρεση. Αυτούς θα τους βάλει στα δεξιά Του, ενώ τους αμαρτωλούς στ’ αριστερά Του.
Οι δεύτεροι ειν’ εκείνοι που παρόργιζαν τον καλό Ποιμένα και περιφρονούσαν τους λόγους Του. Είναι οι περήφανοι, οι αδιόρθωτοι, οι φίλοι των διασκεδάσεων και των απολαύσεων, όσοι ξόδεψαν στην ακολασία και τη μέθη και την ασπλαχνία ολόκληρο το χρόνο της ζωής τους, σαν εκείνο τον πλούσιο που ποτέ δεν ελέησε τον φτωχό Λάζαρο (Λουκ. ΙΣΤ’, 19-31).
Αυτοί θα καταδικαστούν και θα σταθούν στ’ αριστερά, γιατί δεν έδειξαν συμπόνια. Ήταν σκληροί και δεν είχαν καρπούς μετάνοιας, δεν είχαν λάδι στα λυχνάρια τους. Όσοι όμως αγόρασαν το λάδι της ελεημοσύνης από τους φτωχούς και γέμισαν τα λυχνάρια τους, θα σταθούν στα δεξιά, κρατώντας τα αναμμένα, ένδοξοι και χαρωποί, και θ’ ακούσουν τη γαλήνια εκείνη και ποθητή φωνή: «Ελάτε, οι ευλογημένοι απ’ τον Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που σας έχει ετοιμαστεί απ’ την αρχή του κόσμου» (Ματθ. ΚΕ΄, 34).
Όσοι πάλι είναι στ’ αριστερά, θ’ ακούσουν την οδυνηρή εκείνη και φοβερή απόφαση: «Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι, πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά, που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους δικούς του» (Ματθ. ΚΕ΄, 41). Όπως δεν ελεήσατε, έτσι τώρα δεν θα ελεηθείτε. Όπως δεν ακούσατε τη φωνή Μου, ουτ’ Εγώ τώρα θ’ ακούσω τον απαρηγόρητο θρήνο σας. Γιατί δεν Με θρέψατε όταν πεινούσα. Δεν Με ποτίσατε όταν διψούσα. Δεν Με φιλοξενήσατε όταν ήρθα κοντά σας. Δεν Με ντύσατε όταν ήμουν γυμνός. Δεν Μ’ επισκεφθήκατε όταν ήμουν άρρωστος ούτε όταν ήμουν στη φυλακή. Δεν υπηρετήσατε Εμένα. Σε άλλο κύριο γίνατε υπηρέτες και δούλοι, στο διάβολο. Φύγετε λοιπόν μακριά Μου, εργάτες της αδικίας. Τότε θα οδηγηθούν αυτοί στην αιώνια κόλαση, ενώ οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή (βλ. Ματθ. ΚΕ΄, 41-46).
Αλλοίμονο σ’ εκείνους που αφήνουν ανεκμετάλλευτο τον καιρό τούτο της μετάνοιας και παραδίνονται σε πράγματα άσκοπα και γελοία. Θα ζητήσουν τότε το χρόνο που ξόδεψαν μάταια, και δεν θα τον βρουν. Αλλοίμονο σ’ εκείνους που δίνουν σημασία σε πνεύματα πλάνης και διδασκαλίες δαιμονικές, γιατί αυτά θα τους εξασφαλίσουν την καταδίκη στην άλλη ζωή.
Αλλοίμονο σ’ εκείνους που ασχολούνται με μαντείες και ανηθικότητες. Αλλοίμονο σ’ εκείνους που στερούν από τους εργάτες τον δίκαιο μισθό τους, γιατί είναι όμοιοι μ’ αυτούς που χύνουν αίμα.
Αλλοίμονο σ’ εκείνους που κρίνουν άδικα, δικαιώνοντας το φταίχτη και καταδικάζοντας τον αθώο.
Αλλοίμονο σ’ εκείνους που μολύνουν την άγια πίστη μας μ’ αιρετικές διδασκαλίες η συναναστρέφονται μ’ αιρετικούς.
Αλίμονο σ’ εκείνους που έχουν τ’ ανόητα πάθη του φθόνου και του μίσους. Και για να μη λέω πολλά:
Αλλοίμονο σ’ εκείνους που θα βρεθούν στ’ αριστερά τη φοβερή μέρα της Κρίσεως. Θα κλάψουν πικρά αλλ’ ανώφελα, όταν θ’ ακούσουν την οδυνηρή εκείνη απόφαση: «Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι, πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά»(Ματθ. ΚΕ΄, 41).
Όσοι έχετε δάκρυα και κατάνυξη, θρηνήστε μαζί μου. Όταν συλλογίζομαι τον αιώνιο εκείνο χωρισμό, νιώθω αβάσταχτη θλίψη. Γιατί τότε αποχωρίζονται ο ένας άνθρωπος από τον άλλο και φεύγουν σε αποδημία που δεν έχει επιστροφή. Ποιός είναι τόσο σκληρόκαρδος και αναίσθητος, ώστε να μην κλάψει από δω για την ώρα εκείνη;
Τότε, όσοι ήταν κάποτε βασιλιάδες, θα οδύρονται σαν αιχμάλωτοι. Τότε θα στενάζουν οι άρχοντες και οι άσπλαχνοι πλούσιοι και θα ζητούν βοήθεια, αλλά κανείς δεν θα τους δίνει. Γιατί εκεί δεν έχουν καμιάν άξια ούτε ο πλούτος ούτε οι κόλακες. Και δεν θα βρουν έλεος, επειδή δεν ελέησαν κανένα. Τότε θ’ αποχωριστούν γονείς από τα παιδιά τους και φίλοι από τους φίλους τους. Τότε θα διαλυθούν οι συζυγικοί δεσμοί που δεν κρατήθηκαν αμόλυντοι και αγνοί. Τότε θ’ αποδιωχτούν οι παρθένοι στο σώμα αλλ’ άκαρδοι και άσπλαχνοι στον τρόπο, γιατί η κρίση θα είναι ανελέητη σ’ όποιον δεν είχε έλεος (Ιακ. Β’ , 13).
Θα παραλείψω όμως τα πολλά, γιατί κυριεύομαι από φόβο και φρίκη. Άγγελοι φοβεροί θ’ απομακρύνουν βίαια όλους τους αμετανόητους ασεβείς, που θα τρίζουν με τρόμο τα δόντια τους και θα γυρίζουν συχνά, για να βλέπουν τους δικαίους και την ευδαιμονία που έχασαν. Θα βλέπουν το φως εκείνο το περίλαμπρο και τα κάλλη του παραδείσου.
Θα βλέπουν τους γνωστούς τους στην τρισμακάρια εκείνη χώρα και τις μεγάλες δωρεές, που θα παίρνουν από το Βασιλιά της δόξας όσοι αγωνίστηκαν για τη σωτηρία τους σ’ αυτόν τον κόσμο. Ύστερ’ από λίγο, αφού θα έχουν αποχωριστεί απ’ όλους τους δικαίους και τους φίλους και τους γνωστούς τους, θ’ αποχωριστούν κι απ’ αυτόν το Θεό. Δεν θα μπορούν πια να βλέπουν τη χαρά και το Φως το αληθινό.
Τέλος, θα οδηγηθούν στις διάφορες κολάσεις για να παραδοθούν στην αιώνια τιμωρία. Τότε, βλέποντας την τέλεια εγκατάλειψή τους, βλέποντας ότι κάθε ελπίδα τους χάθηκε, βλέποντας ότι κανένας πια δεν μπορεί να τους βοηθήσει, θα λένε κλαίγοντας απαρηγόρητα με πικρά δάκρυα:
"Ω! Πόσο καιρό χάσαμε στην αμέλεια! Πόσο χλευαστήκαμε από τον πονηρό! Όταν ακούγαμε στις Γραφές να μιλάει ο ίδιος ο Θεός, όχι μόνο δεν προσέχαμε, αλλά και γελούσαμε. Τώρα κραυγάζουμε, κι Αυτός αποστρέφει το πρόσωπό Του από μας!
Τι μας ωφέλησαν λοιπόν τ’ αγαθά του κόσμου; Που είναι ο πατέρας και η μάνα που μας γέννησαν; Που είναι οι άδελφοι; Που τα παιδιά; Που οι φίλοι; Που ο πλούτος; Που τα υπάρχοντα; Που οι άρχοντες κι οι ηγεμόνες; Κανένας απ’ όλους αυτούς δεν μπορεί τώρα να μας σώσει. Ούτε κι εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας. Αλλά εγκαταλειφθήκαμε εντελώς κι από το Θεό κι από τους αγίους.
Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε; Τώρα πια δεν είναι καιρός μετάνοιας. Δεν ισχύουν πια οι προσευχές. Δεν ωφελούν πια τα δάκρυα. Δεν υπάρχουν πια οι πωλητές του λαδιού, δηλαδή οι φτωχοί και οι δυστυχισμένοι. Όταν μας παρακαλούσαν ν’ αγοράσουμε, εμείς κλείναμε τ’ αυτιά μας. Τώρα ζητάμε και δεν βρίσκουμε. Δεν υπάρχει λύτρωση για μας, τους αξιοθρήνητους. Δεν θα βρούμε ευσπλαχνία, γιατί δεν είμαστε άξιοι". Τότε λοιπόν θα πάει ο καθένας στον τόπο των βασάνων, στον τόπο που ο ίδιος ετοίμασε για τον εαυτό του με τις πονηρές πράξεις του, εκεί «όπου το σκουλήκι δεν πεθαίνει και η φωτιά δεν σβήνει» (Μαρκ. Θ’ , 44).
Να, ακούσατε τι κερδίζουν όσοι αμελούν και ραθυμούν και δεν μετανοούν. Ακούσατε πως χλευάζονται όσοι χλεύαζαν τις εντολές του Κυρίου. Ο Πέτρος, ο κορυφαίος των αποστόλων, μας προειδοποιεί για την ημέρα εκείνη λέγοντας: «Η ημέρα του Κυρίου θα έρθει όπως ο κλέφτης τη νύχτα, και τότε οι ουρανοί θα εξαφανιστούν με τρομερό πάταγο, τα στοιχεία της φύσεως θα διαλυθούν στη φωτιά, και η γη, όπως και όλα όσα έγιναν πάνω σ’ αυτήν, θα κατακαούν» (Β’ Πέτρ. γ’, 10). Αλλά και πρωτύτερα, ο ίδιος ο Δεσπότης και Κύριός μας μας αποκάλυψε τα εξής: «Προσέξτε καλά τους εαυτούς σας. Μην παραδοθείτε στην κραιπάλη και στη μέθη και στις βιοτικές ανάγκες, και σας αιφνιδιάσει η ημέρα εκείνη. Γιατί θα έρθει σαν την παγίδα σε όλους τους ανθρώπους που κατοικούν στη γη» (Λουκ. ΚΑ’ 34). Και αλλού: «Μπείτε από τη στενή πύλη... Στενή είναι η πύλη και γεμάτη δυσκολίες η οδός που οδηγεί στη ζωή» (Ματθ. Ζ’ , 13).
Αδελφοί μου, ας βαδίσουμε τον δύσκολο αυτό δρόμο για να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή. Αυτός ο δρόμος απαιτεί μετάνοια, νηστεία, προσευχή, αγρυπνία, ταπεινοφροσύνη, περιφρόνηση της σάρκας, επιμέλεια της ψυχής, ελεημοσύνη, δάκρυα, πένθος. Να μισείται κανείς και να μη μισεί. Να συγχωρεί αυτούς που του κάνουν κακόν. Να αδικείται και να ευεργετεί. Τέλος, να χύσει και το αίμα του για το Χριστό, όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν. Αντίθετα, είναι «πλατειά η πύλη και ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στην καταστροφή»(Ματθ. Ζ’ , 13).
Η πορεία αυτού του δρόμου εδώ είναι ευχάριστη, αλλά εκεί είναι θλιβερή. Εδώ είναι γλυκιά, εκεί όμως πικρότερη κι από τη χολή. Εδώ είναι εύκολη, εκεί όμως δύσκολη και οδυνηρή. Γνωρίσματα αυτής της πορείας είναι η πορνεία, η μοιχεία, η ασέλγεια, η ειδωλολατρία, η φιλονικία, ο θυμός, η διχόνοια, οι φθόνοι, οι φόνοι, τα γλέντια, τα πολυτελή γεύματα, η λαιμαργία και τα όμοια μ’ αυτά. Μα το χειρότερο απ’ όλα, η αμετανοησία και η τέλεια λησμοσύνη της ώρας του θανάτου.
Αυτή την ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Χριστού συλλογίστηκαν οι άγιοι μάρτυρες και δεν λυπήθηκαν τα σώματά τους, αλλά υπέμειναν κάθε είδος βασάνων με χαρά και με την προσδοκία των ουράνιων στεφανιών. Για τον ίδιο λόγο αγωνίστηκαν στις ερημιές και στα βουνά, με νηστεία και αγνεία, όχι μόνο άνδρες, αλλά και γυναίκες, βαδίζοντας καρτερικά το στενό και θλιμμένο μονοπάτι, κι έτσι κέρδισαν τη βασιλεία των ουρανών. Αυτό το φοβερό δικαστήριο συλλογίστηκε και ο μακάριος Δαβίδ, γι’ αυτό έβρεχε κάθε νύχτα με δάκρυα το στρώμα του και παρακαλούσε το Θεό, λέγοντας: «Κύριε, ...μη με δικάσεις, το δούλο σου, γιατί κανένας ζωντανός δεν είναι δίκαιος μπροστά σου» (Ψαλμ. ΡΜΒ’ , 2).
Εμπρός λοιπόν κι εμείς, πριν φτάσει η μέρα εκείνη, πριν τελειώσει το πανηγύρι της σύντομης τούτης ζωής, πριν έρθει ο Θεός και μας βρει απροετοίμαστους, ας ετοιμαστούμε για την υποδοχή Του με εξομολόγηση, με μετάνοια, με νηστεία, με δάκρυα, με αγαθοεργίες. Προσέξτε, μην τολμήσει κανείς να πει ότι δεν αμάρτησε. Όποιος το λέει αυτό, είναι τυφλός και απατά τον εαυτό του, μη γνωρίζοντας ότι ο σατανάς μπορεί να τον κυριεύει και με λόγια και με έργα και με την ακοή και με την όραση και με την αφή και με τους λογισμούς.
Ποιός μπορεί να καυχηθεί ότι έχει αγνή καρδιά και καθαρές όλες τις αισθήσεις του; Κανένας δεν είναι αναμάρτητος, κανένας δεν είναι καθαρός, παρά μόνο Εκείνος, που, αν και πλούσιος, «επτώχευσε» για μας. Αυτός μόνο είναι αναμάρτητος. Αυτός βαστάζει την αμαρτία του κόσμου και δεν θέλει το θάνατο των αμαρτωλών, αλλά τη σωτηρία τους.
Σ’ Αυτόν ας καταφύγουμε κι εμείς, γιατί όσοι αμαρτωλοί πήγαν κοντά Του, σώθηκαν. Ας μην απελπιστούμε, αδελφοί μου, για τη σωτηρία μας. Αμαρτήσαμε; Ας μετανοήσουμε. Μύριες φορές αμαρτήσαμε; Μύριες φορές ας μετανοήσουμε. Για κάθε έργο αγαθό χαίρεται ο Θεός, εξαιρετικά όμως χαίρεται για μία ψυχή που μετανοεί.
Ελάτε λοιπόν, ας πέσουμε στα πόδια Του κι ας εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας. Δόξα στη φιλανθρωπία Του. Δόξα στη μακροθυμία Του. Δόξα στην αγαθότητα και τη συγκατάβασή Του. Δόξα στην ευσπλαχνία Του. Δόξα στη βασιλεία Του. Δόξα και τιμή και προσκύνηση στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
δεν σου απαντω στα υπολοιπα, ας ξεκαθαρισουμε πρωτα τα βασικα, και υστερα προχωραμε.
αλλιως δεν εχει νοημα...