Επειδή μου τέθηκε το ερώτημα ποιοι Πατέρες αναφέρουν οτι ο πληθυντικός αφορά την Αγία Τριάδα.
Σας αναφέρω ενδεικτικά.
http://www.impantokratoros.gr/agia-triada.el.aspx
α) Ποιήσωμεν...
Η Τριαδική αλήθεια παρουσιάζεται ήδη στο πρώτο κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου της άγιας Γραφής:
«Και είπεν ο Θεός, ας δημιουργήσουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα και ομοίωση (κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν) και ας εξουσιάζουν στα ψάρια της θάλασσας και στα πετεινά του ουρανού και στα κτήνη και σ' όλη τη γη και σ' όλα τα ερπετά που σύρονται πάνω στη γη. Και εδημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο, σύμφωνα με την εικόνα του Θεού τον εδημιούργησε, άνδρα και γυναίκα εποίησεν αυτούς» (Γέν. α' 26-27).
Εδώ παρουσιάζεται ο Θεός να «βουλεύεται» απευθυνόμενος σε κάποιον ή κάποιους: «ποιήσωμεν άνθρωπον», ας δημιουργήσουμε, λέγει, υπογραμμίζοντας ότι ο άνθρωπος είναι καρπός της θείας βούλησης και ενέργειας όχι ενός, αλλά περισσοτέρων θείων προσώπων. Η «εικόνα», σύμφωνα με την οποία επρόκειτο να δημιουργηθεί ο άνθρωπος ήταν μία. Όμως ανεφέρετο όχι μόνο στο πρόσωπο που ομιλούσε, αλλά και στα πρόσωπα εκείνων με τους οποίους «εβουλεύετο». Τελικά η αγία Γραφή εγκαταλείπει τον πληθυντικό αριθμό και υπογραμμίζει ότι ο άνθρωπος εδημιουργήθη από τον Θεό και «κατ' εικόνα Θεού». Η περικοπή παρουσιάζει όχι μόνο την ταυτότητα της ουσίας των Τριών θείων προσώπων («κατ' εικόνα ημετέραν και ομοίωσιν»), αλλά και την ταυτότητα θελήματος και ενεργείας («και εποίησεν ο Θεός...»).
«Προς ποίον ωμίλει ο Θεός, ώστε να ομιλεί προστάζων;» ρωτάει ο Μ. Αθανάσιος αναφερόμενος στο «ποιήσωμεν άνθρωπον...» (Γεν. α' 26). «Εάν λοιπόν ωμίλει εις αυτά που εγίνοντο και έδιδε διαταγάς εις αυτά, θα ήτο περιττός ο λόγος, διότι δεν υπήρχον ακόμη, αλλ' επρόκειτο να γίνουν· ουδείς ομιλεί εις αυτόν που δεν υπάρχει, ούτε δίδει διαταγάς, διά να γίνει αυτό που δεν έχει ακόμη γίνει. Διότι εάν ο Θεός διέτασσε αυτά που επρόκειτο να δημιουργηθούν, θα έπρεπε να λέγει- γίνε ουρανέ... και δημιουργήσου άνθρωπε... Από αυτά φαίνεται ο Θεός να συνομιλεί περί τούτων με κάποιον πλησίον Του».
Για τον Υιό και Λόγο του Θεού γνωρίζουμε πως παρευρίσκετο κατά τη δημιουργία (Παροιμ. η' 27. Ψαλμ. λβ' 6. Ιω. α' 3. Εφεσ. γ' 9. Κολ. α' 16. Εβρ. α' 2. Αποκ. γ' 14. δ' 11). Ακόμη ο Υιός κάνει ό,τι κάνει και ο Πατέρας (Ιω. ε' 19).
Ο Μ. Βασίλειος αναφέρει πως ο Θεός, με το «ποιήσωμεν...» απευθύνεται προς τον Υιό, που είναι «απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού» (Εβρ. α' 15) και «εικών του Θεού του αοράτου» (Κολ. α' 15), «προς την ιδίαν την εικόνα Του, την ζώσαν, εκείνην που είπε, "εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν" (Ιω. ι' 30) και "ο εωρακώς εμέ εώρακε τον Πατέρα" (Ιω. ιδ’ 9)• εις εκείνην λέγει το "ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν". Όπου μία εικών, πού το ανόμοιον;».
Αλλά στη δημιουργία παίρνει μέρος και το Άγιο Πνεύμα, όχι μόνο ο Υιός και Λόγος του Θεού: «Με τον Λόγον του Κυρίου εστερεώθησαν οι ουρανοί και με το Πνεύμα του στόματος Αυτού η δύναμις αυτών» (Ψαλμ. λβ' 6), «το Πνεύμα του Θεού με δημιούργησε και η πνοή του Παντοδύναμου με διδάσκει» (Ιώβ λγ' 4. Πρβλ. Ψαλμ. ργ' 29-30).
«Ο γάρ Πατήρ διά του Λόγου εν Πνεύματι κτίζει τα πάντα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μ. Αθανάσιος- «επειδή, όπου είναι ο Λόγος, εκεί είναι και το Άγιον Πνεύμα· και τα κτιζόμενα διά του Λόγου έχουν την δύναμιν της υπάρξεώς των από τον Υιόν διά του Πνεύματος (Ψαλμ. λβ' 6)... Λοιπόν έτσι αποδεικνύεται ότι το Πνεύμα ναι αδιαίρετον από τον Υιόν». Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι «ο Πατήρ διά του Υιού εν Αγίω Πνεύματι ποιεί τα πάντα- έτσι διατηρείται η ενότητα της Αγίας Τριάδος και έτσι κηρύσσεται εις την Εκκλησίαν ένας Θεός» (Πρβλ. Α' Κορ. η' 6. Ρωμ. ια' 36).
Όταν η αγία Γραφή αναφέρει «ποιήσωμεν...», εννοεί πως ο άνθρωπος και ολόκληρος η δημιουργία έχει ως «αρχική αιτία» τον Πατέρα, ως «δημιουργική» τον Υιόν και ως «τελειοποιούσα» το Άγιο Πνεύμα.
Κατά τη γνώμη μου ο α'πληθυντικός πρέπει να είναι ασσυροβαβυλωνιακό κατάλοιπο, διότι ο Μωυσής διδάχτηκε την Γένεσις στην Αίγυπτο, την οποία είχαν πάρει οι Αιγύπτιοι από τους Βαβυλώνιους.
Δηλαδή δεν πιστεύεις οτι έγινε αποκάλυψη στον Μωυσή εκ Θεου στο Σινά;
Επειδή αυτήν την θεωρία την έχω διαβάσει σε βιβλία,διαφωνώ κάθετα ,για τον λόγο οτι βασίζεται στην παλαιότητα ενος λαού.
Οτι ένας λαός είναι πιο παλιός,δεν σημαίνει οτι αντιγράφηκε.
Μπορεί να συνέβαινε και το εξής.
Η γνώση περι δημιουργίας ,μπορεί να είχε μείνει στην μνήμη όλων των λαών,με την πάροδο του χρόνου όμως έγιναν προσθήκες και αλλαγές,λόγω και της πολυθειστικής θρησκείας.
Έτσι οι μύθοι όλων των λαών πάνω κάτω ομοιάζουν,όμως η σωστή δημιουργία έπρεπε να δοθεί ορθά και αποκαλύφτηκε στον Μωυσή εκ Θεού.
ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
«ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ»
ΕΝΟΤΗΤΑ Α’
«Ὑπόμνημα τοῦ Μαρ Ἐφραίμ στό πρῶτο βιβλίο τῆς Πεντατεύχου.
1) Δέν ἤθελα νά συντάξω ὑπόμνημα στό πρῶτο βιβλίο, τή Γένεσι, γιά νά μήν ἐπαναλάβω ὅσα ἐξέθεσα στίς Ὁμιλίες καί Διαλέξεις μου. ᾽Επειδή, ὅμως, πιέσθηκα ἀπ᾽ τήν ἀγάπη τῶν φίλων, ἐκθέτω συνοπτικά ὅσα ἔχω διεξοδικά ἀναφέρει στίς Ὁμιλίες καί τίς Διαλέξεις μου.
2)
Ἡ αἰτία πού ἔκανε τό Μωϋσῆ νά συγγράψη τή Γένεσι εἶναι ἡ ἑξῆς: ᾽Επειδή ὁ Δημιουργός εἶχε ἀποκαλυφθῆ στή συνείδησι τῶν ἀνθρώπων κατά τούς αἰῶνες πρίν (ἀπ᾽ τό Μωυσῆ) καί μέχρι ἀκόμη τίς ἡμέρες τοῦ Πύργου τῆς Βαβέλ, οἱ ἄνθρωποι διαλαλοῦσαν τά δημιουργήματα ὡς κτισθέντα (ἀπ᾽ τό Θεό)· καί ἀπό τίς ἡμέρες ἀκόμη τοῦ Πύργου τῆς Βαβέλ μέχρι τό Μωϋσῆ δέν ἔλειψαν μεταξύ τῶν ἀπογόνων τοῦ Σήμ ὅσοι διακήρυτταν τήν κτίσι ὡς δημιούργημα (τοῦ Θεοῦ). ῞Οταν, ὅμως, οἱ ἀπόγονοι τοῦ ῎Αβραμ περιπλανήθηκαν στήν Αἴγυπτο καί ἰσχυρίζονταν ὅτι δημιουργήθηκαν μαζί μέ τό σύμπαν χωρίς τή δημιουργική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, ἀπορρίπτοντας ἐπίσης τίς τίμιες ἐντολές πού (ἀπ᾽ τό Θεό) ἐμφυτεύθηκαν στή φύσι μας καί θεωρώντας αὐθύπαρκτες (Ιtya) τίς (ἀπ᾽ τό Θεό) δημιουργημένες ἀπ᾽ τό μηδέν φύσεις, τότε ἔδωσαν τό ὄνομα Θεός σέ κτίσματα πού εἶχαν δημιουργηθῆ στήν ἀρχή. Ὁ Θεός θέλησε νά ἐπανορθώση διά τοῦ Μωϋσέως ὅσα στήν ἐποχή τοῦ Μωϋσέως ἦταν συγκεχυμένα, (ἀπό φόβο) μήπως τυχόν ἡ κακή αὐτή παράδοσι διαδοθῆ σ᾽ ὁλόκληρο τόν κόσμο.
3) Ἀποστέλλει, λοιπόν, τό Μωϋσῆ στούς Αἰγυπτίους, γιά νά ἀμβλύνη μέ τίς ἀκτῖνες τῆς ἀληθινῆς γνώσεως τήν πλάνη, ὅπου αὐτή ἐκδηλωνόταν·
ἐνήργησε ἐπίσης μέσῳ αὐτοῦ θαύματα καί σημεῖα, γιά νά μήν ἀμφιβάλλουν οἱ ἄνθρωποι γιά ὅσα αὐτός ἐπρόκειτο νά γράψη. Γιά τόν ἴδιο λόγο (ὁ Θεός) τόν φώτισε καί... ἐπίσης μιά λαμπρότητα ἁπλώθηκε στό πρόσωπό του, γιά νά κάνη φανερό (ὁ Θεός) ὅτι αὐτός πού μιλοῦσε μέ τή γλῶσσα (τοῦ Μωϋσέως) ἦταν τό Πνεῦμα.
4) Μετά, λοιπόν, τά θαύματά του στήν Αἴγυπτο καί στήν ᾽Ερυθρά θάλασσα καί στήν ἔρημο, ὁ Μωϋσῆς συνέγραψε γιά τίς (ἀπ᾽ τό Θεό) δημιουργημένες ἀπ᾽ τό μηδέν φύσεις, γιά νά γνωρίζουν (οἱ ἄνθρωποι) ὅτι ἄν αὐτές ὀνομάσθηκαν ἀπό μερικούς αὐθύπαρκτες, αὐτό ὀφειλόταν σέ μιά ἀπάτη· συνέγραψε ἐπίσης γιά τά δημιουργήματα πού ἔγιναν ἀπ᾽ τό μηδέν καί (ἀπό πλάνη) λατρεύονταν σάν Θεοί.
Συνέγραψε περί Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ῞Ενας καί μέ τό μέρος τοῦ ὁποίου εἶχαν συμπαραταχθῆ χιλιάδες καί μυριάδες κοινωνοί. ῎Εγραψε σκιαγραφώντας τά μυστήρια τοῦ Υἱοῦ (τοῦ Θεοῦ), ὅταν δημιουργοῦνταν τά κτίσματα. Σκιαγράφησε τούς τύπους (τοῦ Υἱοῦ) διαζωγραφισμένους στά πρόσωπα τῶν Δικαίων προγόνων Του, καί ὅσες ἐξεικονίσεις τυπικά δηλώνονταν διαμέσου τῶν δραστηριοτήτων τῆς σωφρονιστικῆς του ράβδου. ῎Εγραψε περί τῶν ἀμεταθέτων ἐντολῶν, οἱ ὁποῖες εἶχαν περιπέσει σέ λήθη, προσθέτοντας ὅσα θά ἦταν ὠφέλιμα στό λαό, ὁ ὁποῖος διήνυε τότε ἀκόμη τήν παιδική του ἡλικία.
Read more:
http://www.egolpion.com/efraim_genesis_ ... z3252Q1eyA
Απο την ενότητα 4η του ιδίου
28. Ἀφοῦ δέ μίλησε, γιά τά ἑρπετά καί τά ζῶα καί τά κτήνη, πού δημιουργήθηκαν τήν ἕκτη (ἡμέρα), πάλι ἔγραψε γιά τή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος δημιουργήθηκε τήν ἴδια ἕκτη ἡμέρα, λέγοντας τά ἑξῆς: “Καί εἶπε ὁ Θεός...”.
῎Αραγε σέ ποιόν, ὅμως, μιλοῦσε ὁ Θεός; ᾽Εδῶ, ὅπως καί παντοῦ, ὅταν δημιουργοῦσε, φαίνεται ὅτι ὁ Θεός τό εἶπε στόν υἱό του· διότι ὁ εὐαγγελιστής λέει γιά ἐκεῖνον: “Πάντα δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο, καί χωρίς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἕν ὅ γέγονεν”(᾽Ιω 1, 3) (Τά πάντα δημιουργήθηκαν μέσῳ Αὐτοῦ (=τοῦ Χριστοῦ)· τίποτε δέν δημιουργήθηκε χωρίς τή μεσολάβησί Του) καί ὁ Παῦλος ἐπίσης περί αὐτοῦ ὁρίζει καί λέει: “᾽Εν αὐτῷ ἐκτίσθη τά πάντα, τά ἐν τοῖς οὐρανοῖς καί τά ἐπί τῆς γῆς, τά ὁρατά καί τά ἀόρατα”(Κολ 1, 16) (Μέσῳ Αὐτοῦ δημιουργήθηκαν ὅλα ὅσα ὑπάρχουν στόν οὐρανό καί ὅλα ὅσα ὑπάρχουν στή γῆ· ὅλα τά ὁρατά καί ὅλα τά ἀόρατα).
Read more:
http://www.egolpion.com/efraim_genesis_ ... z325Z4Gvpm
Βέβαια για το αν αναφέρεται το πρόσωπο του Υιού στην Παλαιά Διαθήκη μας το λύνει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός .
Κατα Λουκάν Ευαγγέλιον κεφάλαιο 24ο
Ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται! 26 οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ; 27 καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ Μωϋσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν διερμήνευσεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ.
44 εἶπε δὲ αὐτοῖς· Οὗτοι οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως καὶ προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ. 45 τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς
Νομίζω όλα τα παραπάνω απαντάνε και στα ερωτήματά σου περι Μωυσέως .
Αν ψάξουμε και άλλο πιστεύω θα βρούμε ακόμα περισσότερα.
