Καταργώντας το αντρικό πρότυπο: Από τον Marlboro Man στο αγόρι με την "πιτζάμα"

1
Οι έμποροι γνωρίζουν την δύναμη της εικόνας.
Ξέρουν ότι οι εικόνες αποτυπώνονται στο μυαλό μας και τη συλλογική ψυχή της κοινωνίας. Οι εικόνες του marketing όχι μόνο προσπαθούν να διαμορφώσουν τις αντιλήψεις της κοινωνίας, αλλά μερικές φορές αντανακλούν τουλάχιστον κάποιες αλήθειες για την κοινωνία. Οι έμποροι χρησιμοποιούν εικόνες για να δημιουργήσουν την «ανάγκη» για ένα προϊόν, επιλέγοντας εικόνες που προκαλούν την ταύτισή μας με την εικόνα ή προσπαθούν να διοχετεύσουν μέσα μας την επιθυμία να μιμηθούμε αυτή την εικόνα.
Εικόνα
Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Οι εικόνες αποτυπώνουν τις αντιλήψεις. Έτσι, ας δούμε δύο εικόνες των ανδρών, μία από το 2013 και μία από τη δεκαετία του 1960, και ας δώσουμε έμφαση σε μερικά πράγματα που αυτές οι εικόνες μπορεί να λένε για τον ανδρισμό τώρα και πριν από μια γενιά ή δύο.
Εικόνα
Η πρώτη εικόνα είναι αυτή του Marlboro Man από την δεκαετία του 1960. Η εικόνα του Marlboro Man περιλαμβάνει ένα στιβαρό, αρρενωπό καουμπόη στη φύση, να καπνίζει. Ο άντρας αυτός είναι ντυμένος με τα ρούχα της δουλειάς του. Ίσως καπνίζει σε ένα διάλειμμα από την εργασία του στο ράντσο ή ετοιμάζεται να ξεκινήσει την ημέρα του. Είναι ένας άντρας της δουλειάς και της δράσης. Είναι επίσης ένας άντρας της υπαίθρου. Η ζωή γι’ αυτόν είναι μια περιπέτεια. Είναι έτοιμος να αρπάξει έναν ταύρο ή να δαμάσει ένα άλογο. Το πρόσωπό του τραχύ και ηλιοκαμένο, τα μάτια του γεμάτα ένταση, ατενίζουν το μέλλον, την δουλειά που τον περιμένει, γνωρίζοντας ότι όλα εξαρτώνται από αυτόν. Η στάση του σώματος (πάει να βγάλει τα σπίρτα) δείχνει έναν δυναμισμό. Η εικόνα αποπνέει μια ατμόσφαιρα ενέργειας.
Εικόνα
Η δεύτερη είναι πρόσφατη. Είναι του λεγόμενου "Pajama Boy"

To "Pajama Boy" ("Αγόρι με τις Πυτζάμες") είναι ο όρος για την φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο το 2013 από την αμερικανική πολιτική οργάνωση Organizing for Action (OFA), μέρος του σχεδίου μάρκετινγκ της κυβέρνησης Ομπάμα, προκειμένου να υποστηριχθεί ο αμφιλεγόμενος νόμος για την υγεία, γνωστός ως Obamacare.
Εικόνα
Τι λέει αυτή η εικόνα για τον άντρα του 21ου αιώνα; Η φωτογραφία δείχνει έναν μάλλον θηλυπρεπή (ή metrosexual) νεαρό με χοντρά γυαλιά και καρό πιτζάμες, να πίνει την σοκολάτα του με το συνοδευτικό κείμενο
να έχει ως εξής:

«.... Φοράτε πιτζάμες, πίνετε ζεστή σοκολάτα και συζητείστε για να πάρετε ασφάλιση υγείας #GetTalking". Για την ιστορία, ο θηλυπρεπής τύπος είναι ένας υπάλληλος της OFA, με το όνομα Ethan Krupp, εβραϊκής καταγωγής.



Ο τύπος αυτός είναι μέσα στη ζεστασιά του σπιτιού του, αναπαύεται σε έναν καναπέ, φορώντας τις πιτζάμες του, γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν πρόκειται να πάει πουθενά σύντομα. Η ατμόσφαιρα είναι εντελώς παθητική από την άποψη της φυσικής δραστηριότητας, ακόμα και ο τρόπος που κρατά το κύπελλο είναι παθητικός. Ίσως ετοιμάζεται να κάνει μια συζήτηση. Η στάση τους σώματος δείχνει μια μαλθακότητα.

Τι λέει αυτή η εικόνα του μάρκετινγκ στους νέους άνδρες; Έτσι πρέπει να είσαι. Αυτός είσαι εσύ. Να είσαι χαλαρός. Του σπιτιού. Της πιτζάμας και της παντόφλας. Και όχι πολύ άντρας.


Αυτές οι δύο εικόνες, λένε κάτι για το πώς αντιλαμβάνονταν τον ανδρισμό πριν από μια γενιά και πώς σήμερα. Πριν από μερικές δεκαετίες ένα τέτοιο φαιδρό αρσενικό θα προκαλούσε απέχθεια. Πέρασαν πολλά χρόνια και έπεσαν πολλά χρήματα για να καταλήξουμε σε αυτήν την εικόνα.
Οι άνδρες Marlboro εργάστηκαν σκληρά, συχνά εις βάρος των σχέσεων και της υγείας τους, πέθαναν νωρίς, ή πέθαναν με λύπη ότι είχαν εργαστεί τόσο σκληρά. Αλλά από την άλλη πλευρά, οι άνδρες Marlboro ήταν άνδρες της δράσης. Άρπαζαν την πέτρα και την έστυβαν!

Το πρόβλημα με τα αγόρια με τις πυτζάμες είναι ότι φαίνεται να τροφοδοτούν το στερεότυπο ότι οι σημερινοί νεαροί άνδρες εξακολουθούν να είναι αγόρια. Αντί να εργάζονται σκληρά, είναι παθητικοί, μαλθακοί, κάθονται με τις πιτζάμες πίνοντας ζεστή σοκολάτα (ή καφέ ή αλκοόλ), επιλύοντας τα προβλήματά τους μέσω της συνομιλίας και όχι της δράσης. Θα μεγαλώσουν κάποτε; Θα κατέβουν από τον καναπέ; Θα βγουν να κάνουν κάτι για να γίνει ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος;

Ίσως πει κάποιος ότι και οι δύο εικόνες είναι ακραίες. Αλλά οι εικόνες αποτυπώνουν την αντίληψη της εποχής για την πραγματικότητα.
Τι σημαίνει το Pajama Boy για τον ανδρισμό στον 21ο αιώνα;


Σημειώστε ότι η διαφήμιση αυτή θεωρήθηκε αποτυχία και έγινε στόχος ειρωνικών σχολίων από αντιπάλους του Ομπάμα. Από την άλλη, οι (ομπαμικοί) επικριτές των επικριτών έφτασαν στο σημείο να μιλάνε για επιθέσεις των «συντηρητικών» γεμάτες «μισογυνισμό», «ομοφοβία», μέχρι και «αντισημιτισμό»!

Έτσι, ο Jay Michaelson, της εβραϊκής ‘Daily Forward’, έγραψε ότι η κριτική κατά του "Pajama Boy", υποδήλωνε «αντισημιτισμό», επειδή ο Krupp είναι Εβραίος και ότι «οι Εβραίοι άνδρες έχουν κατηγορηθεί ότι δεν είναι πολύ άνδρες εδώ και εκατοντάδες χρόνια».


Γράφει ο Michaelson:
«Στην πραγματικότητα, το αγόρι με τις πυτζάμες αντιπροσωπεύει ένα μακραίωνο σύμπλεγμα αντισημιτισμού και μισογυνισμού. Όπως πολλοί μελετητές, συμπεριλαμβανομένων των Sander Gilman, David Biale, Paula Hyman, Matti Bunzl, John Efron, και Daniel Boyarin έχουν δείξει, οι Εβραίοι άνδρες έχουν κατηγορηθεί ως θηλυπρεπείς για εκατοντάδες χρόνια - μεταξύ άλλων και από άλλους Εβραίους, όπως οι πρώτοι Σιωνιστές, των οποίων ο μυώδης Ιουδαϊσμός ήταν μια άμεση απάντηση στον εβραϊκό ευνουχισμό της Διασποράς. Αυτό είναι ένα πολύ παλιό μοτίβο.


Ο Εβραίος είναι ο Άλλος, είναι ο θηλυπρεπής, είναι ο Λίμπεραλ. Αυτός είναι ο urbanite (άνθρωπος των μεγαλουπόλεων), το παράσιτο, ο τοκογλύφος, ο δικηγόρος. Η μαλθακότητά του διαφθείρει τον λαό ή τις πραγματικές αμερικανικές αξίες. Και ψηφίζει σίγουρα για τον Ομπάμα».

Πηγή:
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ, εδώ κι εδώ
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Καταργώντας το αντρικό πρότυπο: Από τον Marlboro Man στο αγόρι με την "πιτζάμα"

2
Η επίθεση στον φυσιολογικό Λευκό άντρα


Είναι ξεκάθαρο ότι για το νεοταξικό οδοστρωτήρα ο Νο 1 εχθρός είναι Λευκός φυσιολογικός άντρας (και προσθέστε χριστιανός). Εννοείται εκείνος που αντιστέκεται και δεν απεμπολεί την ταυτότητά του, ούτε πουλάει την ψυχή του για να γίνει γρανάζι στη μηχανή της απρόσωπης multi culti νέας τάξης. Η εικόνα του, η ιστορία του, ο τρόπος ζωής του και τα όσα πρεσβεύει πρέπει να χτυπηθούν.

Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε ο Λευκός άνθρωπος (σε Ευρώπη και Αμερική) τις αξίες του, τις παραδόσεις του και τον τρόπο ζωής του να υπονομεύονται σε μια τέτοια μεγάλη κλίμακα - και ως επί το πλείστον μέσα από τις δικές του κοινότητες. Τηλεόραση, κινηματογράφος, μέσα μαζικής αποχαύνωσης, mainstream πολιτική σκηνή, εκπαιδευτικά ιδρύματα, όλα έχουν συστρατευτεί, έχοντας στόχο να καταστρέψουν τις συνεκτικές λευκές κοινωνίες με ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, και δείχνουν να τα καταφέρνουν.

Κάποτε η Ευρώπη ήταν το λίκνο του πολιτισμού, αλλά τώρα έχει μετατραπεί σε ένα εν εξελίξει νεοταξικό θρίλερ, με το τέρας της ΕΕ να εκτελεί τις ζωές των ανθρώπων και με όπλο την πολιτική ορθότητα (ή πολιτιστικό μαρξισμό) να κάνει ό, τι μπορεί για να εξουδετερώσει πολιτιστικά και βιολογικά τον γηγενή Λευκό άνθρωπο. Η μαζική εισβολή τριτοκοσμικών αλλοδαπών, ο μισανδρικός φεμινισμός, η θηλυκοποίηση του αντρικού μοντέλου, η προώθηση του ομοφυλοφιλικού lifestyle, οι «γάμοι» των ομοφυλόφιλων, όλα έχουν παίξει και συνεχίσουν να παίζουν τον ρόλο τους σε αυτόν τον άτυπο πόλεμο.

Πολλοί αρχίζουν και το βλέπουν καθαρά:

Ας είμαστε πιο ακριβείς. Έχουμε έναν πόλεμο σε εξέλιξη κατά του λευκού αρσενικού πολιτισμού.

Ας είμαστε ακόμα πιο ωμοί.

Οι έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της ελευθερίας, και της ελεύθερης επιχείρησης, οι μεγάλες επιστημονικές, μηχανικές, ιατρικές εφευρέσεις και ανακαλύψεις, οι μεγάλες εξερευνήσεις του πλανήτη, η έξοχη λογοτεχνία και τέχνη, όλα αυτά είναι συντριπτικά τα προϊόντα λευκών ανδρών, των περισσότερων από αυτούς, χριστιανών. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε δει μια σπασμωδική κίνηση ενάντια σε αυτό, ένα κίνημα που, αντί να καλεί όλους να μιμηθούν αυτά τα λευκά αρσενικά επιτεύγματα, καλεί σε γελοιοποίηση, δυσφήμιση και καταστροφή αυτών των επιτευγμάτων. Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος στην Αμερική και στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Οι μισητές, οι τραμπούκοι που έχουν εμμονή με την φυλή, έχουν σήμερα την ευθύνη.

Εικόνα
Ο Δρ. Stephen L. DeFelice M.D. ένας αξιοσέβαστος Αμερικάνος γιατρός, ιταλικής καταγωγής, στο βιβλίο του “The Attack on the White Male: - and The Weakening of America” («Η επίθεση στο Λευκό Αρσενικό: και η αποδυνάμωση της Αμερικής», 2010), αναλύει τα σημεία και τα συμπτώματα του τι συμβαίνει στην Αμερική, προβαίνοντας στην ανησυχητική διάγνωση ότι υπάρχει μια τεράστια επίθεση στους λευκούς άνδρες που συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχει οδηγήσει στην επικίνδυνη αποδυνάμωση της Αμερικής.

Όπως λέει ο συγγραφέας, σήμερα οι πιο απαγορευμένες λέξεις, τις οποίες όποιος τις ξεστομίσει, επισύρει την «κατάρα» του συστήματος είναι δύο: "White Male" (Λευκός Άντρας).

Ο ίδιος αποκαλύπτει ότι προσέλαβε μια καλά σεβαστή εταιρεία δημοσίων σχέσεων για την προώθηση του βιβλίου του για μια περίοδο τριών μηνών για τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης - έντυπα, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Μετά από μια σημαντική αποστολή του βιβλίου με ένα δελτίο τύπου και προσωπική τηλεφωνική κλήση συνέχειας, υπήρξε μηδενική απόκριση. Τα μέσα ενημέρωσης και άλλοι συνάδελφοί του, του είπαν ότι αυτή η έλλειψη ανταπόκρισης σε αυτό το είδος του βιβλίου ήταν ανήκουστη και οφειλόταν στην «κατάρα» που η χώρα μας έχει βάλει τις λέξεις "λευκός αρσενικός" και το φόβο των συνεπειών, εάν η κατάρα αυτή αμφισβητηθεί.

Όπως αναφέρει ο Δρ. DeFelice, οι πολιτιστικές δυνάμεις για πάνω από μισό αιώνα έχουν οριοθετήσει και χαρακτηρίσει αυτές τις δύο λέξεις «ρατσιστικές» και «μισογυνιστικές». Για αυτό τρέμουν μέχρι θανάτου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι πολιτικοί και σχεδόν όλοι οι άλλοι. Εάν, αντίθετα, ο τίτλος του βιβλίου άλλαζε και γινόταν ο Ασιάτης, Μαύρος, Λατίνος ή Τσερόκι Ινδιάνος άντρας (ή γυναίκα), η ανταπόκριση των μέσων ενημέρωσης θα ήταν «νορμάλ».

Συνεχίζει ο Δρ. DeFelice : «Επιτρέψτε μου να σας πω μερικά ανεπίσημα γεγονότα που δεν συνέβησαν μόνο σε μένα, αλλά και σε άλλους που έχουν διαβάσει το βιβλίο.

Υπάρχει ένα τοπικό καφενείο όπου γενικά πάω και κάθομαι να σκεφτώ και να γράψω. Ο ιδιοκτήτης, ένα πολύ καλό παιδί, με ρώτησε αν θα μπορούσε να βάλει το βιβλίο μου στο ράφι του μαγαζιού του, όπου θα μπορούσε κάποιος να το αγοράσει. Και εγώ συμφώνησα. Μετά από μόλις λίγες ημέρες ένας λευκός, καλοντυμένος άντρας είδε το βιβλίο στο ράφι και του είπε ότι είχε προσβληθεί από τον τίτλο και αυτό ήταν κάτι πολύ επικίνδυνο για την επιχείρησή του, το να πουλάει ένα βιβλίο με τις «καταραμένες» λέξεις και ότι θα πρέπει να το αφαιρέσει από τα ράφια, λόγω του κινδύνου απώλειας πελατών! Ο ιδιοκτήτης, φοβισμένος από αυτές τις πιθανές συνέπειες, απομάκρυνε αμέσως το βιβλίο.

Θα πως επίσης, ότι εγώ και μερικοί φίλοι και φίλες μου, έδειξαν το εξώφυλλο του βιβλίου σε κάποιους λευκούς άντρες και γυναίκες. Η αντίδραση/απάντηση των αντρών ήταν ομόφωνη. Όλοι προειδοποίησαν ότι ο τίτλος του βιβλίου θα με βάλει σε μπελάδες. Κανείς δεν παρουσίασε κανένα ενδιαφέρον να υπερασπιστεί τόσο το μήνυμα όσο και την προώθηση του βιβλίου. Επίσης, κανένας δεν είχε ενδιαφέρον να το διαβάσει!

Τώρα πιο είναι παράξενο: αφότου οι γυναίκες είδαν το κάλυμμα, η πλειοψηφία συμφώνησε με το μήνυμα, ήταν συναισθηματικά θετικές με αυτό και οι περισσότερες από αυτές αγόρασαν το βιβλίο!

Είχα προσκληθεί να κάνω μια παρουσίαση για το βιβλίο μου σε ένα τοπικό παράρτημα μιας μεγάλης εθνικής οργάνωσης. Τους άρεσαν αυτά που είπα, ωστόσο, όταν τους ζήτησα να διαδώσουν το μήνυμα του βιβλίου, φοβήθηκαν ότι αυτό θα ήταν πολύ επικίνδυνο και θα τους χαρακτήριζαν ρατσιστές. Το ενδιαφέρον είναι, ότι δεν ανησύχησαν για τις κατηγορίες του μισογυνισμού.

Σε μια άλλη προγραμματισμένη παρουσίαση, ο νούμερο ένα της οργάνωσης, όταν διάβασε τον τίτλο του βιβλίου, ακύρωσε την ομιλία μου για το φόβο του στίγματος του «ρατσιστή».

Έχω βρεθεί αντιμέτωπος με αυτήν την κατάρα πολλές φορές. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ο παράγοντας του φόβου. Ένας τρόπος για να σηκώσουμε την κατάρα, είναι να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις στις κανονικές συνομιλίες μας όπως χρησιμοποιούμε άλλες λέξεις. Το ερώτημα είναι ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα.

Ο συγγραφέας, εξηγώντας γιατί έγραψε αυτό το βιβλίο, λέει:

Η Αμερική είναι σε βαθιά, βαθιά κρίση και, σε μεγάλο βαθμό, αυτό οφείλεται στην επίθεση στο λευκό αρσενικό.

Η οικογένειά μου μετανάστευσε από την Ιταλία μέσω του Ellis Island αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Γεννήθηκα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και παρατήρησα προσεκτικά τέσσερις γενιές της αμερικανικής ιστορίας. Και κατέληξα στο παρακάτω συμπέρασμα: Σχεδόν σε κάθε τομέα του αμερικανικού τρόπου ζωής από το δημοτικό σχολείο μέχρι το στρατό, υπήρξαν σταθερές δυνάμεις που αποδυνάμωσαν και συνεχίζουν να αποδυναμώνουν τα θεμέλια που έκαναν αυτή την χώρα πρώτη στον κόσμο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια μεγάλη δύναμη ήταν η επίθεση στο λευκό αρσενικό και τις αξίες του, της δύναμης που μας έκανε μεγάλους από τους Ιδρυτές μας μέχρι τους πατριώτες άνδρες μας που πολέμησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια, μετά από αυτό, τα πράγματα άλλαξαν γρήγορα και εισήλθαμε σε ταχεία πορεία εξασθένησης.

Τα καλά νέα είναι ότι πολλοί Αμερικανοί, συμπεριλαμβανομένων και γυναικών, συμφωνούν ότι υπάρχει μια σκοτεινή επίθεση στον λευκό άνδρα. Επίσης, μετά από έρευνα που διεξήχθη, η πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι η Αμερική έχει πάρει τον κατήφορο, αναγνωρίζοντας την εξασθένιση. Όμως, λίγοι έχουν κάνει τη σύνδεση μεταξύ του κινήματος κατά του λευκού αρσενικού με αυτή την εξασθένιση. Το βιβλίο αυτό κάνει αυτή την κρίσιμη σύνδεση η οποία είναι απαραίτητη πριν από την έναρξη μιας καλά μελετημένης αντεπίθεσης.

Αυτό που προβληματίζει είναι η απουσία των ηγετών και των οργανώσεων για τον λευκό άντρα, σε αντίθεση με τις πολύ επιτυχημένες ομάδες για τις γυναίκες και τους μαύρους, που θα κάνουν αυτήν την επίθεση. Το βιβλίο μου απευθύνει έκκληση για αυτή την προσπάθεια ως το απαραίτητο πρώτο βήμα.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ κι εδώ.


http://redskywarning.blogspot.gr/2015/0 ... -male.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Καταργώντας το αντρικό πρότυπο: Από τον Marlboro Man στο αγόρι με την "πιτζάμα"

4
Το κείμενο ισως να ειναι βαρυ για κάποιους, δεν ξέρω, αλλά δεν θα σβήσω κάποια λέξη, γιατί είναι η αλήθεια που οι περισσότεροι την προσπερνάνε αδιάφορα, ε γιατι και λίγο εως πολύ τους βολεύει.
Κακό το βόλεμα εντέλλει και θέλει αγώνα για να ξεβολευτείς.
Αλλά αν δεν κάνεις την αρχή...



Η κατάρα της Μάλμπορο γούμαν

Μάριος Κουτσούκος

Είναι η ενσάρκωση της θηλυκότητας.
Έχει χίλια πρόσωπα, το ένα πιο φροντισμένο από το άλλο.
Προσέχει το εαυτό της με θρησκευτική ευλάβεια.
Τα ρούχα της, τα αξεσουάρ της, η επιμελημένη της κόμμωση, το μανικιούρ της, το πεντικιούρ της, ο αέρας της όταν περπατάει σείοντας του γοφούς της, τα σλιμ τσιγάρα της, όλα επάνω της κραυγάζουν «κάλλος» σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων τριγύρω της.
Είναι το πρότυπο της Απόλυτης Γυναίκας, το γαμώ-και-δέρνω θηλυκό.
Όλες θέλουν να της μοιάσουν.
Άλλες τα καταφέρνουν περισσότερο, άλλες λιγότερο.
Όλες όμως ανεξαιρέτως βασανίζονται από το ίδιο ερώτημα: «πού χάθηκαν όλοι οι άντρες;».

Είναι η Μάλμπορο-γούμαν.
Μια φορά κι έναν καιρό είχαμε τον Μάλμπορο-μαν - τον άντρακλα τον πολλά βαρύ, τον καϋμπόη, τον μάγκα, ο οποίος τραβούσε σαν μαγνήτης όλα τα κορίτσια στα στιβαρά του μπράτσα.
Μετά όμως ο Μάλμπορο-μαν έχασε την μάχη με τον καρκίνο και αντί έστω να τον διαδεχτεί το Μάλμπορο-μποϋ, εμφανίστηκε η παντοδύναμη Μάλμπορο-γούμαν και σφετερίστηκε τον θρόνο της σχεσιακής κυριαρχίας.

Σιγά-σιγά, οι άντρες πήραν να εξαφανίζονται.

Τους πάτησε έναν-έναν ο οδοστρωτήρας των θελγήτρων της Μάλμπορο-γούμαν.

Η εξαφάνισή τους ήταν προδιαγεγραμμένη και αναπόφευκτη εδώ που τα λέμε.

Υπό μια έννοια, οι ίδιοι έριξαν την συμφορά αυτή στα κούφια τα κεφάλια τους...

Απαυδισμένοι, βουτηγμένοι στην ανία των κλασσικών γυναικείων στερεοτύπων, τυφλωμένοι από εφηβικές φαντασιώσεις, οι άντρες έσπευσαν να δημιουργήσουν ένα τέρας - την δυναμική γυναίκα, την ανεξάρτητη γυναίκα, την θανατερά σαγηνευτική γυναίκα, την αμείλικτα πανέμορφη γυναίκα, η οποία μάλιστα έχει πλήρη επίγνωση του υπερχειλίζοντος κάλλους της και της εξαργυρωσιμότητάς του.

Δημιούργησαν την Μάλμπορο-γούμαν, μια ζώσα ονείρωξη σε πόδια, νομίζοντας οι νήπιοι ότι έτσι θα ήταν επιτέλους χαρούμενοι και δέκα φορές πιο άντρες απʼ ότι πριν.

Και η ονείρωξη τους καβάλησε.

Τους ευνούχισε.

Και από πάνω τους ζήτησε και τα ρέστα: «πού χάθηκαν όλοι οι άντρες;» απαίτησε να μάθει με φωνή χιλίων πριγκιπισσών.

Εκείνοι δαγκώθηκαν, δεν ήξεραν τί να απαντήσουν.

Χαμήλωσαν το βλέμμα και ατίμασαν το καρύδι στον λαιμό τους.

Και ο Μάλμπορο-μαν δεν ήταν πλέον κοντά τους για να οπλίσει το χέρι τους με εκείνη την δίκαιη σφαλιάρα, η οποία άπαξ και αστράψει, όλες ερωτεύονται παράφορα.

Οι δρόμοι της πόλης απλώνονταν ρημαγμένοι από την λαίλαπα της Μάλμπορο-γούμαν, έρημοι κι όμως πολυσύχναστοι.

Πανέμορφες, αέρινες υπάρξεις κατακλύζουν τους πεζοδρόμους, τα καφέ και τις παραλίες.
Κολασμένα τακούνια αντηχούν στα λιθόστρωτα.

Και οι άντρες πουθενά.

Μονάχα κάτι ψοφοδεή ανδρείκελα, κάτι κακόμοιρα παιδάκια, κάτι κουραμπιέδες με ριγέ μπλούζες, βερμούδες και παντοφλίτσες που σέρνονται θλιβερά πίσω από το κυρίαρχο θηλυκό.

Του προσφέρουν τα πορτοφόλια τους, τις καρδιές τους, την ψυχή τους.

Του δίνουν αξία με κάθε πιθανό τρόπο.

Ξεπουλάνε την αξιοπρέπειά τους όσο-όσο για να κερδίσουν την εφήμερη προσοχή του.

Και η Μάλμπορο-γούμαν, ως γενναιόδωρη δυνάστης, χαριεντίζεται μαζί τους.

Ενίοτε τους βάζει και στο πολυθρύλητο κρεβάτι της - επιτρέπει μια μικρή γεύση παραδείσου στους προσκυνημένους και τους πουλημένους, σε όλους αυτούς που αρνήθηκαν τον Μάλμπορο-μαν πριν αλέκτωρ λαλήσει.

Συνήθως είναι οι μπακούχοι (οι έχοντες μπάκαν δηλαδή) αυτοί που τα καταφέρνουν καλύτερα από τους υπόλοιπους φουκαράδες: οι μπακούχοι ώριμοι τύποι (γνωστοί και ως εσχατόγεροι στην καθʼ ημάς νεολαία), με τα ακριβά τους σπορ αυτοκίνητα και τα γυαλιστερά τους ρολόγια, οι οποίοι προσκομίζοντας τέτοια και άλλα παρεμφερή τεκμήρια οικονομικής ευρωστίας, μπορούν να σαγηνέψουν την Μάλμπορο-γούμαν, έστω και για λίγο, μέχρι να βρει κάπου αλλού ένα περισσότερα υποσχόμενο θύμα.

Η Μάλμπορο-γούμαν το θεωρεί δεδομένο ότι τα ανδρείκελα θα την υπηρετούν και τα ανδρείκελα αποδέχονται περιχαρώς αυτή την βλασφημία.

Η Μάλμπορο-γούμαν είναι ένα τέρας, ένα αρπακτικό Άλιεν.

Μερικοί εικάζουν πως είναι ο προπομπός του Αντιχρίστου.

Και αυτό που την καθιστά εξαιρετικά τρομακτική δεν είναι το ότι είναι ένα αφύσικο και εκτρωματικό δημιούργημα αλλά το ότι έχει βασιστεί σε όλες τις θεμελιώδεις γυναικείες αρχές και τις έχει διαστρέψει φρικιαστικά σε κάτι παραμορφωμένο.

Γιατί, όντως, τί πιο όμορφο από μια γυναίκα που τραβάει τα βλέμματα και βγάζει μάτια με την καλοακονισμένη της θηλυκότητα;

Τί πιο συναρπαστικό από ένα κορίτσι με ενδιαφέροντα, χαρακτήρα και άποψη;

Τι πιο εκτρωματικό όμως όταν όλα αυτά στρατεύονται στις άψυχες και ζοφερές λεγεώνες της Μάλμπορο-γούμαν;

Τι πιο επικίνδυνο για τον απροετοίμαστο και άκαπνο άντρα από ένα θηλυκό αρπακτικό όρνιο το οποίο χρησιμοποιεί αγαθές προφάσεις για να επιτύχει ανίερους και τυραννικούς σκοπούς;

Η Μάλμπορο-γούμαν έχει πολλά ποδάρια και όλα πατάνε γερά στην προπαγάνδα των μέσων μαζικής αποβλάκωσης: θα την δείτε σε τηλεοπτικές σειρές να δίνει ρεσιτάλ.

Είναι η Ράνια των "Singles". Είναι η σεναριογράφος και σκηνοθέτης του "Sex and the city". Θα την δείτε στην οθόνη του σινεμά, στα εξώφυλλα δίσκων και πάνω στο θεατρικό σανίδι να υποδύεται την ψαγμένη καλλιτέχνιδα, την δημιουργική γυναίκα, η οποία είναι υπεράνω οικοκυρικών.

Είναι μια περήφανη χωρισμένη μητέρα.

Τα παιδιά της δεν χρειάζονται πατέρα.

Όταν η Ελληνική κοινωνία αρχίσει να τα ψιλοσηκώνει αυτά, θα πάρει και προαγωγή - θα προτιμά να αυτοαποκαλείται ανύπαντρη μητέρα.

Έτσι θα φαίνεται πιο δυναμική, ανεξάρτητη και αυτονομημένη από τον τύραννο άντρα, θα έχει την ικανοποίηση του να είναι ταυτόχρονα μητέρα και πατέρας για τα δύσμοιρα τα παιδάκια της και διόλου θα την απασχολεί εάν μεγαλώσει μελλοντικούς ψυχοπαθείς, πρεζάκηδες και συλλέκτες ανθρώπινων δαχτύλων σε βαζάκια με φορμόλη.

Η Μάλμπορο-γούμαν είναι πολύ "μπίζι" άτομο για ν' ασχοληθεί με τέτοιες ασήμαντες σαχλαμάρες: εξασκείται ολημερίς στο πέταγμα του λάσου της, έτσι ώστε να μπορεί να αρπάζει με δεξιοτεχνία τους ανόστεους βλάκες-υπηρέτες της, τις «επαγγελματικές ευκαιρίες» και οποιαδήποτε μπαρούφα εν γένει, η οποία θα την κάνει να νιώσει άξια για να κάψει επιτέλους τον μεταφορικό της στηθόδεσμο.

Βγείτε μια βόλτα στα μαγαζιά και θα δείτε την κατάρα της Μάλμπορο-γούμαν να απλώνεται σαν πυκνοϋφασμένος ιστός ταραντούλας στις βιτρίνες των μαγαζιών: η γυναικεία μόδα εξοπλίζει τις ιερόδουλες της Μάλμπορο-γούμαν με ρούχα αέρινα, κομψά, στολές φαντασιώσεων με σταυρωτά τα φυσεκλίκια της υπερσεξουαλικότητας, πασάρει μαγικά φίλτρα που μεταμορφώνουν τις μετριότητες σε θεές.
Η ανδρική μόδα αντίθετα, ολοένα και τείνει να μασκαρεύει τους άντρες σε φλώρους, λαπάδες και αχαμνά παιδαρέλια (αν όχι κίναιδους).
Και όταν το μπαλ-μασκέ κρατάει για πολύ, ύστερα δεν φοράς εσύ πια το κοστούμι - το κοστούμι φοράει εσένα.
Όταν οι γυναίκες επιτίθενται με το δόρυ της καλοακονισμένης γοητείας της εμφάνισής τους, οι άντρες δεν έχουν να προτάξουν παρά τα εμπριμέ μπλουζάκια τους, την χαλβαδιάρικη περιβολή τους και ένα εφηβικό στυλάκι έτοιμο να συρθεί πίσω από το άρμα του θριάμβου του ανυπέρβλητου αιδοίου...
Η ρητορική του ενδύματος είναι ένα από τα πολλά βρώμικα κόλπα που έχει επιστρατεύσει η Μάλμπορο-γούμαν στον ανηλεή της πόλεμο εναντίον των τελευταίων αληθινών ανδρών.

Εντούτοις, η Μάλμπορο-γούμαν κάτω από τα λέπια της, παραμένει γυναίκα.

Γι' αυτό και αναρωτιέται κάθε τόσο, τις άγρυπνες νύχτες δίπλα από τον άνευρο λουκουμά-σπόνσορά της, «πού χάθηκαν όλοι οι άντρες;».

Κάτι μέσα της αποζητά την υποταγή στο κυρίαρχο αρσενικό.

Λαχταρά έναν άντρα να την βάλει στη θέση της.

Αποζητά έναν βασιλιά για να κάτσει δίπλα της, γιατί η μοναξιά της στον θρόνο είναι αφόρητη και οι είλωτες και οι αυλικοί της είναι ανάξιοι για να επαναστατήσουν...

Μάριος Κουτσούκος

http://salograia.blogspot.gr/2010/10/bl ... _1175.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Καταργώντας το αντρικό πρότυπο: Από τον Marlboro Man στο αγόρι με την "πιτζάμα"

5
ρε παιδιά εδώ πάνε να κάνουν νόμιμη την παιδεραστία στο εξωτερικό , αυτό μας το έχουν πλασάρη χρόννια. άσε που και το αρχικό μοντέλο για μένα είναι απάτη δηλαδή πρέπει να είσαι πολύ μάγκας για να καπνίζεις μαλπορό εγώ λέω ότι είναι μάγκας αυτός που δέν καπνίζει καθόλου.

Re: Καταργώντας το αντρικό πρότυπο: Από τον Marlboro Man στο αγόρι με την "πιτζάμα"

6
Το προιόν κάπως πρέπει να πουληθεί, απλώς το προιόν πριν χρόνια πουλιόταν με τον άνδρα τον πολλά βαρυ, σήμερα πουλιέται με τον άνδρα τον πολλα ελαφρύ....
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Καταργώντας το αντρικό πρότυπο: Από τον Marlboro Man στο αγόρι με την "πιτζάμα"

7
dominique έγραψε:Το προιόν κάπως πρέπει να πουληθεί, απλώς το προιόν πριν χρόνια πουλιόταν με τον άνδρα τον πολλά βαρυ, σήμερα πουλιέται με τον άνδρα τον πολλα ελαφρύ....
....όχι απλά ''πριν χρόνια'' αλλά ''σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας'' το προιόν πουλιώταν με ή από τον άνδρα τον πολλά βαρύ! Το ότι σήμερα αυτό μετά από όλους τους αιώνες άλλαξε, αυτό σηματοδοτεί κάτι πολύ σημαντικό!!!
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων”

cron