Τα μήλα των Εσπερίδων

Έτσι, ο Ηρακλής ξεκίνησε για τον ενδέκατο άθλο του που ήταν ο πιο δύσκολος κι επικίνδυνος από τους προηγούμενους. Σε μια μακρινή χώρα υπήρχε ένας κήπος με μια πελώρια μηλιά, που έκανε χρυσά μήλα. Σ' αυτόν τον κήπο κατοικούσαν μερικές νύμφες, οι Εσπερίδες, και μόνο αυτές μπορούσαν να κόβουν τα χρυσά μήλα. Για να μην πλησιάζει κανείς αυτό το μοναδικό δέντρο, το φύλαγε μέρα και νύχτα ένα φίδι με εκατό κεφάλια, τυλιγμένο στον κορμό του.
Καθώς προχωρούσε προς τη χώρα των Εσπερίδων ο Ηρακλής, έφτασε στον Καύκασο. Στο βουνό αυτό ο Δίας είχε αλυσοδέσει τον Προμηθέα για να τον τιμωρήσει επειδή είχε κλέψει τη φωτιά από τους θεούς και την είχε δώσει στους ανθρώπους. Και σα να μην έφτανε αυτό, ένας πελώριος αητός ερχόταν κάθε μέρα και του έτρωγε το συκώτι, που τα βράδυα ξαναφύτρωνε στο σώμα του καινούριο.
Ο Ηρακλής που συγκινήθηκε από το μαρτύριο του Προμηθέα, μ' ένα βέλος του σκότωσε τον αητό και ελευθέρωσε από τις αλυσίδες τον ευεργέτη των ανθρώπων. Ο Προμηθέας τον ευχαρίστησε για τη σωτηρία του και τον ρώτησε που πηγαίνει. Ο Ηρακλής του εξήγησε τότε ότι πήγαινε να κλέψει τα μήλα των Εσπερίδων.
-Δεν θα τα καταφέρεις, Ηρακλή.
-Γιατί, είναι τόσο δύσκολο;
-Να μην μπεις στον κήπο των Εσπερίδων, που ανήκει στην Ήρα, τον συμβούλεψε ο Προμηθέας. Όποιος θνητός μπαίνει σ' αυτόν τον κήπο πεθαίνει. Άκουσε τι θα κάνεις. Κοντά στον κήπο των Εσπερίδων βρίσκεται ο Άτλαντας, που έχει σαν χρέος από τους θεούς να κρατάει τον ουρανό για να μην ακουμπήσει στη γη. Πάρε τη θέση του για λίγο, κράτησε τον ουρανό και παρακάλεσέ τον να μπει εκείνος, που είναι αθάνατος, στον κήπο των Εσπερίδων για να κλέψει τα χρυσά μήλα.
Ο Ηρακλής τον ευχαρίστησε για τη συμβουλή του κι ύστερα από αρκετές μέρες έφτασε σ' ένα ψηλό βουνό όπου στην κορυφή του, στεκόταν όρθιος, μέρα και νύχτα ο Άτλαντας και κρατούσε τον ουρανό.
-Τι ζητάς άνθρωπε σ' αυτό το μέρος; τον ρώτησε ο Άτλαντας.
Ο Ηρακλής του εξήγησε και τον παρακάλεσε να τον βοηθήσει να αποκτήσει τα μήλα των Εσπερίδων.
-Θα σου κάνω τη χάρη λοιπόν, του απάντησε ο Άτλαντας. Έλα πάρε τη θέση μου και σε λίγο θα σου φέρω τα χρυσά μήλα.
Έτσι κι έγινε. Ο Ηρακλής πήρε τη θέση του Άτλαντα και εκείνος έφυγε για τον κήπο των Εσπερίδων.
Δεν άργησε να γυρίσει. Κρατούσε τα μεγάλα ολόχρυσα μήλα, που τα έκλεψε αφού σκότωσε το φίδι με τα εκατό κεφάλια.
-Σ' ευχαριστώ, του είπε ο Ηρακλής. Έλα πάρε τώρα τη θέση σου.
Όμως, ο Άτλαντας κούνησε το κεφάλι του χαμογελώντας πονηρά.
-Τώρα που βρήκα άλλον να με αντικαταστήσει, κουτός είμαι να κρατάω μερόνυχτα τον ουρανό; απάντησε στον Ηρακλή. Σ' ευχαριστώ που με λύτρωσες απ' αυτό το μαρτύριο.
Αλλά, αν ήταν μια φορά πονηρός ο Άτλαντας, ο Ηρακλής ήταν δέκα.
-Εντάξει, θα μείνω εγώ να κρατάω τον ουρανό, του είπε, αλλά επειδή δεν έχω συνηθίσει και με πιέζει στην κορυφή του κεφαλιού, κάθισε λίγο να βρω ένα μαλακό μαξιλάρι και θα γυρίσω.
Το πίστεψε ο Άτλαντας. Έτσι , αφού στήριξε με το κεφάλι του τον ουρανό, ο Ηρακλής πήρε τα χρυσά μήλα και απομακρύνθηκε γελώντας.
Έφερε τα μήλα στον Ευρυσθέα κι εκείνος που φοβόταν να τα κρατήσει, τα πρόσφερε στην θεά Αθηνά.
Όταν ο Ηρακλής πήγαινε για τον κήπο των Εσπερίδων, έκανε κι άλλα πολλά δευτερεύοντα κατορθώματα:
Σκότωσε το γίγαντα Κύκνο, που τον προκάλεσε σε μονομαχία. Πατέρας του ήταν ο Άρης, που προσπάθησε να βοηθήσει το γιο του. Αλλά και αυτόν τον πλήγωσε ο Ηρακλής.
Περνώντας από την Αίγυπτο αιχμαλωτίστηκε από το βασιλιά Βούσιρη, αλλά έπειτα κοτόρθωσε να τον σκοτώσει.
Σκότωσε επίσης το βασιλιά της Αιθιοπίας (ή Αραβίας) Ημαθίωνα κι έδωσε το θρόνο στον αδελφό του Μέμνονα.





http://img122.imageshack.us/my.php?imag ... 072ru7.png

Ο Κέρβερος



Αν ο Ηρακλής κατάφερε να πραγματοποιήσει έντεκα άθλους και να γυρίσει ζωντανός στην Τίρυνθα, στο δωδέκατο και τελευταίο άθλο, ο Ευρυσθέας ήταν σίγουρος ότι δεν θα τα κατάφερνε. Γιατί τον έστελνε να μπει στον Άδη και να του φέρει ζωντανό τον Κέρβερο!
Ο Κέρβερος ήταν ένας τρομερός σκύλος με τρία κεφάλια και ουρά που είχε στην άκρη της ένα κεφάλι φιδιού. Στεκόταν άγρυπνος φρουρός στην πύλη του Άδη, δεν πείραζε εκείνους που ήθελαν να μπουν αλλά κατασπάραζε όλους όσους τολμούσαν να βγουν. Πώς ήταν λοιπόν δυνατόν να μπει ο Ηρακλής, που ήταν άνθρωπος θνητός, στον Άδη και να καταφέρει να βγει;
Όμως ο Ηρακλής τόλμησε να ξεκινήσει και γι' αυτόν τον άθλο. Έφτασε στην άκρη του ακρωτηρίου Ταίναρο και βρήκε την είσοδο του Άδη. Ο Κέρβερος τον πήρε αμέσως είδηση αλλά δεν έμεινε στη θέση του. Τρόμαξε τόσο πολύ από το αγέρωχο ανάστημα του Ηρακλή και την άγρια και αποφασιστική ματιά του και το έβαλε στα πόδια, ζητώντας καταφύγιο στο θρόνο του θεού του Άδη, Πλούτωνα.
Ο Ηρακλής προχώρησε στον Άδη. Δεξιά και αριστερά του έβλεπε τις ψυχές των νεκρών, που αρκετούς από αυτούς τους γνώριζε. Σε μια στιγμή, ένας από τους νεκρούς, ο ήρωας της Αιτωλίας Μελέαγρος, προχώρησε προς το μέρος του. Ο Μελέαγρος είχε πεθάνει εκείνες τις μέρες. Ο Ηρακλής όταν τον είδε να πλησιάζει, ετοίμασε το τόξο του.
-Μη φοβάσαι, δεν πρόκειται να σου κάνω κακό, του είπε ο Μελέαγρος. Θέλω μόνο να μου κάνεις μια χάρη. Πεθαίνοντας άφησα πίσω μου την αδελφή μου, την όμορφη Δηιάνειρα. Μου δίνεις το λόγο σου ότι θα την παντρευτείς όταν βγεις από τον Άδη;
-Σου δίνω το λόγο μου, του υποσχέθηκε συγκινημένος ο Ηρακλής. Θα παντρευτώ την αδελφή σου.
Αμέσως μετά προχώρησε προς το θρόνο του Πλούτωνα. Ο Θεός του Άδη, που δίπλα του καθόταν η Περσεφόνη, η κόρη της θεάς Δήμητρας, ρώτησε τον Ηρακλή για ποιο λόγο κατέβηκε στον κόσμο των νεκρών.
-Για να πάρω ζωντανό τον Κέρβερο και να τον δείξω στο βασιλιά στης Τίρυνθας Ευρυσθέα, του αποκρίθηκε με θάρρος ο Ηρακλής.
Ο Πλούτωνας θύμωσε γιατί ένας θνητός μπήκε ακάλεστος στο βασίλειό του, αλλά η Περσεφόνη, που ήταν κι αυτή κόρη του Δία και δεν ήθελε να πάθει κακό ο Ηρακλής, παρακάλεσε τον Πλούτωνα να του κάνει την χάρη και να του επιτρέψει να πάει τον Κέρβερο στον Ευρυσθέα.
-Αν καταφέρεις να τον πιάσεις, πάρε τον, του είπε ο Πλούτωνας, αλλά να τον ξαναφέρεις.
Ο Ηρακλής κυνήγησε τότε τον Κέρβερο, τον έφτασε, τον άρπαξε από τους λαιμούς του, έσφιξε με δύναμη και όταν τον ζάλισε τον έδεσε με αλυσίδες και τον έβγαλε από τον Άδη.
Όταν παρουσίασε τον Κέρβερο ζωντανό στο παλάτι, ο Ευρυσθέας κατακίτρινος από το φόβο του έτρεξε να κρυφτεί ακόμα μια φορά στο πιθάρι.
Έτσι ο Ηρακλής πραγματοποίησε τους δώδεκα άθλους και συγχωρέθηκε από τους θεούς γι' αυτό που είχε κάνει πριν αρκετά χρόνια στη Θήβα πάνω στην τρέλα του.






http://img122.imageshack.us/my.php?imag ... 941jp0.png





Όταν πια ο Ηρακλής εκτέλεσε τους δώδεκα άθλους του , επέστρεψε στη Θήβα. Στη συνέχεια πήγε στην Οιχαλία της Θεσσαλίας. Στη χώρα αυτή βασίλευε ο βασιλιάς Εύρυτος, που είχε μια ωραιότατη κόρη, την Ιόλη. Ο Εύρυτος είχε διακηρύξει ότι θα έδινε την κόρη του για γυναίκα σε όποιον νικούσε στο τόξο και τον ίδιο και τους γιους του. Νίκησε ο Ηρακλής, αλλά ο Εύρυτος αρνήθηκε να τηρήσει την υπόσχεσή του. Τότε ο ήρωας σκότωσε τον Ίφιτο, γιο του βασιλιά. Έπειτα ζήτησε να τον εξαγνίσει από το φόνο αυτό ο Νηλέας, βασιλιάς της Πύλου. Επειδή εκείνος αρνήθηκε, ο Ηρακλής τον σκότωσε, καθώς και όλους τους γιους του, Γλίτωσε μόνο ο Νέστορας, που απουσίαζε στη Σπάρτη. Εξαιτίας του φόνου του Ίφιτου, ο ήρωας τρελάθηκε για δεύτερη φορά. Γι' αυτό πήγε να ζητήσει τη συμβουλή του μαντείου των Δελφών. Η Πυθία αρνήθηκε να ανέβει στον τρίποδα και να δώσει χρησμό. Ο Ηρακλής τότε άρπαξε τον τρίποδα με σκοπό να τον πάρει και να πάει αλλού, να ιδρύσει δικό του μαντείο. Ο Απόλλωνας, που λατρευόταν στους Δελφούς, προσπάθησε να ξαναπάρει τον τρίποδα. Παραλίγο να ακολουθήσει σύγκρουση ανάμεσα στο θεό και τον ήρωα. Τη σταμάτησε ο Δίας, ρίχνοντας έναν κεραυνό.






http://img147.imageshack.us/my.php?imag ... 746kf0.png





Οι δύο αντίπαλοι συμφιλιώθηκαν και ο Απόλλωνας έδωσε στον Ηρακλή χρησμό σχετικό με τον εξαγνισμό του. Του είπε δηλαδή να πουληθεί σαν δούλος για τρία χρόνια. Τα χρήματα που θα έπαιρνε, έπρεπε να τα δώσει στον Εύρυτο, σαν αποζημίωση για το θάνατο του γιου του. Μ' αυτόν τον τρόπο θα θεραπευόταν από την τρέλα του.

Έτσι ο Ηρακλής πουλήθηκε ση βασίλισσα της Λυδίας, Ομφάλη. Οι αρχαίοι Έλληνες λένε ότι κατά την περίοδο αυτή επιτέλεσε πολλούς άθλους:
Τιμώρησε τους Κέρκωπες που ήταν λαός νάνων ληστών . Στη Λυδία σκότωσε το ληστή Συλέα και την κόρη του Ξενοδόκη. Έριξε στον Μαίανδρο ποταμό τον αιμοβόρο Λιτυέρση, που ήταν νόθος γιος του βασιλιά της Φρυγίας Μίδα.

Στην Αιτωλία και στην Τραχίνια, που βρίσκονται στους πρόποδες της Οίτης, ο Ηρακλής είχε τις τελευταίες περιπέτειες της ζωής του...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ












Όταν ο Ηρακλής είχε κατεβεί στον Άδη για τον Κέρβερο, είχε συναντήσει το Μελέαγρο, γιο του Οινέα, βασιλιά των Αιτωλών. Αυτός του ζήτησε να παντρευτεί την αδελφή του Δηιάνειρα. Πραγματικά ο Ηρακλής, αφού είχε τελειώσει όλους τους άθλους του πήγε να βρει τη Δηιάνειρα. Την ήθελε όμως και ο ποταμός Αχελώος. Έτσι οι δύο αντίπαλοι πάλεψαν σκληρά. Ο Αχελώος είχε το χάρισμα να αλλάζει μορφές, πράγμα που έκανε και κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Παρόλα αυτά νικήθηκε και έτσι ο Ηρακλής πήρε μαζί του τη Δηιάνειρα. Μαζί της απόκτησε τέσσερις γιους, που πιο γνωστός είναι ο Ύλος, και μια κόρη. Δυστυχώς όμως σκότωσε άθελά του ένα συγγενή της γυναίκας του, τον Εύνομο. Αυτός ήταν ο λόγος που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Καλυδώνα της Αιτωλίας.

Όταν έφτασαν στον Εύηνο ποταμό, σταμάτησαν. Περαματάρης εκεί ήταν ο κένταυρος Νέσσος και ο Ηρακλής του ζήτησε να μεταφέρει τη Δηιάνειρα από τη μια όχθη στην άλλη. Μέσα στο ποτάμι όμως ο κένταυρος, καθώς την κρατούσε προσπάθησε να την κακοποιήσει. Τότε ο Ηρακλής σημάδεψε τον κένταυρο με το τόξο του και τον σκότωσε. Την ώρα που πέθαινε παράγγειλε στη Δηιάνειρα να μαζέψει το αίμα του. Με αυτό θα γινόταν ένα μαγικό φίλτρο, που θα της εξασφάλιζε την αγάπη του άντρα της.

Αφού πέρασαν τον Εύηνο ποταμό, η Δηιάνειρα φιλοξενήθηκε στα ανάκτορα του βασιλιά της Τραχίνας Κήυκα, ενώ ο Ηρακλής εκστράτευσε εναντίον του Εύρυτου, βασιλιά της Οιχαλίας. Και αφού σκότωσε εκείνον και τους γιους του, έκλεψε την κόρη του Ιόλη. Έπειτα πήγε στο ακρωτήριο Κηναίο στην Εύβοια, όπου θέλησε να κάνει θυσία προς τιμήν του Δία. Έστειλε λοιπόν το σύντροφό του Λίχα να ζητήσει από τη Δηιάνειρα γιορταστικό χιτώνα. Εκείνη πληροφορήθηκε από το ν απεσταλμένο του τον έρωτα του Ηρακλή για την Ιόλη. Επιθυμώντας να ξαναποκτήσει την αγάπη του άντρα της βύθισε το λευκό χιτώνα στο αίμα του κενταύρου όπως της είχε πει τότε. Όταν ο Ηρακλής τον φόρεσε, το δηλητηριασμένο αίμα του κενταύρου ξεχύθηκε και κόλλησε πάνω σ' ολόκληρο το σώμα του, κατακαίγοντας το. Προσπαθώντας να ξεκολλήσει το χιτώνα από πάνω του, ξεκολλούσε μαζί και τις σάρκες του. Πάνω στην οργή του γκρέμισε το Λίχα στη θάλασσα. Όταν η Δηιάνειρα κατάλαβε τι είχε κάνει δεν άντεξε και κρεμάστηκε. Ο Ηρακλής έχοντας ανυπόφορους πόνους, ανέβηκε στην Οίτη, ετοίμασε ένα σωρό ξύλα και ανέβηκε απάνω. Παρακάλεσε τους συντρόφους του να ανάψουν φωτιά αλλά αυτοί αρνήθηκαν, Τέλος δέχτηκε ο Ποίας, πατέρας του Φιλοκτήτη , και σαν ανταμοιβή ο Ηρακλής του χάρισε το τόξο και τα βέλη του.

Ένα νέφος άρπαξε τον Ήρωα και με βροντές και αστραπές τον μετέφερε στον Όλυμπο. Εκεί τον υποδέχτηκαν η Αθηνά και ο Απόλλωνας. Συμφιλιώθηκε και με την Ήρα, που του έδωσε σαν αθάνατη γυναίκα του την κόρη της Ήβη. Μαζί της απόκτησε δύο γιους. Αθάνατος πια ο Ηρακλής στον Όλυμπο έζησε μια ζωή μακάρια με όλες τις θεϊκές απολαύσεις.

Λατρεύτηκε σε όλη την Ελλάδα σαν σύμβολο της μυϊκής και ηθικής δύναμης, σαν σωτήρας κι ευεργέτης της ανθρωπότητας. Υπήρξε ο προστάτης των γυμναστηρίων και στην Αθήνα του είχαν αφιερώσει το Κυνόσαργες. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας τελούσαν γιορτές προς τιμήν του, που τις ονόμαζαν Ηράκλεια.






http://img376.imageshack.us/my.php?imag ... 076it9.png