Ας δούμε κάποια πράγματα εισαγωγικά ως προς τον ρυθμιστικό ρόλο και τον παρεμβατισμό του κράτους όπως λαμβάνει μορφή στις μέρες μας στην Ελλάδα
ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (KEYNES)
1294 αναγνώστες
Τετάρτη, 4 Ιανουαρίου 2012
19:26
Ιστορικά, η έννοια της αυτορύθμισης της αγοράς πρωτοδιατυπώθηκε από τους κλασικούς οικονομολόγους (Adam Smith, 1776), στο ευρύτερο πλαίσιο των ιδεών του Διαφωτισμού και της λογικής, σε αντίθεση με τις προκαταλήψεις του Μεσαίωνα. Η οικονομία θεωρήθηκε ως ένας βιολογικός οργανισμός, ο οποίος, για να λειτουργήσει σωστά, θα πρέπει να αφήνεται ελεύθερος από κρατικές παρεμβάσεις. Ηταν, όμως, το κραχ του 1929 στην Αμερική που ήρθε να δείξει με τον χειρότερο τρόπο πως η αγορά δεν αυτορυθμίζεται πάντα με τρόπο που να εξυπηρετεί το συμφέρον της κοινωνίας.
Ηταν η εποχή που ξεκίνησε το ρεύμα του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία, του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου, το οποίο στην οικονομική θεωρία διατυπώθηκε από τον J.M. Keynes. Με λίγα λόγια, ο Keynes υποστήριξε πως σε καμία περίπτωση δεν είναι δεδομένο πως η αγορά αυτορυθμίζεται με τρόπο που να εξασφαλίζει την πλήρη απασχόληση. Και αυτό γιατί πολύ απλά κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί πως ό,τι παραχθεί θα αγοραστεί απαραίτητα.
Στην περίπτωση που δεν συμβεί αυτό, το κράτος (σύμφωνα με τον Keynes) νομιμοποιείται να παρέμβει, απορροφώντας αυτό την πλεονάζουσα παραγωγή, ώστε οι επιχειρηματίες να μην χρειαστεί να μειώσουν την παραγωγή και να προβούν σε περικοπές προσωπικού. Συνεπώς, ο κρατικός παρεμβατισμός στη ζήτηση θα μπορούσε να σώσει την οικονομία από την κρίση.
Το συγκεκριμενο θεμα ειναι σαφως απο τα πιο αμφιλεγομενα αναμεσα στους οικονομολογους με επικρατεστερη τα τελευταια χρονια την αποψη οτι οι αγορες αυτορυθμιζονται και οτι το regulation (π.χ περιορισμοι στο short selling)προκαλει στρεβλωσεις!Προσωπικα συμφωνω με την τελευταια αποψη αλλα θεωρω πως πρεπει να υπαρχει κρατικη παρεμβαση οταν και οσο χρειαζεται σε προιοντα με ανελαστικη ζητηση οπως π.χ το πετρελαιο..(περισσοτερη αναλυση σε επομενα αρθρα)
http://economic-history.capitalblogs.gr ... 2&blid=539
Κρατικός Παρεμβατισμός (Government interventionism)
Κρατικός παρεμβατισμός είναι οι ενέργειες του κράτους οι οποίες επηρεάζουν την οικονομική δραστηριότητα ιδιωτών και επιχειρήσεων.
Αυτό επιτυγχάνεται με τη διαμόρφωση του νομικού και του θεσμικού πλαισίου μέσα στο οποίο εξασφαλίζεται η λειτουργία των νοικοκυριών / επιχειρήσεων και η ορθολογική συμπεριφορά των ατόμων, ώστε να δρουν δημιουργικά, να αποφεύγονται οι κοινωνικές συγκρούσεις και να διασφαλίζεται κοινωνική συνοχή.
Οι παρεμβάσεις αυτές θα πρέπει να μην είναι απεριόριστες αλλά να περιορίζονται στην προστασία των πολιτών (κράτος πρόνοιας) και την ομαλή λειτουργία των αγορών και γενικότερα της οικονομίας.
Διαφορετικά μπορεί οι παρεμβάσεις αυτές να περιορίσουν την ομαλή λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς και να αποθαρρύνουν νέες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, ενώ παράλληλα να περιορίσουν την ελεύθερη επιλογή των πολιτών για κατανάλωση ή επένδυση (π.χ. υψηλοί φορολογικοί συντελεστές, φορολόγηση και του εισοδήματος και της κατανάλωσης), με συνέπεια τη διόγκωση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας.
Η κυριότερη παρεμβατική ενέργεια του κράτους στην οικονομία συνδέεται με την επιβολή των φόρων, την κατανομή των δαπανών και την επιβολή προστίμων.
Ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να έχει το μέγεθος εκείνο που τον καθιστά αποδοτικό, ώστε να μην παρεμποδίζεται η ορθολογική κατανομή των διαθέσιμων πόρων της οικονομίας, η οποία είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
http://www.euretirio.com/kratikos-paremvatismos/
Πώς γίνεται μια κυβέρνηση διαπρύσιος κήρυκας των αποκρατικοποιήσεων, του ολοένα και λιγότερου κράτους, ταυτόχρονα να επιδίδεται σε ενέργειες κρατικής χειραγώγησης και κρατικού παρεμβατισμού; Αυτή η αντινομία πώς μπορεί να ερμηνευθεί; Στο πρόσωπο του Συνεργατισμού η Κυβέρνηση ξεχνά και τις πάγιες αρχές και θέσεις της και τις διαχρονικές διακηρύξεις και τα «πιστεύω» της.
Αυτό που συντελείται με τον Συνεργατισμό, από του κουρέματος και εντεύθεν, δεν έχει όμοιό του στην ιστορία. Αυτό συμβαίνει με τις απανωτές παραιτήσεις ανώτατων στελεχών, εθελούσιες και μη, αλλά και με τις συνεχείς παύσεις ανωτάτων στελεχών εκ μέρους του υπουργού Οικονομικών. Η ομάδα κρούσης, η ηγετική πυραμίδα του Συνεργατισμού, ξηλώθηκε ουκ ολίγες φορές πριν καν αρχίσει να αποδίδει καρπούς το έργο της. Ποιος είναι ο στόχος, να μην μπορέσει ποτέ ο Συνεργατισμός να επανακτήσει την προτεραία ισχυρή του θέση στο τραπεζικό σύστημα του τόπου;
Γιατί αν αυτός είναι ο στόχος, μια χαρά επιτυγχάνεται με τον κρατικό παρεμβατισμό που επιδεικνύεται σε βάρος του από πλευράς της παρούσας διακυβέρνησης.
Το τραπεζικό σύστημα του τόπου οφείλει να ανασυνταχθεί και να ανασυγκροτηθεί επί ίσοις όροις. Κανείς να μην ευνοείται και κανείς να μην υποσκάπτεται. Και η κυβέρνηση να μην υποκαθιστά την ούτως ή άλλως ανύπαρκτη Κεντρική Τράπεζα.
Γιώργος Φράγκος
- See more at:
http://www.philenews.com/el-gr/oikonomi ... Bm5Sw.dpuf