Ο Χριστός είχε ύψος 1,81, βάρος περί τα 80 κιλά και ομάδα αίματος ΑΒ, συνηθέστατη στους κατοίκους της Παλαιστίνης. Πριν πεί το "τετέλεσται" είχε υποφέρει απίστευτα μαρτύρια. Αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά, που αποκαλύπτονται για τον Θεάνθρωπο από την Ιερά Σινδόνη του Τορίνο και καταγράφηκαν με ακρίβεια χιλιοστού με τις τεχνικές της ΝΑΣΑ, εξακολουθούν να αμφισβητούνται. Η αυθεντικότητα της Σινδόνης είναι το τελευταίο από τα μυστικά που θα αποκαλύψει το Βατικανό.
Το ύφασμα μήκους 4,36 μέτρων και πλάτους 1,09 μ., βρίσκεται προφυλαγμένο σε μια θωρακισμένη προθήκη. Για να δει κανείς το αποτύπωμα του νεαρού άνδρα, που φέρεται ότι ήταν ο Χριστός, πρέπει να σταθεί σε απόσταση 2-5 μέτρων.
Αποτύπωμα
Τότε διακρίνεται το αρνητικό αποτύπωμα ενός ανθρώπου με σταυρωμένα χέρια και πόδια, με εμφανή σημάδια από ένα ακάνθινο στεφάνι και τεράστια καρφιά στους καρπούς και τους ταρσούς.
Η μεγάλη περιπέτεια για τους ερευνητές και το Βατικανό άρχισε το 1983, όταν η Εκκλησία κληρονόμησε το κειμήλιο από τον τελευταίο βασιλιά της Ιταλίας Ουμβέρτο τον Β΄. Αν και στις 28 Μαΐου του 1898 ο φωτογράφος Σεκόντος Πία είχε αποτυπώσει για πρώτη φορά τη Σινδόνη και είχε διακρίνει την εικόνα ενός άνδρα, πολύ λίγοι πίστεψαν και αυτόν και τη φωτογραφία του.
Ο χλευασμός προς όσους πίστευαν ότι είχαν δει τον Χριστό στο κειμήλιο είχε την ευλογία του Αρχιεπισκόπου του Τορίνο, Αναστάσιο Μπαλεστρέρο, που σε συμφωνία με το διευθυντή του Βρετανικού μουσείου επέτρεψαν σε ερευνητές από την Οξφόρδη, τη Ζυρίχη και το Τάκσον στην Αριζόνα να αποσπάσουν μερικά τετραγωνικά εκατοστά της Σινδόνης και νήματα για να τα μελετήσουν. Τον Οκτώβριο του 1988 ο Μπαλεστρέρο θριαμβολογούσε: "Το σάβανο δεν είναι γνήσιο. Είναι μεσαιωνικό. Η επιστήμη μίλησε". Οι ειδικοί το χρονολόγησαν μεταξύ του 1260 και του 1390. Μόνο που τους διέφυγαν μερικές λεπτομέρειες. Ότι μελέτησαν ένα κομμάτι που είχε προστεθεί σε επισκευή και ότι η τιμή του άνθρακα 14 είχε αλλοιωθεί διότι η Σινδόνη είχε υπερθερμανθεί από πυρκαγιές. Η πρώτη που καταγράφηκε ήταν στις 4 Δεκεμβρίου του 1532 στο Σαμπερί και η τελευταία στις 12 Απριλίου του 1997.
Ρώσοι επιστήμονες θεωρούν ότι το αντικείμενο έχει χρονολογηθεί με λάθος, τουλάχιστον μιας χιλιετίας, μόνο και μόνο από το γεγονός ότι υπερθερμάνθηκε τόσες φορές. Η παρατήρησή τους υποστηρίζεται από την τυπολογία του υφάσματος, την ύφανσή του, τις επανασυνθέσεις της εικόνας από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και όσα μαρτυρούνται από τα Ευαγγέλια.
Ο νυν επικεφαλής του Διεθνούς Ινστιτούτου για την έρευνα της Σινδόνης στο Τορίνο, καθηγητής Μαθηματικών και Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της πόλης Μπρούνο Μπαρμπέρις δηλώνει σήμερα "πεπεισμένος" ότι το κειμήλιο ήταν πράγματι η Σινδόνη με την οποία τύλιξαν τον Χριστό μετά την Αποκαθήλωση.
Αλλά αυτό δεν αποδεικνύεται διότι η Καθολική Εκκλησία δεν επιτρέπει μια έρευνα του DNA, που ενδεχομένως έχει εμποτίσει τη Σινδόνη. Εάν ερευνηθεί το γενετικό υλικό θα μπορούσε να αποκαλυφθεί εάν υπάρχουν Χ και Υ χρωμοσώματα. Αυτά θα έδιναν πιθανώς αιρετική απάντηση στο ερώτημα εάν υπήρξε άνθρωπος ο πατέρας του Ιησού, θέτοντας σε κίνδυνο ένα από τα πιο σημαντικά δόγματα των καθολικών, την Άμωμο Σύλληψη.
Μυστήριο
Δεκάδες επιστήμονες πιστεύουν ότι πρόκειται για το μοναδικό αποτύπωμα του Χριστού, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν πως το ύφασμα, ένα νεκρικό σινδόνι της εποχής, "κράτησε" την εικόνα με τόση λεπτομέρεια. Μέχρι τώρα και οι πιστοί της Σινδόνης και εκείνοι π ου απορρίπτουν ως φαντασιοπληξία το ενδεχόμενο, η μορφή που έχει αποτυπωθεί σ’ αυτή να είναι το ανθρώπινο σώμα του Χριστού, δεν έχουν βρεί καμία αντινομία στα στοιχεία που προκύπτουν απ’αυτή για την ηλικία και την καταγωγή του σώματος που κάλυψε και σ’αυτά που μαρτυρούνται από τα Ευαγγέλια.
Μέχρι να αποφασίσει το Βατικανό να αφήσει το δρόμο ελεύθερο στην επιστήμη, το μυστήριο της Σινδόνης θα παραμένει άλυτο, ίσως ακόμα πιο γοητευτικό γι’ αυτό το λόγο.
Τα ίχνη
Στη Σινδόνη του Τορίνο έχει αποτυπωθεί ολόκληρη η πορεία του Ιησού προς το μαρτύριο αλλά και τα ίχνη από την περιπέτεια του κειμηλίου, πριν καταλήξει στη θωρακισμένη προθήκη στην Ιταλία.
1. Φαίνονται οι κηλίδες από την πυρκαγιά του 1532.
2. Έχουν απομείνει ίχνη ύδατος από την προσπάθεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς.
3. Διακρίνεται το πρόσωπο του Ιησού.
4. Οι πληγές από το φραγγέλιο στις δύο πλευρές, γιατί μαστίγωσαν το Χριστό δύο Ρωμαίοι στρατιώτες.
5. Φαίνονται τα αγκάθια από τη στεφάνη, η οποία όμως προβάλλει σαν είδος κράνους από διάφορα κλαδιά και όχι απλώς ένα "διάδημα", όπως παραδίδεται από την εικονογραφία.
6. Φαίνεται ο τύπος των ήλων στον καρπό, γιατί όσοι σταυρώνονταν την εποχή εκείνη συγκρατούντο στο σταυρό με τεράστια καρφιά που διαπερνούσαν όχι την παλάμη, όπως παραδίδεται, αλλά τους καρπούς, για να μπορούν να αντέξουν το βάρος του σώματος.
7. Τα ίχνη αίματος ανήκουν στην ομάδα ΑΒ, τη συνηθέστερη στην Παλαιστίνη.
8. Η πληγή από τη λόγχη.
9. Το αίμα από την πληγή
10. Έχουν αποτυπωθεί οι πληγές από τους ήλους στα πόδια, αλλά μόνο το ένα πέλμα έχει αιμορραγήσει.
11. Το ίχνος από ένα δοκάρι μαρτυρεί ότι ο Χριστός είχε στη ράχη του, στην πορεία προς το μαρτύριο, μόνο το εγκάρσιο τμήμα του Σταυρού.
Η "πορεία" της Σινδόνης από το 944 μ.Χ.
Ο Απόστολος Πέτρος ή άλλος μαθητής πήρε μαζί του τη Σινδόνη από την Ιερουσαλήμ. Στην Έδεσσα (σήμερα Ούρφα στην Τουρκία) φαίνεται για πρώτη φορά το ίχνος μιας μορφής που "δεν έγινε από ανθρώπινο χέρι". Τον Δεκαπενταύγουστο του 944 μ.Χ. μεταφέρεται πανηγυρικά σε παρεκκλήσι του Ιερού Παλατιού στην Κωνσταντινούπολη. Τα ίχνη της ξαναβρίσκονται στο Λιρέ, στο παρεκκλήσι του κόμητα Γοδεφρίδου του Σαρνί, που το απέκτησε ίσως από τους Ναίτες Ιππότες μετά τη Δ’ Σταυροφορία. Από τους Σαρνί περνάει στον Οίκο της Σαβοίας στο Σαμπερί και από κεί στο Τορίνο.
