ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ΄
Περί Πειρασμών.
7η. Η λύπη που μου γράφεις, παιδί μου, είναι καθαρώς του διαβόλου, διότι εκείνος ο οποίος εξωμολογήθη τας αμαρτίας του,
πρέπει να πιστεύη, ότι απολύτως συνεχωρήθησαν και πάσα λύπη πρέπει χωρίς αναβολήν να φυγαδευθή.
Πρέπει μάλλον να χαίρη, όπου ο Θεός τον ελυπήθη και τον εφώτισε να πλύνη το ένδυμα της ακαθαρσίας
δια μέσου της καθαράς εξομολογήσεως έχοντας καλάς ελπίδας περί την σωτηρίαν της ψυχής του.
Αυτή η άκαιρος λύπη πολλούς απώλεσε, δια τούτο μηδαμώς λυπού, χαίρε, και πάλιν ερώ χαίρε.
Re: ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ
191ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ΄
Περί Πειρασμών.
8η. Οσάκις πέση κανείς, παιδί μου, πρέπει να εγείρεται και θα σωθή. Όταν πέση κανείς και θεληματικά δεν θέλει να σηκωθή, τούτο των δαιμόνων εστί.
Η απόγνωσις είναι δαιμονικόν όπλον, όπου πολλούς κατέρραξεν, η ελπίς όμως πολλούς έσωσεν εκ λάκκου βορβόρου ακαθαρσίας.
Περί Πειρασμών.
8η. Οσάκις πέση κανείς, παιδί μου, πρέπει να εγείρεται και θα σωθή. Όταν πέση κανείς και θεληματικά δεν θέλει να σηκωθή, τούτο των δαιμόνων εστί.
Η απόγνωσις είναι δαιμονικόν όπλον, όπου πολλούς κατέρραξεν, η ελπίς όμως πολλούς έσωσεν εκ λάκκου βορβόρου ακαθαρσίας.
Re: ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ
192ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ΄
Περί Πειρασμών.
9η. Μη δειλιάζετε, μη χάνετε το θάρρος σας, μην αφήνετε το τιμόνι του σκάφους, διότι χάνονται τότε και αι ελάχισται ελπίδες, αλλά με στιβαράς χείρας κρατάτε καλά την προκειμένην ελπίδα εις την αιώνιον ζωήν, διότι εις την τρικυμίαν δοκιμάζεται ο καπετάνιος, ο στρατιώτης εις τον πόλεμον και ο μοναχός εις τους πειρασμούς. Μη φοβήσθε, διότι έχομεν ακόμη να ανεβούμεν εις πολλάς ανηφόρους οδούς, δια τούτο χρείαν πολλήν έχομεν υπομονής και ανδρείας.
Υπομένετε, παιδιά μου, ό,τι πειρασμούς και αν έχετε, θα παρέλθουν. Σκεφθήτε πόσους και πόσους πειρασμούς υποφέραμεν, όλοι παρήλθον και μας άφησαν ουχί την τυχούσαν ωφέλειαν. Ούτω και όσοι θα μας έλθουν, θα περάσουν και θα μας αφήσουν ανάλογον ωφέλειαν.
Περί Πειρασμών.
9η. Μη δειλιάζετε, μη χάνετε το θάρρος σας, μην αφήνετε το τιμόνι του σκάφους, διότι χάνονται τότε και αι ελάχισται ελπίδες, αλλά με στιβαράς χείρας κρατάτε καλά την προκειμένην ελπίδα εις την αιώνιον ζωήν, διότι εις την τρικυμίαν δοκιμάζεται ο καπετάνιος, ο στρατιώτης εις τον πόλεμον και ο μοναχός εις τους πειρασμούς. Μη φοβήσθε, διότι έχομεν ακόμη να ανεβούμεν εις πολλάς ανηφόρους οδούς, δια τούτο χρείαν πολλήν έχομεν υπομονής και ανδρείας.
Υπομένετε, παιδιά μου, ό,τι πειρασμούς και αν έχετε, θα παρέλθουν. Σκεφθήτε πόσους και πόσους πειρασμούς υποφέραμεν, όλοι παρήλθον και μας άφησαν ουχί την τυχούσαν ωφέλειαν. Ούτω και όσοι θα μας έλθουν, θα περάσουν και θα μας αφήσουν ανάλογον ωφέλειαν.
Re: ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ
193ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ΄
Περί Πειρασμών.
10η. Μας πλανά ο σατανάς, πρώτον εμένα, και δεν κάμνομεν υπομονήν και χάνομεν το κέρδος εκάστου πειρασμού. Ένας αββάς παρεκάλεσε τον Θεόν, να τον απαλλάξη από τα πάθη. Του αφήρεσε λοιπόν ο Θεός τα πάθη, και του έδωκε την απάθειαν. Κατόπιν επήγε εις ένα έμπειρον αββάν και του λέγει: Γέροντα, αναπαύθηκα από τα πάθη και είμαι ήσυχος (ήτο νέος ακόμη ).
Άκουσον τέκνον, του λέγει ο μεγάλος Γέροντας, πήγαινε και παρακάλεσε τον Θεόν να σου επιστρέψη τα πάθη, διότι εις τους πολέμους ωφελείται ο άνθρωπος, ενώ εις την απάθειαν όχι, διότι είναι ανάπαυσις και όχι κόπος. Εις τους πειρασμούς τελειώνεται ο άνθρωπος και γίνεται πνευματικός, ενώ χωρίς πειρασμούς είναι άσοφος, άμορφος, άχρηστος, κούτσουρο!
Δια τούτο κάνε υπομονήν, ό,τι και αν σε πολεμή, εις τους εσχάτους τούτους καιρούς, που ζώμεν ημείς, μη περιμένωμεν άλλο από πειρασμούς και αυτοί θα μας σώσουν!
Περί Πειρασμών.
10η. Μας πλανά ο σατανάς, πρώτον εμένα, και δεν κάμνομεν υπομονήν και χάνομεν το κέρδος εκάστου πειρασμού. Ένας αββάς παρεκάλεσε τον Θεόν, να τον απαλλάξη από τα πάθη. Του αφήρεσε λοιπόν ο Θεός τα πάθη, και του έδωκε την απάθειαν. Κατόπιν επήγε εις ένα έμπειρον αββάν και του λέγει: Γέροντα, αναπαύθηκα από τα πάθη και είμαι ήσυχος (ήτο νέος ακόμη ).
Άκουσον τέκνον, του λέγει ο μεγάλος Γέροντας, πήγαινε και παρακάλεσε τον Θεόν να σου επιστρέψη τα πάθη, διότι εις τους πολέμους ωφελείται ο άνθρωπος, ενώ εις την απάθειαν όχι, διότι είναι ανάπαυσις και όχι κόπος. Εις τους πειρασμούς τελειώνεται ο άνθρωπος και γίνεται πνευματικός, ενώ χωρίς πειρασμούς είναι άσοφος, άμορφος, άχρηστος, κούτσουρο!
Δια τούτο κάνε υπομονήν, ό,τι και αν σε πολεμή, εις τους εσχάτους τούτους καιρούς, που ζώμεν ημείς, μη περιμένωμεν άλλο από πειρασμούς και αυτοί θα μας σώσουν!
