Είναι ο Θεός ενας εξωκοσμικός δημιουργός;

1
Γιατί ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο;

Κατ’ αρχάς ας ανατρέξουμε στις βασικές αρχές. Για ποιό λόγο επέλεξε ο Θεός να φτιάξει τον κόσμο; Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο δεν υπάρχει απάντηση κι όμως δεν μπορούμε να μην το θέσουμε. Έναν πιθανό τρόπο να απαντήσουμε σ’ αυτό το αναπάντητο ερώτημα βρίσκουμε στον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, όταν στα «Κεφάλαια περί Αγάπης» μιλά για το θέμα αυτό με όρους αμοιβαίας χαράς: «Ο Θεός, πλήρης πέραν πάσης πληρότητος, δημιούργησε τα πλάσματά του, όχι επειδή Εκείνος χρειαζόταν κάτι, αλλά προκειμένου εκείνα τα ίδια να μπορέσουν να μετάσχουν στην Ύπαρξή Του αναλόγως προς τις ικανότητες τους· Εκείνος δε ο ίδιος να χαρεί με τα έργα του βλέποντάς τα ευτυχισμένα».

Αυτό το οποίο εκφράζει εδώ ο Μάξιμος μιλώντας για αμοιβαία χαρά, ισχύει εξίσου και για την αμοιβαία αγάπη. «Ο Θεός αγάπη εστί», λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Αυτή η θεία αγάπη δεν είναι εγωκεντρική αλλά αμοιβαία, αγάπη που μοιράζεται ανάμεσα στους μετόχους της. Ο Θεός δεν είναι απλώς μια Μονάδα, αυτάρκης, απομονωμένη, που αγαπά μόνο τον εαυτό της. Ο Θεός είναι Τριάδα: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Τα τρία πρόσωπα αγαπούν το ένα το άλλο, είναι ενωμένα το ένα με το άλλο σε μια διαρκή κίνηση αμοιβαίας περιχώρησης. Ο Θεός δεν είναι απλώς προσωπικός, είναι διαπροσωπικός, δεν είναι απλώς ενότητα, είναι ένωση. Μια από τις χαρακτηριστικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι Καππαδόκες για να περιγράψουν την Τριάδα είναι ο όρος “κοινωνία”.

Εάν, λοιπόν, ο Θεός ως Αγία Τριάδα αποτελεί με τον τρόπο αυτό ένα μυστήριο αγάπης που μοιράζεται, τότε η επιλογή Δημιουργίας του Κόσμου είναι απόλυτα σύμφωνη με τη φύση του Θεού, καθώς η Δημιουργία επιτρέπει και σε άλλους -εκτός Εκείνου- να μοιραστούν την κίνηση της Τριαδικής αγάπης. Χρησιμοποιώντας τις λέξεις «η επιλογή είναι απόλυτα σύμφωνη με τη φύση του Θεού» δεν εννοώ ότι ο Θεός ήταν κατά κανένα τρόπο «υποχρεωμένος» να δημιουργήσει τον κόσμο. Αντίθετα, τίποτα μέσα ή έξω από τον Θεό δεν τον υποχρέωσε να προβεί σε μια τέτοια κίνηση. Έδρασε σε απόλυτη ελευθερία. Ο Θεός είναι απαραίτητος για τον κόσμο, αλλά ο κόσμος δεν είναι απαραίτητος για τον Θεό. Σύμφωνα με τη φράση του Ρώσου θεολόγου, πατρός Γεωργίου Φλωρόφσκυ: «Ο κόσμος υπάρχει. Αλλά η ύπαρξή του οριοθετείται χρονικά. Κι αυτό σημαίνει πως ο κόσμος θα μπορούσε και να μην έχει υπάρξει. Δεν υπάρχει απολύτως καμία ανάγκη για την ύπαρξη του κόσμου… Το μόνο θεμέλιο του κόσμου είναι η ελευθερία του Θεού, η ελευθερία της Αγάπης».

Κι όμως, αν κι ο Θεός δημιουργεί σε απόλυτη και τέλεια ελευθερία και παρά το ότι ο κόσμος είναι κατ’ αυτή την έννοια έκφραση της ελεύθερης βούλησής Του, ταυτόχρονα, ο Θεός κατά τη Δημιουργία αποκαλύπτει την αληθινή Του φύση ως Αγάπη. Για να χρησιμοποιήσω την έκφραση του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, «ο θείος έρως είναι εκστατικός». Ο Αρεοπαγίτης χρησιμοποιεί εδώ την έκφραση “έκσταση” κυριολεκτικά, με την έννοια του “να βρίσκεται κανείς έξω από τον εαυτό του”. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, διότι η αγάπη Του είναι «εκχυλίζουσα και διαχεόμενη». Χωρίς αυτή την κατακλυσμική αγάπη ο κόσμος δεν θα είχε υπάρξει ποτέ. Αντί να μιλάμε για Δημιουργία ex nihilo(εκ του μηδενός), δεν θα ήταν καλύτερο να μιλάμε για Δημιουργία ex amore (εξ αγάπης).

Αν δούμε τη Δημιουργία με αυτόν τον τρόπο, ως έκφραση αμοιβαίας χαράς και αμοιβαίας αγάπης, τότε σίγουρα η όποια θεϊστική αντίληψη περί Δημιουργίας, που θεωρεί το σύμπαν ως τεχνούργημα και τον θείο Δημιουργό ως αρχιτέκτονα ή μηχανικό, δεν μπορεί να μας ικανοποιήσει. Δεν μπορούμε να δεχτούμε μια εικόνα του σύμπαντος ως ένα ρολόι που ο κοσμικός ωρολογοποιός δημιουργεί, κουρδίζει και στη συνέχεια το αφήνει μόνο του να χτυπά. Αυτό είναι σίγουρα λάθος. Σύμφωνα με την προσέγγιση του αγίου Μαξίμου και του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, η Δημιουργία δεν είναι μία πράξη στην οποία ο Θεός δρα εξωτερικά (εκ των έξω), αλλά μια πράξη μέσω της οποίας ο Δημιουργός εκφράζεται εσωτερικά (εκ των έσω). Ο Θεός δεν είναι μόνο έξω απ’ όλα αλλά και μέσα σε όλα. Οι πρώτες μας εικόνες, όταν περιγράφουμε τη σχέση του Θεού με τον κόσμο, δεν θα έπρεπε να είναι εικόνες Εκείνου που δίνει μορφή, μεταβάλλει ή οργανώνει: θα έπρεπε μάλλον να σκεφτόμαστε τον Θεό ως ουσία που κατοικεί εντός και είναι πανταχού και αενάως παρών. Όταν λέμε ότι ο Θεός είναι Δημιουργός του σύμπαντος, αυτό που εννοούμε είναι ότι ο Θεός είναι «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών», για να επικαλεστώ τη φράση που χρησιμοποιείται στην ορθόδοξη λατρεία και αναφέρεται τόσο στον Χριστό όσο και στο Άγιο Πνεύμα.

Στενά συνδεδεμένο με αυτό τον προβληματισμό είναι και ένα άλλο θέμα που θα ήθελα να θίξω. Η Δημιουργία θα πρέπει να ερμηνεύεται όχι ως γεγονός που συνέβη άπαξ δια παντός στο παρελθόν, αλλά ως συνεχιζόμενη σχέση στο παρόν. Ο κόσμος υπάρχει διότι ο Θεός τον αγαπά, όχι γιατί τον αγάπησε κάποτε στο απώτατο παρελθόν, στην αρχή, αλλά γιατί Τον αγαπά εδώ και τώρα, αύτη τη στιγμή, όπως και κάθε στιγμή. Δεν θα πρέπει να μιλάμε σε χρόνο αόριστο για τη Δημιουργία αλλά σε ενεστώτα. Δεν θα πρέπει να λέμε ότι «ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο μια φορά κι έναν καιρό, στα παλιά χρόνια», αλλά ότι «ο Θεός δημιουργεί τον κόσμο, με εμένα κι εσένα μέσα του, αυτή τη στιγμή και πάντα». Εάν ο θείος Δημιουργός δεν χρησιμοποιούσε τη δημιουργική Του βούληση, κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου, το σύμπαν θα χανόταν πάραυτα στο έρεβος της ανυπαρξίας. Με τα λόγια του αγίου Φιλάρετου Μόσχας, «όλα τα πλάσματα ισορροπούν πάνω στον δημιουργικό λόγο του Θεού, σαν να ήταν μια γέφυρα από διαμάντια. Πάνω τους στέργει η θεία απεραντοσύνη και κάτω η δική τους μηδαμινότητα». Αυτός ο δημιουργικός λόγος του Θεού, που αποτελεί τη «γέφυρα από διαμάντια» του αγίου Φιλάρετου, είναι ένας λόγος που δεν εκφέρεται μια και μοναδική φορά, αλλά διαρκώς· ένας λόγος που ειπώθηκε χθες, σήμερα και θα επαναλαμβάνεται πάντα μέχρι τη συντέλεια του κόσμου.

Ως κτίση του Θεού, ο κόσμος είναι εγγενώς καλός: «Ο Θεός είδε τα δημιουργήματα Του και ήταν όλα πάρα πολύ καλά». Είναι όμως ταυτόχρονα και ο κόσμος της Πτώσης. Ένας κόσμος σπασμένος, συντετριμμένος· κατεστραμμένος και παραμορφωμένος από την αμαρτία· την αρχέγονη αμαρτία των προγόνων μας, αλλά και από τις προσωπικές αμαρτίες του καθενός από εμάς. Όπως λέει ο απόστολος Παύλος, ολόκληρη η κτίση είναι «υποταγμένη στη φθορά» και «κραυγάζει από πόνο» περιμένοντας την ώρα που θα μετάσχει στην ελευθερία. Κι όμως η πτώση δεν είναι ολική. Η κτιστή φύση, ακόμη και στην πτωτική της κατάσταση, εξακολουθεί να απηχεί τη μυσταγωγική παρουσία του Θεού. Αν και η ομορφιά της είναι ατελής, ο κόσμος παραμένει όμορφος. Μπορούμε πράγματι να πούμε αυτό που λέγεται καθημερινά στον Εσπερινό, «θαυμαστά τα έργα σου Κύριε».

Ο ανώνυμος συγγραφέας του ρωσικού κλασικού κειμένου του 19ου αιώνα, με τίτλο Οι περιπέτειες ενός Προσκυνητή, τονίζει εμφαντικά την εγγενή καλοσύνη και ομορφιά του κόσμου. Καθώς, περιπατούσε μέσα στα ατέλειωτα δάση με την προσευχή του Ιησού στα χείλη, ο προσκυνητής ένιωσε την καρδιά του να πλημμυρίζει από αγάπη για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο γι’ αυτούς αλλά και για ολόκληρη την κτίση: «Όταν… είχα προσευχηθεί με όλη μου την καρδιά, τα πάντα γύρω μου έμοιαζαν υπέροχα και θαυμαστά. Τα δέντρα, το χορτάρι, τα πουλιά, η γη, ο αέρας, το φως, έμοιαζαν να μου λένε πως … όλη η κτίση προσευχόταν στον Θεό δοξολογώντας τον. Έτσι έγινε και μπόρεσα να καταλάβω αυτό που η Φιλοκαλία ονομάζει γνώση της ομιλίας όλων των πλασμάτων». Η εμπειρία του εκείνη τη δεδομένη στιγμή, δεν ήταν παραίσθηση αλλά αυθεντική επίγνωση της πραγματικής φύσης του κτιστού κόσμου.

(Μητροπ. Καλλίστου Γουέαρ, «Αρχή ημέρας». Ιωάννινα 2007)

http://vatopaidi.wordpress.com
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Είναι ο Θεός ενας εξωκοσμικός δημιουργός ή μάλλον το αντιθετο

2
Να σας πω την αλήθεια και εγω πίστευα οτι ο Θεός είναι εκτός του κόσμου μας και μας επιβλέπει.
Πραγματικά αναρωτιέμαι πόσοι γνωρίζουμε τι λέει πραγματικά ο Χριστιανισμός,γιατί πολλοί φοβάμαι οτι πολλά έχουν διαστρεβλωθεί,ελπίζω οχι για να υπηρετήσουν κάποιους σκοπούς.

Re: Είναι ο Θεός ενας εξωκοσμικός δημιουργός ή μάλλον το αντιθετο

4
Καταρχήν ο τίτλος ειναι δεν ειναι ακριβής και περιγραφικός του περιεχομενου του άρθρου,δικό μου το λάθος.

Θα επαναλάβω αυτο το κομμάτι.
Σύμφωνα με την προσέγγιση του αγίου Μαξίμου και του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, η Δημιουργία δεν είναι μία πράξη στην οποία ο Θεός δρα εξωτερικά (εκ των έξω), αλλά μια πράξη μέσω της οποίας ο Δημιουργός εκφράζεται εσωτερικά (εκ των έσω). Ο Θεός δεν είναι μόνο έξω απ’ όλα αλλά και μέσα σε όλα. Οι πρώτες μας εικόνες, όταν περιγράφουμε τη σχέση του Θεού με τον κόσμο, δεν θα έπρεπε να είναι εικόνες Εκείνου που δίνει μορφή, μεταβάλλει ή οργανώνει: θα έπρεπε μάλλον να σκεφτόμαστε τον Θεό ως ουσία που κατοικεί εντός και είναι πανταχού και αενάως παρών.
Πρόσεξε τι λέει,ο Θεός δεν δρα εξωτερικά,αλλά εκφράζεται εσωτερικα.....δεν είναι μόνο εξω απόλα ΑΛΛΑ ΚΑΙ μέσα σε όλα...αρα ουτε μονο εξω ειναι για να τον πούμε εξωκοσμικό,ούτε μονο μέσα για να τον πουμε ενδοκοσμικό.

και δεν νομίζω ο αγιος Μαξιμος και ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης θα είναι αιρετικοί Χριστιανοί που συγκλίνουν στην θεοσοφία.


Ο κόσμος όπως και εμεις..είμαστε δημιουργηματα του Θεού,αρα βλέποντας τον κόσμο και τους άλλους ανθρώπους συμφωνώ οτι πρέπει να βλέπουμε τον Θεό μέσω αυτών, το ταυτοκοσμικός ειναι λίγο περίεργο σαν εννοια..ο Θεός ταυτίζεται με τον κόσμο..και ο κόσμος ταυτιζεται με τον Θεό..το ταυτίζομαι σημαίνει ειμαι ιδιος...αρα ο Θεος ειναι ο κόσμος και ο κόσμος ειναι Θεος?
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Είναι ο Θεός ενας εξωκοσμικός δημιουργός ή μάλλον το αντιθετο

5
Απόδειξη ύπαρξης Θεού (συμπαντική φιλοσοφία)
Εισαγωγή

Στην πραγματεία αυτή θα διαπραγματευτώ θέματα που άπτονται της επιστήμης της φυσικής και για να γίνουν κατανοητά θα πρέπει ο μελετητής να έχει στοιχειώδης γνώσης Φυσικής και ειδικά ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Θα πρέπει επίσης να έχει στον νου του τον τρόπο με τον οποίο εκσφενδονίζονται τα υλικά αμέσως μετά την έκρηξη και μετά να αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν να υπάρχουν ισορροπίες σε ένα ΧΑΩΔΕΣ ΣΥΜΠΑΝ το οποίο ρέει προς ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΑΤΑΞΙΑ και σύμφωνα με την αρχή της Εντροπίας, αρχή επίσης επιστημονικά ορισμένη από την επιστήμη της Φυσικής η οποία φιλοσοφικά αποτυπώθηκε από την γνωστή φράση του Ηράκλειτου « τα πάντα ρει».

Στη συνέχεια θα καταρρίψω μερικές από τις επιστημονικές ανοησίες με την χρήση του λόγου που ορίζει ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ τις έννοιες.

Η Φυσική είναι επιστήμη που γεννήθηκε από την φιλοσοφία. Έτσι η φιλοσοφία σαν ανώτερη επιστήμη που ΕΙΝΑΙ, μπορεί να την παρακάμψει και να τεκμηριώσει για αυτήν.

Θεωρία πρώτη: Παράλληλα σύμπαντα

Εδώ μιλούν επιστήμονες για παράλληλο σύμπαν. Αλλά αν οριστεί όπως ΟΡΘΑ ΟΡΙΖΕΤΑΙ το σύμπαν ως σύνολο των πάντων δεύτερο σύμπαν δεν είναι παρά ένα φανταστικό σύνολο των πάντων. Δηλαδή ορισμένοι φαντάζονται ότι υπάρχουν καθρέπτες μέσα στο σύμπαν μέσα στους οποίους μπορεί κανείς να δει ένα άλλο παράλληλο σύμπαν το οποίο θα είναι το είδωλο του πρώτου. Η θεωρία έχει αστάθεια λογικής.

Θεωρία δεύτερη: Η ύλη και η αντιύλη

Αν η ύλη είναι η γνωστή που αποτελείται από σωματίδια η αντιύλη τι μπορεί να είναι; μήπως ο καθρέπτης της ύλης;
Αν περιέχει σωματίδια δεν θα είναι και αυτή μια άλλη ύλη; Δηλαδή η αντιύλη είναι το αντίστροφο της ύλης το οποίο μπορεί να οριστεί ΜΟΝΟ ως κενό. Είναι αυτονόητο ότι οι επιστήμονες με ΚΕΝΕΣ νοημοσύνης θεωρίες έγραψαν βιβλία τα οποία μπορούν να είναι παραπομπές μελετητών αλλά ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΕΙΣ ΟΧΙ.

Θεωρία τρίτη: Η συστολή και διαστολή του σύμπαντος

Σαν σύμπαν ορίζουμε το σύνολο των πάντων. Εφόσον ορίστηκε ως σύνολο των πάντων είναι ΑΤΟΠΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ να ισχυριστεί κάποιος ότι διαστέλλεται ή συστέλλεται. Αν διαστέλλονταν θα διαστέλλονταν προς κάτι έξω από αυτό και επομένως ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. Αν συστέλλονταν θα άφηνε χώρο που κάλυπτε νωρίτερα άρα και πάλι δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η αναφορά μας ήταν περί του συνόλου των πάντων ή σύμπαν.

Τι είναι αυτό που μπερδεύει τους επιστήμονες;

Τι καλύπτουν οι σχετικές θεωρίες που απλά δεν είναι εκφρασμένες σωστά;

Απλά όπως έχουν ήδη ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΕΙ οι επιστήμονες, υπήρξε η αρχική έκρηξη. Η έκρηξη η οποία στην Θεοσοφία (παρακλάδι φιλοσοφίας), αναφέρεται και παρουσιάζεται ως η φράση του Θεού "γεννηθήτω φως".

Η έκρηξη αυτή λοιπόν έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή απομάκρυνση της ύλης που ήταν ΟΛΗ Η ΥΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. Τα σωματίδια μικρά και μεγάλα άστρα συνεχώς απομακρύνονται. Αυτό είναι που όρισαν σαν διαστολή τους σύμπαντος αν και πολύ απλά μπορούσαν να το αποφύγουν.

Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα μετά από έρευνες ότι μεταξύ των πλανητών υπάρχει ελάχιστη ύλη την οποία ονόμασαν αστρική σκόνη. Μεταξύ των σωματιδίων παρεμβάλλεται το λεγόμενο κενό το οποίο χαρακτηρίζεται από απουσία ύλης. Αυτό το κενό είναι ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ αφού αν θεωρούνταν εκτός, τότε τα σωματίδια ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ. Η νόηση των σχετικών απαιτεί στοχασμό βεβαίως.

Είναι επόμενο λοιπόν, οι επιστήμονες αγνοώντας την απλότητα με την οποία σκέφτεται ένας φιλόσοφος, αφού συνηθίζουν να χάνονται ανάμεσα σε μαθηματικές πράξεις, να έχουν κάνει ένα μικρό σφαλματάκι έκφρασης των θεωριών τους που τις οδηγεί σε ένα συμπαντικό περίπατο στο κενό, στο οποίο ανήκουν θεωρίες του τύπου παράλληλο σύμπαν και συστολή-διαστολή του σύμπαντος.

Είναι ορθό λοιπόν να ομιλούν για συνεχή απομάκρυνση των σωματιδίων και να προσπαθήσουν να εξηγήσουν τις συμπαντικές ισορροπίες που τεκμηριώνουν την ύπαρξη ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ Οντος αφού η ύπαρξη τους διαφορετικά ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ. Αυτοί βέβαια μπορούν να αρνηθούν την ύπαρξη του θεού και να ορίσουν το ανεξήγητο. Μόνο που για τον φιλόσοφο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ. Υπάρχει κάτι που το αγνοεί και ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ως το τέλος της ζωής του να το εξηγήσει αλλά με ΑΚΑΤΑΡΡΙΠΤΟ ΛΟΓΟ και όχι με σοφιστικές τεχνικές που οδηγούν στην θόλωση του νου ενός συζητητή για να πείσουν τελικά.

Απόδειξη ΥΠΑΡΞΗΣ ΘΕΟΥ

Αν και ο Θεός θέλει την πίστη καθάρια και αυτούσια θα αντιπαρέλθει ο Λόγος του Θεού στις εμφανέστατες αποδείξεις της ΥΠΑΡΞΕΩΣ Αυτού.

1η Θεώρηση: Η μεγάλη έκρηξη και οι συνέπειες αυτής.

Μετά από μια τεράστια έκρηξη προήλθε ένα σύμπαν αποτελούμενο από γαλαξίες και άλλους συσχετισμούς τα οποία βρίσκονται σε αρμονία και ισορροπία που είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να προέλθει τυχαία.
Σε τυχαία ροή των γεγονότων θα σχηματιστούν κάποια ελάχιστα ηλιακά ή γαλαξιακά συστήματα τα οποία θα έχουν ΠΑΝΤΑ κυκλικές τροχιές εξαιτίας των φαινομένων μαγνητικής ροής. Ανάλογα θα υπάρχουν πολλά όμοια φαινόμενα ακόμη και με κυκλικές τροχιές.

ΑΛΛΑ

Αν έχουν σχηματιστεί όλοι αυτοί οι σχηματισμοί από την αρχική έκρηξη ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΠΟΤΕ σταθερή απόσταση μεταξύ τους. Τα υλικά λοιπόν μιας έκρηξης θα εκσφενδονιστούν σε σφαιρικά ορισμένες κατευθύνσεις προς τις τρεις διαστάσεις και είναι επόμενο να απομακρύνονται μεταξύ τους οι σχηματισμοί οι οποίοι τυχαία θα οριστούν από τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις.

Οι επιστήμονες εδώ έχουν αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό και θεώρησαν ότι ίσως να μην υπήρξε ποτέ η μεγάλη έκρηξη. Υπάρχει ΑΠΟΔΕΙΞΗ η οποία έχει οριστεί επιστημονικά που ορίζει ως ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ την αρχική έκρηξη, αλλά εγώ θα τεκμηριώσω και φιλοσοφικά. Φυσικά το γνωστό πείραμα στο CERN δεν θα είχε νόημα να πραγματοποιηθεί. Οι χρηματοδότες του πειράματος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΤΟΙ για να χρηματοδοτήσουν κάτι το οποίο δεν θα ήταν ορισμένο ως ΥΠΑΡΚΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ. Ωστόσο θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να δαπανηθεί το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ποσό για να μελετηθούν συνθήκες οι οποίες θα μας δείξουν κάτι το οποίο ΠΟΥΘΕΝΑ δεν θα βοηθήσει τον άνθρωπο αλλά θα λύσει μόνο απορίες περιέργειας των επιστημόνων.

Φιλοσοφικά λοιπόν αν δεν είχε γίνει η αρχική έκρηξη τότε ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ να υπήρχε ενέργεια στο σύμπαν αφού θα έπρεπε να θεωρηθεί δεδομένο ότι υπάρχει πηγή ενέργειας που να προέρχεται εκ του μηδενός. Κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί πιθανό και με αυτήν την υπόθεση δηλαδή ότι από το τίποτα γεννιέται κάτι, η φιλοσοφία πάει περίπατο στο τίποτα. Για να γεννηθεί κάτι πρέπει να υπάρχει ο γεννήτορας και ο γεννημένος και από το τίποτα ΜΟΝΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ μπορεί να προκύψει αφού γεννήτορας και γεννημένος θα είναι ένα και το αυτό, δηλαδή ΤΙΠΟΤΑ.

Συνδυασμός επιστήμης και πίστης

Συνδυάζοντας πίστη και επιστήμη μπορεί άνετα να συνδυαστεί το γεγονός της μεγάλης έκρηξης με την φράση του ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ Όντος “γενηθήτω φως”.

Αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει Θεός τότε αναγκαστικά εκ των πραγμάτων πρέπει να αρνηθούμε την μεγάλη έκρηξη. Εμφανίστηκε όμως ζωή κάποια στιγμή και από το τίποτε μόνο το τίποτε μπορεί να προέλθει.

Ανάλογα μπορεί κάποιος να προχωρήσει και να θέσει το άτοπο ερώτημα ‘’τον Θεό ποιος τον έφτιαξε’’ και να αναζητήσει κάτι ανώτερο από το ανώτερο ΟΝ. Έτσι αν ορίσουμε ως ΘΕΟ τον ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΟΝ, που είναι, σταματούμε το άτοπο προς την κατεύθυνση αυτή αφού δεν υπάρχει κάτι πιο πάνω από το υπέρτατο. Είναι γνωστό από το βιβλίο της Γεννέσεως ότι πριν την Δημιουργία ο Θεός ήταν ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ και έτσι εφόσον διαθέτουμε πίστη ΔΕΝ ΘΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ τον Λέκτορα των σχετικών που είναι ο ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ο οποίος ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΨΕΜΑ.

Με βάση όλα τα παραπάνω δίνονται οι εξηγήσεις ότι η τοποθέτηση των γαλαξιών και των αστρικών συστημάτων έγιναν από τον Θεό με την Εντολή Αυτού στους Αγγέλους να θέσουν τις τροχιές εκείνες που είχε προκαθορίσει.

Αυτή είναι η εξήγηση για την ΣΤΑΘΕΡΗ απόσταση των αστρικών συστημάτων αφού αν προήλθαν από έκρηξη και με κατεύθυνση σφαιρική η απομάκρυνση του ενός από το άλλο είναι δεδομένη.

Εδώ θέλω να τονίσω ότι υπάρχει προστασία της Γης που έχει ανατεθεί στους Αρχαγγέλους.

Πριν από λίγα χρόνια υπήρξαν ταινίες καταστροφής της γης από κομήτη ο οποίος μαθηματικά κατευθύνονταν στην Γη. Λίγες χιλιάδες χιλιόμετρα, περίπου 80 χιλιάδες για την ακρίβεια υπήρξε ανεξήγητη εκτροπή κατεύθυνσης του κομήτη Χάλλευ και απομακρύνεται σήμερα χωρίς κίνδυνο για την Γη. Υπήρχε απόσπασμα στις εφημερίδες που αναφέρονταν στην απορία των επιστημόνων τι είναι αυτό που άλλαξε την πορεία αφού δεν πίστευαν ότι είχαν κάνει λάθος υπολογισμούς.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ότι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έδωσε την ελάχιστη ώθηση και άλλαξε πορεία ο γνωστός κομήτης. Για εμένα που απόρησα τότε η εξήγηση αυτή είναι και η απόδειξη των ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ καθώς και του ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΘΡΕΜΑ του δικού μου νου αλλά το έμαθα από τον Πνευματικό μου Γέροντα.

Θεώρηση 2η: Τα θαύματα

Τι να πρωτοπεί κανείς για τα αναρίθμητα θαύματα που έχουν γίνει αφού γνωματεύσεις Ιατρών έχουν πεταχτεί στα σκουπίδια όταν έχουν αναιρεθεί ΑΝΙΑΤΕΣ μορφές ασθενειών καθώς και τα ΜΕΓΙΣΤΑ θαύματα των αναστάσεων νεκρών με πιο γνωστή την ανάσταση του Λαζάρου.

Επειδή τα παραπάνω αμφισβητούνται θυμίζω το θαύμα της Θείας Μετάληψης όπου υπάρχουν προϊόντα διαφορετικής σύστασης από το νερό και το κρασί που είναι οι πρώτες ύλες και μάλιστα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΟΤΕ να προέλθουν αυτά από νερό και κρασί.
Η Σχετική έρευνα ανάλυσης της Θείας μετάληψης που έγινε από επιστήμονες βρήκε ως υλικά Ψωμί και νερό γεγονός που έδειξε ότι το κρασί ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ και το προϊόν έχει μια ιδιαίτερη γεύση και οσμή η οποία ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ από τα συστατικά που ανακαλύφθηκαν από τους επιστήμονες που ερεύνησαν τα σχετικά.

Εδώ έχουμε κατάρρευση της γνωστής χημείας και των νόμων της με μόνο μια ευχή που δίνεται από τους Ιερείς και το θαύμα πραγματοποιείται με την επέμβαση των Αγγέλων που έχουν την δυνατότητα αυτή αφού δόθηκε Εντολή από την Αγία Τριάδα .Σπάνια σε εξαιρετικές καταστάσεις η Μετουσίωση σε Αίμα και Σώμα Κυρίου γίνεται από τον ίδιο τον Κύριο όταν θέλει να προσφέρει την Αγάπη Του ο ίδιος προσωπικά.

Δεν θα προχωρήσω παραπάνω αφού θα επαναλαμβάνω τα ίδια περίπου επιχειρήματα. Έτσι κλείνω λέγοντας πως ο Λόγος του Θεού ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ. Έτσι έχω εξηγήσει δυσνόητα και ανεξήγητα φαινόμενα για τους επιστήμονες που καταλήγουν σε άτοπα με ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ και ΑΝΩΤΑΤΗΣ φυσικά, δείγμα ότι είναι ΥΠΑΡΚΤΟΣ ο Θεός. Δεν είναι δυνατόν αυτές οι δυνάμεις να προέρχονται από το τίποτα αφού το τίποτα μόνο ΤΙΠΟΤΑ μπορεί να γεννήσει.

Κορυφαίο σημάδι Θεού είναι το άναμμα των κεριών από τον ίδιο τον Κύριο στην Ιερουσαλήμ την ώρα που δίνεται το Άγιο Φως. Πολλοί έχουν πάει και έχουν ΔΕΙ το φαινόμενο, να ανάβει η λαμπάδα που έχει δοθεί από τα χέρια ένοπλων φρουρών στο χέρι του Ορθόδοξου Πατριάρχη. Θυμίζω ότι η φύλαξη των λαμπάδων και τα των κεριών έχει ανατεθεί στην Ισραηλινή αστυνομία και είναι ΑΝΟΗΣΙΑ να αμφισβητήσει κανείς την φύλαξη, αφού προσβάλει την αστυνομία της χώρας.

Η περίπτωση του κου Καλόπουλου που έχει παρουσιάσει την χημική μορφή του ανάματος των κεριών δεν ευσταθεί στην περίπτωση αυτή, αφού θα πρέπει να συνεργήσει η αστυνομία της χώρας αυτής.

3η θεώρηση

Στην αρχική τοποθέτηση έθεσα το δίλλημα αν έγινε ή δεν έγινε τελικά η μεγάλη έκρηξη.
Απαντώ λοιπόν:

Η ενέργεια των άστρων που έχουν είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να προήλθε από το πουθενά. Με δεδομένο το γεγονός ότι τα άστρα σβήνουν είναι δεδομένο ότι υπάρχει ενέργεια που χάνεται σιγά-σιγά.

Πως είναι δυνατόν να υπάρχει φωτιά στα άστρα χωρίς την αρχική δράση;

Πως είναι δυνατόν να κινούνται προς κατευθύνσεις άστρα χωρίς την αρχική ώθηση;

Είναι φανερό ότι αφού υπάρχει αντίδραση πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να υπήρξε αρχική δράση.

Συνοψίζω λοιπόν και κλείνω το Θεώρημα με απλή λογική κόντρα στον άκρατο Ορθολογισμό των ανορθολογιστών της αθεΐας που δεν έχουν να απαντήσουν στο απλό ερώτημα τι προξένησε την αρχική έκρηξη της δημιουργίας των σημερινών άστρων.

Πιστεύουν στο ΤΙΠΟΤΑ άρα ένα ΤΙΠΟΤΑ έδωσε την ώθηση και αποκτήσαμε το σημερινό ΤΙΠΟΤΑ. Επομένως είμαστε ένα ΤΙΠΟΤΑ.

Εδώ κάπου έρχονται οι μηδενιστές και στηρίζουν την ανυπαρξία Θεού στην θεώρηση ότι από το τίποτα μπορεί να προέλθει κάτι.

4η θεώρηση

Ψάχνοντας την Αλήθεια σκέφτηκα πως είναι αδύνατον να γεννήθηκε ζωή από το πουθενά. Στη συνέχεια και αφού θεώρησα ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ τον αναζήτησα μέσα στις θρησκείες ψάχνοντας κοινά. Έτσι βρήκα την ΑΓΑΠΗ και πίστεψα σε αυτήν.

Μετά την εισαγωγή προχωρώ στο τέταρτο μέρος που είναι η ολοκλήρωση της φιλοσοφίας που αναπτύσσει ένας ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΤΗΣ της γνώσης και ειδικά του Θεού.

Αρχικά είχα αποδεχθεί ότι πράγματι υπάρχει ψυχή η θεώρηση αυτή αποδείχθηκε με το γνωστό πείραμα που έχω αναφέρει της ζύγισης των ετοιμοθάνατων ανθρώπου και ζώου. Τα σχετικά αναλύονται σε άλλη πραγματεία. Με το πείραμα αυτό ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ όχι μόνο η ύπαρξη της ψυχής του ανθρώπου, ούτε μόνο η ανυπαρξία στα ζώα αλλά και το γεγονός ότι αποτελείται από ΥΛΗ.

Με δεδομένο την υλική υπόσταση της ψυχής, αμέσως αποκτά υπόσταση η θεωρία που είναι γνωστή ως γέννηση του ανθρώπου από την Πνοή του Θεού.

Έτσι αποκτά ΟΝΤΟΤΗΤΑ η αναφορά του Λόγου του Θεού περί Δημιουργίας και η αρχική αναφορά της θεωρίας του Δαρβίνου αρχίζει κάπου χάνει την υπόστασή της αφού υπάρχει η ύπαρξη της ψυχής αλλά και του γενεσιουργού αιτίου της ζωής (ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι από το τίποτα ΜΟΝΟ τίποτα θα προκύψει).

Περί της θεωρίας του Δαρβίνου

Σε μελλοντικό πείραμα θα ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ πιστεύω ότι ο πίθηκος ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ ΨΥΧΗ και τότε είναι που θα ταρακουνηθεί συθέμελα μια ΠΑΝΑΞΙΑ ΘΕΩΡΙΑ. Είναι το σημείο εκείνο το οποίο η ευστάθεια της θεωρίας παύει να ισχύει και είναι η ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ θεώρηση προέλευσης του ανθρώπου από τον Πίθηκο ΜΟΝΟ. Εξελικτικά η γενετική ορίζει την ευστάθεια της θεωρίας του Δαρβίνου και φυσικά ΠΟΤΕ δεν αποδείχθηκε η προέλευση του ανθρώπου από τον Πίθηκο την οποία παραδοχή έχουν περάσει ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ στις επιστημονικές τους μελέτες εξαιρετικά βιαστικοί επιστήμονες. Αυτοί είναι που εγκατέλειψαν την σχετική υπόθεση.

Η Θεωρία έχει ισχύ από την κιβωτό του Νώε και μετά όταν τα μετέπειτα είδη είναι επιλεγμένα ήδη και η συνέχιση αυτών γίνεται με τις φυσικές αλλά πλέον και τις τεχνιτές επιλογές.

ΜΟΝΑΔΙΚΗ εξαίρεση αποτελούν τα θαλάσσια είδη τα οποία εξελίσσονται ΣΥΝΕΧΩΣ και η Θεωρία του Δαρβίνου έχει ισχύ από την στιγμή της δημιουργίας των ειδών αυτών δηλαδή 10 εκατομμύρια χρόνια περίπου.

5η θεώρηση

Ήρθε η ώρα να παρουσιάσω και την πέμπτη απόδειξη.

Η θεωρία προέλευσης ζωής από έναν μονοκύτταρο οργανισμό είναι αυτή που θα χρησιμοποιήσω. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή οι νέοι οργανισμοί από μονοκύτταροι έγιναν πολυκύτταροι ακολουθώντας μια διαδικασία διπλασιασμού των κυττάρων. Αυτός ο διπλασιασμός θα οδηγούσε σε ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ και έτσι είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ότι η μεταπήδηση από μονοκύτταρους σε πολυκύτταρους οργανισμούς ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ τυχαία αφού θα ακολουθούσε την μαγική συνταγή του διπλασιασμού κυττάρων και μεγέθους αλλά ταυτόχρονα σύμφωνα με την λογική θα υπήρχε ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΕΙΔΟΣ και μάλιστα ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟ. Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να εξηγηθεί ότι η ζωή γεννήθηκε από το πουθενά και μάλιστα θνητή; Έχουμε δύο αλληλοαναιρούμενες έννοιες που είναι ζωή και θνητότητα. Είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι η ισορροπία στην φύση που ορίζετε από την γέννηση και την θνητότητα δεν είναι τυχαία.

6η Θεώρηση

Η ισορροπία στην φύση ορίζεται και από άλλους παράγοντες που είναι η ηλιακή ακτινοβολία. Η ζωή στη φύση καθορίζεται από μια λογική αλληλουχία των εποχών οι οποίες διέπονται από μία πραγματικά ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ τροχιά η οποία είναι ελλειπτική γύρω από τον ήλιο. Η τροχιά αυτή αν και ελλειπτική έχει ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΚΕΝΤΡΟ το οποίο προσδίδει φυγόκεντρο Δύναμη και ένα σύνολο ελκτικών δυνάμεων που ορίζονται από τους πλανήτες ορίζουν μία ισορροπία ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΕΛΕΙΑ που αν σκεφτεί ότι αυτή είναι τυχαία κάποιος, αγγίζει τα όρια του παραλογισμού.

7η θεώρηση

Αυτός ο παραλογισμός εντείνεται όταν είναι γνωστές οι ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ότι η πτώση του κομήτη που όρισε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ να μην είχε εκτροχιάσει την Γη. Ναι αλλά αν είχε εκτροχιαστεί τότε θα έπρεπε να μπει σε νέα τροχιά και αυτό θα είχε ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ συνέπειες αφού ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΝ η ζωή στη γη. Οι επιστήμονες που ανέλυσαν τα σχετικά ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ότι ο κρατήρας που δημιουργήθηκε ήταν αίτιος μιας δύναμης η οποία θα μπορούσε όχι μόνο να αλλάξει τροχιά αλλά είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΒΕΒΑΙΟ ότι η γη θα εξέρχονταν από το Ηλιακό σύστημα. Παρόλα αυτά στη Γη διατηρήθηκε η ζωή και δεν άρχισε νέα εξέλιξη οργανισμών, αλλά διατηρήθηκε και μια ισορροπία η οποία είναι ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ πως. Δεν είναι τόσο απλό μετά από μια τυχαία έκρηξη να οριστούν όλες αυτές οι ισορροπίες κατά πως ανέλυσα στην πρώτη θεώρηση.
Αν η υπήρχε ζωή στην Γη προ της πτώσης που ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ τότε η Γη και αν ήρθε τυχαία ήρθε από το πουθενά φέροντας ζωή μαζί της η οποία ΧΡΗΖΕΙ ΗΛΙΑΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ τότε επέλεξε η ίδια την τροχιά η οποία ορίζει της ισορροπίες της φύσης κάτι που αγγίζει τα όρια του παραλογισμού.

Είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι υπήρξε εξωγενής ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΔΥΝΑΜΗ που όρισε το σύνολο των ισορροπιών που περιέγραψα και που όρισαν την γέννηση η οποία εκ του μηδενός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ποτέ λογικός άνθρωπος να θεωρήσει ότι έχει προέλθει.

Επίλογος

Η ισορροπία που έχει παρουσιαστεί στη φύση έχει ΟΡΙΣΤΕΙ από τον Λόγο του Θεού είναι ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ ότι δεν αποδίδω τα ακατανόητα στην Θεϊκή Ύπαρξη αλλά ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΩ με ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΟΓΙΚΗ και ΤΕΛΕΙΟ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ.

Στην παρουσίαση του Θεϊκού Σχεδίου εξήγησα τα αίτια εξαφάνισης των δεινοσαύρων γεγονός που ορίστηκε από τον Θεό στα πλαίσια της Δημιουργίας στο απώτερο μέλλον την ΤΕΛΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Στο ΔΕΝ ΞΕΡΩ των ΑΘΕΩΝ απαντώ με ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΑΚΑΤΑΡΡΙΠΤΗ αφού ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΘΕΩΡΙΑ θα καταρρεύσει ΕΚΤΟΣ από το εγωιστικό και ΑΤΕΚΜΗΡΙΩΤΟ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ.

Τώρα πλέον ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΩ τους άθεους, αφού είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ η άγνοια που τους διακατέχει. Δεν είχα πρόθεση να αποδείξω ΤΙΠΟΤΑ αφού γνωρίζω ότι η πίστη είναι επιθυμητή και όχι ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΗ από τον Ύψιστο αλλά στις ΣΥΝΕΧΕΙΣ προκλήσεις θέλησα να σας μεταφέρω όση γνώση έλαβα με την επιθυμία απλά ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΕΤΕ και ΝΑ ΣΤΟΧΑΣΤΕΙΤΕ.
Αναρτήθηκε από ΓΙΩΡΓΗΣ Χ.Ι. http://xigiorge2.blogspot.com/2009/07/b ... t_328.html
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>
Απάντηση

Επιστροφή στο “Γενικά θέματα”