Το πλέον αξιόλογο συμβάν στην ρωσική εκκλησιαστική ιστορία του παρόντος αιώνος, είναι το μεγάλο σχίσμα μεταξύ του Πατριαρχείου Μόσχας (της «Σοβιετικής Εκκλησίας») και της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας (της Εκκλησίας των Κατακομβών) το έτος 1927. Τα αίτια αυτού του σχίσματος ξεκινούν από τη Ρωσική Επανάσταση του 1917 και την Πανρωσική Σύνοδο (SOBOR) η οποία έγινε το 1917-1918.
Από το Νοέμβριο του 1917 άρχισε η Μπολσεβική καταδίωξη κατά της Εκκλησίας με την εκτέλεση των Ιερέων και λαϊκών, την καταστροφή ναών και μοναστηριών και την καταπάτηση των ιερών πραγμάτων. Τον Ιανουάριο του 1918, οι Μπολσεβίκοι επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν αυτή την καταδίωξη με ένα νόμο σχετικό με το διαχωρισμό της Εκκλησίας και της Πολιτείας. Τον ίδιο μήνα ο Πατριάρχης Τύχων και η Ρωσική Σύνοδος αναθεμάτισαν τους Κομμουνιστές και όλους όσους συνεργάζονταν μαζί τους και ειδικότερα εκείνους οι οποίοι συνεργάσθηκαν στη δημοσίευση του ανωτέρου νόμου. Αυτοί καθόρισαν επίσης την μέρα κατά την οποία θα μνημονευόταν τα ονόματα όλων αυτών που μαρτύρησαν από τους κομμουνιστές, την 25η Ιανουαρίου ημέρα του Μαρτυρίου του Μητροπολίτου Βλαδίμηρου.
Το 1922 έγινε σχίσμα μεταξύ του Πατριαρχείου Μόσχας και της «Ζώσης Εκκλησίας», μιας μοντερνιστικής κίνησης που χρησιμοποιούσε το νέο ημερολόγιο, έγγαμους επισκόπους και άλλους νεωτερισμούς. Με την βοήθεια των Κομμουνιστών (τους οποίους οι σχισματικοί επαινούσαν) η κίνηση απέκτησε δύναμη και τον έλεγχο ενός μεγάλου μέρους της Εκκλησίας και συγκρότησε (ληστρική) Σύνοδο η οποία καταδίκασε τον Πατριάρχη Τύχωνα. Ο Τύχων φυλακίστηκε, αλλά μετά από διεθνή πίεση απελευθερώθηκε και την 15ην Ιουλίου 1923 αναθεμάτισε την «Ζώσα Εκκλησία» κηρύσσοντας τα μυστήρια της άκυρα. Οι Κομμουνιστές συνέχισαν να ενισχύουν να ενισχύουν την «Ζώσα» (παρασυναγωγή), αλλά μετά το ανάθεμα του Πατριάρχη Τύχωνα, η δύναμη της παρήκμασε σύντομα. Ο «πατριάρχης» Κωνσταντινουπόλεως ήταν σε κοινωνία με την «Ζώσα Εκκλησία» και όχι με το τότε Ορθόδοξο, Πατριαρχείο Μόσχας από το 1924 έως και το 1929.
Την 25η Μαρτίου του 1925 πέθανε ο Πατριάρχης Τύχων (δηλητηριάστηκε από τους Μπολσεβίκους). Προ του θανάτου του κατάλογο εκ τριών μητροπολιτών, ο πρώτος εκ των οποίων, (ο οποίος ήταν ελεύθερος) θα ασκούσε τα Πατριαρχικά καθήκοντα μέχρις ότου γίνει μια ελεύθερη εκλογή. Οι δύο άλλοι Μητροπολίτες ήταν στην εξορία κατά την στιγμή του θανάτου του Πατριάρχη και έτσι ο άλλος Μητροπολίτης ο Πέτρος του Κρούτισκ έγινε ο ηγέτης της Εκκλησίας.Οι Κομμουνιστές ζήτησαν από τον Πέτρο να υπογράψει μία προκήρυξη προς υπεράσπιση της κομμουνιστικής κυβέρνησης, αλλά αυτός αρνήθηκε και στάλθηκε στην εξορία όπου και απέθανε το έτος 1936.Τότε οι Κομμουνιστές επιχείρησαν να βρουν ένα Μητροπολίτη, ο οποίος θα έπραττε ό,τι ήθελαν, αλλά όλοι οι αντιπρόσωποι του Μητροπολίτη Πέτρου παρέμειναν σταθεροί και εξορίσθηκαν.
Εν τούτοις το 1927 ο Μητροπολίτης του Νιζνί-Νοβγκόροντ Σέργιος, ο οποίος ήταν πριν της «Ζώσης Εκκλησίας» (και κατόπιν μετανόησε), εξήλθε από τη φυλακή και υπέγραψε μία προκήρυξη στην οποία έγραφε ότι: «Οι χαρές της Σοβιετικής Πολιτείας είναι και της Εκκλησίας χαρές και οι λύπες της είναι και δικές της λύπες» και ότι ο λαός «πρέπει να χρωστά χάρη στους Κομμουνιστές δια τα όσα είχαν πράξει δια την Εκκλησία». Αυτός και η «πατριαρχική» του «Σύνοδος» εκ 12 επισκόπων, έστειλαν την προκήρυξη αυτή σε όλες τις ενορίες της Ρωσίας. Εν τούτοις το 90% των ενοριών επέστρεψε την προκήρυξη χωρίς απάντηση και ο Μητροπολίτης Πέτρος και οι περισσότεροι των Επισκόπων καταδίκασαν αυτή και είπαν ότι οι ενέργειες του Μητροπολίτου Σεργίου ήταν άκυρες.
Αμέσως η μυστική αστυνομία και η Σοβιετική Εκκλησία άρχισαν να καταδιώκουν κάθε έναν που αρνιόταν την κοινωνία μετά του Μητροπολίτου Σεργίου, ο οποίος είχε κηρυχθεί ως «Κανονική» Κεφαλή της Εκκλησίας. Έτσι η Αληθής Ορθόδοξος Εκκλησία της Ρωσίας, με ηγέτη τον Μητροπολίτη Πέτρο, «κατέβηκε» στις κατακόμβες.
Η δογματική θέση της Εκκλησίας των Κατακομβών είναι η ακόλουθη. Η Σοβιετική «εκκλησία» δια της κοινωνίας (και ενώσεως) με την Σοβιετική Πολιτεία, έχει πέσει υπό το ανάθεμα του 1918 εναντίον όλων των συνεργαζομένων με τους Κομμουνιστές. Είναι ως εκ τούτου μία σχισματική εκκλησία χωρίς μυστηριακή χάρη. Οι εχθροί της Εκκλησίας των κατακομβών λένε ότι χωρίσθηκε από την επίσημη Εκκλησία διά πολιτικούς λόγους και ότι ο Μητροπολίτης Σέργιος έσωσε την Εκκλησία με αυτήν τη συγκατάβαση του . Εν τούτοις η Εκκλησία των Κατακομβών απαντά ότι ο Χριστός και όχι ο Μητροπολίτης Σέργιος είναι ο Σωτήρας της Εκκλησίας και ότι σε θέματα ορθόδοξης Πίστης ουδεμία συγκατάβαση επιτρέπεται. Αυτός είναι ένας εκκλησιαστικός και όχι ένας καθαρός πολιτικός λόγος, διότι υπάρχει το εκκλησιαστικό ανάθεμα του 1918 και διότι ο κομμουνισμός έχει ως σκοπό την καταστροφή όλων των νόμιμων αρχών, πολιτικών και θρησκευτικών.
Ο αγώνας ο οποίος άρχισε το 1927 συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ένας από τους πλέον σεβαστούς ομολογητές είναι ο Ιερομόναχος (ίσως επίσκοπος) Μιχαήλ Γιαρσώφ, ο οποίος έχει φυλακισθεί από το 1931 σε πολλές φυλακές της Σοβιετικής Ρωσίας, όχι για άλλο λόγο, αλλά διότι αρνείται να υπογράψει μία γραπτή αναγνώριση, ότι αποδέχεται το Πατριαρχείο Μόσχας ως Κανονικό. Αναφέρεται ότι έχει το δώρο της προφητείας και της θεραπείας των ασθενών και βρίσκεται σήμερα (1980) στην «ειδική ψυχιατρική κλινική» του Καζάν. Μακάρι το παράδειγμα του, της ακλόνητης αγάπης για το Χριστό εν μέσω φοβερής καταδίωξης, να εμπνεύσει όλους μας και είθε ο λόγος του της Εκκλησίας των Κατακομβών: «ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον ειπώ» (δηλ. Δεν θα αποκαλύψω στους εχθρούς σου το Μυστήριο, εδώ της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας.) να καθοδηγεί όλους τους Γ.Ο.Χ.
(Άρθρο του κ. Βλαδίμηρου Moss, "ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ" (1980)
Source: http://churchgoc.blogspot.gr/2013/02/blog-post_20.html
------
Σχόλιο omg--> Σας θυμίζει κάτι?
Με λίγα λόγια, .....Ο,τι έγινε στην Ελλάδα (το Σχίσμα του Νέου Ημερολογίου) και διαχωρίστηκε το τοπίο σε Παλιόημερολογίτες (ακαινοτόμητη Εκκλησία του Χριστού / εντός Εκκλησίας) και Νέο Ημερολόγιο (Καινοτομία και Σχίσμα / Εκτός Εκκλησίας - προκειμένου να εφαρμοστεί η Αιρετική Εγκύκλιος του 1920), κάτι αντίστοιχο έγινε και με τους Ρώσους (μόνο που εκεί δεν αλλάξανε το ημερολόγιο).
Κοινός παρονομαστής --> Ο Πόλεμος των σκοτεινών δυνάμεων και ο γενικότερος ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ της ΜΙΑΣ Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού (και όχι του κράτους).
Οι Ορθόδοξοι των (σύγχρονων) "κατακομβών" της Ρωσίας είναι όπως οι "παλαιοημερολογίτες" της Ελλάδας (τρόπο τινά).
Και στις δυο περιπτώσεις (Ελλάδα - Ρωσία) υπήρξε σχίσμα (και μάλιστα σε "κοντινές ημερομηνίες / Χρονολογίες" (1924 Ελλάδα το Σχίσμα του Νέου Ημερολογίου και 1927 στην Ρωσία το Σχίσμα του Πατριαρχείου Μόσχας (της «Σοβιετικής Εκκλησίας»)..!!! Τυχαίο? Δεν νομίζω...!!! Πόλεμος εναντίων της Ορθοδοξίας ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ σχεδόν ή έστω "συντονισμένα").
(ποιός να κρύβεται άραγε από πίσω? Μήπως η ΜΑΣΟΝΙΑ? Μα φυσικά και ΝΑΙ. Άλλωστε και τον κουμμουνισμό στην Ρωσία, οι σκοτεινές δυνάμεις (εβραίοι ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ κλπ) τον επέβαλλαν για να καταστρέψουν την Ορθοδοξία...!!!)
Στην Ελλάδα το Σχίσμα (και αίρεση) του Νέου Ημερολογίου (1924) και στην Ρωσία το Σχίσμα του Πατριαρχείου Μόσχας και της «Ζώσης Εκκλησίας» (1927).
Και τους Παλαιοημερολογίτες στην Ελλάδα αλλά και τους (εναπομείναντες) Ορθοδόξους των "κατακομβών" τους κυνήγησαν, φυλάκισαν, (και γενικότερα) ΔΙΩΞΑΝ μέσω της αστυνομίας και λοιπά (σωματικός και ψυχολογικός πόλεμος - τα γνωστά)...
Τέλος πάντων το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο το επεξηγώ (η επεξήγησή μου είναι επιεικώς χάλια, αλλά εγώ απλά προσπάθησα να το παραλληλήσω με "απλά λόγια" (Ρωσία - Ελλάδα) για να σας δείξω τι παίζει και "παραέξω" και να προβληματιστείτε)...
Ποιός θα κάτσει να σας τα πει αυτά εσάς? Οι Νεοημερολογίτες που φέρνουν τον Οικουμενισμό?
Μπα...δεν νομίζω...
Υστερόγραφο: για όσους ΔΕΝ έχουν διαβάσει την Αιρετική Εγκύκλιο του 1920 και ενδιαφέρονται να δουνε ΓΡΑΠΤΩΣ το "ΓΙΑΤΙ έγινε το ΣΧΙΣΜΑ του ΝΕΟΥ Ημερολογίου"...., ας ΚΑΤΕΒΑΣΟΥΝ (Dowload) το αρχείο με το ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ από τα ΦΙΛΗΜΑΤΑ ΙΟΥΔΑ για να ενημερωθούν.
DOWNLOAD:
filimata_iouda_part_08-21_Small.pdf.zip (2.70MB)
http://www.sendspace.com/file/z1ap7s
Ο λόγος που αλλάξανε το ημερολόγιο (όπως θα δείτε και στην Αιρετική Εγκύκλιο του 1920) ΔΕΝ ήταν η "διόρθωση" του ημερολογίου αλλά ο συνεορτασμός με τους αιρετικούς για να φέρουν τον Οικουμενισμό. Γιαυτό και ονομάζουν "Εκκλησίες" (του Χριστού) και "Συγκληρονόμους" της βασιλείας του Θεού τα ανίερα σχίσματα και τις αιρέσεις.
Αυτό ονομάζεται ΠΡΟΔΟΣΙΑ της Ορθοδοξίας.
Να λοιπόν πως διασυνδέεται η "ιστορική αλληλουχία των γεγονότων"...!!! Να λοιπόν "τι κάνουν οι" (κρατικές) "Επίσημες Εκκλησίες" (του Κράτους και όχι του Χριστού) και "πόσο ορθόδοξες είναι"...!!!!
Ας μην ξεχνάμε και τα παρακάτω...!!!!
Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κάποιος το "ποιός είναι τελικά Ορθόδοξος και ποιός όχι"...ή μάλλον πιο σωστά--> "Ποιός τελικά ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ Ορθόδοξος και ποιός όχι"...!!!!- ἡ πατριαρχική ἐγκύκλιος τοῦ 1920, (διαμέσω της εγκυκλίου φαίνονται ΞΕΚΑΘΑΡΑ οι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ του ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ - ΠΡΙΝ κάνουν το σχίσμα οι Νεο-Ημερολογίτες)
- ἡ ἐπίσημη «ἄρσις τῶν ἀναθεμάτων» τό 1965 ποῦ ἀπό τήν φύση τούς εἶναι αἰώνια,
- ἡ ἐπίσημη χορηγία τῶν Μυστηρίων πρός τούς παπικούς το 1969 ἀπό τό Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας,
- ἡ συμμετοχή τῶν ὀρθοδόξων στό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν (ΠΣΕ) ὡς ἰδρυτικά του μέλη ἀπό τό 1948 (οὔτε οἱ Παπικοί δέν καταδέχτηκαν ποτέ νά γίνουν μέλη τοῦ ΠΣΕ) ,
- ἡ συνοδική ἀναγνώριση τῶν Λατίνων στό Μπάλαμαντ τό 1993,
- ἡ συνοδική ἀναγνώριση τῶν Μονοφυσιτῶν στό Σαμπεζύ ἀπό 9 ὀρθόδοξες ἐκκλησίες καί οἱ μετά αὐτῶν ἑνωτικές ἀποφάσεις τῶν Πατριαρχείων Ἀλεξανδρείας καί Ἀντιοχείας,
- ἡ ἐπίσημη ἀναγνώριση τοῦ βαπτίσματος καί τῆς ἱερωσύνης τῶν Λουθηρανῶν στό Φράιζινγκ ἀπό τόν Γερμανίας Αὐγουστίνο καί τήν περί αὐτόν Σύνοδο,
- ἡ δί’ ἐπιχύσεως καί ραντισμοῦ ἀντικατάσταση τῆς τριπλῆς καταδύσεως στό Μυστήριο τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος πρός ὁμοίωσιν μέ αὐτό τῶν Λατίνων
Μη νομίζετε,....όλα "διασυνδέονται" μεταξύ τους και "συμπληρώνουν το Puzzle"....!!!! "Είναι Βαθιά η Λαγουδότρυπα"...